Πολιτική είναι το πως ζούμε την κάθε μέρα και το τι κάνουμε με τα λεφτά μας
Τρίτη 31 Μαΐου 2011
Ο Επαναστατικός Καφές της Επαναστατικής Επανάστασης
Η Αγανάχτηση Πρέβεζας συγκέντρωσε όχι περισσότερα από 50 άτομα. Ήμουν κι εγώ εκεί, μαζί με κάτι άλλους, στην πλειοψηφία μας όλοι περίεργοι τύποι, μερικοί καλλιτέχνες και καναδυό κανονικοί, τους οποίους εμείς κοιτούσαμε με στραβό μάτι έτσι για αντίποινα, να νιώσουν άβολα και να δουν πως είναι να είσαι "ο άλλος".
Στηθήκαμε στην παραλία της Πρέβεζας, η οποία είναι πολύ νωχελικό μέρος και εξαιρετικά τεμπέλικο: μόλις δεις τα ίσια νερά και το καναπεδάκι μπροστά στη θάλασσα, τι σκέφτεσαι πρώτα ο άνθρωπος? Καφέ!
Έτσι λοιπόν οι αγανακτισμένοι είτε έβγαλαν όλη την αγανάχτηση στις καφετέριες παραδίπλα, είτε πετάγονταν στα γρήγορα να χαιρετήσουν κάποιον, να ξεκουράσουν τα πόδια τους και να "πουδράρουν τη μύτη τους" οι κυρίες.
Τώρα, εσείς που με γνωρίζετε, θα λέτε από μέσα σας "Από πού κι ως πού εσύ στην αγανάχτηση? Εσύ δεν ήσουν που έλεγες φωτιά (όχι στάχτη, φωτιά) και μπούρμπερη? Τώρα μας τα γυρνάς κυρία μου?
Για την απολογία μου και προς υπεράσπισή μου έχω να πω ότι ακόμα το ίδιο πιστεύω, ότι δηλαδή μνημόνιο και παπανδρέου μέχρι τέλους: είτε που θα γίνουμε άνθρωποι και κράτος είτε που θα καταρρεύσει το σύστημα και θα ξαναγεννηθούμε από τα σκατά μας ωσάν το ρόδο από την κοπριά. Σε καναδυό δεκαετίες. Πίσω δεν έχει.
Στην αγανάχτηση πήγα και θα ξαναπάω για δύο λόγους, τους εξής τρείς.
Άλφα, και κυριότερον, ο αγαπητός κύριος πρωθυπουργάκλας μας, δεν δείχνει αποφασισμένος να πιάσει μεγάλα ψάρια. Ακόμα λιβανίζει τους ζαβολιάρηδες του παρελθόντος. Θέλω αίμα, το καταλαβαίνεις? Θέλω πεντέξι από αυτούς τους επηρμένους να πεθάνουνε στην ψάθα και μέχρι τότε να καθαρίζουν τζάμια στα φανάρια. Γιατί, κύριε so called μεταρρυθμιστή μας, αν δεν είσαι δίκαιος είσαι λαμόγιο και ενδιάμεσες στάσεις δεν έχει εκτός του νίκα. Ή εσύ θα φας αυτούς ή εμείς εσένα.
Δεύτερον, τότε που ήμουν εγώ η αγανακτισμένη, εννοώ του ιδιωτικού τομέως, επειδή είχαμε φωτιά στα μπατζάκια μας πως να σώσουμε τις επιχειρήσεις μας, δουλεύαμε σαν τα γαϊδούρια ολημερίς και ολονυχτίς χωρίς να μας μένει χρόνος να αγαναχτήσουμε, και μόνο πέφταμε ψόφιοι από την κούραση μόλις γυρνούσαμε σπίτι από τη δουλειά, στις έντεκα η ώρα καθημερινώς. Τώρα που η δουλειά είναι ένα φάντασμα του παρελθόντος, μας μένει χρόνος για ότι θες, από βόλτες και συζητήσεις για την τέχνη, μέχρι αγανακτήσεις και συνδικαλισμό. Ετεροχρονισμένη αγανάκτηση, λοιπόν....
Παρένθεση: περνάει γύφτος γκέη αυτή τη στιγμή από το δρόμο μας¨Καλέ, μεταξωτά χαλιά, ελάτε να πάρετε, είναι μούρλια" με ναζιάρικη φωνή. Τι άλλο , θέ μου! Κλείνει η παρένθεση.
Τρίτον, γιατί καταλαβαίνω την αγωνία τους, των δυ εννοώ. Αυτό που εκείνοι ζουν τώρα, εμείς αρχίσαμε να το ζούμε πολύ νωρίτερα. Να φεύγει το χαλί κάτω από τα πόδια σου, ότι ξέρεις να καταρρέει και όσα είχες για σίγουρα να αλλάζουν με το δευτερόλεπτο, πριν προλάβεις να προγραμματίσεις ούτε να προσαρμοστείς ούτε να μαζέψεις δυνάμεις.
Τα πέρασα και τα θυμάμαι πολύ καλά και μου κόστισαν μερικές ρυτίδες στο κατά τα άλλα ραφινάτο πρόσωπό μου.
Θα τα περάσετε κι εσείς, όπως τα περάσαμε κι εμείς. Θα ανησυχήσετε πως θα βγεί ο μήνας, θα περικόψετε δαπάνες, θα στερηθείτε την έξοδο και θα κόψετε το φαΐ απέξω. Θα πηγαίνετε με τα πόδια και θα πλένετε μόνοι σας το αμάξι αντί να το αφήνετε στο πλυντήριο για να πιείτε καφέ, γιατί τώρα ούτε για καφέ ούτε για πλυντήριο θα χαραμίζετε τα ωραία σας λεφτάκια. Θα ψάχνετε στις προσφορές για το φτηνότερο και όχι για το καλύτερο ξενοδοχείο για διακοπές. Δεν το λέω με εκδικητικότητα, αλλά όταν οι έμποροι και οι επιχειρηματίες φώναζαν, όταν εμείς λέγαμε ότι ξυπνάτε ρεεεεε, κάντε κάτι, εσείς μέσα στην δημόσια σιγουριά σας αδυνατούσατε να καταλάβετε τι ακριβώς εννοούσαμε όταν λέγαμε ότι δεν υπάρχει ρευστό, δε βγαίνουν οι αριθμοί και μόνο κάτι εξυπνάδες τύπου "Πρέπει να δουλεύετε λιγότερο και να διεκδικήσετε τα δικαιώματά σας" λέγατε.
Μόνο που τα δικαιώματά μας, εσείς ήσαστε που μας τα στερήσατε, όταν είχαμε ανάγκη ένα τηλέφωνο και δε μας το εγκαταστήσατε, όταν ήρθαμε σε εσάς να μας μάθετε γράμματα και μας στείλατε για ιδιαίτερα, όταν ήμαστε άρρωστοι και μας εκβιάσατε φακελάκι. Όταν την επιχείρησή μας τη βλέπατε σαν αρνί για άρμεγμα.
Πάει η επιχείρηση, τώρα να δούμε τι θα αρμέξετε.
Πάρτα μωρή άρρωστη!
Και ενώ στεναχωριέμαι για τους γνωστούς μου που είναι δυ και κάθε άλλο παρά λαμόγια είναι, λέω ότι έτσι πρέπει να γίνει όσο κι αν κάποιοι θα την πληρώσουν. Τόσο καιρό το σύστημα μας έφταιγε και εκεί τα ρίχναμε όλα. Τώρα θέλουμε να μην αλλάξει?
Για παράδειγμα, η φίλη μου που έχει κι αυτή δύο παιδάκια στην ηλικία των δικών μου, έχει μερικούς μήνες απλήρωτη και τώρα ακούει για απολύσεις. Την ξέρω αυτή την αγωνία. Την έζησα και την αναγνωρίζω στα μάτια της και στη φωνή της. Για να κρατήσει όμως τη δουλειά της, πρέπει να μείνει το σύστημα όπως ήταν, δλδ να σπαταλώνται πόροι, ανθρώπινοι και άλλοι, χωρίς έλεγχους και χωρίς οργάνωση.
Όχι. Εγώ θέλω έλεγχο και οργάνωση. Θέλω να λογοδοτούν και θέλω να έχουν φόβο ότι αν δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους θα υπάρξουν συνέπειες, όχι να κολυμπάνε στο τέλμα της άνευ όρων εξασφάλισης και να μην το εκτιμούν κιόλας αλλά να το θεωρούν δεδομένο.
Ωστόσο, πρέπει να δείξω την δυσαρέσκειά μου ως προς αυτά που δεν γίνονται, και αυτό είναι η δικαιοσύνη.
Είδες τελικά που το παρόν πολιτικό σύστημα είναι καιρός να πάει στα κομμάτια και να έρθει κάτι νέο που πραγματκά θα εκφράζει τους πολλούς? Γιατί δεν φταίνε τα πρόσωπα και το ΔΝΤ και ο θεός ο ίδιος να έβρισκε καρέκλα τα ίδια θα έκανε γκαραντί! Στάχτη και μπούρμπερη όλα και αναγέννηση απ' την αρχή! Καμία αναγνώριση του χρέους διαγραφή του και άρνηση πληρωμής του, έξοδος απ' το ευρώ και δραχμούλα ξανά παρέα με μια άμεση δημοκρατία πια, καιρός είναι!
Με το που άρχισα να το διαβάζω, έφτιαξα καφέ. Και επιπλέον με τσάκωσες, ψάχνω δωμάτια για διακοπές. Φέτος θα λέγονται και περικοπές. Το κατα δύναμη. Λοιπον χαίρομαι που επιτέλους αποφάσισαν πολλοί να αποσαφηνίσουν πού ακριβώς έχουν αγανακτήσει, με τι και ποιούς. Αυτιο ειναι και το θέμα στο τελευταίο μου άρθρο. Ετσι αόριστα και γενικά, ναι, υπάρχουν πολλοί που ψάχνονται και πάνε στις πλατείες απο περιέργεια ή σε αναζήτηση της σπίθας που θα βγάλει απο μεσα τους την αγανάκτηση. Συνηθίσαμε να ζούμε αγανακτισμένοι και η λίστα η δική μου ειναι μεγάλη. Εσυ αγανακτείς σε τρία βασικά σημεία κι εισαι απο τους λίγους που λένε ναι στο μνημόνιο ξεκάθαρα. Μα εκει που έλεγαν οτι δεν θα πάρουν αλλα μέτρα αλλιως αυτο θα έδειχνε οτι απέτυχαν, εκει πάνω, να και νέα μέτρα, ιδιαίτερα σληρά και άδικα. Δεν φταίνει οι ΔΥ κι ειναι άδικο να ισοπεδώνονται όλοι. Υπάρχουν και ΔΥ που δουλεύουν πολύ και άλλοι που δεν μπήκαν με βύσμα αλλα με ΑΣΕΠ. Δεν μπορεί να φταίνε αυτοί επειδή πχ ο Κόκκαλης αφέθηκε να αλωνίζει σε αναλήψεις δημ.έργων ή ο υπάλληλος Βουλής αμοίβεται πλουσιοπάροχα ή επειδή ο χ επιχειρηματίας δεν απέδωσε ποτέ τον ΦΠΑ σωστά. Καλη σου μερα.
kikop δεν επιθυμώ έξοδο, καθώς η πολιτική μοναξιά είναι επικίνδυνη στις μέρες μας. Κανείς δε στέκει μόνος, ούτε οι υπερδυνάμεις, οι οποίες χωρίς τις "περιφέρειες" θα κατέρρεαν, για πολλούς πρακτικούς λόγους.
τζονάκο, μα από εσένα άντλησα έμπνευση! Βέβαια, ο καθένας αγανακτεί για άλλους λόγους, αλλά είναι όλοι τους κομμάτια του ίδιο παζλ, δλδ αν ο δυ αγανακτεί για την απόλυσή του και για τη μείωση των εισοδημάτων του, αυτό αποτελεί απόρροια της δυσπραγίας στον ιδιωτικό τομέα και της διαφθοράς σε γενικότερη κλίμακα.
Ένα ανεπαρκές σύστημα τους αδικεί όλους. Δε γίνεται να πας μόνο τη μηχανή στο συνεργείο, πρέπει όλο μαζί το αμάξι με κάποιο τρόπο να το σύρεις ως εκεί.
Άρα καλό μου αθηνόβιο, είμανε μια χαρά και ότι πούνε οι πατρόνες μας. Μην το ξανασυζητήσουμε άλλο, απαίτηση καμία και ότι μας πετάξουν ας φάμε και αν θέλήσουν ας μας φάνε αυτοί εμείς οι καημένοι ραγιάδες τι να θέλουμε? Εδώ που τα λέμε κιόλας, ήταν κι εκείνοι οι -πως να τους πω- που ξεσηκώθηκαν κατά του τότε οθωμανού αυθέντη τους... τι πήγαν να κάνουν μόνοι τους (αυτός ο παλιόγερος φταίει που τους έβαλε αέρα στα μυαλά όταν έλεγε: "Είδα πως ότι κάμωμε θα το κάμωμε μοναχοί μας και δεν έχομε ελπίδα από τους ξένους" :-D
Άλλωστε, αυτός που μου έφαγε τα λεφτά δεν ήταν ο λοβέρδος ούτε ο παπανδρέου, ήταν ο γείτονάς μου, ο συμμαθητής μου και ο συνάδελφός μου που εκτός από το μόνιμο μισθό ήθελε και άλλα, αυτός που τώρα με καλεί να τον στηρίξω.
Εκείνη δλδ ήταν κοινωνική συνείδηση? Ήταν αλληλεγγύη και πολιτισμός ή μήπως ήταν σύστημα καλό?
Η ελλάδα δεν απέκτησε μόνη της την ανεξαρτησία της τότε και καμμία χώρα δεν υπάρχει μόνη της, αλλά μέσα σε συμμαχίες και ανταλλαγές γίνονται όλα.
Σίγουρα είναι πολλά και άλλα τόσα στη μέση, αλλά τι θα γίνει τελικά? Μέχρι πόσο θα τα δεχόμαστε όλα αδιαμαρτυρητα? Όσο αντέχουμε εμείς οκ και οι άλλοι να κόψουν το λαιμό τους? Δεν είναι έτσι? Αϋριο θα έρθει η σειρά μας....
"Άλλωστε, αυτός που μου έφαγε τα λεφτά δεν ήταν ο λοβέρδος ούτε ο παπανδρέου, ήταν ο γείτονάς μου, ο συμμαθητής μου και ο συνάδελφός μου που εκτός από το μόνιμο μισθό ήθελε και άλλα, αυτός που τώρα με καλεί να τον στηρίξω".
Καλά βρε, πές το ότι αυτούς εννοούσε ο Πάγκαλος! ΧΑΧΑ!!!
Και το χρέος από το χίλα οχτακόσα τόσο που μεταφέρεται μέχρι σήμερα πάλι ο γείτονας και ο συμμαθητής το έφαγε? Τον αέρα του χρέους αυτοί τον φάγανε? Τα τοκοχρεολύσια αυτοί τα φάγανε? τα αποθεματικά των ταμείων αυτοί τα φάγανε και τα παίξανε στο χρηματηστήριο? Έλα βρε 'συ...
Την κοινωνική συνείδηση την καλλιέργησε πολύ όμορφα η παιδεία και η άλλωση της οικογένειας (κατά συνέπεια και της κοινωνίας μας) η πολιτική(?) εξουσία σιγά σιγά αλλά σταθερά.
Τέλος ο Γέρος αν πίστευε πως μόνοι μας δεν θα κάναμε τπτ θα καθότανε στην πέτρα τους και ακόμα ραγιάδες θαμασταν (όχι ότι τώρα δεν είμαστε). Μόνοι μας καταμόνοι μας λεφτερωθήκαμε αλλά αμέσως σκλαβωθήκαμε στις τράπεζες. Εκτός και αν η λάθος εκτίμιση του Κόρδικτον για την οποία καθαιρέθηκε στην πατρίδα του ήταν απόφαση ξένης δύναμης υπέρ μας. Αλλά δεν ήταν.
Τέλος πάντων θέλω να πω πάντως ότι δε μ' αρέσει να μοιράζουν την ευθύνη εξ ίσου σε πολιτικούς και τους πίσω απ' αυτούς και στους πολίτες. Είναι εντελώς άδικο. Για μια ψήφο στα 4 χρόνια είναι τρομερό το τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε. Παραλληλίζω το λαό με το μωρό παιδί. Δεν είναι δυνατόν να φταίει το ίδιο που βρίζει όταν ο γονιός δεν αρθρώνει άλλες λέξεις παρά βρισιές (μ' αρεσω με τα παραδείγματά μου :-D)!
Δεν εποποιούμαι των ευθυνών μας αλλά δεν ζυγίζουν το ίδιο.
ΥΓ Ουφ, ευτυχώς που δεν το κλεισες το μπλογκ γιατί σε ποι΄ν θα τα 'λεγα, ε? Σε ποιόν??? :-)))
Πάντως μ' αυτές τι απαντήσεις σε συνέχειες το παθαίνω να καταλήγω αλλού γιατί έχω ξεχάσει από που άρχισα, είναι κι ο μπέμπης βλέπεις που με σκουντά!!!!
Είδες τελικά που το παρόν πολιτικό σύστημα είναι καιρός να πάει στα κομμάτια και να έρθει κάτι νέο που πραγματκά θα εκφράζει τους πολλούς?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν φταίνε τα πρόσωπα και το ΔΝΤ και ο θεός ο ίδιος να έβρισκε καρέκλα τα ίδια θα έκανε γκαραντί!
Στάχτη και μπούρμπερη όλα και αναγέννηση απ' την αρχή!
Καμία αναγνώριση του χρέους διαγραφή του και άρνηση πληρωμής του, έξοδος απ' το ευρώ και δραχμούλα ξανά παρέα με μια άμεση δημοκρατία πια, καιρός είναι!
Με το που άρχισα να το διαβάζω, έφτιαξα καφέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι επιπλέον με τσάκωσες, ψάχνω δωμάτια για διακοπές. Φέτος θα λέγονται και περικοπές. Το κατα δύναμη.
Λοιπον χαίρομαι που επιτέλους αποφάσισαν πολλοί να αποσαφηνίσουν πού ακριβώς έχουν αγανακτήσει, με τι και ποιούς.
Αυτιο ειναι και το θέμα στο τελευταίο μου άρθρο.
Ετσι αόριστα και γενικά, ναι, υπάρχουν πολλοί που ψάχνονται και πάνε στις πλατείες απο περιέργεια ή σε αναζήτηση της σπίθας που θα βγάλει απο μεσα τους την αγανάκτηση.
Συνηθίσαμε να ζούμε αγανακτισμένοι και η λίστα η δική μου ειναι μεγάλη. Εσυ αγανακτείς σε τρία βασικά σημεία κι εισαι απο τους λίγους που λένε ναι στο μνημόνιο ξεκάθαρα.
Μα εκει που έλεγαν οτι δεν θα πάρουν αλλα μέτρα αλλιως αυτο θα έδειχνε οτι απέτυχαν, εκει πάνω, να και νέα μέτρα, ιδιαίτερα σληρά και άδικα.
Δεν φταίνει οι ΔΥ κι ειναι άδικο να ισοπεδώνονται όλοι. Υπάρχουν και ΔΥ που δουλεύουν πολύ και άλλοι που δεν μπήκαν με βύσμα αλλα με ΑΣΕΠ.
Δεν μπορεί να φταίνε αυτοί επειδή πχ ο Κόκκαλης αφέθηκε να αλωνίζει σε αναλήψεις δημ.έργων ή ο υπάλληλος Βουλής αμοίβεται πλουσιοπάροχα ή επειδή ο χ επιχειρηματίας δεν απέδωσε ποτέ τον ΦΠΑ σωστά.
Καλη σου μερα.
kikop
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν επιθυμώ έξοδο, καθώς η πολιτική μοναξιά είναι επικίνδυνη στις μέρες μας. Κανείς δε στέκει μόνος, ούτε οι υπερδυνάμεις, οι οποίες χωρίς τις "περιφέρειες" θα κατέρρεαν, για πολλούς πρακτικούς λόγους.
τζονάκο, μα από εσένα άντλησα έμπνευση!
Βέβαια, ο καθένας αγανακτεί για άλλους λόγους, αλλά είναι όλοι τους κομμάτια του ίδιο παζλ, δλδ αν ο δυ αγανακτεί για την απόλυσή του και για τη μείωση των εισοδημάτων του, αυτό αποτελεί απόρροια της δυσπραγίας στον ιδιωτικό τομέα και της διαφθοράς σε γενικότερη κλίμακα.
Ένα ανεπαρκές σύστημα τους αδικεί όλους.
Δε γίνεται να πας μόνο τη μηχανή στο συνεργείο, πρέπει όλο μαζί το αμάξι με κάποιο τρόπο να το σύρεις ως εκεί.
Ευτυχώς υπάρχει κι ο Μανού Τσάο :-P
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαιαιαιαιαια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπανάσταση χωρίς μανού γίνεται?
Δε γίνεται!
Άρα καλό μου αθηνόβιο, είμανε μια χαρά και ότι πούνε οι πατρόνες μας. Μην το ξανασυζητήσουμε άλλο, απαίτηση καμία και ότι μας πετάξουν ας φάμε και αν θέλήσουν ας μας φάνε αυτοί εμείς οι καημένοι ραγιάδες τι να θέλουμε? Εδώ που τα λέμε κιόλας, ήταν κι εκείνοι οι -πως να τους πω- που ξεσηκώθηκαν κατά του τότε οθωμανού αυθέντη τους... τι πήγαν να κάνουν μόνοι τους (αυτός ο παλιόγερος φταίει που τους έβαλε αέρα στα μυαλά όταν έλεγε: "Είδα πως ότι κάμωμε θα το κάμωμε μοναχοί μας και δεν έχομε ελπίδα από τους ξένους" :-D
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε τι λες, βρε?????
:-))))
σκέψου και κοίτα. Είναι και ταξικό το θέμα αλλά είναι κι άλλα στη μέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε, αυτός που μου έφαγε τα λεφτά δεν ήταν ο λοβέρδος ούτε ο παπανδρέου, ήταν ο γείτονάς μου, ο συμμαθητής μου και ο συνάδελφός μου που εκτός από το μόνιμο μισθό ήθελε και άλλα, αυτός που τώρα με καλεί να τον στηρίξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνη δλδ ήταν κοινωνική συνείδηση? Ήταν αλληλεγγύη και πολιτισμός ή μήπως ήταν σύστημα καλό?
Η ελλάδα δεν απέκτησε μόνη της την ανεξαρτησία της τότε και καμμία χώρα δεν υπάρχει μόνη της, αλλά μέσα σε συμμαχίες και ανταλλαγές γίνονται όλα.
Σίγουρα είναι πολλά και άλλα τόσα στη μέση, αλλά τι θα γίνει τελικά?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι πόσο θα τα δεχόμαστε όλα αδιαμαρτυρητα? Όσο αντέχουμε εμείς οκ και οι άλλοι να κόψουν το λαιμό τους? Δεν είναι έτσι? Αϋριο θα έρθει η σειρά μας....
Μα δεν υποστήριξα την αδράνεια, ούτε τη την παθητική αποδοχή των πάντων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποστήριξα την δική μου εκδοχή της επανάστασης. Αυτά που εμενα έβγαλαν στο δρόμο.
"Άλλωστε, αυτός που μου έφαγε τα λεφτά δεν ήταν ο λοβέρδος ούτε ο παπανδρέου, ήταν ο γείτονάς μου, ο συμμαθητής μου και ο συνάδελφός μου που εκτός από το μόνιμο μισθό ήθελε και άλλα, αυτός που τώρα με καλεί να τον στηρίξω".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά βρε, πές το ότι αυτούς εννοούσε ο Πάγκαλος! ΧΑΧΑ!!!
Και το χρέος από το χίλα οχτακόσα τόσο που μεταφέρεται μέχρι σήμερα πάλι ο γείτονας και ο συμμαθητής το έφαγε? Τον αέρα του χρέους αυτοί τον φάγανε? Τα τοκοχρεολύσια αυτοί τα φάγανε? τα αποθεματικά των ταμείων αυτοί τα φάγανε και τα παίξανε στο χρηματηστήριο?
Έλα βρε 'συ...
Την κοινωνική συνείδηση την καλλιέργησε πολύ όμορφα η παιδεία και η άλλωση της οικογένειας (κατά συνέπεια και της κοινωνίας μας) η πολιτική(?) εξουσία σιγά σιγά αλλά σταθερά.
Τέλος ο Γέρος αν πίστευε πως μόνοι μας δεν θα κάναμε τπτ θα καθότανε στην πέτρα τους και ακόμα ραγιάδες θαμασταν (όχι ότι τώρα δεν είμαστε). Μόνοι μας καταμόνοι μας λεφτερωθήκαμε αλλά αμέσως σκλαβωθήκαμε στις τράπεζες. Εκτός και αν η λάθος εκτίμιση του Κόρδικτον για την οποία καθαιρέθηκε στην πατρίδα του ήταν απόφαση ξένης δύναμης υπέρ μας. Αλλά δεν ήταν.
Τέλος πάντων θέλω να πω πάντως ότι δε μ' αρέσει να μοιράζουν την ευθύνη εξ ίσου σε πολιτικούς και τους πίσω απ' αυτούς και στους πολίτες. Είναι εντελώς άδικο. Για μια ψήφο στα 4 χρόνια είναι τρομερό το τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε.
Παραλληλίζω το λαό με το μωρό παιδί. Δεν είναι δυνατόν να φταίει το ίδιο που βρίζει όταν ο γονιός δεν αρθρώνει άλλες λέξεις παρά βρισιές (μ' αρεσω με τα παραδείγματά μου :-D)!
Δεν εποποιούμαι των ευθυνών μας αλλά δεν ζυγίζουν το ίδιο.
ΥΓ
Ουφ, ευτυχώς που δεν το κλεισες το μπλογκ γιατί σε ποι΄ν θα τα 'λεγα, ε? Σε ποιόν???
:-)))
Πάντως μ' αυτές τι απαντήσεις σε συνέχειες το παθαίνω να καταλήγω αλλού γιατί έχω ξεχάσει από που άρχισα, είναι κι ο μπέμπης βλέπεις που με σκουντά!!!!
Το σύστημα ή το άτομο? Το αυγό ή η κότα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα μαζί θα αλλάξουν τα άτομα μαζί με το σύστημα. Οι ηγέτες, θα αλλάξουν κι αυτοί.