Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Επιτέλους, η Επανάσταση!

  • Έχω περάσει όλη τη ζωή μου μέσα σε απεργίες. Όχι δικές μου. Δεν έχω απεργήσει ποτέ. Θα ήταν χαζό, διότι αν το έκανα θα έχανα τους πελάτες μου, μιας και ποτέ δεν δούλεψα στο δημόσιο παρά μόνο στον ιδιωτικό τομέα, περισσότερο σαν εργαζόμενη και λιγότερο σαν εργοδότις. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, μία απεργία θα σήμαινε απώλεια πελατείας, τελεία.
  • Ωστόσο, μια ζωή, όπως έλεγα, έπρεπε να υπομένω απεργίες άλλων. Των δασκάλων, των οδοκαθαριστών, των καθηγητών, των γιατρών, των οδηγών λεωφορείων. Όλων, εν τέλει.
  • Έχοντας διαπιστώσει το χάλι στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα μας, αναρωτιέμαι σε τι ωφέλησαν όλες αυτές οι απεργίες. Σπασμένα κεφάλια και τίποτα άλλο. Πάντα, τα αιτήματα ήταν οικονομικά και πάντα δε μας ενδιέφερε τίποτα άλλο από τα μπαίνει το χρήμα στην τσέπη, κι ας είναι υπηρεσία λειψή, κι ας είναι γύρω μας μπάχαλο. Δε μας έννοιαζε που το δημόσιο ήταν μία μαφία: θέλαμε να μπούμε μέσα σε αυτό πάσει θυσία.
  • Και έρχονται τώρα να κάνουνε, λέει, επανάσταση την κυριακή.
  • Μία ακόμη πορεία, μία ακόμη ευκαιρία για σπάσιμο κεφαλιών, μία ακόμη μάταιη επίδειξη έλλειψης ισχύος.
  • Πόσο ακόμα θα χρειαστεί για να καταλάβουμε ότι οι απεργίες και οι διαδηλώσεις δεν είναι αποτελεσματικές?
  • Ε, λοιπόν, θα ήθελα να σας πληροφορήσω , αγαπητοί αιθεροβάμονες, ότι η επανάσταση έχει ήδη συμβεί χωρίς εσάς.
  • Γιατί επανάσταση είναι να αλλάζεις τη δράση σου, όχι να επαναλαμβάνεσαι, τα ίδια παντελάκη μου τα ίδια μία ζωή.
  • Η επανάσταση μπορεί και να περιέχει βία, όμως δεν είναι κάθε βίαιη εκδήλωση επανάσταση.
  • Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι το στερητικό σύνδρομο ενός οργανισμού που ήταν συνηθισμένος στη δόση της ρεμούλας. Το ναρκωτικό μίας ολόκληρης γενιάς, το βόλεμα, σα ναρκωτικό έχει φτάσει ακόμα και στα πιο μικρά αγγεία ενός σώματος που σήπεται. Στις νευρικές του απολήξεις, στα αιμοφόρα αγγεία του, μέσα στους πνεύμονες και στις συνάψεις του εγκεφάλου.
  • Στερημένο από το βολικό ναρκωτικό του, το ελληνικό σώμα σπαρταράει.
  • Όταν ο ΓΑΠ έλεγε προεκλογικά ότι θα ρίξει το έλλειμα από το 12 στο 3 τοις εκατό , πως νομίζατε ότι θα το έκανε? Έχοντας τους ραφινάτους να ξύνουν τα νύχια τους στα ωραία πόστα ή μήπως συντηρώντας προνόμια? Όταν ξανα-είπε στην αρχή της χρονιάς ότι θα συγκρουστεί με τα σπλάχνα του, τι νομίζετε ότι εννοούσε?
  • Θα σας πω εγώ τι νομίζατε. Νομίζατε ότι δεν το εννοούσε, ότι είναι άλλη μία κούφια υπόσχεση και μάλιστα λέγατε "σιγά μην το κάνει, είναι δειλός, κανείς δεν έχει τα κότσια" και τώρα που το κάνει, χεστήκατε πάνω σας λαμόγια. Και βγαίνετε στους δρόμους για δικό σας συμφέρον που βαφτίσατε "κοινωνία" και που τόσο καιρό το είχατε γραμμένο για χάρη της βολής σας.
  • Αυτό που κάνετε εσείς, είναι λύσσα που σας πιάσανε στα πράσσα.
  • Αυτό που κάνετε, δεν είναι επανάσταση.
  • Επανάσταση είναι να μην είναι κανείς σίγουρος για τη δουλειά του αν δεν την τιμά και αν δεν την κάνει όσο καλύτερα μπορεί, όχι να λουφάρει και να απεργεί με θεσμικά αιτήματα που ικανοποιούνται οικονομικώς.
  • Επανάσταση είναι να υπάρχει μία αρχή που να ορίζει το ποιος θα μπεί σε ποιά θέση και πόσο θα παίρνει και αυτό να ισχύει για όλους, και ΌΧΙ όπως μέχρι τώρα που για μερικούς ανιψιούς ισχύει ενώ για τους άλλους όχι.
  • Επανάσταση είναι να μπορείς να έχεις μία επιχείρηση χωρίς να πουλήσεις τη ψυχή σου στο διάβολο.
  • Επανάσταση είναι να μην υπάρχουν μαφίες ( των μεταφορικών, των δικηγόρων, των φαρμακευτικών και πολλών ακόμα) να σου παίρνουν εκβιαστικά φακελάκια.
  • Επανάσταση είναι να μην καλύπτει ο ένας τις λαμογιές του άλλου, αλλά να στηρίζει ο ένας τον άλλον με την καλή δουλειά που παρέχει, με την τεχνογνωσία του και τη δικαιοσύνη του.
  • Σπάστε όσα κεφάλια θέλετε, ελληνικά και ξένα, αλλά την επανάσταση την έκανε άλλος για εσάς, πρεζάκια του μπάχαλου.
  • Γιατί αν δεν είναι έτσι, τι σας εμπόδιζε τόσα χρόνια να κάνετε σωστά τη δουλειά σας?
  • Αν δεν είναι έτσι, γιατί τόσα χρόνια οι ΔΕΚΟ αποτελούσαν πληγή ελλειμμάτων και όχι κερδοφόρες επιχειρήσεις? Αν δεν είναι έτσι, τότε γιατί αν δεν γνωρίζεις κάποιον δεν μπορείς να κάνεις τίποτα στην ελλάδα?
  • Και για αυτό οι μετανάστες φταίνε?
  • Την ελλάδα που ξέρατε, όσο κι αν την αναθεματίζατε, όσο κι αν την περιφρονούσατε, σας άρεσε και σας βόλευε, όπως η άσχημη πουτάνα. Όπως το ναρκωτικό.
  • Την ελλάδα που ξέρατε, να την ξεχάσετε.
  • Αυτό είναι επανάσταση.

25 σχόλια:

  1. Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που λες αλλά διαφωνώ για τα συλλαλητήρια γιατί κι αυτά είναι βαθύτατα πολιτικά.

    Το θέμα της επανάστασης καλά κάνεις κι το θίγεις αλλά προσωπικά βιώνω τόσο πολύ μια φασιστική κατάσταση που θέλω να την πετάξω για μια καινούργια ανατολή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H εποχές της ντουντούκας και του μπαχαλέματος, τυφλής βίας και οργής κατα πάντων έπρεπε προ πολλού να έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.
    Δεν εχουν αποτέλεσμα.
    Δεν οφελούν παρα μόνο όσους δεν θέλουν να δράσουν σκεπτόμενοι και όσους απλά γουστάρουν μπάχαλο και αδιαφορούν για το ποιός συμπολίτης τους θα σκοτωθεί.
    Ευθύνη τεράστια σε αυτό εχουν όλα τα κόμματα που κηρύσσυν ξεσηκωμό, άρνηση και ανυπακοή χωρίς να προτείνουν κάτι εναλλακτικό και σύγχρονο, συμβατό με την εποχή που ζούμε.
    Αν αντι για πορείες ανεβαίναμε 850.000 άνθρωποι στις ταράτσες μας ανεμίζοντας κίτρινα πανιά, λεω εγω τωρα μιά σκέψη, χωρίς βία, η εικόνα απο τα ελικόπτερα θα έκανε το γύρο του κόσμου και θα ηταν πιο εντυπωσιακή απο το να μαθαίνει ο πλανήτης μεσω Reuters οτι κάψανε 4 αστυνομικούς και πέθαναν 3 πολίτες και δεν πιάστηκε κανείς.

    Α, και μη νομίζεις, οι 5 στους 10 που πάνε σε πορείες πάνε για τζερτζελέ και για να βγάζουν φωτος και να τις ανεβάζουν μετα σε μπλογκς για να δείχνουν οτι ειναι "επαναστάτες" ...
    H επανάσταση πρέπει να ξεκινά απο μέσα μας. Το μπαχάλεμα έξω κι οι ύβρεις μεσα στο διαδίκτυο δεν ειναι επανάσταση αλλα αντε να πείσεις γι αυτό ορισμένους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα κόμματα περιλαμβάνοντας και την ανύπαρκτη Αριστερά φέρουν τεράστια ευθύνη, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.

    Τώρα για τον τζερτζελέ που λες τουλάχιστον εγώ δεν έχω δει κάτι τέτοιο όποτε κατεβαίνω αλλά φαντάζομαι ότι κάποιοι ίσως εκμεταλλεύονται την συμμετοχή τους προς ίδιον όφελος.

    Επιμένω πάντως ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα πρέπει να αλλάξει με μέσο την βία όπου είναι αναγκαία. Η βία ως μέσο όχι ως σκοπός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. elf, τζονάκο
    έχουν γίνει ψωμοτύρι και σήριαλ, έχει ευτελιστεί η χρήση τους σαν μορφή διαμαρτυρίας, από την πολλή επανάληψη.

    οι ευθύνες των πολιτικών είναι δεδομένες και οι ευθύνες των υπολοίπων είναι και αυτές δεδομένες.
    Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι κλέβουμε επειδή κλέβει και ο άλλος.
    Άρα, οι διαμαρτυρίες του δρόμου, εφόσον δε γίνονται για το σωστό λόγο, είναι άκυρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι μεγάλες και επαναστατικές αλλαγές σε μια κοινωνία απαιτούν ενα σόκ που πάντα είναι βίαιο. Μόνον έτσι σπάνε τα ταμπού. Στην Ελλάδα αυτό το σόκ δεν μπορεί να έρθει απο "μέσα". Ερχεται όμως ενα εξωγενές σόκ και αυτό είναι η Ευρώπη, η Τρόικα, όπως θέλετε δείτε το. Και ποιά ταμπού θα σπάσει? Μα τα γνωστά. Το βόλεμα, την πελατειακή σχέση, αυτά που δεν μπορούμε εμείς να αλλάξουμε. Η κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και οι απολύσεις είναι κατα τη γνώμη μουο κρίκος που αν σπάσει θα διαλύσει τα πάντα γύρω του. Είναι το σημείο πέραν του οποίου η ελληνική κοινωνία θα σπάσει, ο πολιτικός της κόσμος θα διαλυθεί, και οι συνέπειες θα είναι ανεξέλεγκτες. Το βόλεμα στην Ελλάδα, όποια μορφή κι αν παίρνει, είναι το μεγαλύτερο ταμπού της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό θα χτυπήσουν οι ξένοι.

    To μεγαλύτερο ποσοστό των ελλήνων το ξέρει, και το περιμένει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάτε να πολεμησετε,
    να σκοτωθειτε,
    να δοξαστούμε...
    -Εκει την καταντησαν την επανασταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι ισπανοί το έχουν οργανώσει όμορφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραίες οι επαναστάσεις όλων των ειδών αλλά αν δεν ξεριζωθεί η εξουσία και η νοοτροπία της που πάντα θα είναι η ίδια δεν θα αλλάξει ποτέ τίποτα! Από κει ξεκινάνε τα πάντα και εκεί τελιώνουν.

    (Δεν πιστεύω να απαίτησε κάποιος τεμπέλης να μπεί στο δημόσιο και να του κάνανε το χατήρι? Κάποιοι τον έβαλαν εκεί. Μη θολώνει η κρίση μας. Να μπορούμε να ξεχωρίσουμε την αρχή του κακού...)

    Πάντα θα υπάρχουν κυβερνώντες που θα στοιβάζουν μυριάδες σε ακατάλληλες θέσεις στο δημόσιο προκειμένου να γίνει μπάχαλο και χωρίς κανένα έλεγχο, πάντα θα υπάρχουν αντιλαϊκά μέτρα αφαίμαξης και όχι ανάπτυξης πάντα θα υποβαθμίζουν την παιδεία ώστε να υπάρχουν ανεγκέφαλοι που να στελεχώνουν τις δυνάμεις καταστολής για να καταφέρνουν δολοφονικά χτυπήματα στους διαδηλωτές....
    Σύμφωνώ όμως πως θες να αλλάξεις τα πράγματα προς το καλύτερο, μια απεργία "προγραματισμένη" και μια πορεία με άλλους να τους σπάνε τα κεφάλια και να τους ποτίζουν με DDT και άλλους στις καφετέριες με την κομματική εφημερίδα στην κ@λότσεπη, είναι απλά μια τρύπα στο νερό!

    Αααααααχχχχ..... (βαθύς αναστεναγμός)

    Καλημέρα αθηνοβιάκι!!!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συμφωνώ απόλυτα με τα τελευταία λόγια του post σου. Συμφωνώ όμως και με τον Locus για τα ταμπού της κοινωνίας.
    Αναρωτιέμαι όμως ποιος ακριβώς το περιμένει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. κικοπ

    φυσικά και πάντα θα είναι έτσι όπως λές. Όμως, αφού έχουν τα προνόμια και τσεπώνουν ότι τσεπώνουν, ας κάνουν και σωστά τη δουλειά τους τουλάχιστον.

    άπος, εγώ.
    εγώ το περιμένω. Το πριν, δεν το αντέχω άλλο. Γνωρίζω το κόστος, και σε προσωπικό επίπεδο, όμως τα λαμόγια είναι πάρα πολλά και δεν λένε να μπουν στο φιλότιμο.
    Φωτιά και μπούρμπερη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το άρθρο σου Αθηνά μου θύμισε αυτά που είπε ο Στρέλνικοφ στον Ζιβάγκο όταν συναντήθηκαν ξανά οι δυό τους στο εξοχικό, λίγο πριν τον συλλάβουν και τον εκτελέσουν. Δυό-τρεις υπέροχες σελίδες στις οποίες ο Πάστερνακ περιγράφει τις αυθαιρεσίες της σοβιετικής (και της κάθε) εξουσίας ... Αν έχεις το βιβλίο, ψάξε να ξαναδιαβάσεις το σχετικό κεφάλαιο ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τα μεγάλα μυαλά συναντώνται
    :)
    Δεν είχα την υπομονή να το διαβάσω, θα το ξαναπροσπαθήσω, όμως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κοίτα, δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει η απεργία, αλλά δεν είναι ο πελάτης ή το χρήμα ή η αγορά που μπορεί και να στενάξει το ζητούμενο σε αυτή τη ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θα πρέπει κανείς να συμβιβαστεί με το σύστημα για να έχει μετά την δυνατότητα να το αλλάξει, λίγο-λίγο κάθε φορά.

    Όπως μία χοντρή γυναίκα. Αν δεν παραδεχθεί ότι είναι χοντρή δεν θα κάνει ποτέ δίαιτα και θα πάει από κατάρρευση του οργανισμού της.

    Αν όμως παραδεχθεί ότι είναι παχύσαρκη, όχι με ενοχή (οι καπιταλιστές φταίνε για όλα) αλλά με ρεαλισμό (οι άνθρωποι είναι άπληστοι ανεξαρτήτως συστήματος) τότε έχει πιθανότητες να κάνει ένα-ένα τα βήματα για να χάσει βάρος (να μοιραστούν οι πόροι και σε άλλες πληθυσμιακές ομάδες, και δεν εννοώ την ελλάδα)..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλά, το μόνο σίγουρο είναι πως όταν συμβιβαστείς με το σύστημα, τότε είναι που δεν το αλλάζεις με την καμία!
    Η παρομοίωση με την χοντρή φυσικά και είναι άκυρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Παρεξήγησις, όχι να συμβιβαστείς με το σύστημα αλλά με την πραγματικότητα. Να δεις το σύστημα ως έχει και πάνω σε αυτό να κάνεις τις παρεμβάσεις σου. Οχι να λές "το ιδανικό είναι αυτό" και μετά να κλαίς που έπεσες έξω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ποιό θα είναι τότε το μέτρο σύγκρισής σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Το καλύτερο από το τώρα. Η λιγότερη αδικία και η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, όχι υπό την έννοια του κέρδους αλλά υπό την έννοια της σταθερότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Και με ποιό γνώμονα θα αποφασίσεις τα μέτρα που θα σε φέρουν στην "καλύτερη" αυτή κατάσταση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Όπως πάντα: στου κασίδη το κεφάλι.
    Αλλά όχι αρπακόλλα και πασαλείμματα...

    Με σύστημα και συνέπεια, όχι όποιος φωνάζει του δίνω λεφτά ούτε καθυστερώ τις αλλαγές μέχρι να βολέψω τους δικούς μου (βλέπε γαπ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. (Α) Ποιός σου δίνει το δικαίωμα να πειραματίζεσαι, αν όχι ο ίδιος Κασίδης τον οποίο πρώτα έχεις ενημερώσει σωστά;
    (Β) Ακόμα κι έτσι, το "πείραμα" στην τύχη θα το επιλέξεις, αξιωματικά επειδή το λέει κάποιος ή επειδή έχεις θέσει στόχο και συνεπώς ξέρεις τί περίπου θα σε οδηγήσει στο στόχο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Το παιχνίδι με τις λέξεις είναι ανούσιο. Μπορούμε άλλωστε, όπως ο γαπ, να το συζητάμε αιωνίως.

    Η ελλάδα, και όχι μόνο, ήταν σε άθλια κατάσταση πριν από 50 χρόνια και αυτό επιβεβαιώνεται αν κοιτάξει κανείς στις φωτογραφίες ενός οικογενειακού άλμπουμ.

    Παρά τις ενστάσεις και τα στραβοπατήματα, είμαστε καλύτερα, γενικά.

    Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει λάθη.
    Ναι, υπάρχουν σκοπιμότητες, ναι υπάρχουν αδικίες, ναι , υπάρχουν πισωγυρίσματα ορισμένες φορές. Ωστόσο η συνολική πορεία είναι ανοδική.

    Άλλωστε, υπάρχουν πράγματ που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Εφευρίσκεις ένα όχημα, πχ, που απαλλάσσει την κίνηση από τη ζωική ενέργεια και 100 χρόνια μετά εξαφανίζεται ο πλανήτης. Για να αντιμετωπίσεις αυτό εφευρίσκεις κάτι άλλο το οποίο έχει άλλες παρενέργειες τι οποίες και αυτές πρέπει να αντιμετωπίσεις.

    Λες, ακόμα, ότι όλοι έχουν διακίωμα στην υγεία και πρέπει να είναι δωρεάν και μετά δεν έχεις να πληρώσεις τους φαρμακοποιούς, λες ότι η παιδεία είναι δωρεάν, τα σχολεία όμως χτίζονται με χρήματα, κτλ, κτλ, κτλ.....

    Αν δεν το πιστεύει και αν δεν το επιδιώκει αυτό κανείς, τότε τι καθόμαστε και συζητάμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αχά. Πάλι καλά που ο Σωκράτης «αυτοκτόνησε» λοιπόν για να μην έχει την τιμή να ζήσει σε μια χώρα που το παιγνίδι της μαιευτικής «με τις λέξεις» είναι ανούσιο.
    Εγώ βέβαια δεν παίζω, αλλά μιας και εσύ βαριέσαι και προφανώς δεν θες να σκεφτείς:

    Για να πάρεις οποιαδήποτε απόφαση πρέπει πρώτα να έχεις «αποτυπώσει» τον στόχο σου και να έχεις προϋπολογίσει με ποιες μεθόδους θα τον φτάσεις. Εδώ είναι και το πρόβλημα των ελλήνων πολιτικών που απλά «αποτυπώνουν». Αλλά το θέμα είναι πως χωρίς αυτό δεν γίνεται τίποτε.
    Φυσικά για να μπορέσεις να κρίνεις μεταξύ πολλών καλύτερων καταστάσεων, πρέπει να έχεις προδιαγράψει το τέλος σου, κοινώς το βέλτιστο καλύτερο, αλλιώς πολύ απλά κάτι που θεωρείς εσύ καλό για κάποιον άλλο μπορεί να μην είναι. Συνεπώς μόνο αν υπάρξει συμφωνία για το τέλος μπορούμε να μιλάμε περί καλύτερου.
    Σήμερα φυσικά και είμαστε καλύτερα απ’ ότι πριν από 50 χρόνια. Κρίνουμε με βάση τα σημερινά στοιχεία. Είπαμε, το καλό είναι σχετικό!
    Παρόλ’ αυτά, εξαιρώντας τον τομέα της τεχνολογίας, η οποία μας έφερε αρκετά καλά, εν γένει μπορούμε να δούμε πως σήμερα οι αλλαγές είναι δυσκολότερες από παλιότερα. Γιατί; Γιατί πολύ απλά σήμερα ο άνθρωπος δεν βάζει υψηλούς στόχους, αλλά νομίζει πως απλές αλλαγές «πειραματισμοί» μπορεί και να φέρουν κάτι καλό. Μοναδική συνταγή συντήρησης και «σταθερότητας»!
    Όσο για τη σταθερότητα, μια την επιδιώκουμε σήμερα. Για τις επιχειρήσεις φυσικά, γιατί για τους ανθρώπους μόνο αστάθεια αποδιώκουμε! Αναρωτιέμαι λοιπόν για ποια από τις σταθερότητες μπορεί να μιλάς…!!!

    :)

    Οπότε λοιπόν δεν αρκεί να λες ότι ενδιαφέρεσαι για την υγεία, αλλά πρέπει να το εφαρμόζεις.
    Και φυσικά να ασχολείσαι με την υγεία απευθείας και όχι με τα χρήματα προσπαθώντας να «αυτορυθμίσεις» την υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μάλλον το ίδιο λέμε άμπαν. Ότι ήταν να ποτυπωθεί αποτυπώθηκε.

    Το παιχνίδι με τις λέξεις είναι πολύ εκνευριστικό διότι μπορεί να συνεχιστεί για πάντα, ακόμα και την ώρα που οι άνθρωποι πεθαίνουν, ακόμα και την ώρα που τα ρεμάλια μας ξεκοιλιάζουν.

    Οι προφάσεις, είναι λόγια και τις έχω βαρεθεί. "να το συζητήσουμε¨να το διαβουλευτούμε και πάει λέγοντας.

    Είναι πολύ συγκεκριμένα αυτά που χρειάζονται. Και πολύ πιεστικά.

    Η σταθερότητα των ανθρώπων φέρνει και την άλλη σταθερότητα, άμπαν. Όπως οι έλληνες που είναι ένας προς έναν χρεωμένοι και η ελλάδα επίσης.

    Το ένα χωρίς το άλλο δε γίνεται και μέχρι να το καταλάβει αυτό η ελίτ, μάλλον θα περάσει καιρός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!