Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Σιλλυ μαδερ μπλουζ

  • Πάντα ήμουν από αυτούς που θεωρούσα ότι πρέπει κανείς να "ακούει" το σώμα του, όχι απαραίτητα μέχρις ζωώδους αηδίας, ακολουθώντας ακόμα και τα πιο πρωτόγονα ένστικτα, αλλά τόσο ώστε να επιτρέπεται η ομαλή λειτουργία κάποιων βασικών οργάνων, όπως το ανοσοποιητικό σύστημα ή η μέχρις ενός μέτρου αυτοθεραπεία.
  • Για παράδειγμα, προτιμούσα να κάτσω σπίτι με 37 πυρετό παρά να επιβαρύνω την κατάσταση με υποχρεωτική εργασία. Δεν θα τελειώσω το πιάτο μου , όσο κι αν σε μερικούς κύκλους αυτό θεωρείται απαραίτητο, αν δεν το επιτρέπει το στομάχι μου, και άλλα τέτοια απλά πράγματα. Ήμουν αρκετά τυχερή ώστε να έχω τη δυνατότητα να το κάνω αυτό και από ότι φαίνεται είχε καλά αποτελέσματα (φτού να μη με ματιάσετε) αφού πλέον δεν ανεβάζω πυρετό περισσότερο από αυτό που είπα και δεν υπάρχει ίωση που να μην την ξεπετάξω σε μία μερούλα.
  • Διαβάζοντας κανείς εδώ κι εκεί, μαθαίνει ότι το ανθρώπινο σώμα είναι ειδικά κατασκευασμένο να ανταποκρίνεται σε ορισμένες ανάγκες και όταν το κάνει αυτό τότε δυναμώνει και γίνεται αποτελεσματικότερο, όπως ένας μυς που γυμνάζεται ή ένα μυαλό που προπονείται στην επίλυση προβλημάτων.
  • Αντίστοιχα, το στομάχι, είναι ειδικά εξελιγμένο ώστε να αντιμετωπίζει σκληρά τρόφιμα όπως φλούδες ορισμένων καρπών και όσπρια, να περνάει ανέγγιχτα σπόρια ή μικρά κουκούτσια, να απορροφάει τα ωφέλιμα και να αποβάλλει τα περιττά.
  • Όταν, λοιπόν, εμείς το "κανακεύουμε¨ με εύπεπτες τροφές, αφαιρούμε τη φλούδα από το μήλο και το κολοκύθι, παραβράζουμε τα όσπρια "για το παιδί" ή πολτοποιούμε τα πάντα για ευκολία μας, τότε στερούμε από τον οργανισμό μας την εξάσκηση και σκληραγώγηση που είναι απαραίτητη για την συνέχιση της καλής λειτουργίας: είναι το αντίστοιχο του να κάθεσαι όλη μέρα στον καναπέ και τελικά καταλήγεις να μην μπορείς ούτε να περπατήσεις γύρω από το τετράγωνο. Ξέρω περιπτώσεις ανθρώπων που τους πιάνει στομαχόπονος από το απλό πορτοκάλι, σε σημείο να το θεωρούν "βαρύ" και να παίρνουν χάπια μετά από ένα τέτοιο. Το πίνουν μόνο σε χυμό...
  • Εκτός από εξάσκηση, οι θρεπτικές ουσίες που πολύ συχνά βρίσκονται ακριβώς εκεί που αποφεύγουμε (φλούδες μήλου, κολοκυθιού, αχλαδιού, στα σπόρια της ντομάτας που πολλοί αφαιρούν από σάλτσες, κτλ) πετιούνται στα σκουπίδια, πράγμα που σημαίνει ότι φτωχαίνει το διαιτολόγιό μας και μένουμε χωρίς "πυρομαχικά". Ξοδεύουμε χρόνο και χρήμα για μία καλή διατροφή και στο τέλος τρώμε μόνο τη μισή!
  • Αντίστοιχα, το ανοσοποιητικό μας σύστημα, θέλει κι αυτό την εξάσκησή του και αυτή είναι δυνατή μέσα από την καθημερινή ασχολία με διάφορες δραστηριότητες, τη δουλειά το παιχνίδι, κτλ. Ωστόσο, η υπερβολική καθαριότητα το εξουδετερώνει, με αποτέλεσμα ο οργανισμός μας να μην μπορεί να ανταπεξέλθει σε ένα απλό κρυολόγημα και να τρέχουμε στα νοσοκομεία με 40 πυρετό, κάθε φορά που ανοίγουμε ένα παράθυρο ή μπαίνει στο σπίτι κάποιος που δεν έπλυνε τα χέρια του.
  • Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο περισσότερο "προσέχει" κάποιος, τόσο συχνότερα αρρωσταίνει από ιώσεις, γιατί ο κόσμος δεν είναι αποστειρωμένος.
  • Η σκόνη, το φτέρνισμα, είναι πολύ καλές ευκαιρίες να "παίξει μποξ" το σώμα μας με τα μικρόβια.
  • Άλλωστε, τα κατάλοιπα των καθαριστικών υγρών είναι τις περισσότερες φορές δηλητηριώδη ή αλλεργιογόνα, όπως η χλωρίνη που φέρνει άσθμα ή άλλα που είναι τοξικά. Βάλτε ένα έντομο σε σαπουνόνερο και θα δείτε ότι θα ψοφήσει ακαριαία.
  • Με μέτρο, φυσικά, γιατί η καθαριότητα είναι που έκανε το μέσο όρο ζωής να ανέβει, όμως και η υπερβολή μπορεί να μας κάνει ανίκανους να περπατήσουμε στο δρόμο.
  • Άρα, η γρίπη δεν είναι κάτι το τρομερό αλλά κάτι που το σώμα μας θα έπρεπε να έχει για εύκολο, με δύο πορτοκάλια και δύο βράδια καλού ύπνου, συνήθως όλα πάνε καλά.
  • Το κρύο δεν υπάρχει στην ελλάδα, άρα όταν βλέπεις με 15 βαθμούς να βάζει η άλλη σκουφί στο παιδί, ξέρεις ότι το παιδί αν συνεχίσει έτσι θα παθαίνει από τα αυτιά του ακόμα και με τη μικρότερη αύρα.
  • Και πάει λέγοντας με την υστερία...

6 σχόλια:

  1. Πολύ ωραίο το κείμενο και ιδιαιτέρως κατατοπιστικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. απλές αλήθειες, πρακτικής φύσεως, έλφ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καθυστερημένο σχόλιο... αλλά διαβάζοντας το κείμενο δε μπόρεσα να μην κάνω τη σύγκριση με αυτά που βλέπω εδώ: από μωρά βγάζουν τα παιδιά στο χιόνι (αφού τα ντύνουν καλά φυσικά) και βλέπεις πιτσιρίκια με τις ώρες έξω να μην παθαίνουν τίποτα. Το θεωρώ πολύ πιο καλή αντιμετώπιση από το να κουκουλώνεις το παιδί μόλις πέσει λίγο η θερμοκρασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κοινή λογική χρειάζεται, οδυσσέα. Εδώ στην ελλάδα θεωρούμε κρύο τη μη-ζέστη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!