- Λοιπόν, έχω χαρμόσυνα νέα.
- Είδες, πάνω που είχα απελπιστεί με την πάρτη μου, έγινε το θαύμα, σχεδόν από μόνο του, όπως όταν ο γαλανός μου ισχυρίστηκε ότι έφαγε κατά λάθος τη σοκολάτα...
- Υπάρχει ελπίς!
- Μετά από διάστημα τριών ετών, κατάφερα να συγκεντρωθώ τόσο ώστε να διαβάσω βιβλίο. Και μάλιστα μου άρεσε και δεν το άφησα με αηδία στην άκρη, αλλά αντιθέτως ήθελα να μην ξυπνήσουν τα παιδιά για να διαβάσω λίγο ακόμα.
- Τώρα, το τί βιβλίο ήταν αυτό μη με ρωτάτε και δεν έχει σημασία, αφού για όλο αυτό το διάστημα ούτε συνταγή για ομελέτα δεν είχα την υπομονή να διαβάσω ως το τέλος.
- Για να ξέρετε πάντως είναι η ιστορία της τρέλας του φουκώ και όχι δεν το τελείωσα ακόμα.
Πέμπτη 28 Απριλίου 2011
Δέχομαι συγχαρητήρια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μπράβο και συγχαρητήρια! Σου έυχομαι ολόψυχα να το τελειώσεις!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φυσικά χρόνια πολλάααααα!!!
:-)
χρόνια πολλά, χριστός ανέστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτσε, να δούμε κι αύριο....
Ειναι κριμα ,μωρε,να μη βρισκουμε χρόνο για ενα καλο βιβλιο,το διαβασμα επρεπε να ειναι καθημερινή μας συνηθεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήταν θέμα χρόνου, αλλά διαθέσεως. Σιγά-σιγά μου ξανάρχεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα κι αυτό, θέλει ρέγουλα, τελικά.
Καλό δείγμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟψόμεθα, ασκαρ, το μέλλον θα δείξει.κιπ γιορ φινγκερζ κροσντ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στα δικά μας! :p
ΑπάντησηΔιαγραφήεκεί που ήσουν ήμουν α κι εκεί που είμαι θα'ρθεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα θα γίνουν, βρε.