Συμπεράσματα από το Ελληνικό Πείραμα

• Δεν θεωρώ το αμερικάνικο ή το βορειοευρωπαϊκό μοντέλο επιτυχημένα, διότι δεν είναι. Θα ήταν, αν αυτές οι χώρες μπορούσαν να συντηρήσουν τον τρόπο ζωής τους χωρίς να χρειάζεται να αδικήσουν κανέναν, χωρίς να αντλούν πρώτες ύλες ή τροφή σε εξευτελιστικές τιμές εις βάρος των παραγωγών χωρών και αν επέστρεφαν με κάποιον τρόπο στον κόσμο το φαΐ που τρώνε. Δεν το κάνουν, διότι ενώ τρώνε φτηνά, πουλάνε ακριβά τις υπηρεσίες τους, ευλογάνε τα γένια τους και έχουν αυτοδιοριστεί ως αφρόκρεμα της διανόησης και του στύλ, μίας διανόησης που δεν έχει ουσιαστικό ώφελος για κανέναν και ενός στυλ τόσο αλλοτριωμένου που ούτε στρατιές ψυχολόγων και ψυχίατρων δεν μπορεί να σώσει από την στειρότητα, σωματική και πνευματική.
• Γιατί μπορεί ο σουηδός να θεωρεί εαυτόν πολύ προχωρημένο που έχει αποτάξει τα πάθη του θρησκευτικού παραληρήματος και να ζεί σε μία αθεϊστική νιρβάνα ή οργανώνεται στο τέλειο σύστημα, όμως το φαγητό που τρώει προέρχεται από τριτοκοσμικά τσιφλίκια, και ωστόσο το καταναλώνει με ικανοποίηση. Οπότε μπορεί να μην διατρέχει τον κίνδυνο να σφάξει κάποιον λόγω θρησκευτικού μίσους, το κάνει όμως με άλλον τρόπο, τον τρόπο της οικονομικής αδιαφορίας και αδικίας.
• Αγοράζει το πορτοκάλι για ψίχουλα και πουλάει την έρευνα, γνώση και οργάνωση για χρυσάφι και με το σταγονόμετρο.
• Στο ελλαδάκι, περάσαμε πολλά, εδώ και πολύ καιρό. Μέχρι πριν από δεκαετίες λιγότερες από τα δάχτυλα του ενός χεριού, ο απλός, μη-πλούσιος άνθρωπος ζούσε σε παράγκες και δεν είχε κανένα δικαίωμα. Δεν είχε υγεία, ούτε παιδεία, δεν είχε καν ψήφο στην ουσία. Δεν είχε δρόμους, δεν είχε πρώτη κατοικία ούτε καν νοικιασμένη, δεν είχε καθαριότητα, δεν είχε μέλλον άλλο εκτός από την υποβαθμισμένη ζωή του παρία.
• Μετά ήρθε ο αντρέας.
• Ότι και να λέγεται για αυτό τον άνθρωπο, που είναι αληθές σίγουρα, ένα πράγμα μόνο κρατώ εγώ και λέω ότι καλώς έκανε και ήρθε και καλώς έκανε που κυβέρνησε: έδωσε στον κόσμο να φάει.
• Μπορεί να λένε διάφοροι ότι ευθύνεται για την κατασπατάληση του ελληνικού χρήματος ότι φταίει για την πελατειακή-κομματική του διαφθορά, όμως εγώ ξέρω γιατί το είδα με τα μάτια μου ότι πριν από αυτό οι άνθρωποι εδώ στην επαρχία που ζω, πεινούσαν κυριολεκτικά. Ζούσαν όπως οι ζουν τριτοκοσμικοί σήμερα, και είχαν χαζέψει από τη δυστυχία.
• Αν κάποιος υποστηρίξει ότι αυτό έγινε σε βάρος του μέλλοντος της χώρας, εννοούν ότι θέλουν να τα τρώνε μόνοι τους και πολύ τους κακοφαίνεται που έγιναν κι άλλοι να ξέρουν το καλό φαΐ και την καλή ζωή, σα να λένε "Αφεντικά και δούλοι, όμοια γίναμε ούλοι" περιφρονούν τον απλό άνθρωπο, τον έχουν για κατώτερο κι ας τους χωρίζει μία χρεωκοπία μόνο από αυτή την κατάσταση. Όσοι καταδικάζουν την απλοχεριά του καιρού εκείνου, απλά δεν ξέρουν πόσος κόσμος σώθηκε από τη μιζέρια και όταν λέμε μιζέρια εννοούμε δράματα και πόνο.
• Στο διάστημα που ακολούθησε, έλαβε χώρα ένα τρελό φαγοπότι, όπως όλοι γνωρίζουμε. Άνοιξε το επάγγελμα του τσίφτη και ο ανταγωνισμός εκτίναξε στα ύψη τον τζίρο, μόνο που δεν ήταν μόνο οι πασόκοι που συμμετείχαν αλλά όλοι και μία ματιά στους τραπεζικούς λογαριασμούς των πολιτικών θα το αποδείξει.
• Τι μάθαμε όμως σαν κοινωνία από αυτή την ιστορία?
• Όχι τα κοινότυπα περί κοινωνικής συνείδησης και άλλες αηδίες, αλλά τι μάθαμε, τι είναι αυτό που συνέβη στην ουσία?
• Συγκρίνοντας τη σχέση ανάμεσα στον έλληνα και το κράτος του με τη σχέση ανάμεσα στην ελλάδα και τις άλλες χώρες, θα δούμε ότι δεν απέχει και πολύ η μία από την άλλη. "Πας να με εκμεταλλευτείς? Ε, τότε θα σε κλέψω κι εγώ." Η εκδίκηση του φτωχού, τρόπον τινά.
• Με τον ίδιο τρόπο, μία ισχυρή χώρα που εκμεταλλεύεται κάποια αδύναμη αργά η γρήγορα εισπράττει τις συνέπειες με τη μορφή χρέους, λαθρομετανάστευσης, πειρατείας, αναταραχών... Ο πλούσιος ενοχλείται όταν του χαλάνε τα σχέδια με όλες αυτές τις αηδίες, αλλά όπως συχνά κάνουν οι άνθρωποι, δεν εννοεί να μάθει από τα λάθη του και τα επαναλαμβάνει με μικρές παραλλαγές, νομίζοντας ότι έτσι κάτι θα αλλάξει. Το ονομάζουμε αυτό το φαινόμενο κύκλους της οικονομίας.
• Ο κύκλος αυτός στην ελλάδα δεν κύλησε κανονικά.
• Και έχει από καιρό φανεί πως ότι συμβαίνει τοπικά μεταδίδεται παραέξω γιατί οι οικονομικές δραστηριότητες δεν έχουν σύνορα.
• Αυτό, αντί να εξοργίζει τους πλούσιους κηδεμόνες των τραπεζών μας, θα πρέπει να τους βάλει σε σκέψεις, να δουν πως θα το αντιμετωπίσουν αυτό όχι καταστέλοντας αντιδράσεις αλλά άροντας αδικίες, ώστε τελικά η σταθερότητα να διαρκέσει περισσότερο, με μικρές μόνο αυξομειώσεις από κύκλο σε κύκλο ώστε να διατηρηθεί η ροή χρεοχρήματος που είναι ζωτική για τη λειτουργία των πάντων.
• Στην ελλάδα αντιδράσαμε έτσι, σε άλλες χώρες αλλιώς, όμως τελικά φαίνεται ότι οι ισχυροί αυτό που έχουν εξαντλήσει είναι την ίδια τους την ισχύ.
• Η κίνα?
• Θα πάθει τα ίδια αλλά γρηγορότερα, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί οι έξυπνοι οι δυτικοί θέλουν να φάνε κι από εκεί, για αυτό ενθαρρύνουν τις εξελίξεις.
• Άσχετο: σε μία σουρρεαλιστική και εντελώς υποθετική συζήτηση, είχα κάνει τον εξής συνειρμό, όταν επισημάνθηκε ότι στις ηπα ακόμα έχουν την θανατική ποινή. Για φαντάσου, λέει, να κυρήξουν πόλεμο οι άραβες στους αμερικάνους με πρόσχημα την παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων!
• χαχαχαχαχαχα
• Ή, ακόμα καλύτερα, να θεωρήσουν οι άραβες την επιχείρηση στη λιβύη ως εισβολή σε ξένη χώρα και να στρέψουν τους πύραυλους στις ήπα.
• Αλλά είχα πιεί μαυροδάφνη, πάλι....