Γαστρο-εργονομική διευθέτηση του επισιτιστικού

• Ένα φλέγον ζήτημα που απασχόλησε τις δυτικές κοινωνίες αλλά και τις επιστημονικές κοινότητες τις τελευταίες δεκαετίες είναι το επισιτιστικό, δηλαδή η κατανομή και προσβασιμότητα των πληθυσμών σε τρόφιμα.
• Αν και θα έλεγε κανείς ότι θα μπορούσε αυτό να αυτορυθμιστεί ανάλογα με τα πληθυσμιακά μεγέθη, την κατά τόπους παραγωγή και τις ανταλλαγές βασισμένες σε συμβάσεις, τελικά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο ζοφερή, μιας και τεράστιες, δραματικές και τραγικές αδικίες καταδικάζουν τεράστιους πληθυσμούς στην πείνα, όπως όλοι γνωρίζουμε.
• Αυτό συμβαίνει διότι η οικονομική δραστηριότητα ευνοεί τους ισχυρούς, ρίχνοντας τους αδύναμους σε αιώνια ανακύκλωση αδυναμιών, ένας φαύλος κύκλος που, πολύ χοντρικά, έχει ως εξής: οικονομική αδυναμία-έλλειψη τροφής-σωματική και διανοητική υποβάθμιση-μειωμένες επιδόσεις-οικονομική αδυναμία, κ.ο.κ.
• Αντίστροφα, στις δυτικές κοινωνίες η οικονομική υπεροχή περνάει έναν εντελώς διαφορετικό φαύλο κύκλο, ο οποίος ανατροφοδοτεί εκείνον της ανέχειας. Ο φαύλος κύκλος της υπερ-έχειας έχει ως εξής, επίσης πολύ χοντρικά: οικονομική υπεροχή-υπερκατανάλωση τροφής-υπερτροφία σώματος και πνεύματος- υπεραποδοτικότητα-αυξημένες επιδόσεις-οικονομική υπεροχή, κ.ο.κ.
• Δύο φαύλοι κύκλοι που αλληλο-τροφοδοτούνται ο ένας από τον άλλον, αιώνια.
• Μετά από επισταμένες έρευνες τόσο σε βιολογικό επίπεδο όσο και σε κοινωνιολογικό, γενετικό, ιατρικό, ανθρωπολογικό και γεωπολιτικό επίπεδο, οι επιστήμονες του KSE (Kazani School of Economics) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, εφόσον τα ένστικτα που επιβάλλουν την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πρόσληψη θερμίδων δεν ελέγχονται από καμμία ηθική ή σύστημα αξιών, ο μόνος τρόπος να περιοριστεί η υπερβολική κατανάλωση τροφής συνολικά, είναι αυτή που περιγράφεται στο άρθρο του δόκτωρος P.T. Flee που πρωτοδημοσιεύτηκε σε επιστημονική ημερίδα του KZE και αναδημοσιεύεται αυτούσιο εδώ.
• "Αγαπητοί συνάδελφοι, σας χαιρετώ και σας καλωσορίζω στο ΚΖΕ, για να υποδεχτούμε την απαρχή μίας νέας εποχής για την ανθρωπότητα. Εγώ, ο Δρ P.T. Flee με τ'όνομα, ο ίδιος και αυτοπροσώπως, μόνος μου κι από το μυαλό μου μόνο, επινόησα την εξής μέθοδο για να μειωθεί η υπερκατανάλωση τροφής. Η όλη ιδέα βασίζεται στο γεγονός ότι το στομάχι έχει ορισμένη χωρητικότητα, πεπερασμένη σε κανονικές συνθήκες αλλά αφύσικα ξεχειλωμένη από τις πολυφαγικές συνήθειες. Συνηθισμένος στην πολυφαγία, ο άνθρωπος της δύσης υποφέρει πραγματικά όπως ο χρόνια υποσιτισμένος όταν χάσει ένα γεύμα και εξεγείρεται όταν κάτι τέτοιο του ζητείται. Πρέπει όμως να περιορίσει την υπερκατανάλωση, όχι μόνο για να την ίδια του την υγεία η οποία απαιτεί ολοένα και πιο μεγάλη ιατρική υποστήριξη για να διατηρηθεί, αλλά και για να εξομαλυνθούν οι ανισότητες που αυτή η υπερκατανάλωση επιφέρει στο εμπόριο και τις συναλλαγές, την εξάντληση των εδαφών και των υδροβιότοπων, των ασταμάτητη, φρενήρη θα έλεγε κανείς καλλιέργεια ακόμα και σε τροπικά δάση, καταστρέφοντας ισορροπίες οικοσυστημάτων αλλά και οικονομιών (μπανανίες, τρίτος κόσμος, κτλ). Ιδού, λοιπόν, η τελευταία εφεύρεσή μου, η γαστρική διατροφική πέρλα, ή αλλιώς Gastro-pearl, G-Pearl που είναι και η εμπορική ονομασία του σκευάσματος. Η πέρλα αυτή χορηγείται υπό μορφή σκόνης για πόσιμο εναιώρημα στα άτομα που υπερβαίνουν κατά πολύ τον μέσο όρο βάρους που θεωρείται φυσιολογικός ανάλογα με την ηλικία, διάπλαση και γενετικούς παράγοντες. Λαμβάνεται μισή ώρα πριν από κάθε γεύμα, με σκοπό να περιορίσει την χωρητικότητα του στομαχιού έτσι ώστε η τελική ποσότητα τροφής ανά γεύμα να μειωθεί μέχρι και κατά το ήμισυ.
• Η λειτουργία της είναι εξαιρετικά απλή και η σύστασή της εξίσου αθώα: ρητίνες ρυζιού σε συνδυασμό με διογκωτικά φυτικής προελεύσεως, τα οποία "φουσκώνουν" όταν έρθουν σε επαφή με τα γαστρικά υγρά, όπως το μπαλονάκι στο καζανάκι. Χωρίς εγχείρηση ή άλλη επέμβαση, επιτυγχάνεται η μείωση κατανάλωσης τροφής, ανώδυνα και χωρίς το αίσθημα της πείνας ή της στέρησης. Έτσι, το υπέρβαρο άτομο επανέρχεται σε φυσιολογικό βάρος, βελτιώνοντας και την φυσική του κατάσταση, με αμεληταίο οικονομικό κόστος αλλά με τεράστια ωφέλη για την υγεία του. Μετά την χρήση, η πέρλα αποβάλεται δια της συνήθους πεπτικής οδού και εισέρχεται στο περιβάλλον όπου βιοδιασπάται πλήρως, μιας και πρόκειται για 100% φυσική ουσία.
• Σταδιακά, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, το σκεύασμα αραιώνεται, ώστε να περιορίζεται το αποτέλεσμα δηλαδή το "φούσκωμα" στο στομάχι, μέχρι που σύντομα το άτομο να έχει συνηθίσει στην πρόσληψη μικρότερων ποσοτήτων φαγητού, χωρίς τη βοήθεια της πέρλας.
• Τώρα, αν υπολογίσουμε το ποσοστό των παχύσαρκων ή υπέρβαρων ατόμων, που ανέρχεται στο 30% περίπου των ΗΠΑ και 25% στις ΗΠ Ευρώπης, τότε υπολογίζεται ότι η μείωση των εισαγωγών τροφίμων θα αγγίξει το 20-25%, με τεράστιες πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικές προεκτάσεις. Και μόνο το κόστος της δημόσιας υγείας, αναμένεται να μειωθεί κατά 5% λόγω του περιορισμού των καρδιαγγειακών παθήσεων, ενώ η παραγωγικότητα που πληθυσμού αναμένεται να αυξηθεί κατά 3,14%, μια αλλαγή που θα συμβάλει στην αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης, σε εθνικό επίπεδο.
• Παράλληλα, σε διεθνές επίπεδο, η μειωμένη κατανάλωση θα οδηγήσει κάποιες εταιρείες τροφίμων, όπως η τσικίτα ή άλλες μπανανοπαραγωγικές ή άλλες εταιρείες που βασίζονται σε καλλιέγειες ξένων εδαφών, σε πτώχευση, επιτρέποντας στους ντόπιους πληθυσμούς να καλλιεργήσουν τα ίδια τους τα εδάφη για δική τους στήριξη.
• Οι επιπτώσεις, είναι τεράστιες, όπως είναι πασιφανές.
• Το μόνο μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι οι ρητίνες και οι διογκωτικές ύλες που απαιτούνται για την παραγωγή της πέρλας, έτσι ώστε αυτή να είναι ασφαλής για τον άνθρωπο και τη φύση, παράγονται μόνο από το φυτό Ave Maris Stella, ενδημικό του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, πράγμα που σημαίνει ότι για την παραγωγή του πρέπει να αφανιστούν χιλιάδες εκτάρια άγριας βλάστησης κάθε χρόνο.
• Διαλέχτε."