Ευγνωμοσύνη

• Ο κίνδυνος και η αναποδιά, οι ανατροπές και οι συναγερμοί τραβούν την προσοχή μας και περισσότερο ασχολούμαστε μαζί τους, διότι έτσι βρίσκουμε λύσεις και καταφέρνουμε να ξεφύγουμε από δυσάρεστες καταστάσεις. Έτσι είμαστε φτιαγμένοι.
• Όμως, είναι μόνο όταν έχουμε ορισμένα καλά πράγματα ως δεδομένα που μπορ ούμε να ασχοληθούμε με τα κακά, ειδάλλως βουβαινόμαστε και από φόβο κουρνιάζουμε στην τρύπα μας, μέχρι να περάσει το κακό.
• Επίσης, οι άνθρωποι έχουν το εξής γνώρισμα στη συμπεριφορά τους, να δίνουν την μεγαλύτερη προσπάθεια και το μεγαλύτερο κομμάτι του εαυτού τους εκεί που τους αρέσει, και όχι εκεί που πρέπει, δηλαδή επιλέγουν σαν απαραίτητο αυτό που για τους ίδιους είναι πιο ευχάριστο ή λιγότερο δυσάρεστο. Ο πόνος απαλύνεται είτε με την αγκαλιά, είτε με το φάρμακο, είτε με ένα καλό φαΐ είτε με ένα τραγούδι, είτε με το οτιδήποτε και το πως θα διαλέξει ο καθένας να δώσει στον κόσμο είναι καθαρά θέμα ιδιοσυγκρασίας.
• Έτσι, μέσα από την αγάπη για αυτό που κάνουμε, επιστρέφουμε στον κόσμο και στον εαυτό μας κάτι καλό.
• Αλλά τί μας αρέσει? Ο κάθε ένας που υποβάλλεται σε πλύση εγκεφάλου για το τι είναι καλό επάγγελμα ή ιδανικές διακοπές ή σωστό σπίτι ή κανονική ζωή, πόσο τυχερός πρέπει να είναι για να ζεί στη Σουηδία για έχει αυτό που του αρέσει?
• Ευτυχώς η ζωή είναι γεμάτη διπολάκια.
• Αντί για το απέραντο εύρος ενός ωκεανού από επιλογές που είναι στην πραγματικότητα διαθέσιμες, το μυαλό μας, όπως φαίνεται, διαχειρίζεται τις αποφάσεις σε ζεύγη αντιθέτων. Θα μείνω εδώ ή θα φύγω? Θα κάνω αυτή τη δουλειά ή την άλλη? Θα δεχτώ αυτή την κουβέντα ή θα απαντήσω?
• Και το όμορφο σε όλη την υπόθεση είναι ότι αυτά τα διπολάκια δεν έρχονται με την μορφή μεγάλης απόφασης αλλά σαν μικρές, ασήμαντες επιλογές, καθημερινές και τετριμένες, ώστε όταν έρθει η μεγάλη και σπουδαία στιγμή, μέσω αυτών, έχει διαμορφωθεί και παγιωθεί μία κατάσταση που δεν επιτρέπει τίποτα άλλο εκτός από δύο επιλογές, ένα δίπολο υψίστης σημασίας που όμως είναι προαποφασισμένο εκ των προτέρων, γιατί όλα αυτά τα διπολάκια δεν ήταν καθόλου τυχαία επιλεγμένα αλλά βασισμένα στο τι γουστάρουμε.
• Έτσι, έχουμε για παράδειγμα, να βγούμε το βράδυ και επιλέγουμε αυτή ή εκείνη την παρέα, αυτά ή εκείνα τα ρούχα, πίνουμε αυτό ή εκείνο το ποτό και καταλήγουμε σπίτι ή κάπου αλλού και αυτό που μένει μετά από πολλές επαναλήψεις είναι , την ώρα της κρίσης ή της δυσκολίας, να έχουμε αυτούς τους ανθρώπους δίπλα μας, αυτό το ιστορικό, αυτές τις ενοχές, αυτές τις επιλογές. Οπότε, οι εναλλακτικές δεν είναι άπειρες αλλά συνήθως δύο.
• Άρα το μυαλό, το αγαπημένο μου μέρος του σώματος, σαν την μέλισσα συλλέγει το νέκταρ της απέραντης εμπειρίας και μας δίνει το εύπεπτο μέλι της δίπολης απόφασης.