Ούτε Ένας! (μανιφέστο του Σπληνάντερου)

• Το ντόμινο της δυσφορίας είναι πιασιάρικο, με δύο τρόπους. Οι μισοί το βλέπουν ως συμφορά, δλδ φοβούνται να αντιδράσουν, το ματοκύλισμα και την βία, ενώ οι άλλοι μισοί το βλέπουν σαν παράδειγμα, δλδ νομίζουν ότι επειδή επετράπη να ανατραπεί ένας ηγέτης που ήταν πλέον άχρηστος, ίσως να είναι και για εμάς η απάντηση στα προβλήματά μας.
• Το θέμα είναι ότι εδώ δεν είναι όπως εκεί.
• Ένα άλλο θέμα είναι ότι τίποτα δεν είναι οριστικό ακόμα, εκτός από το γεγονός ότι σκοτώθηκαν περί τα 400 άτομα.
• Εγώ λέω , ούτε ένας.
• Ούτε ένας για το χατήρι κανενός.
• Όχι από δειλία, αλλά γιατί δεν έχει νόημα.
• Ο ηγέτης έχει τους πολίτες για αναλώσιμους, άρα δεκάρα δεν δίνει αν ζεις ή αν πιστεύεις στη δικαιοσύνη ή αν έχεις αντιρρήσεις. Δε νοιάζεται καν για το αν ξέρεις τις κομπίνες του.
• Το μόνο που νοιάζει όποιον έχει την εξουσία, είναι να παραμείνει όσο περισσότερο γίνεται στην καρέκλα ώστε να εξασφαλίσει περισσότερα χρήματα.
• Άρα, εκεί είναι που πρέπει να τον χτυπήσεις, στο χρήμα, αν θες να έχει αποτέλεσμα ο αγώνας σου, διότι όλοι λένε παχιά λόγια αλλά μόλις τους θίξεις το εισόδημα γίνονται λύκοι. Όλοι λένε πχ για κοινωνικά αγαθά αλλά βάζουνε και το χέρι στο ταμείον.
• Τα χρήματα τα χρειάζεται για να κάνει μπίζνεςς με τους κολλητούς του από άλλες συμμορίες.
• Άρα, στερώντας του τα χρήματα, εκείνος εκτίθεται, χάνει την αξιοπιστία του. Ωπ! κάπου την έχουμε ακούσει αυτή τη λέξη, ε? Και μάλιστα σε σχέση με τις αγορές, αν δεν απατώμαι.
• Δεν πληρώνω, το λοιπόν.
• Δεν πληρώνω μέχρι να βάλεις το χέρι στην τσέπη εκείνου που μου τα έκλεψε.
• Δεν πληρώνω μέχρι να μου δώσεις αυτό που μου πούλησες και μάλιστα σε υπερδιπλάσια τιμή και τώρα κάνεις ότι δεν θυμάσαι.
• Δεν πληρώνω μέχρι να μου επιστρέψεις τις εισφορές μου, τη σύνταξή μου, και τις υποδομές που μου έταξες.
• Δεν πληρώνω, μέχρι να μου πείς τι έκανες με όσα σου έχω δώσει ως τώρα, και δεν ήταν λίγα.
• Δεν πληρώνω, να δούμε από που θα συντηρείς τα ματ.
• Αντί να πληρώσω, κάνω στάση πληρωμών.
• Σε περαιώνω, κύριε κράτος!
• Αντί να δώσω τα λεφτά σε εσένα, κύριε κράτος, να τα κάνεις άφαντα, λέω καλύτερα να τα φάω σπληνάντερο.
• Αντί να πληρώσω, αντί να πάω να σκοτωθώ στο δρόμο, θα ψήσω κοκορέτσι.
• Θα συναντηθώ στη γωνία με τον Μήτσο και τον Γκέλια, θα πιούμε τα ουζάκια και τα κρασάκια, το τσίπουρο και τη μπυρίτσα, εισπνέοντας τσίκνα σαν τους θεούς άλλοτε. Θα κάνουμε πλάκες στο πεζοδρόμιο, θα τσιμπολογάμε από τη σούβλα, αραχτοί.
• Ακριβώς μπροστά από το γκαράζ της βουλής, γύρω από το αστυνομικό τμήμα, στον χυτα, στα διόδια, στην πλατεία και στο δημαρχείο, θα στήσω ψησταριά και ένα αρνί να γυρνάει στη σούβλα.
• Κανείς δεν θα φωνάζει, κανείς δεν θα χτυπιέται, κανείς δεν θα δουλεύει, κανείς δεν θα αποδίδει φόρο, κανείς δεν θα πληρώνει. Για όσο πάρει, μία μέρα, μία εβδομάδα, να μην πέσει ούτε ένα ευρώ σε κανενός το ταμείο, είτε μαγαζί είναι, είτε δεκο, είτε διόδιο, είτε τράπεζα, είτε σουπερμάρκετ.
• Αλλά δεν θα σου δώσω αφορμή να με καταστείλεις, γιατί η γιορτή δεν καταστέλεται, παρά μόνο συνεχίζεται όσο οι εορτάζοντες έχουν όρεξη.
• Διότι τόσον καιρό νόμιζα ότι εσύ έχεις τα λεφτά, όμως φαίνεται ότι ξαφνικά δεν ξέρεις που πήγανε, άρα χρειάζεσαι τα δικά μου.
• Δεν σου τα δίνω!
• Να πας στα φιλαράκια σου, να ζητήσεις από τα τσιράκια σου το λογαριασμό.
• Δεν πληρώνω.
• Έχω δουλειά τώρα.
• Με καλέσανε σε γιορτή.
• Θα φάμε σπληνάντερο.