Βοήθεια!

• Την περίπτωση των ιατρών, μόνο συγκυριακά θα την προσεγγίσω για να υποστηρίξω την ίδια πεποίθηση που έχω εκφράσει κατά καιρούς, η οποία θα γίνει φανερή παρακάτω καθώς διαβάζουμε την παρούσα ανάρτηση.
• Συγκυριακά, λοιπόν, έχουμε τους γιατρούς, όπως προηγουμένως είχαμε τους ΔΥ ή άλλους.
• Οι γιατροί, νόμιζαν ότι είναι στο απυρόβλητο, νομίζοντας ότι εδώ και δεκατίες αυτός που τους έτρεφε ήταν το κράτος. Αυτός που τρέφει τους γιατρούς, όμως, είναι ο φτωχός, διότι απλούστατα οι φτωχοί είναι περισσότεροι, ενώ οι πλούσιοι όχι μόνο είναι λιγότεροι, όχι μόνο δεν πληρώνουν φόρους και εισφορές, αλλά πρέπει και να τους κάνεις δωρεάν χάρες και να τους τραπεζώνεις για να μη σου τσακίσουν το βιωτικό επίπεδο. Δηλαδή πόσους πλουσιους φίλους έχεις ώστε να συντηρήσεις τον τρόπο ζωής σου?
• Οι φτωχοί πληρώνουν φόρους άρα δεν έχουν λεφτά να πάνε στο εξωτερικό ούτε για να βάλουν δικηγόρο να σε βάλει στη μπουζού για όλους αυτούς τους τρόπους με τους οποίους ένας γιατρός κλέβει το σύστημα (μίζες από φαρμακευτικές, προμήθειες, φακελάκια, παράνομα ιατρεία κτλ) ούτε έχει την εξουσία να σε ελέγξει όταν εσύ του λές "Έτσι είναι το σύστημα, δεν μπορώ να κάνω τίποτα, πέσε τα φράγκα". Και αφού δεν μπορούν να τα κάνουν αυτά, υπομένουν τον εκβιασμό εν γνώσει τους ότι μπλοφάρεις, αλλά ανίσχυροι να κάνουν το οτιδήποτε αντιμέτωποι με τον πόνο και τον θάνατο από τη μία και με τον γιατρό από την άλλη.
• Άρα, τώρα που ο φτωχός δεν έχει πια χρήματα ούτε για να σε λαδώσει πια, μένεις ξεκρέμαστος, γιατί το κράτος που έκλεβες και έγλυφες, από καιρό σε έχει εγκαταλείψει. Εδώ και καιρό, ο μόνος τρόπος να επιζήσεις ήταν η παρανομία, εις βάρος του ανίσχυρου, φυσικά.
• Και τώρα, βλέπεις ότι η γνώμη του ανίσχυρου που περιφρονείται ως "κοινή" χρησιμοποιείται ως επικοινωνιακός μοχλός εναντίον σου, με πρόσχημα τη δικαιοσύνη αλλά με στόχο τα λεφτά. και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, διότι κανείς δε σε στηρίζει , παρά μόνο όλοι λένε ότι καλά να πάθουν οι γιατροί που είναι έτσι, κι έτσι, κι έτσι...κτλ.
• Γιατί από τους γιατρούς ούτε αλληλεγγύη είδαμε, ούτε κοινωνική συνείδηση ούτε πράξεις που να ενισχύουν την συνοχή. Είδαμε περιφρόνηση, εξαπάτηση, είδαμε εμπορευματοποίηση του πόνου μας και είδαμε σταριλίκι και λάηφ-στάηλ.
• Υπάρχουν και εξαιρέσεις. Και μάλιστα γνώρισα από κοντά μερικές.
• Όμως αυτό από μόνο του αποτελεί πρόβλημα, δηλαδή ο ευσυνείδητος γιατρός να αποτελεί εξαίρεση.
• Αλληλεγγύη, λοιπόν, δεν είναι να απεργούμε όλοι μαζί και μετά να μου τα παίρνεις στο νεκροκρέβατο. Ούτε είναι αλληλεγγύη να με στουμπώνεις με τα ακριβότερα φάρμακα χωρίς να τα χρειάζομαι, ώστε ο τύπος της φαρμακευτικής που γυρνάει από πόλη σε πόλη να σε προτιμήσει.
• Αλληλεγγύη είναι να κάνεις σωστά τη δουλειά σου, κι εγώ να κάνω σωστά τη δική μου. Εσύ να με γιατρέψεις, εγώ να σου διδάξω αγγλικά, ο άλλος να μας καλλιεργήσει μπρόκολα που κάνουν καλό στην υγεία, ο παράλλος να τα φέρει με το φορτηγό του από την κρήτη στα Γιάννενα και αν κάποιος κάτι πάθει, όλοι μαζί να ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας.
• Σε αυτό το χρονικό σημείο, όπου πλέον ούτε με ζαβολιές γίνεται να ζήσει κανείς και που όλοι πιεζόμαστε (γιατροί, οικοδόμοι, δάσκαλοι, αγρότες, μεταφορείς..) εσύ κόβεις τη βοήθεια και με αναγκάζεις να εξοργίζομαι μαζί σου, διότι ναι μεν φταίει η εξουσία που είναι διεφθαρμενη, όμως εγώ δεν έχω μπροστά μου ούτε τον Λοβέρδο (αχ!) ούτε τον παπανδρέου, ούτε κανέναν άλλον από αυτούς τους αλήτες. Έχω εσένα που μου λες "Δεν σε γιατρεύω αν δεν είμαι πλούσιος".
• Δεν έχω αντίρρηση να είσαι πλούσιος, να ξέρεις. Ξέρω όμως πως οι αμοιβές που δίνει το δημόσιο είναι ίδιες εδώ και χρόοοοοονια, όμως εσύ γνωρίζοντας αυτή τη λεπτομέρεια έγινες γιατρός. Τί σημαίνει αυτό? Δεν θα το ερμηνεύσω γιατί θα μου πείς ότι είμαι θύμα της κρατικής προπαπαγάνδας.
• Ξέρω επίσης ότι αν βασιζόσουν στο δικό σου ιατρείο, με τη φτώχεια που επικρατεί και με τον ασύληπτο ανταγωνισμό που επακολούθησε το "γίνε κι εσύ γιατρός, έχει πλάκα", θα έπρεπε να ρίξεις πολύ χαμηλά τις τιμές και τα μούτρα σου ή, εναλλακτικά, να παίρνεις ακόμα περισσότερα λαθραία χρήματα καθιστώντας την υγεία προνόμιο των πλουσίων. Θαρρώ πως με απείλησες κιόλας εχτές όταν φώναζες σε κάποια συνέντευξη, κάτι τέτοιο είπες, αν και με πιο επικοινωνιακή διατύπωση. Είπες ότι η υγεία θα γίνει απρόσιτη για τον πολίτη, ή κάτι τέτοιο.
• Βασικά, στο χέρι σου είναι.
• Αν εσύ το παίξεις σταρ, τότε ναι, η υγεία θα γίνει υπόθεση των λίγων. Βλέπεις, σα γιατρός που είσαι δε γίνεται να τρώς φακή, επιβάλλεται να έχεις σούσι και μούσι.
• Ξέρω ότι έτσι θα γίνει, ωστόσο επειδή επικαλέστηκες τη βοήθεια της κοινωνίας, και επειδή αναφέρθηκες στην κακούργα την κυβέρνηση που "στρέφει τη μία ομάδα εναντίον της άλλης" έχω να σου πω το εξής.
• Ούτε εγώ ούτε το κράτος μπορούμε να σου δώσουμε τόσα χρήματα που ζητάς, αν και για διαφορετικό λόγο ο καθένας. γιατί δεν είσαι ένας αλλά μύριοι!
• Τόσο καιρό, κάτι έχεις μαζέψει, άρα για λίγο μπορείς να κάνεις υπομονή, μέχρι να περάσει η θύελλα.
• Όπως οι αγρότες που μοίραζαν γάλα και πορτοκάλια δωρεάν στους περαστικούς όταν διαδήλωναν και πλέον δωρίζουν τα απούλητα προϊόντα τους σε φίλους και γνωστούς, όπως οι οδηγοί των ΜΜΜ που έσπασαν τις μηχανές των εισιτηρίων για μπαίνει ο κόσμος τζάμπα, όπως οι 'δεν πληρώνω" που σήκωσαν τις μπάρες για να περνάει ο ταξιδιώτης χωρίς να χρηματοδοτεί τον εργολάβο μου μίζωσε για να "αναλάβει" την "κατασκευή" του "δρόμου", έτσι και εσύ που έχεις ανάγκη την συμπαράσταση του λαού, δεν έχεις άλλον τρόπο να τον φέρεις με το μέρος σου παρά μόνο βοηθώντας τον.
• Εξέτασέ τον χωρίς να ζητήσεις εξέταστρα ή με όσο λιγότερα γίνεται, τρία ή πέντε ευρώ ίσως. Γράψε του τα φάρμακα που χρειάζεται, όχι για να προωθήσεις την εταιρεία που σε συντηρεί αλλά ώστε να γίνει καλά και να σε ευγνωμονεί, γιατί αυτό που σε εκβιάζει μέσω του κράτους, είναι η φαρμακευτική που πλέον δεν αντέχει να σε συντηρεί. Με αυτό τον τρόπο, απεργείς για το κράτος αλλά όχι για τον πολίτη. Με αυτόν τον τρόπο ο φαρμακοβιομήχανος που θέλει να σε παρακάμψει, αντιλαμβάνεται ότι του είσαι απαραίτητος. Το κράτος χάνει τα λεφτά του και πονάει για αυτό, αλλά ο πολίτης σε στηρίζει και πολεμάει μαζί σου.
• Κι αν σου φαίνονται λίγα τα χίλια ευρώ, τότε σκέψου ότι ακόμα και αυτά για κάποιον άλλον είναι το φαγητό ενός χρόνου.
• Αν τώρα, επιμένεις να διατηρήσεις τη χλιδή των περασμένων ετών, τη στιγμή που τριγύρω επικρατεί χάος και δυσπραγία, τότε μαζί σου θα την πληρώσουμε και εμείς.
• Πως σου φαίνεται αυτό για αλληλεγγύη και κοινωνική συνείδηση?