Ένα για τον Marco

• Πολύ θύμωσε ο marco που του έθιξα την αριστερά.
• Εδήλωσε ότι υπάρχουν λύσεις άλλες από αυτές που προωθούνται και ότι εγώ είμαι θύμα της επικοινωνιακής πολιτικής.
• Να διευκρινήσω ότι δεν με ενδιαφέρει η συμφωνία ή όχι του marco με τις δικές μου απόψεις, ούτε χρειάζομαι την έγκριση κανενός για να έχω τη δική μου άποψη. Ο λόγος αυτής της ανάρτησης είναι ότι φαίνεται να υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που πιστεύει ότι η άλλη λύση δεν θα ενείχε φτώχεια, ούτε ανατροπές, ούτε θα την πλήρωναν και πάλι οι αδύναμοι.
• Μία έξοδος από την ευρώπη είναι εφικτή ανά πάσα ώρα και στιγμή, σε αυτό θα συμφωνήσω. Όπως ήταν και πριν από καιρό, όπως θα είναι και στο μέλλον. Όμως τι θα μας προέκυπτε την επόμενη ημέρα? Μήπως θα γινόμασταν η κούβα της ευρώπης?
• Είτε παλιά γινόταν, είτε τώρα, ποιές θα ήταν οι συνέπειες του να στέκεται μία χώρα στη μέση όλων, αλλά έχει το μέγεθος ενός γηπέδου? Θα στηριζόμασταν στο δικό μας προϊόν?
• Για να το δούμε αυτό, λοιπόοοοον.
• Αν αποφασίσουμε να βγούμε από την ευρώπη για να ανεξαρτητοποιηθούμε από το καπιταλιστικό πρότυπο, τότε προφανώς δεν θα ενταχθούμε σε καμμία άλλη συμμαχία γιατί όλες καπιταλιστικές είναι. Θα είμαστε ανεξάρτητοι, σωστά? Αυτό σημαίνει ότι νό μορ δάνεια, γιατί όπως είναι συνήθες, οι τράπεζες δεν δανείζουν σε φτωχούς επαναστάτες διότι η επανάσταση είναι χάι ρισκ μπίζνεςς. Η διαπραγματευτική μας ισχύς θα είναι απειροελάχιστη και αμεληταία, γιατί όταν δεν ενταχθείς πουθενά είσαι ανένταχτος και κανείς δε σου έχει εμπιστοσύνη, οπότε στο εμπόριο και στις συναλλαγές θα είμαστε έρμαια του ανέμου, αν δεν εξαφανιστούμε από προσώπου γής. Οι εξαγωγές θα σταματήσουν, διότι η ελληνική παραγωγή δεν επαρκεί ούτε για τους έλληνες, πόσο μάλλον για να εξάγουμε. Η ελληνική φέτα φτιάχνεται με γαλλικό γάλα, σκόνες κτλ ενώ και σε άλλους τομείς εισάγουμε ακριβώς αυτά για τα οποία είμαστε εθνικά υπερήφανοι.
• Η αλήθεια είναι ότι μόνοι μας θα χρειαστεί να μάθουμε να ζούμε με πολύ λιγότερα. Λιγότερο κρέας, λιγότερο γάλα και οπωροκηπευτικά, καθόλου αυτοκίνητα και καθόλου συσκευές, καθόλου μακαρόνια, καθόλου υπολογιστές, γιατί στην ελλάδα τίποτα από αυτά δεν παράγεται. Ακόμα και οι σαρδέλες, είναι λιγοστές και τις εισάγουμε από ισπανία, γάλα από όπου βρούμε και καλαμαράκια επίσης όπου βρεθεί πρόχειρο. Άρα, το πρώτο πράγμα που θα γίνει, εφόσον αποφασίσουμε να γίνουμε μπαταχτσήδες και να μην πληρώσουμε τα χρέη μας, είναι να σταματήσουν οι εισαγωγές αλλά και τα δάνεια, οπότε μάντεψε ποιοί θα μείνουν χωρίς φαγητό... Και μή μου πείς ότι παλιά πως ζούσαμε, γιατί παλιά (πριν από 40 με 50 χρόνια, όχι περισσότερο, ρώτα και την αγρικουλτούρα) καλύβες ήταν και παράγκες. Αν ρωτήσεις τους παπούδες μας, θα σου πούν ότι κλέβανε μήλα από τους κήπους για να ζήσουν και ότι οι μισοί ήταν ναυτικοί και οι άλλοι μισοί αγρότες, και πάλι φαγητό δεν είχανε. Όποιος δεν είχε αυλή, κήπο ή περιβόλι, έπρεπε να είναι πλούσιος για να έχει ψωμί στο τραπέζι.
• Τα νοσοκομεία θα μείνουν χωρίς εξοπλισμό, φάρμακα και αναλώσιμα (γιατί δεν κατασκευάζονται στην ελλάδα, ούτε λεφτά θα υπάρχουν για να αγοράσουμε) αλλά και ένα σωρό άλλα που έχουμε για δεδομένα, όπως η οδοντόκρεμα και οι ομπρέλες, τα χαρτί και το βιβλίο, το έπιπλο.
• Μέχρι να ορθοποδήσουμε, όπως μάλλον ονειρεύονται πολλοί και να σταθούμε στα δικά μας πόδια, να ζούμε ιδανικά αυτάρκεις και αυτοδύναμοι, όχι μόνο θα πρέπει να περάσει πολύς χρόνος (δεκαετίες τουλάχιστον), αλλά και θα περάσουν πολλές δυσκολίες ακριβώς αυτοί οι άνθρωποι που "υπερασπίζεται" η αριστερά, γιατί ούτε η παπαρήγα θα μείνει στο δρόμο ούτε οι συνδικαλιστές μας, ούτε ο προβόπουλος. Ούτε ο λοβέρδος, φορ δατ μάττερ...
• Άρα, φαίνεται ότι οι ιδεαλιστές μας, είτε αριστεροί είτε άλλοι, τείνουν να ανήκουν σε δυό κατηγορίες: σε αυτούς που ναι μεν στη θεωρία είναι αριστεροί, αλλά κάνουν τις κομπινούλες τους και την έχουν την καβάντζα τους οπότε θα την περάσουν μια χαρά ότι κι αν γίνει ή θα την κάνουν για εξωτερικό (όπως ήδη έχει αρχίσει να γίνεται), και σε αυτούς που έχουν μυαλό ανύπαντρης δεκαεξάχρονης που νομίζει ότι άμα παντρευτεί όλα τα βάσανά της θα τελειώσουν, απλά και μόνο επειδή θα γλιτώσει από το σόι της.
• Καλή η θεωρία, άμπανε, αλέκα, αλέξη και μάρκο, αλλά για πείτε μας τι ακριβώς έχετε στο μυαλό σας?
• ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΑΣ?
• Ή μήπως το να πεινάσει ο κόσμος είναι μέρος της πρότασής σας?
• Τί είναι αυτά που λέτε στον κόσμο?
• Ας δούμε λοιπόν το ρόλο της αριστεράς, που στεναχώρησε τον Marco, τον οποίον δεν ήθελα να στεναχωρήσω, αλλά για άλλη μία φορά φαίνεται πως παρεξηγήθηκα.
• Η ηγεσία της αριστεράς ( η μάλλον οι ηγεσίες) σε γενικές γραμμές λένε αλήθειες. Και, ναι, σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τις απόψεις αυτές και ναι, θέλω έναν δικαιότερο κόσμο. Ξέρω ότι κανείς δεν θα νοιαστεί και ότι κανένα αφεντικό δεν θα δώσει αν μπορεί να μην δώσει.
• Όμως, δύο πράγματα που έγιναν με συνευθύνη της αριστεράς, είναι:

1. η μονομερής υποστήριξη προς τους ΔΥ, η οποία δεν ήταν άδικη αλλά επειδή ήταν μονομερής κατέληξε σε καταστροφή. Οι ΔΥ, με την υποστήριξη της αριστεράς κέρδισαν δυσανάλογα προνόμια σε σχέση με τους αγρότες, τους ιδιωτικούς υπάλληλους ή τους ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι όχι μόνο έμειναν ξεκρέμαστοι, αλλά ξεπουλήθηκαν από ακριβώς αυτούς, τους συνδικαλιστές και τους εργατοπατέρες. Αυτό με τη σειρά του είχε ως αποτέλεσμα να πέσει η παραγωγικότητα (αφού πλέον ήταν πιο συμφέρον να διορίζεσαι παρά να παράγεις) και δεύτερον ώθησε μεγάλες ομάδες στο δημόσιο το οποίο διογκώθηκε και πλέον είναι αδύνατον να συντηρηθεί. Με παραγωγικότητα στο ναδίρ, μοιραία οι εισαγωγές όλο και αυξάνονταν ενώ οι εξαγωγές όλο και μειώνονταν. Συν τοις άλλοις, το πλήθος ΔΥ γέννησε άλλες παθογένειες, οι οποίες μπορεί να μην ήταν σφάλμα των μεμονωμένων ατόμων αλλά, από την άλλη, κανένα άτομο δεν εμπόδισε, ήταν η φυσιολογική διαφθορά που ακολούθησε. Και λέω φυσιολογική γιατί όταν έχεις ένα λαό τόσο πεινασμένο και ταλαιπωρημένο, μετά από εμφύλιους και πείνες και σπαραγμούς και προδοσίες, τότε το μόνο φυσιολογικό είναι μόλις δει φαΐ να πέσει με τα μούτρα. Τη διαφθορά τη συγχωρώ, γιατί ενώ είναι καταστροφική, είχε και κάποιες καλές απόρροιες. Άνθρωποι που αλλιώς δεν θα είχαν στον ήλιο μοίρα, πήραν τις επιδοτήσεις και σπούδασαν τα παιδιά τους, αντικατέστησαν τις παράγκες με σπίτια, ταξίδεψαν, είδαν τι γίνεται έξω και μεγάλωσε το μυαλό τους. Άρχισαν να καταλαβαίνουν τις κοτσάνες που αράδιαζαν οι φυλλάδες και να γελάνε με τα πατριωτικά κρεσέντο των προδοτών που ήταν στην εξουσία. Ωστόσο η διαφθορά, αν και φυσιολογική, στράγγιξε τους ζωτικούς και δανεικούς πόρους από την κοινωνία με τελικό αποτέλεσμα να ερειπωθούν, να ρημάξουν οι παροχές και οι υπηρεσίες. Πλέον, όποιος ξένος έρχεται στην ελλάδα ξέρει ότι επιχειρούμε με νοοτροπία ουγκάντας σε κάθε επίπεδο, από τον ταβερνιάρη που χρεώνει επτά ευρώ μία φέτα τυρί και μάλιστα με χτεσινή απόδειξη, μέχρι τον τσοχατζόπουλο.
2. Η διάσπασή της ήταν σφάλμα και, κατά τη γνώμη μου, έχει ως κίνητρο την αντιδικία για την ηγεσία. Γιατί η αλέκα δεν αφήνει κανέναν άλλον να ηγηθεί? Μέχρι να ποθάνει θα κάθεται στη καρέκλα της? Αλήθειες λέει, δεν αντιλέγω, αλλά αλήθειες λέει και η γιαγιά μου, όμως γελάμε γιατί τις λέει με το λεξιλόγιο του '30. Γιατί δεν αφήνει τη δυναμική των νέων να τραβήξει μπροστά? Ένα σωρό μυαλά υποστηρίζουν αυτή την παράταξη, όμως θάβονται κάτω από τις φιλοδοξίες των δεινόσαυρων. Δε λέω να αλλάξουν δόγμα και ηθική, αλλά να προσαρμόσουν το ίδιο δόγμα στις νέες δυναμικές, σε ένα κόσμο πιο παγκοσμιοποιημένο, με νέους επικοινωνιακούς κώδικες και νέο παλμό. Όπως είναι τώρα τα πράγματα, όταν λέμε αριστερά εννοούμε την αλέκα και τη λιάνα που ενώ λυσσομανάνε στα διαγγέλματα, αποχωρούν από τις ιστορικά σημαντικές αποφάσεις και προτιμούν να είναι βασίλισσες του ενός τρίτου των εργαζομένων παρά να ηγηθεί κάποιος άλλος ενοποιώντας όλο το αναβράζον σώμα που λέγεται εργατική τάξη. Ξεφτίλα.

• Αλλά αυτό είναι η προσωπική μου εκτίμηση.