Εις Έντοπο Απαγωγή (συνέχεια)

• Όμως, άλλο το ώφελος και άλλο το κέρδος.
• Κέρδος είναι το περισσευάμενο χρήμα. Ώφελος είναι να έχω ωραίους, ασφαλείς δρόμους και ένα σύστημα που να μου παρέχει όσα χρειάζομαι.
• Κέρδος είναι να χρεώνω παραπάνω από όσα αγόρασα ή δούλεψα, ώφελος είναι να πιάνει τόπο η δουλειά και το προϊόν μου.
• Άρα, έχω κέρδος αν κλέψω από το δημόσιο ή αν διορίσω όλο μου το σόι στην υπηρεσία όπου εργάζομαι, όμως ώφελος είναι να λειτουργεί καλά η υπηρεσία, τόσο για εμένα τον ίδιο όσο και για τον πολίτη/πελάτη.
• Αν και οι έχοντες, φαινομενικά δεν έχουν απολύτως κανέναν λόγο να προτιμήσουν το ώφελος από το κέρδος, έρχεται σιγά-σιγά η ώρα που αυτό είναι όχι μόνο αναγκαίο αλλά και μοναδική λύση. Ο λόγος για αυτό είναι ότι το κόλπο αυτό έχει κάνει τον κύκλο του, έχει εξαντλήσει κάθε πιθανότητα και κάθε εναλλακτική, και πλέον μόνο αν μεταλλαχθεί σε πιο προηγμένη μορφή μπορεί να επιβιώσει. Οι σπασμωδικές κινήσεις του πανικόβλητου τραπεζίτη, μόνο περισσότερη σύγχυση και περισσότερη αστάθεια επιφέρουν, σα να γίνεται σεισμός κι από την τρομάρα να πέφτεις από το μπαλκόνι.
• Τι σημαίνει αυτό.
• Το ζήτημα δεν είναι αν θα επικρατήσει η μία ή η άλλη υπερδύναμη.
• Όποια κι αν τελικά πλανηταρχεύσει, δεν κάνει διαφορά για το σύστημα, με τον ίδιο τρόπο που δεν έχει σημασία αν τον μπακάλη τον λένε Βάγγο ή Βαγγέλη.
• Το ζήτημα, εκτιμώ είναι ότι οι δυσαναλογίες που εώς τώρα συντηρούνταν από τα αεριτζήδικα κόλπα της χρεωποίησης του κέρδους, τα οποία ευνόησαν μία ασύδοτη μοιρασιά των πάντων.
• Πάντα θα υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, ή έστω κάποιοι που θα επιθυμούν περισσότερα από άλλους, όμως αυτό που κρατά τον κόσμο δεν είναι η σταθερότητα αλλά η διαρκής και ακατάπαυστη αλλαγή, η ροή από το ένα στο άλλο. Έτσι και με το χρήμα, η ροή είναι αυτή που κρατάει ζωντανό τον "οργανισμό". Η συσσώρευση των πόρων σε μία ομάδα, ήταν εώς τώρα εφικτή διότι πάντα υπήρχε κάποιος άλλος να εκμεταλλευτούμε: μας τελείωσε η μεσόγειος? κατακτούμε ασία. Μας τελείωσε η ασία? Πάμε Αμερική. Μας τελείωσε η Αμερική? Πάμε κίνα, κοκ, μέχρι που τώρα έχει απομυζηθεί όλη η υφήλιος και πλέον ο ιός της απληστίας δεν έχει που να εξαπλωθεί, τρώει λοιπόν τις σάρκες του.
• Η μόνη εναλλακτική εκτιμώ ότι είναι να αρχίσει και πάλι η ροή του χρήματος, όχι με τη μορφή χρέους αλλά με την πραγματική, χειροπιαστή έννοια, δηλαδή να πάψουν να ανταλλάσσονται τραπεζικά προϊόντα και μόνο το τρόφιμο, η ενέργεια και η πρώτη ύλη να αποτελούν νόμισμα.
• Πάλι θα βγαίνει κέρδος, πάλι θα υπάρχουν πλούσιοι που θα εκμεταλλεύονται την εργασία άλλων, και πάλι θα υπάρχουν αδικίες. Η διαφορά είναι ότι ο παραγωγός θα έχει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ και δεν θα πεθάνει της πείνας, το οποίο είναι μεγάλο ώφελος για τον πλουτοκράτη: θα έχει κάποιον να του παρέχει φρέσκα προϊόντα για τα τσιμπούσια του, όσο εκείνος θα απολαμβάνει το απεριτίφ του στη βεράντα με τα κυκλάμινα. Από την πλευρά του ο παρίας, θα έχει κάποιο λόγο να μείνει στον τόπο του και να σκάβει τη γή αντί να κατακλύζει τις πρωτεύουσες, και ο λόγος θα είναι ότι θα έχει ένα μικρό κέρδος, αρκετό για να ζήσει αξιοπρεπώς και ποιοτικά, χωρίς να πουλήσει τα παιδιά του για ανταλλακτικά κάποιας πολυεθνικής ή κάποιας φαρμακευτικής. Με λίγα λόγια, το ποσοστό κέρδους πρέπει απαραιτήτως να πέσει και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι οι έχοντες παχυλούς μισθούς, γκόλντεν μπόηζ και μάνατζερζ, υπουργοί και διευθυντάδες να καταδεχθούν να πληρώνονται λιγότερο, είτε ανήκουν στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα, δηλαδή να μην καταχρώνται παραπάνω από όσα πληρώνονται κανονικά.
• Θα μπορούσαν να εξαθλιώσουν τις κατώτερες τάξεις, όπως γίνεται τώρα στην Ελλάδα, αλλά αυτό μόνο βραχυπρόθεσμο ώφελος έχει. Τα μεγάλα κέρδη έρχονται από τα μεγάλα πλήθη, δηλαδή τους φτωχούς. Αν ο φτωχός δεν αγοράσει κάδρα για τον τοίχο και ξηρόκαρπα για το ουΐσκυ του, τότε η πολυεθνική σε ποιόν θα πουλήσει? Στους τρείς συν- συμμορίτες του? Δεν αρκεί. Πρέπει να πουλήσεις ξηρόκαρπα και ουΐσκυ σε περισσότερους, πες έξι δισεκατομμύρια, για να συντηρήσεις την έπαυλη και όταν αυτοί οι έξι δισεκατομμύρια είναι οι εργάτες σου, τότε είναι προφανές ότι πρέπει να τους πληρώνεις καλά για να έχουν να αγοράζουν τα προϊόντα σου από τα οποία θα βγάλεις κέρδος να τους πληρώσεις αλλά και να περισσέψει για να βγάλεις κέρδος να συντηρήσεις την έπαυλη, κοκ, σαν το φίδι που δαγκώνει την ουρά του...
• Προσοχή, η ελεημοσύνη δεν πιάνει γιατί είναι προσωποποιημένη εύνοια, και οτιδήποτε το προσωποποιημένο έχει μεγάλες πιθανότητες να αποτύχει, γιατί είναι τα συστήματα που έχουν αποτέλεσμα ουσίας. Η ελεημοσύνη μπορεί να ωφελήσει κάποιον Ουκέχε από τη Ζιμπάμπουε, δεν θα ωφελήσει όμως τις στρατιές των λαθρομεταναστών που κλέβουν την ευημερία από τους δρόμους των ιστορικών κέντρων. Ένα αποτελεσματικότερο σύστημα θα ωφελήσει όλους τους Ζιμπαπουεανούς και ίσως αυτοί μείνουν στην αγαπημένη τους πατρίδα όπου θα ζούν όμορφα.
• Οι απλοί άνθρωποι φωνάζουν, με απελπισία υψώνουν τη φωνή στους ιθύνοντες γιατί βλέπουν την καταστροφή να έρχεται όχι μόνο για τους εαυτούς τους αλλά για όλο το οικοδόμημα, όμως οι ιθύνοντες είναι χαμένοι στη λήθη της υπεροψίας, σαν το γονιό που αντί να ταΐσει το μωρό που κλαίει του δίνει ένα χαστούκι για να σκάσει, λένε τα δικά τους και θεωρούν ότι ο απλός άνθρωπος δεν ξέρει από μακρο-οικονομία.
• Οι πλούσιοι, για να παραμείνουν πλούσιοι, τώρα συνειδητοποιούν ότι χρειάζονται πλουσιότερους φτωχούς.
• Τα λεφτά προέρχονται από το χώμα.