I have a Cream!

• Είναι ένα παιδί (τριάντα χρονών) που πριν από πολλά χρόνια ήταν μαθητής μου. Είναι ένα άλλο παιδί (τριανταεννέα χρονών) που πριν από ακόμα περισσότερα χρόνια ήταν συμμαθητής μου. Είναι ένα άλλο παιδί (τριανταπέντε χρονών) που ήταν συμμαθητής του αντρός μου.
• Πριν αρχίσετε τις πράξεις, μία διευκρίνιση: είναι και οι τρείς πολύ έξυπνοι άνθρωποι και κατεβαίνουν ως υποψήφιοι στις αυτοδιοικητικές εκλογές, σε διαφορετικό ψηφοδέλτιο ο καθένας.
• Το πρόβλημα είναι ότι πολύ εκνευρίζομαι που ξαναβλέπω τα κομματόσκυλα να δρούν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, χρησιμοποιώντας ως βιτρίνα (και μόνο ως βιτρίνα) νέους ανθρώπους που νομίζουν ότι θα τους επιτραπεί να αλλάξουν το οτιδήποτε. Ο Γιάννης πχ (ο τριαντάρης πρώην μαθητής μου) είναι άτομο εξαιρετικής ευφυίας, ένας πραγματικά πολλά υποσχόμενος νέος. Όμως κατεβαίνει με το πασόκ για να κρύψει πίσω από το αγγελικά πλασμένο πρόσωπό του τη σαπίλα των παλιόγερων. Ανάλογα, και σε κάθε ψηφοδέλτιο, υπάρχουν οι ίδιοι, παλιοί καλοί νονοί με εμπροσθοφυλακή λίγη από την αφρόκρεμα των νέων.
• Και αυτό με κάνει να νευριάζω αφάνταστα.
• Γιατί δεν θέλω ψηφίζοντας έναν νέο άνθρωπο να βοηθήσω να σώσει τη μπίζνα του ο γερόλυκος.
• Αυτό που θα ήθελα, και θεωρώ ότι είναι εφικτό εφόσον πρόκειται για περιφέρειες και δήμους ( και όχι την επικράτεια όπως οι βουλευτικές) είναι να υπήρχε ένα και μοναδικό ψηφοδέλτιο, όπου θα αναγράφονταν όλοι υποψήφιοι όλων των κομμάτων και όλων των συνδυασμών. Να ήταν χωρισμένοι μεν ανά παράταξη, πρώτα οι κυβεαρνητικοί, μετά της αναξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά τα υπόλοιπα κόμματα, αλλά να έχει τη δυνατότητα ο ψηφοφόρος να βάλει σταυρό σε άτομα από διαφορετικούς χώρους, όπως τον Γιάννη, και το Νίκο και τον Θοδωρή, τα παιδιά που αναφέρθηκαν νωρίτερα.
• Τότε, θα μπορούσαμε να λέμε ότι διαλέξαμε αυτούς που μας αξίζουν.