Do you feel Lucky.....Punk?

• Ότι γράφεται σαν απόρροια της σκέψης μας είναι και αυτό απόρροια κάποιου κειμένου που διαβάσαμε νωρίτερα. Καμμία άποψη δεν είναι από μόνη της μοναδική και πρωτότυπη αφού, για να φτάσουμε σε αυτή, πρέπει να τη στηρίξουμε σε επιχειρήματα που αποτελούν καρπούς προηγούμενων προβληματισμών άλλων ανθρώπων.
• Αναζητώντας την απαρχή της νοοτροπίας μου σε ολοένα και παλαιότερα κείμενα, συνάντησα αναπάντεχες ομοιότητες σε πηγές καθόλα διαφορετικές μεταξύ τους και με μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ τους. Πολλά από αυτά τα κείμενα θεωρούνται ακόμα επίκαιρα, παρόλο που εκατό ή περισσότερα χρόνια έχουν μεσολαβήσει από τότε που οι συνθήκες οδήγησαν στη συγγραφή τους.
• Και ακόμα μετά από όλες αυτές τις θεωρίες, τις ιδεολογίες, φιλοσοφίες, θρησκείες, ηθικές, πολιτικές ή και νόμους ο άνθρωπος παραμένει μόνος ακριβώς στο πιο κρίσιμο σημείο, στα δύσκολα, όχι εκεί που είναι ξεκάθαρο το αν κάτι είναι καλό ή κακό αλλά στην γκρίζα περιοχή όπου όλα είναι ασαφή, εκεί όπου κρίνεται η αξία του καθενός.
• Καθόλου πρωτότυπο δεν θα ήταν να παραλληλίσουμε το δίπολο καλού και κακού με το οτιδήποτε, ας πούμε με τα μέρη του σώματος. Ας πούμε ότι το καλό είναι ο ώμος και το κακό η ωμοπλάτη. Κάποια σημεία είναι χωρίς αμφιβολία το ένα ή το άλλο, όμως είναι πολύ δύσκολο να ορίσεις το όριο ακριβώς. Κάπου ανάμεσα υπάρχουν σημεία που διακρίνονται μόνο αν εξετασθούν από πολύ κοντά και σε βάθος, με κάθε λεπτομέρεια. Σε αυτές τις ενδιάμεσες περιοχές, εκεί όπου το πνεύμα χρειάζεται τη μεγαλύτερη βοήθεια, όλοι απαντούν με γενικεύσεις και αοριστολογίες, κανένας από τους παραδοσιακούς τυφλοσούρτες δεν εγγυάται τη σωστή επιλογή, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει όλο το εύρος των ανθρώπινων προθέσεων, καταστάσεων και μεθόδων. Κατά περίπτωση και εντελώς μόνος του ο κάθε ένας άνθρωπος κρίνει: "Αυτό είναι σωστό, εκείνο λάθος" ή κατά τη μεταφορά μας "Εκείνη η τρίχα ανήκει στον ώμο, και η ακριβώς διπλανή της στην ωμοπλάτη".
• Μετά από όλα αυτά, το πόρισμα είναι: "Δεν ξέρω ακριβώς. Κάνε ότι νομίζεις"
• Η δυσοσμία του τέλους που αναδύεται από την εποχή μας, ίσως προέρχεται από τα κουφάρια των Ιδεών, που απέτυχαν ακριβώς εκεί που τις χρειαζόμασταν. Όλες οι θεωρίες έσφαλαν και όλες οι φιλοσοφίες κατέληξαν στο ίδιο σημείο, στην αφετηρία κάτω από το μηλόδεντρο όπου αναρωτιόμαστε πως θα πάψουμε να τυραννιόμαστε από τις σκέψεις χωρίς να ρισκάρουμε τίποτα.