Ψαροκροκέτες, Ενοχές και Ολίγη δικαιοτροπία.

• Δεν υπάρχει λέξη "δικαιοτροπία", όπως όλοι γνωρίζουμε. Είναι δικής μου επινόησης και αναφέρεται στο πως διαχειρίζονται οι άνθρωποι την αλήθεια ώστε να κάνουν τη μεγαλύτερη δυνατή ζημιά, ένα όπλο καταστρεπτικότερο από οποιοδήποτε ψέμα.
• Πάρε τη Γάζα, για παράδειγμα, με το περίφημο καραβάκι της. Η αδιάψευστη αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι σκοτώνονται εδώ και δεκαετίες, επειδή καποιανού έτσι του κάπνισε. Οι μουμουέδες σε κουρδίζουν καθημερινά με οιμωγές και τρισαλί, με πλάνα από παιδάκια και παράγκες βομβαρδισμένες. Το μόνο επόμενο είναι να νιώσεις αγανάκτηση, οργή ίσως, και μετά να νιώσεις ανίκανος να κάνεις το οτιδήποτε, που είναι και το πιο κοντινό στην πραγματικότητα.
• Αυτό ακριβώς το συναίσθημα είναι που αποτελεί το μοχλό σου. Εκεί σε πατάνε για να σε χειραγωγήσουν. Είναι καλό να σκοτώνονται παιδιά? Είναι καλό να βομβαρδίζονται άμαχοι? Να διώχνεις κάποιον από τη χώρα του, να του αποκλείεις κάθε δυνατότητα επιβίωσης και να τον αφήνεις να πεθάνει σαν το σκυλί επειδή εσύ έτσι θέλεις?
• ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!
• Αντί όμως να σου πούνε αυτό που αλήθεια μπορείς να κάνεις, σου λένε αυτό που τους εξυπηρετεί καλύτερα, δηλαδή να φορτώσεις ένα καραβάκι με κοτσανίτσες και άσπρα πανιά και να πας κόντρα στον άνεμο. Κι εσύ αντί να βαλεις το μυαλό σου να δουλέψει, να πείς κάτι όπως :"Αν ήθελαν να τελειώσει αυτή η ιστορία, θα έβαζαν ένα καραβάκι μετά από έναν αιώνα ματοκυλίσματος? Οι τούρκοι? Δεν θα έστελναν τα κομμάντα να καθαρίσουν μία κι έξω? Τι θέλουν τώρα και στέλνουν εμένα? Ποιές είναι οι πιθανότητές μου? Πού πάω ξυπόλητος? Τί νομίζω ότι θα πετύχω?", κάθεσαι και πιστεύεις ότι οι κακοί θα συγκινηθούν επειδή τους έδειξες ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
• Ή το άλλο, με την ανθρωπιστική βοήθεια, ή με την οικολογία και τον Αμαζόνιο, ή το άλλο με την παιδική εκμετάλλευση. Ολόκληρες καμπάνιες αξίας δισεκατομμυρίων και στην ταιβάν ακόμα τα πουλάνε στους δρόμους για τους ευκατάστατους δυτικούς. Θα έλεγε κανείς ότι όσο πιο προσεγμένη και ακριβή είναι η καμπάνια, τόσο πιο καταδικασμένος είναι ο σκοπός. Πάει ο Αμαζόνιος.
• Ή, για παράδειγμα, το βιντεάκι αυτό. Κάνετε τον κόπο να το δείτε ως το τέλος, αν και δεν έχει τίποτα ουσίας να μας πει. Όταν μας προτρέπει να πούμε όχι, τί ακριβώς εννοεί? Να πούμε όχι σε τι? Να πούμε όχι στους βομβαρδισμούς, στην εκμετάλλευση, σε τι? Αυτός ο άνθρωπος, αντί να σηκώσει τα μανίκια του να φυτέψει καμμία ντομάτα, πέρασε ώρες και ημέρες παχαίνοντας σε κάποιο γραφείο, τρώγοντας κάτι συσκευασμένο που δεν λερώνει το πληκτρολόγιο, και προσέφερε στην ανθρωπότητα αυτό. Να πούμε όχι, λέει... Άντε και το είπαμε... Μετά?
• Είναι μία κλασσική περίπτωση δικαιοτροπίας, όπου σου λένε μία αλήθεια μόνο και μόνο για να σου προξενήσουν ενοχές, τις οποίες μετά θα διοχετεύσουν στην κατάλληλη σκοπιμότητα. Σε κουρδίζουν όσο πάει, ώστε μετά να γίνεις από μόνος σου πυροτέχνημα.
• Το γιατί έχει μεγάλο ενδιαφέρον, διότι δεν είναι δα και τίποτα το καινούριο, είναι τα λεφτά, τα ωραία σου λεφτάκια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σου τα αποσπάσουν, όμως κανένας πιο αποτελεσματικός από το εμπόριο της ενοχής.
• Όσο πιο ένοχος νιώθεις για τα παιδάκια που πεθαίνουν από την πείνα, τόσο πιο εύκολα πείθεσαι να αγοράσεις κάτι. Αυτό είναι αλήθεια του μάρκετινγκ. Αυτός είναι ο ρόλος της αριστεράς.
• Αυτό που μπορείς να κάνεις και κανείς δε σου το λέει, είναι να τρώς μόνο όσο χρειάζεσαι. Υπάρχει μία πολύ μακριά λίστα άχρηστων αγαθών, που όμως αποτελούν τον πυλώνα της οικονομίας, με την κακή έννοια. Τσιγάρα, τσάι, γαριδάκια, κοκακόλα, φουσκωτά παιχνίδια για τη θάλασσα, λούτρινα ζωάκια, φω μπιζού, κινέζικα παιχνίδια, κινέζικα ρούχα, αξεσουάρ, έργα "τέχνης", σοκολάτες, αναψυκτικά, ότι μπορείς να φανταστείς. Ψαροκροκέτες.
• Όλες αυτές οι κατεργασίες των τροφών ήταν κάποτε απαραίτητες διότι ήταν αδύνατο να συντηρηθούν αλλιώς, οπότε για να μην πάνε χαμένα, τα παστώναμε, τα κάναμε πάστες και αλειφές, κομπόστες, αλλαντικά ή τα αποξηραίναμε. Αυτό όμως δεν είναι αναγκαίο γιατί μπορούμε να προμηθευτούμε ολόφρεσκα ανά πάσα στιγμή. Κι όμως, αντί να εκτιμήσουμε αυτή την αφθονία, θέλουμε να έχουμε στο σπίτι και στην κοιλιά μας όχι μόνο τα φρέσκα, αλλά και τα τροποποιημένα, και τα επεξεργασμένα, και τα συσκευασμένα και τα αλευροποιημένα, σε ποσότητες τεράστιες. Για να παριστάνουμε τους εκλεπτυσμένους γαστρονόμους, κλέψαμε την τροφή από τους σομαλούς, που χωρίς τα ψάρια τους έχουν γίνει λάθρες.
• Δεν το κάναμε οι ίδιοι, αλλά το ίδιο είναι γιατί το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
• Ή το άλλο παράδειγμα, με τα δάνεια και τις πιστωτικές. Κανείς δεν είπε στον απλό μη-οικονομολόγο βιοπαλαιστή ότι πρόκειται για τον αέρα του αέρα και πως όταν σκάσει η φούσκα θα είναι σκλάβος. Όλοι έδιναν ευνοικούς όρους, ρυθμίσεις οφειλών, δωράκια πάσης φύσεως. Από τη μία σου έδειχναν τη Γάζα, την Αιθιοπία, τον Ασωπό και τις φώκιες με τα αίματα στο κεφάλι, και αμέσως μετά το σποτ για το νέο 4 επί 4.
• Μόνο σταματώντας την φρενήρη αγορά αγαθών, μπορούμε να βοηθήσουμε εκείνους τους δύσμοιρους. Όλα τα άλλα είναι απλώς για να κοιμόμαστε το βράδυ.
• Άρα, όταν βλέπεις μία σπαραξικάρδια καμπάνια, έχε το νού σου: Κάτι θέλουν να αγοράσεις!