Τουρισμός & Μπάμπης, αλλά εγώ ψηφίζω Μέρκελ

• Δεν ξέρω τι προσπαθούν να προωθήσουν τα κανάλια, όμως η αλήθεια είναι απλή και πολύπλοκη ταυτόχρονα.
• Το πολύπλοκο της υποθέσεως είναι το αίτιο, και έχει να κάνει με το κόστος του προϊόντος, με την ποιότητα των υπηρεσιών, με τις επιχειρηματικές συνθήκες, με τις κοινωνικές αδικίες και με τη αλήτικη νοοτροπία, όχι μόνο των επαγγελματιών του τουρισμού αλλά ολόκληρου του εργατικού δυναμικού και δεν εννοώ μόνο τις απεργίες. Οι απεργίες είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου και για να τις εξαλείψει κανείς έχει να αντιμετωπίσει με άλλα εννέα δέκατα αόρατου υποβρύχιου πάγου.
• Καταρχάς, η βιωσιμότητα οποιασδήποτε επιχείρησης, τουριστικής η όχι, είναι αμφίβολη. Παρόλο που οι αμοιβές είναι πενιχρές, υπάρχει μία ζούγκλα γραφειοκρατίας, διαπλοκής και κακοδιοίκησης που κοστίζει πανάκριβα στον επιχειρηματία, οδηγώντας τον είτε στη χρεωκοπία, είτε στην παρανομία και τη φοροδιαφυγή, χωρίς όμως να ωφελεί τον εργάτη. Ο τρόπος που γίνονται οι δουλειές στην Ελλάδα είναι μαφιόζικος και καθολικά κατεστημένος, μέσα από ένα μόντους οπεράντι καθαρά συμμορίτικο, μέσα από ένα κράτος που είναι παρόν σαν προαγωγός αλλά όχι σαν ελεγκτής.
• Για παράδειγμα, οι πολεοδομίες επιτρέπουν να χτίζονται ξενοδοχεία "πέντε αστέρων" χωρίς να ελέγξουν αν το αποτέλεσμα είναι όντως αυτό, κι έτσι καταλήγει ο επισκέπτης να πληρώνει για πεντάστερο ένα πολύ κατώτερο ξενοδοχείο, όπως στο Κανάλι που ένας δύστυχος άνθρωπος που έτυχε να χρειαστεί δωμάτιο τον Αύγουστο να το πληρώσει 120 ευρώ χωρίς την προμήθειά μου, κι ας ήτανε των δύο κλειδιών. Με ευχαρίστησε, εκτίμησε το γεγονός ότι δεν του κράτησα προμήθεια (στενός συνεργάτης γαρ) αλλά ελλάδα δεν θα ξανάρθει.
• Και θα μου πείς, χαζός είναι ο ξενοδόχος να δώσει το δωμάτιο για τρείς κι εξήντα τον Αύγουστο? Ξέρεις πόσα έξοδα έχει η συντήρηση μίας μονάδας? Πόσα παίρνει το κράτος, πόσα σε λογαριασμούς και εισφορές, πόσα πάνε σε πρώτες ύλες και αναλώσιμα, σε ρεύματα, σε δημοτικά τέλη, σε μισθούς, σε ένα σωρό μεριές? Σε λαδώματα? Πως θα βγάλει κέρδος ο ξενοδόχος αν δεν χρεώσει 120 τη βραδυά? Η αλήθεια είναι ότι με λιγότερο από 120, απλά θα έχει ζημία, θα βγεί μείον, δεν θα έχει συμφέρον να συνεχίσει να κάνει αυτή τη δουλειά.
• Το ίδιο ισχύει σε όλους τους τομείς της επιχειρηματικής δραστηριότητας, καταστροφικά και διαβρωτικά.
• Οι μεταφορές, για παράδειγμα. Το ταξί που φέρνει κόσμο από το αεροδρόμιο στην πόλη χρεώνει 25 ευρώ για 3 χιλιόμετρα, με αποτέλεσμα να τσακώνονται οι πελάτες με τον ταξιτζή γιατί νομίζουν ότι τους κλέβει. Κάθε χρόνο έχουμε τα ίδια. Κι όμως, ο ταξιτζής έχει δίκιο, γιατί εκτός τα πανάκριβα διόδια των 3 ευρώ ανά διαδρομή (6 για κάθε πηγαινέλα στο Άκτιο), υπάρχει και μία ειδική άδεια που επιτρέπει στους μεταφορείς να παραλαμβάνουν πελάτες από το αεροδρόμιο, και είναι και αυτή πανάκριβη. Βάλε και τα καύσιμα.... τόσο βγαίνει.
• Ανάλογα, με τον ίδιο τρόπο επιβαρύνεται ο κάθε επιχειρηματίας, από τον εστιάτορα και τον ιστιοπλόο, μέχρι τον τραγουδιστή στο πανηγύρι και τον καφετζή. Επειδή του τα παίρνει το υδροκέφαλο, διαπλεκόμενο κράτος για να συντηρεί τους ημέτερους, αναγκάζεται ο κάθε ένας να κάνει ότι μπορεί, με τα γνωστά αποτελέσματα.
• Έρχεται ο άνθρωπος να χαρεί τον ήλιο, και πληρώνει το ακριβότερο αεροπορικό εισιτήριο, επειδή χωρίς τα τέλη αεροδρομίου είναι αδύνατον να συντηρηθούν οι ημέτεροι της ολυμπιακής. Παίρνει ένα ταξί πανάκριβο, για να πάει σε έναν προορισμό ηλιόλουστο μεν, υπερτιμημένο δε, θα πληρώσει 8 ευρώ μία ντομάτα κομμένη στα τέσσερα, θα πληρώσει 3 ευρώ για μία απλώστρα σε μία βρώμικη παραλία, θα ταλαιπωρηθεί από τις ανεκδιήγητες συγκοινωνίες με καθυστερήσεις και κακοσυντηρημένα οχήματα. Αν χρειαστεί να παραγγείλει κάτι από Αθήνα, η μεταφορική είτε που θα τον αργήσει, είτε που θα είναι Αύγουστος και δεν θα δουλεύει τίποτα, είτε που θα του μπερδέψει την παραγγελία, και αναρωτιέται ο άνθρωπος γιατί είναι τόσο άχρηστοι στην Ελλάδα και πως καταφέρνουν να κάνουν μπίζνες οι Έλληνες. Αν αρρωστήσει θα παίξει τη ζωή του κορώνα γράμματα στα ελληνικά νοσοκομεία, αν μπλέξει με υπηρεσίες θα τραβάει τα μαλλιά του για μία απλή υπόθεση όπως η ερασιτεχνική άδεια ψαρέματος, και ο καφές σε ένα μαγαζί που δεν είναι ο πύργος του Άιφελ θα κοστίζει 3 ευρώ και άνω, τη στιγμή που οπουδήποτε στην ευρώπη τον πληρώνουν 1ευρώ.
• Η περίφημη Τασία στην Κεφαλλονιά, πχ, είχε χρεώσει πριν από 2 χρόνια 800 ευρώ ένα γεύμα 10 ατόμων, που δεν συμπεριλάμβανε τίποτα άλλο εκτός από ψάρι, σαλάτα και ποτά "κερασμένα". Όχι στο Μπάκιγχαμ, αλλά σε μία ασβεστωμένη αυλή με ξύλινες καρέκλες. Οι πελάτες μας, όταν διηγούνταν το περιστατικό, ήταν πολύ απογοητευμένοι και την επόμενη χρονιά, παρόλο που η δική μας προσφορά ήταν δελεαστικότατη, δεν ξαναήρθαν. Φυσικά, η Τασία που είναι ξύπνια γυναίκα, έχει αγοράσει όλη την Κεφαλλονιά, μαζί με το Λιμεναρχείο και κάνει κουμάντο παντού, στο σημείο να ελέγχει ποιός δένει και ποιός λύνει στο λιμάνι, να μη γίνεται τίποτα χωρίς εκείνη να δώσει την άδεια. Ποιός θα την ελέγξει? Αφού κράτος δεν υπάρχει, υπάρχουν τα υποκατάστατα, που είναι όμως άστατα.
• Αρχηγού απόντος...
• Από την άλλη, το απλό του ζητήματος που αναφέρθηκε νωρίτερα, ο τουρίστας δεκάρα δεν δίνει για όλα αυτά. Το μόνο που ξέρει είναι ότι πληρώνει ακριβά ένα φθηνό προϊόν και, φυσικά, δεν είναι κορόιδο.... γεμάτη η μεσόγειος ήλιο και αρχαία, θα πάει αλλού.
• Άσε που, γενικά ο τουρισμός, δεν είναι πλέον της μόδας, λόγω παγκόσμιας ανησυχίας...
• Άρα, σκασίλα μας για τη βίζα.
• Σκασίλα μας για τη Γκερέκου.
• Σκασίλα μας και για τους απεργούς.
• Για να διορθωθεί ο τουρισμός, πρέπει να έχουν διορθωθεί πρώτα τα υπόλοιπα, και επειδή αυτό θα αργήσει κάμποσο ακόμα, εγώ ψηφίζω Μέρκελ.
• She means business.