Κλικ

There is no mercy. There is no justice. There is just us.

• Μερικές φορές, οι άνθρωποι δεν διαφέρουν στην εμφάνιση, στο επάγγελμα ή στο κύρος, ούτε στη φυλή ή την τάξη, ούτε στη μόρφωση ή στο πνεύμα, ούτε καν στο εισόδημα, αλλά ανεξάρτητα από όλα αυτά τους καταλαβαίνουμε από το βλέμμα.
• Είναι μερικοί, φερ'ειπείν, με βλέμμα σα σβηστό φως, αυτοί που δεν καταλαβαίνουν τίποτα, θα τους χαρακτήριζε κανείς κρέας γύρω από κάποιο αναπαραγωγικό όργανο, με το βλέμμα σαστισμένο περί απλών θεμάτων, το άλας της γης. Απλές σκέψεις, απλές ανάγκες, απλές ημέρες.
• Υπάρχουν κάποιοι άλλοι με αόριστη ανησυχία στα μάτια. Ξέρουν ότι κάτι τους ξεφεύγει, ξέρουν ότι κάτι άλλο υπάρχει, όμως δεν το έχουν βρεί και ούτε ξέρουν ακριβώς τι είναι αυτό. Είναι δράμα αυτοί οι άνθρωποι που πάντα αναζητούν χωρίς ποτέ να βρίσκουν μέσα στην ομίχλη, για πάντα ατελείς.
• Οι οραματιστές είναι διαφορετικοί. Τα μάτια τους είναι πάντα κάπου αλλού. Κοιτούν την πραγματικότητα και βλέπουν αυτό που θα μπορούσε να είναι. Εκεί που τους μιλάς χίλιες ιδέες κατακλύζουν το μυαλό τους και το βλέμμα τους ταξιδεύει σε άλλες εικόνες. Είναι οι άνθρωποι που βγαίνουν από το κουτί, εκείνοι που αλλάζουν τον κόσμο. Δυστυχούν όταν αναγκάζονται να ζήσουν σε στενά όρια ή όταν δεν ξέρουν πως να χαλιναγωγήσουν το μυαλό τους πίσω στην πραγματικότητα.
• Πιο καλά την έχουν εκείνοι με το βλέμμα της σπίθας, που αεικίνητο τρέχει να τα προφτάσει όλα. Πιο καταφερτζήδες, ή έστω έτσι νομίζουν, περνιούνται για έξυπνοι ακόμα και στην περίπτωση που δεν είναι. Πολλές φορές κάνουν καλή παρέα. Περνιούνται για δραστήριοι ακόμα κι αν δεν είναι.
• Το απρόσωπο βλέμμα ρολό, δεν φανερώνει τίποτα. Το βλέμμα του ψεύτη κουτσομπόλη που κοιτάει πίσω από τις κλειστές γρίλιες, που συμφωνεί με τους άλλους μέχρι να τους ξεφορτωθεί. Ντροπή ή υπεροψία, το ίδιο αποτέλεσμα, ένας άνθρωπος ψεύτης, η αλήθεια του για πάντα απροσπέλαστη, ακόμα και όταν δε λέει ψέματα.
• Η ματιά του μάστορα, είναι η πιο αληθινή. Με εμπειρία ζυγιάζει τι πρέπει να γίνει και το κάνει. Κοιτάει ίσια μπροστά, βλέπει την κατάσταση, παίρνει τα μέτρα. Τον εμπιστεύεσαι.
• Τα καμμένα χαρτιά, είναι σατανικά αγρίμια και καταστροφικοί τύποι και πρέπει να αποφεύγονται. Είτε από κάποια ατυχία/ ατύχημα είτε από γεννησιμιού τους, δεν έχουν μέσα τους τίποτα άλλο εκτός από απύθμενο θυμό, δηλητηριώδη καχυποψία, κακή πρόθεση, και βίαιο φθόνο για οτιδήποτε τους υπερβαίνει. Είναι οι πραγματικά κακοί άνθρωποι που μόνο οι προφάσεις τους είναι καλές, έχουν τους ανθρώπους για κουμπιά που όποτε θέλουν τα πατάνε και, για πάντα ανταγωνιστικοί, μονίμως θέλουν να τσακίζουν τους άλλους, όχι απλώς να τους νικούν. Όπως το χαρτί που έχει καεί, είναι αδύνατον πια να ξαναγίνουν άσπροι, είναι για πάντα θηρία.
• Ο πιο ανησυχητικός στη γνωριμία είναι το υπολογιστήριο τέρας. Με τεράστιο βλέμμα ρουφάει την πραγματικότητα χωρίς ούτε ένα πετάρισμα του βλεφάρου. Σκανάρει καταστάσεις, σκανάρει ανθρώπους με ματιά σα λέηζερ, τα καταλαβαίνει όλα, τους διαβάζει όλους, με αδυσώπητη ακρίβεια. Πολύ σπάνιοι, εξαιρετικά ευφυείς, ανίκητοι εχθροί, πολύτιμοι φίλοι αν και, ακόμα και τα συναισθήματα είναι για αυτούς πληροφορίες. Σπάνια συνυπάρχουν, προτιμώντας υποδεέστερα μυαλά για συντροφιά, μιας και μία αναμέτρηση δεν θα είχε νικητή ούτως ή άλλως, αλλά ίσως μερικές φορές απολαμβάνουν την ειρηνική μοναξιά της ησυχίας τους. Αν τύχει να συναντηθούν δύο υπολογιστήριοι, σε ένα δευτερόλεπτο με ένα βλέμμα ανταλλάσσουν σε μία βουβή έκρηξη χαιρετισμούς και μετά χωρίζουν σα να μην έγινε τίποτα, ξέρουν και οι δύο χωρίς κανείς άλλος να υποψιαστεί τίποτα. Θαυμαστά πλάσματα.
• Οι πιο πολύτιμοι είναι οι άνθρωποι καταλύτες. Τους καταλαβαίνει κανείς από το ευθύ καθαρό, αλλά πάνω από όλα ειρηνικό βλέμμα. Άνθρωποι τυχεροί που πάντα καταφέρνουν να κάνουν αυτό που πραγματικά τους αρέσει ενώ ταυτόχρονα χαίρουν εκτίμησης από τους οικείους τους, αποτελούν έμπνευση και για τους υπόλοιπους. Μόλις τους γνωρίσεις με μία γλυκιά απλότητα καταλαβαίνεις και τον εαυτό σου, τι ήταν αυτό που έψαχνες τόσον καιρό. Συχνά παρεξηγημένοι κι ωστόσο μακάριοι, δεν χαμπαριάζουν από επιθέσεις ούτε από επευφημίες, νικούν χωρίς καν να σηκώσουν τα χέρια λες και είναι το απλούστερο πράγμα.
• Κλικ, κάνει ένας διακόπτης του μυαλού μόλις βρούμε ένα βλέμμα γνώριμο...