Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Τί έχασα ως τώρα

  • Έχει πλάκα να βλέπεις τους πασόκους να σφυρίζουν αδιάφορα ή να καταπίνουν τη γλώσσα τους, ειδικά όσους φώναζαν πιο δυνατά. Λέγανε, λέγανε, λέγανε και τώρα ούτε να υπερασπιστούν το πασοκ μπορούν, ούτε να διαμαρτυρηθούν μπορούν, όπως ο Νασραντίν στον καδή, τον δικαστή δηλαδή (Ο καδής πλαγιάζει με τη γυναίκα μου, εγώ που να βρώ δίκιο τώρα?)
  • Θα μου πείς, κι εσύ το ίδιο δεν ψήφισες?
  • Ναι, το ψήφισα.
  • Με δύο διαφορές.
  • Πρώτον, εν γνώσει του τι θα επακολουθούσε. Οι δηλώσεις "Υπάρχουν λεφτά" και "Θα μειώσω το έλλειμα από 12% σε 3% σε τρία χρόνια", μόνο αυτό που συμβαίνει τώρα μπορούσαν να εννοούν, όμως οι περισσότεροι νομίζανε ότι τα λεφτά που υπάρχουν, βρίσκονται στις τσέπες κάποιου άλλου, και ψήφισαν με την ελπίδα να πιαστούν μόνο οι άλλοι. Όλοι ξέρουμε που βρίσκονται τα λεφτά, αλλά ο καθένας έβλεπε μόνο τη μικρή ή μεγάλη διαπλοκή των άλλων, δικαιολογώντας όμως τη δική του, γιατί πάντα όταν κάνουμε κοτσάνες έχουμε καλή δικαιολογία για να κυκλοφορούμε στην κοινωνία χωρίς να ρίχνουμε ντομάτες στον εαυτό μας. Που είναι τα λεφτά, ρωτάτε? Ξέρετε, αλλά θα το πω κι εγώ άλλη μία φορά. Τα λεφτά είναι σε δύο μεριές, παραδοσιακά.
  1. Σε μικρές ποσότητες που όμως όλες μαζί αποτελούν έναν ωκεανό, δηλαδή από τις μικροεισφορές και φορολογία των λαικών τάξεων, ένας κουμπαράς με μυριάδες φραγκοδίφραγκα. Χάνοντας πολλά φραγκοδίφραγκα, αδειάζει ο κουμπαράς.
  2. Σε τεράστιες ποσότητες στους κεφαλαιούχους, την πλουτοκρατία που λέει και η παπαρήγα. Εκεί, αντί για πολλές σταγόνες έχεις μία ή δύο τεράστιες δεξαμενές. Όχι έναν κουμπαρά με φραγκοδίφραγκα αλλά μία φλέβα χρυσού. Ένας τσίφτης πειρατής μπορεί να την κλέψει ολόκληρη.
  • Στην πρώτη μεριά, άπλωσε ήδη τα χέρια του ο γιώργος, λέει όμως ότι θα βάλει χέρι και στη δεύτερη. Για να δούμε, θα το κάνει? Για το καλό του, το ελπίζω, γιατί αν δεν το κάνει, όλοι ξέρουμε που μένει ...
  • Η δεύτερη διαφορά από τους λοιπούς πασοκτσήδες, είναι ότι δεν μετάνιωσα για την ψήφο μου. Σε αυτό το σημείο είναι που όλοι σκέφτεστε ότι είμαι παλαβή, στο σημείο του μαζοχισμού. Δεν είναι έτσι, και θα το αποδείξω ευθύς αμέσως, μόλις όμως διευκρινίσω ότι δεν ανήκω σε κανέναν πολιτικό χώρο, απλά αυτή τη φορά ψήφισα πασόκ, όπως άλλες φορές θεώρησα σκόπιμο να ψηφίσω κάτι άλλο, και αυτό γιατί δεν πιστεύω στην πολιτική ιδεολογία, αλλά στο να κάνει ο κάθε ηγέτης αυτό που είναι πιο ωφέλιμο για τον τόπο του, χωρίς ευχολόγια. Ναι, για μένα η ιδεολογία είναι απλά ένα ευχολόγιο. Για εμένα όποιος ασκεί πολιτική πρέπει να φέρει ευθύνη και να κάνει πράγματα, αποτελεσματικά, όχι να απαγγέλλει ποιήματα.
  • Γιατί δε μετάνιωσα?
  • Το προφανές είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καλύτερη ομάδα. Και ο ίδιος ο γαπ αλλά και το επιτελείο του, δουλεύουν πολύ (με κάποιες αντιρρήσεις, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος). Μερικά πολύ εντυπωσιακά μυαλά κοσμούν το υπουργικό συμβούλιο και αυτό δεν γίνεται συχνά. Εναλλακτικά, ποιός άλλος μπορούσε να κάνει όλα αυτά τα πράγματα? Η σαμαρωμένη δεξιά με τους κουρασμένους κλέφτες να διατηρούν ακόμα την κομματική τους ιεραρχία, η αριστερά-κιμάς με τις αλληλοσπαρασσόμενες συνιστώσες και το σχέδιο κομμουνιστικής κατάρρευσης των πάντων ή οι χρυσαυγίτες νοικοκυραίοι με τον αρχινοικοκύρη που κλασσικά γλύφει τα πρώτα κόμματα και τα αυτιά του λαού για να έχει ρεύμα? Γιατί, μη μου πεί κανείς ότι αυτό που κάνει ο καρατζαφούκος, είναι στο DNA του ΛΑΟΣ....!?
  • Επίσης, είδα έργο και πράξη. Είδα τον καλλικράτη, που ναι μεν είναι ακόμη στα σπάργανα και χρειάζεται δουλειά για να εξομαλυνθούν κάποιες ανισότητες, αλλά είναι ένα καλό έργο και δουλειά γίνεται. Είδα το νέο φορολογικό που είναι δικαιότερο. Είδα και βλέπω το συμμάζεμα του δημόσιου τομέα που ήταν ο μόνος δρόμος για τα κρατικά ταμεία. Σε αυτό το σημείο, για όσους πέταξαν φλύκταινες διαβάζοντας την πρόταση αυτή, έχω να πω το εξής: η μόνη δικαιότερη εναλλακτική για αυτό που συμβαίνει τώρα θα ήταν να εφαρμοστούν οι ίδιες διατάξεις και για τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή να λαμβάνουν και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι επίδομα εντιμότητας, υπολογιστή, ένδυσης, έγκαιρης προσέλευσης, οδοιπορικά, εκτός βάσης, κτλ, αλλά και να χαίρουν των ίδιων προνομίων όπως να δουλεύουν μέχρι το μεσημέρι αλλά να πληρώνονται ολόκληρη την ημέρα, να μην τους απολύει κανείς ότι κι αν κάνουν, να εξασφαλίζουν τους δικούς τους ανθρώπους δια βίου και να μην φέρουν ευθύνη για τίποτα.
  • Πολλοί θα πούν ότι κανονικά έτσι έπρεπε να γίνεται, εγώ θα απαντήσω ότι ναι μεν, αλλά στη Σουηδία, τη Φινλανδία, την Αυστρία και την Ελβετία που έχουνε φιλότιμο, όχι εδώ που είμαστε κλεφτοκοτάδες και περηφανευόμαστε κιόλας! Αν γίνουν αυτά εδώ, θα χρειαστούμε τρείς υφηλίους να συντηρούν τους Έλληνες.
  • Τέλος, δεν μετάνιωσα γιατί είμαι χαιρέκακο και εκδικητικό άτομο. Άσχημο, αλλά το παραδέχομαι, είναι μία αδυναμία μου. Μπορεί σε τελική ανάλυση να φταίνε οι κυβερνήσεις, όμως εγώ στην καθημερινή μου συναλλαγή δεν βλέπω τον Λοβέρδο (δυστυχώς) αλλά τον απλό συνάνθρωπο είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα που θα με κλέψει μπροστά στα μάτια μου και θα το βρίσκει μάλιστα δίκαιο και που θα επικαλεστεί το σύστημα για να μην του επιρρίψω ευθύνες. Ο συνάνθρωπός μου είναι αυτός που θα με σερβίρει μπόμπες στα κέντρα για να βγάλει χιλιαπλάσιο κέρδος, που θα επικαλεστεί τη φιλία μου για να μην κόψει απόδειξη, που θα μου πουλήσει για φρέσκο το κατεψυγμένο ψάρι, που θα νοθεύσει τη βενζίνη μου, που θα μου κλέψει τη θέση γιατί ο βουλευτής είναι μπαντζανάκης του, που θα μου ζητήσει φακελάκι και γρηγορόσημο και θα κάνει τα στραβά μάτια για όλους αλλά θα ξεσπαθώσει για να εξευτελίσει έναν παπούλη με δύο ρίζες αγγινάρες στη νοικιασμένη αυλή του. Οκτώ φορές από τις δέκα θα βρεθώ αντιμέτωπη με έναν υπάλληλο αδιάφορο, ανεπαρκή για τη θέση του, ίσως αυθάδη, πολλές φορές διεφθαρμένο και συχνά αμοιβόμενο περισσότερο από όσο δικαιολογούν τα προσόντα του. Πολλές φορές έχασα χρήματα, όπως τότε που μου έφαγε το επίδομα ανεργίας μία στον ΟΑΕΔ και μετά την έβλεπα στο δρόμο να περιπατεί με ταγεράκι της μοδός, ή όταν ένα καλό αλλά ανίκανο παιδί στον ΟΤΕ μας άφησε χωρίς ηλεκτρονικό ταχυδρομείο για μερικές εβδομάδες με αποτέλεσμα να χάσουμε πολλά κλεισίματα από το εξωτερικό.
  • Όπως βλέπετε, δεν έχασα και πολλά!
  • Μία απορία έχω. Τώρα με τον καλλικράτη, θα υπάρξουν αλλαγές και στις έδρες της βουλής? Δηλαδή, λιγότεροι δήμοι, λιγότερες έδρες?
If you want it, Go get It!

6 σχόλια:

  1. Έχω πάθει πλάκα. Κάτι τέτοιο ήθελα να γράψω κι εγώ και διαπιστώνω ότι θα μπορούσα να έχω γράψει το άρθρο αυτό χωρίς να αλλάξω ούτε κόμμα.
    Καταντήσαμε να υπερασπιζόμαστε το ΠΑΣΟΚ απέναντι στους Πασόκους!!! Έ, ρε πώς έρχεται ο κόσμος τούμπα!
    Μιλάω π.χ. με πασόκο:
    - Ηταν ψεύτης ο Γιώργος γιατί είπε ότι λεφτά υπάρχουν.
    - Δηλαδή εσύ τον πίστεψες;
    - Ναι εσύ δεν τον πίστεψες;
    - Όχι βέβαια.
    - Και γιατί τον ψήφισες;
    - Γιατί ήξερα ότι θα πάρει σκληρά μέτρα. Δηλαδή εσύ τον ψήφισες για να αρχίζει να μοιράζει λεφτά;
    - Τον ψήφισα για να τα πάρει από αυτούς που τα κλέψαν!
    - Ε, από αυτούς τα παίρνει!
    Και κάπου εκεί τρώω το βρισίδι μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λοιπόν, αυτή την απορία την είχα κι εγώ, δηλαδή αν πίστεψε κανείς ότι ο ΓΑΠ θα έκανε το θαύμα με το μαγικό ραβδί (ξέρετε, αυτό που κουνάς το ραβδί πάνω-κάτω-πέρα-δώθε και φυτρώνουν λεφτά σαν φασολιές). Δεν το πίστευα όταν μου είπαν ότι υπήρχε κόσμος που νόμιζε ότι όντως έτσι θα γινόταν, ότι όλη η Ευρώπη θα έσφιγγε το ζωνάρι αλλά οι Έλληνες θα ζούσαν ένα νέο 81 αλλά με περισσότερα λεφτά. Κι όμως.

    Η βλακεία, τελικά, είναι αήττητη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σοφία,
    πιστεύω ότι οι έλληνες έχουν ακόμα πολλά να δώσουν, αρκεί μόνο να το πάρουν απόφαση και να μην περιμένουν από μηχανής θεούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μόνο που πολιτική χωρίς μιας, κάποιας φύσης, ιδεολογία δεν ασκείται.
    Όσο για την ιδεολογία της εξίσωσης στο χειρότερο, επειδή το καλύτερο φαίνεται ανέφικτο, μάλλον είναι τόσο κακή, που δεν μπορώ καν να τη σχολιάσω γιατί αλλιώς θα χρειαστούμε εγγειοβελτιωτικά έργα μεταφοράς νερού από το Νείλο για να καθαρίσουμε μετά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. δεν ξέρω άμπαν. είμαι πολύ απογοητευμένη, και όχι μόνο από την πολιτική, δυστυχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!