Οδηγός επιβίωσης σε περιόδους κρίσεως (Kazani edition)

• Στην πόλη μου υπάρχουν περισσότερες μπουτίκ από ότι μανάβικα και φούρνοι μαζί. Αυτό είναι πραγματικό στοιχείο. Αγρότες ή τεχνίτες είναι πολύ λίγοι, κυρίως σαν αφεντικά αλλοδαπών ή σαν δεύτερη ασχολία τύπου "είμαι γιατρός αλλά έχω και μερικά στρέμματα ελαιόδεντρα". Πολύ μεγάλο ποσοστό των κατοίκων αποτελείται από ΔΥ, εμπόρους και παροχείς υπηρεσιών, όπως κομμωτές που είναι πάρα πολλοί για τον πληθυσμό της Πρέβεζας. Σε μία μόνο από τις όχι και τόσο κεντρικές οδούς μήκους κάτι λιγότερο από το χιλιόμετρο, λειτουργούν επτά κουρεία/κομμωτήρια, και περισσότερα από δεκαπέντε καταστήματα ρούχων, νομίζω γύρω στα είκοσι μαζί με τα κινέζικα, αλλά μόλις δύο φούρνοι και δύο μανάβικα. Μέσες-άκρες και στις υπόλοιπες οδούς το ίδιο συμβαίνει, με παρεκκλίσεις φυσικά. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο επικερδές να έχεις μπουτίκ ή κομμωτήριο αφού οι άνθρωποι ξοδεύουν περισσότερα σε ρούχα και χτενίσματα παρά σε ψωμί και οπωροκηπευτικά.
• Αναρωτιόμουν αν μπορεί μία πόλη σχεδόν 20.000 ψυχών να στηρίξει τέτοιου είδους δραστηριότητα, δηλαδή πόσα πιά ξοδεύει ο μέσος πρεβεζιάνος σε ρούχα και κομμωτήρια, ώστε να συντηρούνται τόσες επιχειρήσεις του ίδιου τομέα.
• Υπερκατανάλωση φίλε μου.
• Πλέον, θα κλείσουν οι περισσότεροι. Θα επιζήσουν όσοι πουλάνε καλά και φθηνά. Αντιλαμβάνεστε τις προεκτάσεις αυτής της δήλωσης...
• Όντας τώρα χρεωκοπημένος, τι μπορεί να κάνει ο μέσος επιχειρηματίας- επενδυτής, ειδικά εφόσον οι βασικές ανάγκες είναι ήδη καλυμένες από τους πιο παλιούς δυνάστες (από ζάχαρη και αγροκαλλιέργειες μέχρι υπηρεσίες, μεταποίηση, όλα) το μόνο που μένει είναι η καινοτομία. Αντί να ανοίξει κάποιος ακόμα ένα εστιατόριο σε μια πόλη που ήδη έχει χίλια, μπορεί να μαζεύει όλα τα χάρτινα απορρίμματα από γραφεία, σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες κτλ, να τα μετατρέψει σε χαρτοπολτό, μία σχετικά απλή διαδικασία, και να τα πουλήσει σε χαρτοβιομηχανίες, αντί να εισάγουμε πολτό αμαζονίου. Μιλάμε για τόνους ημερησίως, και έχοντας δουλέψει σε σχολείο (εντάξει, φροντιστήριο) ξέρω τι λέω... Επίσης, τα οργανικά απορρίμματα από εστιατόρια, καντίνες, καφετέριες κτλ, είναι κρίμα να πάνε χαμένα. Με έναν μικροβιακό έλεγχο για να μην ξεφύγουν τα βακτήρια του κάθε ενός στη φύση, το λίπασμα που μπορεί να παραχθεί πολύ πιθανόν να είναι πολύ ανώτερο από πολλά χημικά που προξενούν καρκίνους σε χορτοφάγους και περνούν στο υπέδαφος, στις θάλασσες, και που αγοράζει ο έλλην αγρότης πανάκριβα από τους βορειοευρωπαίους...Η παραγωγή ενέργειας, είναι επίσης ένας καλός τομέας. Ένας ιδιώτης μπορεί να πουλήσει ενέργεια όπου θέλει, ασχέτως αν παράγεται από ήλιο, νερό ή άνεμο, καύση σκουπιδιών ή τη χημική ενέργεια της πυγολαμπίδας...λέμε τώρα....Φυσικά εννοείται ότι ο ιδιώτης αυτός θα πρέπει να είναι λίγο ματσωμένος, όμως θα προσλάβει τεχνίτες, μάνατζερς και καθαρίστριες.
• Είναι γεγονός ότι τα παραδοσιακά επαγγέλματα δε χωράνε πλέον άλλους, ούτε φιλόλογους, ούτε δικηγόρους, ούτε τέτοια περισπούδαστα. Ακόμα και οι κλασσικές διέξοδοι όπως η οικοδομή ή το μπάρκο είναι κορεσμένες, ειδικά τώρα που η κίνηση είναι στο 0,0001%. Επίσης, τουρισμός γιόκ. Δεν χωράει άλλους, όχι τώρα. Νεωτερισμός και καινοτομία, ή άγονη γραμμή, δηλαδή να αναζητήσει κανείς έναν τόπο να εργαστεί όπου θα είναι ο μοναδικός επαγγελματίας του είδους του, όπως εμείς στην ιστιοπλοΐα στην Πρέβεζα (οργανωμένοι εννοώ. λαμόγια υπάρχουν παντού).
• Επίσης, εξειδίκευση τέλος. Για να τραβήξεις κόσμο και να του πάρεις τα ωραία του λεφτάκια, πρέπει να τα κάνεις όλα. Όπως οι ηθοποιοί που κάνουν και τραγούδι και και παρουσιάσεις εκπομπών, και θέατρο και τηλεόραση και χορό και κονφερανσιέ, και πρωινά και ειδήσεις και απ'όλα, αρκεί να βγεί το παραδάκι. Φυσικά, εφόσον δεν υπάρχει σάλιο για προσωπικό, όλα θα τα κάνεις μόνος σου, που σημαίνει ξεκώλιασμα στην προσωπική εργασία. Δουλειά. Βόλεμα τέλος.
• Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, κι εμείς μαλώναμε, σαν τα παιδιά την πρώτη μέρα. Κι εμείς απεργούσαμε σαν τα παιδιά ...
• Εμείς είμαστε ο πλούτος μας.
• Υ.Γ. : Μία καραμέλα που πιπιλίζουν πολλοί είναι η "Αν τα είχε κάνει η νδ αυτά θα είχε γίνει χαμός". Αυτό είναι αλήθεια. Και τώρα χαμός γίνεται. Μόνο που αν τα είχε κάνει αυτά ο τέως αποφασισμένος, τώρα θα ήμασταν μερικά χρονάκια μπροστά.
• Υ.Γ. 2: Ο πρκλς είναι άφταστος.