Ένα τεράστιο κύμα

Στη φωτόγραφία, άκρη δεξιά μέσα στην αχλύ, το βουνό που φαίνεται είναι το Ζάλογγο

• Σαν παιδιά, τα καλοκαίρια μας άρεσε να παίζουμε με τα κύματα στο Μονολίθι* Όταν η θάλασσα ήταν ήρεμη, κάναμε μακροβούτια και κολυμπούσαμε όσο πιο βαθιά αντέχαμε, με φουσκωμένες σαμπρέλες, στρώματα και βαρκάκια, το καλύτερό μας όμως ήταν τα κύματα, όσο μεγαλύτερα, τόσο καλύτερα
• Καταρχάς, δεν μπορούσες να φορέσεις μπικίνι* Μόνο ολόσωμο*
• Στα μικρά ή μεσαία κύματα, παίρναμε φόρα και βουτούσαμε με το κεφάλι στην κορυφή του κύματος, για πιο θεαματικό εφέ* Μερικές φορές στεκόμασταν ακριβώς μπροστά, κόντρα στο κύμα, εκεί που σκάει, και μόλις έσπαγε πάνω στο κορμί σκορπούσε αφρούς και αλμυρές στάλες ολούθε* Άλλοτε ξαπλώναμε εκεί που σκάει το κύμα, και αφήναμε να μας παίρνει προς τα μέσα και μετά με μία κυκλική κίνηση να μας ξετυλίγει μέσα σε κάτασπρους αφρούς πάνω στην άμμο, ένα παιχνίδι που γινόταν πιο διασκεδαστικό όταν είχαμε στρώμα θαλάσσης και αναποδογύριζε με δυνατό παφλασμό* Η άμμος του Μονολιθιού, μαζί με φύκια σα πράσινες κορδέλες, έμπαιναν μέσα από το μαγιώ και κολυμπούσαμε στα βαθιά για να τα αφαιρέσουμε μακριά από τα αδιάκριτα μάτια και , κυρίως, για να μην ξαναμπούν με το ανακάτεμα των κυμάτων
• Κάποιες φορές, τα κύματα ήταν χαμηλά αλλά έρχονταν με δύναμη και φόρα* Είτε που θα αφηνόμασταν να μας ρίξουν στο χαρούμενο ανακάτεμα, είτε που στεκόμασταν στο πλάι για να ελαχιστοποιήσουμε την αντίσταση, βιδώνοντας τις πατούσες μέσα στην άμμο του βυθού για πιο σταθερό κράτημα, για να μείνουμε όρθιοι στην αναμέτρηση με το υγρό στοιχείο ώσπου να σκουπίσουμε την αλμύρα από τα μούτρα μας* Άλλες φορές, αφήναμε το κύμα να μας ανεβάζει ψηλά, ή κολυμπούσαμε λίγο βαθιά για να αφήσουμε το κύμα να μας βγάλει μέχρι έξω, πάλι μέσα σε αφρούς και πίτυλους
• Κατά τις πέντε το απόγευμα όμως έβαζε αέρα και τα κύματα ήταν πραγματικά μεγάλα
• Τα κοιτούσες από την αμμουδιά και σκεφτόσουν "Ωχ"
• Και εκεί όμως μπορούσες να περάσεις καλά
• Αν φοβόσουν ή δεν είχες και πολλή όρεξη, απλά καθόσουν στην άκρη, μέσα στους αφρούς, νοιώθοντας τις φυσαλίδες σε όλο το κορμί, παρατηρώντας τα βότσαλα να τρέχουν μέσα στη δίνη του νερού* Αν έτρεχες παράλληλα με την γραμμή του κύματος, τότε σίγουρα η ορμή του νερού σου έβαζε τρικλοποδιά και σε αναποδογύριζε
• Αν όμως είχες κουράγια, τότε για να μπείς έπρεπε να βρείς την κατάλληλη ευκαιρία* Ανάμεσα από δύο κύματα ή αν ήτανε κάποιο μικρό, βουτούσαμε στη ρίζα του κύματος και χωρίς καθυστέρηση πηγαίναμε λίγο παραπέρα, πίσω από το σημείο που σκάει, το πιο ασφαλές σημείο* Από εκεί αφού απολαμβάναμε το ρυθμικό σκαμπανέβασμα, παίρναμε φόρα και σκάγαμε μαζί με το κύμα, ένα απίστευτο συναίσθημα! Πραγματικά χάναμε τον έλεγχο, δεν ξέραμε που ήταν το πάνω και που το κάτω, και με τα χέρια ακουμπάγαμε την άμμο για να ξέρουμε ότι εκεί είναι το κάτω άρα στην αντίθετη κατεύθυνση ήταν το πάνω ώστε να ανεβάσουμε το κεφάλι για να πάρουμε ανάσα* Αν σε ξαναρουφούσε το κύμα προς τα μέσα, τότε το μόνο που είχες να κάνεις ήταν να βουτήξεις ακόμα βαθύτερα, να περάσεις κάτω από το κύμα, και να βγείς στην επιφάνεια κάπου πιο μακριά, πίσω από το ρεύμα του κύματος, και να πάρεις μία ανάσα* Ξεκουραζόσουν για λίγο και μετά φτού κι απ' την αρχή
• Πολλές φορές ξεχνιόμασταν τόσο πολύ, που τα κύματα γίνονταν γιγάντια και δεν μπορούσαμε να βγούμε από τη θάλασσα* Σε εκείνες τις περιπτώσεις απλά το παίρναμε απόφαση ότι θα χτυπηθούμε και απλά αφήναμε το κύμα να μας αποθέσει βίαια στην άμμο* Η οικοδέσποινα, που ήταν μαστόρισσα, είχε βρεί το κόλπο να βάζει το κορμί σε τέτοια γωνία σε σχέση με το ρεύμα, ώστε με το γύρισμα του κύματος να προσγειώνεται όρθια και μετά απλά να περπατάει σβέλτα έξω, πρίν τη ρουφήξει προς τα πίσω το επόμενο κύμα, ένα απίστευτο συναίσθημα αυτοκυριαρχίας
• Αυτό που έμαθα από τότε είναι ότι όταν έρχεται ένα μεγάλο απειλητικό κύμα, τότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να βουτήξεις στην καρδιά του και να κολυμπήσεις, μέχρι που να βγείς από την άλλη μεριά