Το σύνδρομο της γκρινιάρας γκόμενας

• Σε κάθε παρέα υπάρχει από μία. Δεν της αρέσει τίποτα και κανένας, στο κάθε τι υπάρχει ένα εγγενές σφάλμα, όλοι είναι ανεπαρκείς. Στην πρώτη επαφή με μία γκρινιάρα γκόμενα, ίσως έχει κάποιος την εντύπωση ότι εκείνη είναι καλύτερη, ότι ξέρει περισσότερα, ότι έχει επίπεδο ότι είναι κλάσσυ, και αναζητά να την ικανοποιήσει, να πάρει την έγκρισή της. Πολλοί άντρες πέφτουν σε ετούτη την παγίδα, και πολλές γυναίκες την αντιπαθούν γιατί με αυτό το ηλιθιωδώς εύκολο κόλπο πιάνουν πολλές φορές τους καλύτερους άντρες, χωρίς εκείνοι να το πάρουν καν χαμπάρι. Βέβαια, συχνά, μετά τον αρχικό ενθουσιασμό έρχεται η συνειδητοποίηση και ο κορεσμός αφού γίνεται πλέον προφανές ότι δεν υπάρχει τέλος στις ιδιοτροπίες της.
• Φυσικά, είναι πολλοί και οι άντρες που πάσχουν από αυτό το σύνδρομο.
• Το σύνδρομο αυτό δεν έχει σχέση με το μορφωτικό επίπεδο του πάσχοντα, ούτε με την ευφυΐα του, ούτε με τις ικανότητές του, μπορεί δε να εμφανίζεται και στην πολιτική, ως τακτική εκνευρισμού του αντίπαλου, από καταρρέουσες αντιπολιτεύσεις.
• Όντως, μία αντιπολίτευση που δεν έχει τίποτα να πεί παρά μόνο κυνοτυπίες, βρίσκει αυτόν τον τρόπο να κερδίσει πόντους δημοτικότητας, στοχεύοντας στην αντίδραση και στο αίσθημα συμφέροντος έστω και μίας μικρής μερίδας του λαού.
• Βασικά, φανερώνει ότι δεν υπάρχουν επιχειρήματα, και ότι η παράταξη αυτή που ασκεί τέτοιου είδους αντιπολίτευση δεν έχει μελετήσει τίποτα σε βάθος.
• Τέτοιου είδους αντιπολίτευση ασκούν το τελευταίο διάστημα (και όχι μόνο) όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Εκτός από το κκε, που μία ζωή όλο τα ίδια παντελάκη μου τα ίδια παντελή μου, τώρα έχουμε και τα δύο καινούρια φρούτα, τον καρατζατέτοιο και τον τσιπραλέξη, που δεν δείχνουν να ξέρουν για ποιό πράγμα μιλάμε.
• Μα ειδικά για το κκε, που όπως έχετε καταλάβει καθόλου δεν χωνεύω, δεν έχω ακούσει να έχει υποβάλλει καμμία πρόταση αξιοπρεπή ή αξιοποιήσιμη. Ακόμα και στο φορολογικό, που από ότι καταλαβαίνω με το ξερό μου το κεφάλι, μάλλον δίκαιο φαίνεται για πρώτη φορά στα χρονικά, ακόμα και εκεί έχει αντίρρηση. Ε, μα...έλεος!
• Στα μέρη μου, όταν μιλάμε για διαφωνία, εννοούμε ότι δεν μου αρέσει αυτό που λές διότι έχω κάτι πολύ καλύτερο στο μυαλό μου. Κάτι in the lines of:
• Σκοπεύω να κάνω αυτό.- Δε νομίζω να πετύχει γιατί αν το κάνεις τότε μάλλον θα έχει εκείνη την ανεπιθύμητη παρενέργεια. -Θα το αντιμετωπίσω με εκείνο το μέτρο. -Θα ήταν καλύτερο, αντί να κάνεις αυτό και αυτό, να κάνεις εκείνο και εκείνο για αποφύγεις ετούτο και ετούτο....κοκ
• Πάει πολύς καιρός από τότε που άκουσα πολιτικό λόγο ουσιαστικού περιεχομένου.
• Ούτε η σαμαρωμένη δεξιά δείχνει να έχει προτάσεις, τουλάχιστον όχι καλύτερες από αυτές του μπαρμπαγιώργου, πράγμα που με εκνευρίζει και αυτό, γιατί θα ήθελα να υπάρχει δυναμικό, να υπάρχει κάτι άλλο να ψηφίσεις στις επόμενες εκλογές. Δεν τον συμπαθώ ιδιαίτερα, δείχνει όμως ότι ο τρίτος ο μακρύτερος (όπως λέει και ο πρκλς) είναι τελικά η μόνη λογική επιλογή. Σιχαίνομαι την έλλειψη εναλλακτικών.
• Αφού δεν έχετε κάτι καλύτερο να πείτε, δώστε τη ρημάδα τη συναίνεση, να προχωρήσουν οι υποθέσεις και, αν ανησυχείτε για το τί θα γίνει αν όλα πάνε κατά διαόλου, μην ανησυχείτε καθόλου. Θα σας το πω εγώ. Αν όλα πάνε κατά διαόλου, τίποτα δεν θα έχει σημασία.