Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Βίωμα

  • Πριν από καμμιά δεκαπενταριά χρόνια είχα πάθει ένα δυστύχημα. Έπεσα με το μηχανάκι και χτύπησα στο κεφάλι, όχι σοβαρά, αλλά μία διάσειση την έπαθα και είχα πολλές εκδορές και πολλούς μώλωπες στο πρόσωπο, που έδειχναν πιο σοβαρά από ότι ήταν στην πραγματικότητα.
  • Με κρατήσαν μέσα, φυσικά.
  • Τη νύχτα, έδιωξα τους δικούς μου καθώς δεν υπήρχε λόγος να μείνουν μόνα τα μικρότερα αδέρφια μου και, όταν έφυγαν οι επισκέψεις, έμεινα μόνη μου.
  • Με πήρε ο ύπνος.
  • Κάποια στιγμή, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, κάτι με ξύπνησε.
  • Άνοιξα τα μάτια.
  • Στο πόδι του κρεβατιού στέκονταν ο νεκροθάφτης.
  • Φορούσε το μαύρο κοστούμι με το μαύρο παλτό και με κοιτούσε σιωπηλός.
  • Με ρώτησε αν νιώθω καλά και μου έδωσε ένα λουλούδι, ένα άσπρο γαρύφαλο που περίσσεψε από κάποιον πελάτη...
  • "Να προσέχεις" μου είπε.
  • "Πρέπει να φύγω τώρα" είπε και έφυγε.
  • Από τότε προσέχω.
  • Ο Μήτσος ο νεκροθάφτης ήταν μέλος της παρέας μας και μάλιστα το πιο κεφάτο. Τον βλέπαμε καθημερινά γιατί το μαγαζί του ήταν ακριβώς δίπλα από το μαγαζί μίας φίλης μου. Μας έλεγε διάφορες ιστορίες για το πως ξεκίνησε όταν μαθήτευσε στην επιχείρηση του πατέρα του, διάφορα περιστατικά απίστευτα, τις τεχνικές που εφάρμοζε για να καλλωπίσει τους ταλαιπωρημένους ώστε να φαίνονται καλοί κατά το τελευταίο τους ταξίδι, ιστορίες για συγγενείς και σόγια, πάντα ανώνυμα.
  • Είχε κουφάνει τη γυναίκα του στο κέρατο, μετά παντρεύτηκε μία άλλη πολύ νεότερη και που τον έχανες που τον έβρισκες όλο στα μπουζούκια και στις διασκεδάσεις ήτανε. Έκανε κόρτε σε ότι θυληκό κυκλοφορούσε.
  • Τα παιδιά περνούσαν με τα μηχανάκια μπροστά από το γραφείο του και φώναζαν "Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, ποτέ, ποτε! Κουφάλα νεκροθάφτη!" κι αυτός γελούσε και τα κερνούσε καφέ.
  • Μία ακόμα από τις θρυλικές μορφές της Πρέβεζας...

10 σχόλια:

  1. "Τα παιδιά περνούσαν με τα μηχανάκια μπροστά από το γραφείο του και φώναζαν "Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, ποτέ, ποτε! Κουφάλα νεκροθάφτη!" κι αυτός γελούσε και τα κερνούσε καφέ."

    Γελούσε γιατί ήξερε τι βλακεία ήταν αυτό το σύνθημα. Ίσως μέσα του να έλεγε "καλά αυτό μπορεί να έλεγε κι ο άλλος που παράχωσα σήμερα" ή "δεν πα να λέτε... όλοι σε μένα ή σε κάποιο συνάδελφο θα καταλήξετε"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα δεν πάμε καλα,ευχέλαιο σε παρακαλω,ξυπναω αγρια μεσανυχτα,στριφογυρνάω στο κρεβάτι,δεν κλεινουν τα ματια με τιποτα,λέω αντε να κανω μια μπλογκοτσαρκα και πέφτω πάνω στο νεκροθάφτη της Αθηνάς,γκρρρρρρ....
    Τι λες,παιδάκι μου πρωι-πρωι,δάγκωσε τη γλωσσα σου,α,ετσι μπράβο,δυνατά,να πονεσει....
    Α στο καλο σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεδομενου οτι ολοι απο συμπτωση ζουμε, ο νεκροθαφτης ειναι σα γκρουπιερης του καζινο : βγαζει το ψωμι του απο το γεγονος οτι ολοι ξεμενουν απο τυχη καποια στιγμη, και το οτι κανεις δεν κερδιζει το "μαγαζι".

    Οπως και στο καζινο, στη ζωη υπαρχουν διαφοροι παικτες. Αυτοι που φοβουνται και πονταρουν λιγα, με αποτελεσμα συνηθως να χανουν κι αυτα τα λιγα, η ακομα κι αν κερδισουν το κερδος τους να ειναι τοσο μικρο, που ολο το παιχνιδι τους να μοιαζει κοροιδια, και μετα βιας να αξιζε τον κοπο.

    Αυτοι που παθιαζονται υπερβολικα και δε ξερουν που να σταματησουν, με αποτελεσμα αργα η γρηγορα να τα χασουν ολα και ακομα παραπανω, αφου οπως ειπαμε κανεις δεν κερδιζει το μαγαζι.

    Τελος, υπαρχουν και οι λιγοι που εχουν μελετησει το συστημα, ξερουν τους κανονες, εχουν καλο ενστικτο και ξερουν ποτε να σταματησουν. Κρατανε την ψυχραιμια τους και στα πιο ασχημα φυλλα, δεν αφηνουν τον αντιπαλο να μαντεψει τα αισθηματα τους, και οτι κι αν γινει εχουν αερα νικητη. Αυτοι οι παικτες ειναι το πιο πιθανο να πανε στο ταμειο κερδισμενοι, αλλα ακομα κι αν κερδισαν λιγα η τιποτα, φευγουν αξιοπρεπεις και ησυχοι, ξεροντας οτι καναν οτι καλυτερο μπορουσε να γινει, και εκτιμουν τη συγκινηση που τους προσεφερε το παιχνιδι.

    Ο "γκρουπιερης" ειναι μια καλη υπενθυμιση ολων αυτων.

    Να προσθεσω (αστειευομενος παντα-μη με φατε!) οτι μπορει να απατουσε τη γυναικα του συστηματικα, επειδη λογω επαγγελματος ειχε συνειδητοποιησει ποσο μικρη ειναι η ζωη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η πιο κάλτ μορφή πρέπει να είναι ο νεκροθάφτης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αταίριαστε
    ίσως να'τανε κι έτσι.
    Πάντως είνα από τους πιο χαβαλετζήδες άνθρωπους οπότε δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να ήταν πραγματική συμπάθεια το κίνητρό του.

    VaD
    άουτθ!

    Κουτάβι
    ναι, γιατί οι άλλοι άντρες που κάνουν τα γιδια και χειρότερα?

    σας έχω βαρεθεί με τις δικαιολογίες σας, αει σιχτιρ, πάω στο μοναστήρι να δένω κομποσκοίνια

    ria
    δεν ξέρω αν είναι καλτ ή όχι, πάντως όταν ήταν στην παρέα ο Μήτσος δε μας έμενε άντερο από το γέλιο.

    Μία μέρα είχαμε πάειστο γραφείο του να μας βγάλει κάτι φωτοτυπίες(καθότι και η νεκροθαφτική θέλει σύστημα είχε πλήρως εξοπλισμένο γραφείο) και από τα γέλια μας κοιτούσαν οι περαστικοί περίεργα.
    Για φαντάσου να ακούς γέλια σε γραφείο τελετων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπαρχουν ενα σωρο ακομη γραφικοι και χαβαλετζηδες.Ζωντανεψε τους...Εχουν κανει πολλα...Θυμαμαι αμυδρα τον ΛΟΧΙΑ.Καλοκαιρι παραλια το PONY τιγκα στη φλοκατη μαζευε κοσμο για το PREVEZA BEACH....Θα προσπαθησω να θυμηθω κι αλλους.Παει καιρος.Καληνυχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. spap
    κι άλλος πρεβεζιάνος στον ιστοχώρο!

    ποιός είσαι? δώσε μου ένα κλού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημερα και καλη εβδομαδα.Ολα καλα στην ωραια μας πολη?Λειπω απο το 84 αλλα με καθε ευκαιρεια ειμαι εκει.Βολευει και η ΕΓΝΑΤΙΑ πλεον... θα τα λεμε μαλλον.Νασαικαλα.Σε ζηλευω λιγο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. spap
    θα τα λέμε λοιπόν
    Καλή εβδομάδα και σε εσένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ωραίος ο νεκροθάφτης!
    Αλλά ρε παιδάκι μου έχει κάτι το κρύο στο αίμα του...
    Ακίνητος στο σκοτάδι, να ξυπνάς και να τον βλέπεις...
    Μπρρρρ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!