- Διαβάζοντας διάφορα για τις ευρωΕκλογές, κάπου βρήκα και το εξής στατιστικό, ότι η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση σε ποσοστό συμμετοχής, σε όλη την Ευρώπη. Δύο ημέρες μετά άκουσα στα δελτία ότι βγήκε λέει, σποτ για να αποθαρρύνει την αποχή και ότι όλοι ανυσηχούν πως ο Έλληνας θα προτιμήσει το μπάνιο από την ψήφο. Αντικρουόμενες οι δύο πληροφορίες. Η άποψη που διαμόρφωσα με βάση τις κοτσάνες που άκουσα όλο αυτόν το καιρό κυρίως από σοβαρά στόματα έχει ως εξής:
- Πρώτον, το όλο σκηνικό είναι στημένο έτσι ώστε αποτρέψει τη συμμετοχή των ψηφοφόρων: πάνω στο τριήμερο, με πλύση εγκεφάλου από τα μέσα ενημέρωσης, του τύπου "Όλοι θα απέχουν". Βλέπεις, αν δεν ψηφίσουν οι απογοητευμένοι με τη σκέψη ότι , δε βαριέσαι, τα ίδια αποβράσματα είναι, τότε αυτοί που θα ψηφίσουν τελικά θα είναι τα κομματόσκυλα και οι κομματέμποροι και από αυτούς θα κριθεί το αποτέλεσμα. Και όλοι ξέρουμε ποιό αποτέλεσμα θα είναι αυτό. Έτσι θα μείνουν ανενόχλητοι οι δύο νονοί να δρούν ανενόχλητοι, χωρίς τίποτα να διαταράξει τις δοσοληψίες τους. Δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι μπορεί κάνένα από τα μικρά κόμματα να κυβερνήσει ή να δράσει στην Ευρώπη. Θα ήθελα όμως να υπάρχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι εκπρόσωποί τους στη Βουλή και στην Ευρωβουλή, για να δυσκολέψει έστω και στο ελάχιστο το παιχνίδι για τους βρυκόλακες.
- Δεύτερον, κανείς από τους υποψήφιους, συμπεριλαμβανομένων και των μικρών κομμάτων, δεν δίνει στοιχεία για την πολιτική που θα ακολουθήσει. Με ένα γενικό και αόριστο "Θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντα του πολίτη" που είναι κοινό σύνθημα όλων των κομμάτων, δεν έχουν τίποτα να δείξουν, κανένα κατόρθωμα να μας θυμίσουν, καμμία νίκη στο ενεργητικό τους. Έτσι, αν δεν υπάρχει συμφέρον στη μέση, ο πολίτης καλείται να επιλέξει τους εκπροσώπους του με τρείς τρόπους.
- Α) Να ψηφίσει αυτόν που πάντα ψήφιζε, με την ανάμνηση των πραγματικών πολιτικών από τα παλιά, τότε που υπήρχε κι άλλη διαφορά ανάμεσα στις παρατάξεις εκτός από το χρώμα του μπάνερ στις ομιλίες.
- Β)Να ψηφίσει αυτόν με το καλύτερο επικοινωνικακό τέχνασμα. Μέθοδος για τύπους που εντυπωσιάζονται εύκολα. Πολλοί με αυτό τον τρόπο θα ψηφίσουν οικολόγους, για να έχουν καλή εντύπωση, ότι δηλαδή ψήφισαν κάτι καλό.
- Γ)Να ψηφίσει με βάση τα συναισθήματα,αγανάκτηση ή αδιαφορία. Εδώ, είναι απρόβλεπτο το ποιό χαρτάκι θα μπεί στον φάκελο...
Τετάρτη 27 Μαΐου 2009
Ευρω-δημοψήφισμα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εγώ δε καταλάβει τον λόγο για τον οποίο, αν και εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν γίνεται συζήτηση (με την εξαίρεση του ΚΚΕ) για την Ευρωπαϊκή πολιτική των κομμάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Αθηνά,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τη γνώμη μου δεν είναι όλοι ίδιοι και δεν θεωρώ ότι η μοναδική διαφορά ανάμεσα στις παρατάξεις είναι το χρώμα του μπάνερ στις ομιλίες.
Οπως και να έχει πιστεύω ότι ο πολίτης πρέπει να συμμετέχει στα κοινά. Είτε αυτό λέγεται εκλογές, είτε κάποιες άλλες δράσεις. Ο καθενας από εμας είναι υπεύθυνος για αυτούς που μας κυβερνανε καθότι εμείς είμαστε αυτοί που τους εκλέγουμε. Επομένως έχουμε δύναμη να αλλάξουμε όσα δεν μας αρέσουν. Τα κάθε λογής λαμόγια από εμάς εκλέχθηκαν (σε όποιο κόμμα και αν ανήκουν) και εμείς θα πρέπει να τους στείλουμε σπίτι τους. Ισως όχι στις ευρωεκλογές καθότι είναι με λίστα, αλλά ακόμα και εκεί υπάρχουν πολλά μηνυματα που μπορεί να στείλει ο πολίτης.
Καλό βράδυ!
ndn
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι όλα τα κόμματα ίδια αλλά χρησιμοποιούν τον ίδιο επικοινωνιακό κώδικα, τα στελέχη τους κρατούν την ίδια στάση απέναντι στους πολίτες και η σχέση τους με την πραγματική δραστηριότητα στη χώρα μετράται με ποσοστά διαφθοράς.
Θα ψηφίσω και νομίζω ότι όλοι θα έπρεπε, αλλά βαρέθηκα ρε παιδάκι μου το ίδιο παραμύθι.
Κοιτάξτε τον Ομπάμα πχ. Ίδιος και χειρότερος αλλά δήθεν και καλά έδιωξε συνεργάτες που είχαν διαφορές με την εφορία. Ωραίος! Και μπάνικο παιδί...όχι μπούλης.
Σοβαρά τώρα, όμως, δε μου αρέσει που οι προεκλογικές καμπάνιες απευθύνονται σε εμένα με τον ίδιο τρόπο που απευθύνονται στους υπερήλικες αγρότες.
Μα αυτό ακριβώς είναι το κουμπί: "Αν είναι να μην ψηφίσεις εμάς, μας βολεύει να μην ψηφίσεις κανέναν".
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέμα εκλογικού νόμου...
Όσο για "μελλοντικές πολιτικές"...
Αυτές χρειάζονται πολιτικούς, όχι διαχειριστές. Οι διαχειριστές πάντα "βλέποντας και κάνοντας", ανάλογα με το διαχειριστικό αντικείμενό τους δρούν, δεν έχουν ούτε μακρόπνοα σχέδια, ούτε λύσεις. Διαχειρίζονται καταστάσεις με τον πιό συμφέροντα τρόπο. Και το πρωτεύον συμφέρον φυσικά είναι να μη χάσουν τη δουλειά τους διότι.. διαχειριστές είναι, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι πολιτικοί! :)
Ου καν λάβεις παρά του μη έχοντος καλή μου!
Η αποχή δεν θα είναι μεγάλη γιατί τα κόμματα θα αρχίσουν την πολιτική του φανατισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ανήκω στην δεύτερη κατηγορία, θα ψηφίσω Οικολόγους Πράσινους, γιατί ανήκω σε αυτούς.
Σκεφτόμουν λοιπόν, ότι όόόλοι οι σαν και μένα
ΑπάντησηΔιαγραφή-και είναι πολλοί-
που δεν είναι με κανέναν
-μεγάλον τε και μικρόν-
ίσως θα άξιζε τον κόπο
να στρέψουμε την ψήφο διαμαρτυρίας μας
προς μια απολύτως συγκεκριμένη (πολύ-πολύ μικρή-tiny) επιλογή
(η οποία απλώς να έχει το εξής εχέγγυο: Να είναι στοιχειωδώς οργανωμένη δύναμη, ώστε να υπάρχουν ψηφοδέλτιά της παντού).
Και να προπαγανδίσουμε ομαδικά την επιλογή μας διαμέσου της μπλογκόσφαιρας
(ή του μπλογκοκύβου, βρε παιδί μου).
Ούτως ή άλλως, ψήφος διαμαρτυρίας θα είναι, τι είχαμε τι χάσαμε, αλλά είμαι περίεργος να δω τη δύναμη του μέσου (και την πειθώ των εκφραστικών μας μέσων).
Από την άλλη, ίσως γίνουμε η αιτία να πάρει μια απρόσμενη χαρά κάποιος πικραμένος, που ούτε στον ύπνο του δεν θα έχει δει να συγκεντρώνει κάποιο σοβαρό ποσοστό.
(Μπορεί να μας κεράσει και κάνα σουβλάκι...)
:-)
Πάντως για αποχή ούτε που το συζητάω!
Εφόσον την προτείνουν αυτοί που την προτείνουν, θα πρέπει να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που σκέφτηκαν να την προτείνουν.
:-)
Άμπανε
ΑπάντησηΔιαγραφή"ου καν λάβεις...."
το ίδιο μου έλεγε και πάτερ ημών όταν ζητούσα χαρτζηλίκι για να βγω έξω.....(άσχετο....)
ΙωάννηςΚ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη, εσύ δεν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία γιατί από ότι κατάλαβα οι πεποιθήσεις σου κλίνουν προς τα εκεί εδώ και αρκετό καιρό, οπότε δεν λογιάζεσαι για impressionable,για άνθρωπος που εντυπωσιάζεται ευκολα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν όλοι εκείνοι που, ελλείψει πεποιθήσεων, η γνώμη τους γέρνει προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση ανάλογα με τις καμπάνιες και το πόσο επιτυχημένο είναι το μαρκετινγκ του κάθε κόμματος.
πρκλς
ΑπάντησηΔιαγραφήακόμα κι αυτό είναι θέμα μαρκετινγκ. Αυτό δεν απαραιτήτως κακό αφού οι περισσότεροι απογοητευμένοι μάλλον θα προτιμήσουν οικολόγους από ότι ακούω στις συζητήσεις ή αλλιώς σύριζα.
Είναι αστείο τώρα που το σκέφτομαι, ότι μιλάμε για μια νέα διπολικότητα: μεγάλα βέρσους μικρά κόμματα.
Σοφός ο πατέρας σου! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή