Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Αν ο Περικλής τηρούσε το εργατικό δίκαιο, Πότε θα τελείωνε ο Παρθενώνας?

  • Η εικόνα δείχνει δύο παιδιά να μπαίνουν σε ορυχείο διαμαντιών στην Αφρική. Οι εργάτες που κάνουν αυτή την σημαντική δουλειά πληρώνονται όχι σε χρήματα αλλά με ένα πιάτο φαγητό. Δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ, όχι καθιστοί σε γραφειάκι στα καθαρά και στα εργονομικά, αλλά σε σκοτάδι, με όλους τους κινδύνους που ενέχει αυτή η δουλειά, και χωρίς καμμία προοπτική, τις περισσότερες φορές ημίγυμνοι λόγω μεγάλης θερμοκρασίας. Βγαίνοντας από το ορυχείο μετά από ολοήμερη αδιάκοπη και εξαντλητική εργασία(χωρίς lunch break), τους ψάχνουν εξονυχιστικά σε ρούχα και σώμα για την περίπτωση που κάποιος βγάλει λαθραία κάποιο διαμάντι, και μάλιστα σε απόκρυφα σημεία, για να το πούμε ευγενικά. Τώρα πείτε με καχύποπτη αλλά δε νομίζω να εξαιρούνται τα παιδιά από αυτή την μεταχείριση .Οι άνθρωποι που αναγκάζονται να κάνουν αυτό το επάγγελμα μάλλον δεν έχουν λάβει καμμία μόρφωση πράγμα που σημαίνει ότι, αφού βρίσκονται σε χαμηλό επίπεδο, μάλλον θα μεταδίδουν ο ένας στον άλλον ασθένειες όπως το AIDS (και όχι μόνο) υπό τα αδιάφορα βλέμματα των αφεντικών,ενώ για μια ακόμη φορά, δε νομίζω να μένουν ανεπηρέαστα τα παιδιά μέσα σε τέτοιο περιβάλλον. Ξέροντας όλα αυτά, και ενώ τα παιδικά δικαιώματα και η παιδική κακοποίηση αποτελεί μεγάλο θέμα στην κοινωνία μας, ποιά τσούλα τολμά να θέλει διαμαντένιο δαχτυλίδι? Η Ελληνική παράδοση δεν αναφέρει πουθενά κάτι τέτοιο. Αυτά, θα μου πείτε, τα ξέρουμε. Τα είδαμε και στο "Blood Diamond" κούκλος ο ΝτιΚάπριο.
  • Ας το πάμε λίγο παρακάτω. Το ρύζι και το τσάι, ο καφές και το κακάο, οι μπανάνες, ο ανανάς, η βανίλια, και τα πλαστικά παιχνίδια, όλα όσα προέρχονται από χώρες εξωτικές όπως Ινδία, Αργεντινή και πάει λέγοντας, είναι εγκληματικά ασύμφορα από ανθρωπιστική άποψη αφού οι καλλιεργητές είναι πιο φτωχοί κι από τους λαθρομετανάστες στη χώρα μας και δουλεύουν σε πολύ σκληρές συνθήκες, όχι ίδιες αλλά ανάλογες με αυτές στα αδαμαντωρυχεία. Ενώ ο εργάτης μίας αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ευρώπη χαίρει ασφάλισης και κάλυψης ιατρικών δαπανών και αδειών καθιστώντας την παραγωγή ακριβή, ο αντίστοιχος εργάτης σε κάποια φυτεία ή μονάδα παραγωγής σε οποιαδήποτε υπανάπτυκτη χώρα είναι στην ουσία σκλάβος: δουλεύει όχι για ένα πιάτο φαΐ αλλά για το αντίτιμο ενός πιάτου με φαγητό. Οι δύστυχοι που υλοτομούν στον Αμαζόνιο το κάνουν για πενταροδεκάρες. Οι παραγωγοί ηρωίνης στην Κολομβία δολοφονούνται από τους μαφιόζους και τους μπράβους των νονών σαν τα σκυλιά στους δρόμους για ένα πιάτο φαΐ. Ο ινδός και ο κινέζος που θα περάσει τη ζωή του σκυμμένος μέσα στα νερά φυτεύοντας γενετικά τροποποιημένο ρύζι που θα σκοτώσει τα κορμιά των παιδιών μας, το κάνει με αμοιβή το τίποτα. δεν πλουτίζει και δεν έχει καλόγουστα πράγματα στο σπίτι του, ούτε έχει νόημα να φοράει αποσμητικό και να μασάει τσίκλα για δροσερή αναπνοή. Όλα όσα κάνουν ευτυχισμένο τον δυτικό καταναλωτή παράγονται εκτός δύσης και κάνουν πολύ δυστυχισμένο τον εκτός δύσης παραγωγό αυτών των πραγμάτων.
  • Μπορώ να ζήσω με λιγότερους ανανάδες, με λιγότερο κακάο, λιγότερα κάδρα στο σπίτι και λιγότερα υφαντά ή λιγότερα κοσμήματα. Μπορώ να ζήσω με ένα σετ ριχτάρια αντί για πεντέξι και οπωσδήποτε μπορώ να ζήσω με λιγότερο τσάι με άρωμα εξωτικών φρούτων. Μπορώ να ζήσω με λιγότερα κρουασάν σοκολάτας, με λιγότερα ή και καθόλου παράγωγα κρέατος, με λιγότερα gadget, με λιγότερα η ακόμα καλύτερα καθόλου ναρκωτικά και καπνό. Αλλά δεν το κάνω.
  • Εφόσον λοιπόν ο κήπος μου φαίνεται χάλια χωρίς γκαζόν και χωρίς φυτά-τέρατα δημιουργημένα από λιπάσματα και μέσα σε εργαστήρια που ασχολούνται όχι με το πως να ταΐσουν τον κοσμάκη αλλά πως κάνω επίδειξη στο γείτονα, εφόσον αγοράζω προιόντα φτιαγμένα σε εργοστάσια της Ταυλάνδης, εν γνώσει μου ότι σε αυτά εργάζονται σκλάβοι σαν να είναι ζώα, εφόσον τρώω κρέας και πίνω κοκακόλα ξέροντας τι χρειάζεται για την παραγωγή τους και τι κάνουν στον οργανισμό μου, εφόσον επιμένω να αλλάζω έπιπλα ρούχα αξεσουάρ και αυτοκίνητα εν γνώσει μου ότι για να παραχθούν πρέπει να καταστραφεί όλη η νότια Αμερική και εφόσον προτιμώ να καταναλώνω μεγάλες ποσότητες κακής τροφής που θα με κάνει να τρέχω στα νοσοκομεία για δεκαετίες ολόκληρες παρά να φάω λίγα και καλά, τότε δεν αξίζω να παραπονιέμαι για τίποτα, ούτε να κοιτάω ψηλά περιμένοντας τη λύση από έναν μαύρο θεό, ούτε να με βοηθήσει κανείς, ούτε να νιώθω καλά με τον εαυτό μου όταν πάω για ύπνο το βράδυ.
  • Πόσο κοστίζει ο πολιτισμός? Αξίζει τόση δυστυχία?
  • Πολιτική δεν είναι το τί ψηφίζουμε αλλά το τί τρώμε και σε ποιόν δίνουμε τα ωραία μας λεφτάκια.

26 σχόλια:

  1. ο τίτλος μάλλον σε κάτι αλλο παρέπεμπε αλλά σωστός ο προβληματισμός σου.
    Μόνο που αυτή τη στάση πρέπει να κρατήσει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού για να γίνει αισθητή η πτώση της ζήτησης και να οδηγήσει σε μείωση της υερπαραγωγής.Και πάλι,αυτό δεν θα βοηθήσει την ευημερία των τριτοκοσμικών...'ισα-ίσα μπορεί να τους οδηγήσει σε μεγαλύτερη εξαθλίωση λόγω ανεργίας.
    Απ τη στιγμή που οι αγορές ειναι διασυνδεμένες,μοιραία ο απαίδευτος ανειδίκευτος εργάτης της Κίνας ή του Περού θ'ανταγωνίζεται για τα προιόντα του με τις σοφιστικέ (στο design,marketing,παραγωγή)με τις εταιρείες της Δυσης.
    Ισως η μοντέρνα σκλαβιά των Ινδών και Κινέζων εργατών είναι απλά ενα αναγκαίο ενδιάμεσο σταδιο στην κοινωνικοοικονομ.εξέλιξη των κρατών τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δε νομίζω ότι η μόνη διέξοδος για έναν τριτοκοσμικό είναι να δουλεύει για έναν δυτικό. Χωρίς την οικονομική αποικιοκρατία της δύσης, ίσως μία μπανανία να μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα εδάφη της για σκοπούς άλλους, όπως να καλλιεργεί τροφή για τους κατοίκους της και όχι να αποτελεί ένα τεράστιο χωράφι τσαγιού, φερειπείν.
    Το τελευταίο κομμάτι του σχόλιου περί ενδιάμεσου στάδιου δεν το έχω σκεφτεί. Θα το σκεφτώ και θα σου απαντήσω , όχι τώρα αμέσως αλλά μάλλον σε ξεχωριστό ποστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οπως σωστα γραφει και ο squarelogic το ζητουμενο δεν ειναι να μπουκοταρουμε τα προιοντα του 3ου κοσμου (καταναλωνοντας λιγοτερα) αλλα να τα αγοραζουμε πληρωνοντας δικαιες τιμες.

    Το ερωτημα ειναι, αν θελεις να κανεις κατι σε προσωπικο ειτε σε γενικο επιπεδο.

    Σε γενικο επιπεδο μιλαμε για παγκοσμια πολιτικη. Εχει μεγαλυτερα αποτελεσματα απο τις μεμονωμενες ενεργειες ενος ατομου, αλλα θελει χρονο μεχρι να φτασουμε σε μια κοινη αποφαση, θελει διαπραγματευσεις κ.α. Εμεις σαν ατομα μπορουμε να την επηρεασουμε ελαχιστα (δεν ψηφιζουμε τον αρχηγο του ΟΗΕ, αλλα και να τον ψηφιζαμε, ο ΟΗΕ δεν κανει οτι θελει στον κοσμο).

    Ενα παραδειγμα παγκοσμιας πολιτικης: η ΕΕ επιδοτει γερα τους ευρωπαιους παραγωγους ζαχαρης. Η τιμη της ζαχαρης στο παγκοσμιο εμποριο πεφτει σαν αποτελεσμα σε γελοια επιπεδα. Οι χωρικοι στις χωρες του Ισημερινου θα μπορουσαν να καλλιεργουν ζαχαρη αντι για ηρωινη. Θα ηταν και καλυτερης ποιοτητας για κλιματικους λογους. Αλλα δεν τους το επιτρεπουν οι τεχνητες τιμες που επιβαλλει η ΕΕ.
    Η μοναδικη (ανθρωπιστικη) λυση για τον 3ο κοσμο θα ηταν να καταργησει η ΕΕ τις επιδοτησεις στους αγροτες ζαχαρης. Αλλα αυτο κανενας πολιτικος δεν τολμαει ουτε να το σκεφτει στην ΕΕ.
    Το ιδιο γινεται με ολα τα γεωργικα προιοντα που εχουν το αντιστοιχο τους στις τριτοκοσμικες χωρες (μπανανες, ακτινιδια, σταφυλια κ.α. ). Η ΕΕ δινει καθε χροο "την μαχη της μπανανας" για να μην στεναχωρηθουν οι Κρητικοι.

    ***
    Σε προσωπικο επιπεδο μπορεις να κανεις περισσοτερα πραγματα. Θα ξερεις ομως απο πριν, οτι μεμονωμενες μικρες ενεργειες δεν μπορουν να φερουν παγκοσμια αποτελεσματα.

    Στην Αθηνα υπαρχουν ηδη 2-3 μαγαζια με προιοντα fair trade. Μπορεις να αγοραζεις τον καφε σου (και αλλα ειδη) απο εκει. Εννοειται οτι θα πληρωνεις τον καφε ακριβοτερα, αλλα με το fair trade εισαι σιγουρη οτι τα λεφτα σου πηγαινουν στους αγροτες του 3ου κοσμου, οχι σε μεσαζοντες. Στην Ευρωπη το κινημα των καταναλωτων εχει μεγαλωσει αρκετα (ακομα και τωρα σε περιοδο κρισης) που ακομα και τα "κανονικα" σουπερμαρκετ οπως το Λιντλ πουλανε προιοντα fair trade.

    Στα ρουχα τελος μπορεις να ψωνιζεις μονο οσα εχουν φτιαχτει εντος της ΕΕ. Αν αγορασεις ρουχο φτιαγμενο σε ασιατικες χωρες, κυκλοφορεις στα σιγουρα με προιον παιδικης δουλείας πανω σου. Ρουχα φτιαγμενα εντος ΕΕ εχουν πληρωσει τους ραφτες τους συμφωνα με την ευρωπαικη νομοθεσια.

    Υ.Γ. Η φραση σου περι (τ)σουλας και διαμαντενιου δαχτυλιδιου ολοσωστη.

    Υ.Υ.Γ. Αν ο Περικλης τηρουσε το εργατικο δικαιο, ο Παρθενωνας θα τελειωνε γρηγοροτερα. Απ' οτι λενε εγιναν χοντρες λαμογιες με τον Παρθενωνα ;-)

    Υ.Υ.Υ.Γ. Συγνωμη για το μακρυναρι σχολιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αντι σχολίου δες,σε παρακαλώ, σε παλιότερη ανάρτησή μου (http://apouro.blogspot.com/2008/07/b)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γειά σου αδερφούλα και χρόνια πολλά. Τώρα τελείωσα με τα της μετακόμισης και τώρα μου μετέφερε η τελλάς τη γραμμή.
    Επί του άρθρου σου τωρα :
    α)όντως ο τίτλος παραπέμπει ακριβώς στο αντίθετο από αυτό που λες στο ποστ.
    β)πιστεύω ότι τα διάφορα "οικολογικά" ρεύματα τείνουν να σε παρασύρουν σε αδιέξοδες ατραπούς συλλογισμών.
    όλοι αυτοί οι συλλογισμοί που διατυπώνεις κατα καιρούς έχουν μια επιδερμική λογική αλλά στην πραγματικότητα φανερώνουν επιφανειακό και ευκαιριακό μόνο προβληματισμό και όχι εμβάθυνση.
    εξηγούμαι :
    πιστεύεις πραγματικά ότι η δυστυχία στην κολομβία την αργεντινή την ινδία τη σομαλία κλπ άρχισε όταν αποφάσισαν οι δυτικοί να μεταφέρουν εκεί εργοστάσια?πιο πρίν αυτοί νομίζεις ότι ήταν ευτυχισμένοι?
    πιστεύεις πραγματικά ότι η ιαπωνία δεν είχε προβλήματα?η γερμανία ? η ελλάδα?
    μην ξεχνας ότι η εξαθλίωση είναι φαινόμενο παγμόσμιο και διαχρονικό.
    το τι κάνει κάθε λαος για να το αντιμετωπίσει όμως διαφέρει.και βέβαια υπάρχουν και οι συγκυρίες.
    να ξέρεις όμως ότι στην κένυα για πχ βρέθηκε ένας αξιόλογος ηγέτης (συγκυρία) , ο κενυάτα και οδήγησε το λαό του σε εξέγερση που κατέληξε στην αποπομπή των άγγλων αποικιοκρατών από εκεί.
    τι εγινε μετά? το δολοφονήσαν οι πατριώτες του και άρχισαν να σφάζονται για την εξουσία.μέχρι σήμερα ο μεσος όρος ζωής ενός ηγέτη στην κένυα από τη στιγμή που θα γίνει πρόεδρος είναι ένας χρόνος!
    όχι μόνο δεν βελτίωσαν τίποτα μετά την απελευθέρωσ΄΄η τους αλλά και ότι υποδομή υπήρχε τη διαλύσαν.και τώρα παρακαλάνε τον ομπάμα (κενυατης)να ξαναωθήσει τουρίστες και επιχειρηματιες στη χώρα τους.
    αδερφούλα στο λέω για να μην έχεις τύψεις με λάθος πράγματα:
    απόλαυσε αφοβα το κακαο σου και τα σεμεδακια σου.
    ο κάθε λαος έχει τις δικες του ευθυνες και την πορεία στην ιστορία που επιλέγει και που του αξίζει.
    ο έλληνας μπορεί να μην επέλεξε να σκοτώσει τον καποδίστρια, επέλεξε όμως για πρωθυπουργό αυτόν που τον σκότωσε.
    Μπορεί να μην επέλεξε να υποστείλει σημαια στα ιμια αλλά επέλεξε για πρωθυπουργό αμεσως μετα αυτόν που ευχαρίστησε τους αμερικάνους.
    αυτά θα ταλαιπωρήσουν τα παιδια σου και όχι το μεταλλαγμένο ρυζι.
    φιλιά και μην ξεφεύγεις από το θέμα :ελλάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. enikolo, το ερωτημα ειναι σε ποια εποχη ζεις. Αν εσυ ζεις (η θελεις να ζησεις) στον 3ο μ.Χ. αιωνα, τοτε οσα λες ισχυουν. Αυτος ο αιωνας ειναι εκεινος με τις μικροτερες αλληλεπιδρασεις μεταξυ των λαων. Τοπικες κοινωνιες, τοπικα προβληματα.

    Τοσο οι αιωνες πιο πριν (ρωμαικη αυτοκρατορια) οσο και οι αιωνες μετα - ιδιαιτερα ο σημερινος - χαρακτηριζονται απο την παγκοσμιοποιηση.

    Ειτε σου αρεσει ειτε οχι, το αν αυριο θα εχεις δουλεια και ενα σπιτι να μεινεις εξαρταται απο το αν οι κινεζοι αγορασουν (η πουλησουν) αμερικανικα ομολογα.
    Αν σε ενδιαφερει η Ελλαδα οπως λες, ειτε θα πρεπει να χτισεις ενα τοιχος και να απομονωθεις απολυτα απο τον υπολοιπο κοσμο ειτε θα πρεπει να μαθεις τι κανει η Αμερικη, η Γερμανια και η Κινα (και αλλοι).

    Οι πραξεις μας σημερα *εχουν* αντικτυπο παντου. Ενα κινημα καταναλωτων που αγοραζει προιοντα fair trade μπορει να αλλαξει τις συνθηκες ζωης στις χωρες του 3ου κοσμου.

    Το οτι αυτοι σκοτωνουν τους κυβερνητες τους τι σημαινει; Οτι πρεπει να επανιδρυσουμε την αποικιοκρατια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ενικολο
    το ότι θα υπάρχει αδικία στον κόσμο είναι κάτι που δεν μπορείς να αποφύγεις αφού δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δε ζούμε στο ίδιο μέρος ούτε έχουμε από τους γονείς μας την ίδια κληρονομιά κτλ, κτλ...

    Πιστεύω όμως σε αυτό που λένε οι άγγλοι What goes around, comes around.

    Αν οι έλληνες και οι ευρωπαίοι αγοράζουν προιόντα ασιατικής προέλευσης λόγω της χαμηλής τιμής τους που είναι αποτέλεσμα κατάργησης εργασιακών δικαιωμάτων και παιδικής εργασίας, τότε ο ευρωπαίος επιχειρηματίας δεν έχει άλλον τρόπο να ανταγωνιστεί από το να ακολουθήσει την ίδια μέθοδο: καταργώντας όσα δικαιώματα έχει ο εργάτης του. Έτσι λοιπόν η ευρώπη θα γίνει Κίνα και δε νομίζω να το θέλει κανείς αυτό.

    Τώρα για την πορεία της κάθε χώρας ο δυτικός δεν δίνει δυάρα, αρκεί να έχει αυτό που θέλει. Οι χώρες που του δίνουν πετρέλαιο και πρώτες ύλες βρίσκονται σε μόνιμη σύρραξη και έχουν υπανάπτυκτους πληθυσμούς. Ευημερούν μόνο οι τουριστικοί προορισμοί.

    Καταναλώνοντας λιγότερο σε πληθυσμιακή κλίμακα, καθιστάται ασύμφορη η εκμετάλλευση του τρίτου κόσμου. Αν εγώ αγοράσω ένα ξύλινο παιχνίδι από παραγωγό της χώρας μου αντί για δέκα πλαστικά από την Κίνα, τότε χρειάζεται λίγότερο πετρέλαιο για την κατασκευή και μεταφορά του, και ο κινέζος σκλάβος (ή τα παιδιά του) να ασχοληθεί με την υποδομή της χώρας του, με το πλήρωμα του χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. vad
    ακολούθησα το λινκ αλλά μου έβγαλε σφάλμα. Θα χρειαστεί να απαντήσεις...
    :)

    jolly roger
    συμφωνώ απολύτως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αδερφέ ενικολό καλορίζικο το καινούριο σπίτι και καλά να πάθεις που ξανάβαλες tellas.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν τα καταφέρνω στις παραπομπές ό ανίδεος,κάποια πατάτα θα έκανα πάλι,αν θέλεις,μπορείς να αναζητήσεις την ανάρτησή μου ΤΟΥΤΙ,ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ...

    Καλό βραδάκι ευχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χααααχαχαχαχα

    Από αλλού θα ξεκινούσα αλλά το ότι το «αν αύριο θα έχω ένα σπίτι εξαρτάται από το τι θα αγοράσουν οι κινέζοι» με ξεκάρδισε (σηκώνομαι από το πάτωμα αι σταματάω να γελάω)
    Αύριο θα έχω ένα σπίτι μόνο αν και εφόσον έχω τη διάθεση να το δουλέψω (με όποιον τρόπο) και να το φτιάξω (κόβω ξυλαράκια, φτιάχνω στεγούλα). Η λογική της πεταλούδας που βαράει φτερά στην κίνα και πέφτει ο δείκτης της γουόλ στρίτ υπάρχει μόνο σε κοντόφθαλμες ιδεολογίες ανθρώπων που σκάφτονται μόνο με όρους αγοράς.

    Από εκεί και πέρα όμως η αλήθεια είναι πως το πρόβλημα δεν είναι γιατί καταναλώνεις εσύ τα αγαθά του δυτικού κόσμου, αλλά γιατί οι διευθύνοντες την παραγωγή του δυτικού κόσμου δημιούργησαν όλο αυτό το έκτρωμα που ονομάζεται ελεύθερη αγορά και πιστωτικό σύστημα, με στόχο να μπορούν να αισχροκερδούν χωρίς να σέβονται την εργασία και να αποδίδουν δίκαια τα υλικά αγαθά.

    Αν το διαχειριστικό σχήμα ήταν διαφορετικό, θα γινόταν όλος ο κόσμος να χαίρεται τα υλικά αγαθά του πολιτισμού μας και ταυτόχρονα να αναπτύσσεται με βιώσιμες μεθόδους, σε τοπικό επίπεδο, ομόρρυθμα στο σύνολο, και όχι με βάση τα σημερινά μοντέλα.

    (Ξαναπέφτω πάτωμα να συνεχίσω το γέλιο...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Άμπανε
    νομίζω ότι ίσως τελικά να έχεις κάποια δυσκολία στην κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει.

    Από τη στιγμή που αγοράζεις ΤΑ ΠΑΝΤΑ, από το νερό που πίνεις μέχρι τα βιβλία που διαβάζεις για να καλλιεργήσεις το είναι σου ( πολλά από τα οποία κατασκευάζονται στην κίνα), τότε ναι, ζεις μέσα σε μία αγορά όσο κι αν κάποιοι θα ήθελαν να είναι αλλιώς.
    Δεν ξέρω αν αλλιώς θα ήταν καλύτερα, ειλικρινά δεν ξέρω, μπορούμε όμως να συζητάμε ως την αιωνιότητα για το τί "θα" μπορούσε να γίνει και τι ωραία που "θα" ήτανε σε έναν κόσμο αλλιώτικο, χωρίς όμωςς ποτέ να καταφέρουμε κάτι ουσιαστικό στην πραγματική ζωή.

    ξεκαθάρισε πρώτα που ζεις, αν ο κόσμος που έχεις μέσα το μυαλό σου είναι τελικά βιώσιμος και όχι ένα αποκύημα τόσο ρομαντικό όσο και τα άρλεκιν και μετά θα συζητήσω μαζί σου τι γίνεται στην πραγματική ζωή που κατά την (όπως λες εσύ) κοντόφθαλμη και γελοία) γνώμη μου είναι ένα χρηματοπιστωτικό οικοσύστημα με άρπαγες στην κορυφή της πυραμίδας και μικροσκοπικούς οργανισμούς στη βάση της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ακόμα και μέσα σε αυτό τον κόσμο επιλογή μου είναι η τοπική ανάπτυξη (απολύτως εφικτή) και όχι η πανάκεια της παγκοσμιοποίησης της αγοράς που προβάλεται και υιοθετείται ως η μόνη λύση.
    Δεν είναι θέμα ρομαντισμού, είναι θέμα του να βλέπειςτί είναι και όχι τί φαίνεται.

    (ξαναπέφτω κοινώς...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. A και το γεγονός ότι "χρησιμοποιώ" την αγορά, δε σημαίνει πως είμαι τόσο ανίκανος ώστε όταν χρειαστεί να πιάσω το πριόνι, επειδή επίσης μου προβάλλεται η εξαναγκαστική ανιανότητα μου ώστε να είμαι αλληλεξαρτούμενος και εύκολο θύμα...

    Άνετα φτιάχνω σχεδόν τα πάντα όνος μου γιατί βαριέμει ειληκρινά να περιμένω τεχνικούς και σίγουρα δεν αγοράζω τα περισσότερα πράματα "με το κλειδί στο χέρι" αλλά βρίσκω τις δικές μου λύσεις.

    (ξαναπέφτω λέμε... άκου το σπίτι μου εξαρτάται από την κίναααα...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. να σου το πω αλλιώς:
    αν ο κινέζος και ο πακιστανός ζουν σαν τα ζώα, τότε θα κάνουν τα πάντα για να έρθουν στην ελλάδα και στην ευρώπη προξενώντας άθελά του ένα σωρό προβλήματα και θα γίνει πειρατής ή παράνομος. Άρα, όσο κι αν δουλέψει ο ευρωπαίος, ο ασιάτης και ο αφρικανός θα του πάρουν τη δουλειά γιατί δεν ζητούν τα δικαιώματά τους. Άρα δεν ξέρεις τι λες. Μπορείς να συνεχίσεις να γελάς αλλά κάντο κατ'ιδίαν γιατί έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι

    Εκτός αν μου αποδείξεις ότι δεν είναι αλήθεια τα παραπάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κρίση; Ποια κρίση;
    Αν εξαιρέσουμε το γεγονός πως οι καραγκιόζηδες δεν αλλάζουν μυαλά και διαχειριστικό σχήμα ώστε να μη χάνουν δουλειά οι άνθρωποι αλλά εμμένουν παρωπιδικά στην σωτηρία του μοντέλου «της αγοράς», η κρίση είναι αυτό που πρεσβεύαμε εδώ και καιρό ότι πρέπει να γίνει! Τέρμα τα δάνεια, η υποθήκευση του μέλλοντος και η κατασπατάληση των πόρων και η κατανάλωση! Είναι μια καλή αρχή, αρκεί οι διαχειριστές μας που ονομάζεις(ουμε) πολιτικοί να αλλάξουν ρότα, γιατί ο κόσμος από εκεί και μόνο καθορίζεται.
    Ή νομίζεις ότι εγώ μιλάω μόνο ως ιδεολογήματα και ευφυολογήματα δικά μου; Γιατί φυσικά και προφανώς έχεις την αίσθηση ότι έχω σηκώσει μια σημαία μόνος μου, την ώρα που απλά εγώ εργάζομαι μέσα σε έναν επιστημονικό τομέα που μελετάει όλα αυτά τα διαχειριστικά σχήματα, ο καθένας από ένα πόστο, και πρεσβεύουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη και τα πολυπαραμετρικά συστήματα αποφάσεων με βάση τους πυλώνες της αειφορίας (κοινωνία-περιβάλον-οικονομία – τονίζω πως λέξη οικονομία αναφέρεται στην συνολική οικονομία του συστήματος, όπως της αρμόζει και όχι στην χρηματοοικονομία του, όπως την ευτέλισε το σημερινό «αγοραλατρικό σύστημα») κοκ. Μήπως τώρα σαν λεξούλες σου θυμίζουν κάτι; Αν και διαστρεβλώνονται; Γιατί μη νομίζεις, τα ΜΜΕ λέγεται ότι φέρνουν κοντά τον κόσμο αλλά στην πράξη τον απομονώνουν και τον κάνουν να νομίζει ότι όλα γίνονται όπως του προβάλλονται, με τον τρόπο που του προβάλλονται. Εγώ (και πολλοί άλλοι) παρατήσαμε τη βιομηχανία και δουλεύουμε πάνω σε αυτό, θέτοντας βάσεις για πράματα που πάρα πολλοί παραδέχονται πως είναι σωστά, αλλά επειδή δεν ξέρουν πως είναι πολλοί, ονοματίζουν όποιον από εμάς μιλάει «ιδεολόγο» (ενώ πολλά από αυτά που λέμε γίνονται τμηματικά πράξη) και, κοιτώντας την στενή πραγματικότητα των 10 τελευταίων χρόνων (αυτή είναι η αίσθηση του «παντοτινού» για τον άνθρωπο), θεωρούν εντελώς κυνικά και εσφαλμένα πως έτσι ήταν πάντα και τίποτε δεν αλλάζει. Το ποιο θα είναι το μέλλον φυσικά είναι θέμα πιθανοτήτων, προφήτες δεν υπάρχουν.
    Αλλά αν αντί να περιμένουμε το φαγάκι και τα πραματάκια από τους κινέζους και να θέλουμε δουλειά γραφείου και να ακούμε φυσικά τους καραγκιόζηδες που εντελώς παρωπιδικά και συμφεροντολογικά εμμένουν να προσπαθούν να υποστηρίξουν το σύστημα αυτό, πιάναμε να παράξουμε τροφή και ενέργεια και αγαθά με τα χεράκια μας εκμεταλλευόμενοι όσα ανακάλυψε μέχρι τώρα ο δυτικός πολιτισμός, ούτε τα λεφτά θα μας νοιάζανε και ούτε κρίση θα είχαμε. Γιατί στην πράξη αυτή ακριβώς είναι η κρίση.
    Αλλά έχω μπαφιάσει πια να ακούω πως είμαι (εγώ ή όποιος από πολλούς άλλους μιλήσει) ρομαντικός επειδή πρεσβεύω κάτι αποδεδειγμένο και κάτι το οποίο τελικά πάρα πολλοί θέλουν, μόνο και μόνο επειδή όλη μέρα γίνεται πλύση εγκεφάλου και επειδή ξαφνικά, ύστερα από αιώνες ανθρώπινης εξέλιξης με ένα σωρό διαχειριστικά σχήματα, η αγορά και η παγκοσμιοποίηση προβάλλονται από το παρόν κατεστημένο ως μοναδική πανάκεια για την εξέλιξη. Αν ήταν, η ανθρωπότητα δεν θα τις είχε ανακαλύψει ποτέ γιατί δεν τις είχε για να μπορέσει να εξελιχθεί.

    Όσο για τον αφγανό και τον πακιστανό που τόσο πολύ σου έχουν κάτσει στο μυαλό και που παρότι και εγώ είμαι εναντίων της μετανάστευσης (χρηματο-οικονομικής), για εντελώς άλλους λόγους όμως από εσένα, δεν θα ερχόταν εδώ να σου πάρουν τις δουλειές, αν υποστήριζες όπως λέω την τοπική ανάπτυξη και φυσικά ως λογικός άνθρωπος ενίσχυες και τη δική τους τοπική ανάπτυξη. Αλλά όταν σου δείχνουν το δάσος και εσύ κοιτάς το… δάχτυλο, χαΐρι κανείς μας δε θα βρει. Γιατί όταν μιλάμε για βιωσιμότητα και διαχειριστικά συστήματα, φυσικά και δεν μιλάμε για ελλάδα μόνο και φυσικά και δεν είμαστε μόνο έλληνες επίσης έτσι;
    Και μην ανησυχείς, σε λίγο που όλος ο παραγωγικός τομέας θα έχει μεταφερθεί στις τρίτες χώρες, ο δυτικός πολιτισμός δε θα έχει που να εργαστεί για να φάει και ο πακιστανός θα πάψει να έρχεται. Και τότε να δεις κρισάρα που θα ζήσουμε.

    Για ποια κρίση μιλάμε λοιπόν; Αυτή μου μας προβάλλεται σήμερα, ή αυτή που ζούμε από τότε που άρχισε αυτός ο λάθος τρόπος εφαρμογής της παγκοσμιοποίησης; Γιατί δεν είμαι εναντίων της παγκοσμιοποίησης γενικά αλλά μόνο του τρόπου εφαρμογής της.

    Ποια κρίση ωρέ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ποιά κρίση

    μάλλον είσαι ανύπαντρος και χωρίς υποχρεώσεις για να το λές αυτό. σε αυτή την περίπτωση έχεις το ακαταλόγιστο. Αν όμως δούλευες σε λιμάνι και αντί για 100 πλοία ξεφόρτωναν μόνο 20 (μέσες άκρες όπως στην Πρέβεζα) τότε θα είχες πιο χειροπιαστές αποδείξεις για την ύπαρξη ή μη της κρίσης. Και αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα.Δέχομαι ότι υπάρχουν άτομα που ξέρουν περισσότερα από εμένα, αλλά κανείς δεν μπορεί να με πείσει ότι δεν υπάρχει αυτό που ζώ και συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου.

    "η κρίση είναι αυτό που πρεσβεύαμε εδώ και καιρό ότι πρέπει να γίνει! Τέρμα τα δάνεια, η υποθήκευση του μέλλοντος και η κατασπατάληση των πόρων και η κατανάλωση! Είναι μια καλή αρχή"
    όντως, έτσι το ερμηνεύω και εγώ.Και , ναι, η σκληρή δουλειά και η παραγωγή είναι το κλειδί. Όμως ποιά δουλειά και ποιά παραγωγή? Ποιό είναι αυτό το επτασφράγιστομυστικό που μελετάτε τελωσπάντων και δεν το λέτε και σε εμάς να ξέρουμε τί μας γίνεται? Θες να πείς δηλαδή ότι όλα αυτά είναι βάσει σχεδίου και ότι σύμφωνα μα αυτό το σχέδιο όλα πάνε καλά?
    Και κατά πόσο αυτό το "καλά" αξίζει να θυσιαστεί η ευημερία τόσου κόσμου? Και αν εσείς μελετάτε και πραγματοποιείτε όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα, τότε γιατί οι αγρότες (για παράδειγμα) παίρνουν οδηγίες να καλλιεργήσουν προιόντα που τελικά δεν είναι αυτά που θα έπρεπε όπως πχ τα καπνά? Και γιατί τα σιτηρά σάπισαν στις αποθήκες πρίν από κανα δίμηνο? Η μήπως ήταν κι αυτό αποτέλεσμα σχεδιασμού και έρευνας?

    Για να υποστηρίξω, τώρα την τοπική αγορά, ώστε να μη μου πάρει τη δουλειά ο οικονομικός μετανάστης, πρέπει εκτός από πολλή δουλειά, να κάνω αυτό ακριβώς αυτό που λέω στην ανάρτηση, δλδ να καταναλώνω λιγότερα εισαγόμενα απο τριτοκοσμικές χώρες προιόντα και να προτιμήσω αυτά που προέρχονται από ευρώπη, οπότε και θα είναι fair trade όπως λέει και ο jolly roger.

    Όσο για την παγκοσμιοποίηση, είναι μία νέα λέξη για κάτι που υπήρχε από παλιά. Πάντα υπήρχαν επιροές και πάντα το ένα κράτος εξατώνταν από την αντίδραση του άλλου, όχι μόνο σε σχέση με το εμπόριο αλλά και στη διακίνηση ιδεών. Βέβαια ο κόσμος τότε ήταν όλος κι όλος οι χώρες γύρω από ένα ποτάμι ή μία θάλασσα, αλλά το concept είναι το ίδιο. Προσπαθώντας να ερμηνεύσω τη χειμαρώδη σου απάντηση, βλέπω ότι αναφέρεσαι συχνά στο οικονομικό σύστημα όπως είναι τώρα και λες ότι θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Πως αλλιώς? Να καταργηθεί το χρήμα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σε όσα αναφέρεις στην πρώτη παράγραφο, θεωρείς θέσφατο το υλοποιημένο σύστημα. Ναι έχει δίκιο, το υλοποιημένο σύστημα δε σου δίνει πολλές δυνατότητες και ναι το υλοποιημένο σύστημα σου επιβάλλεται και αν δεν έχεις εργασία μέσα στα στενά πλαίσια του υλοποιημένου συστήματος δεν μπορείς να επωφεληθείς του υλοποιημένου συστήματος. Αυτό δε σημαίνει πως αν ξεφύγεις από το θέσφατο του υλοποιημένου συστήματος, αδυνατείς να ζήσεις. Χεράκια, φτιαράκι, χωματάκι, ντοματούλες σε τελευταία ανάλυση. Θα σου ξαναπώ: Ο άνθρωπος επέζησε χωρίς το σύστημα για να το φτιάξει, αν το μυαλό σου δεν μπορεί να καταλάβει λοιπόν πως δεν είναι θέσφατο το σύστημα και πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι δεν μπορώ να επέμβω. Όσο εσύ και φυσικά οι καραγκιόζηδες που ονομάζουμε πολιτικοί, αλλά δυστυχώς είναι απλοί διαχειριστές του συστήματος, εμμένετε στην υποστήριξη του συστήματος, τότε ναι, λύση δεν υπάρχει. Συνέχισε λοιπόν να βλέπεις το δάχτυλο και να αναρωτιέσαι αν δεν έχεις χρήματα να φας, γιατί δε βρίσκεις δουλειά, αντί να φυτέψεις ντοματούλες. Κατάφερε το κατεστημένο που υποστηρίζει την αλληλεξάρτηση να πείσει τον άνθρωπο ότι είναι άχρηστος.
    Δεν δημιουργούμε κανένα μακρόπνοο σχέδιο, δημιουργούμε βάσεις για βιώσιμη ανάπτυξη με βάση τους πυλώνες αειφορίας. Το αν εσύ αλλά κυρίως οι πολιτικοί, υπό την πίεσή σας, την υιοθετήσουν είναι άλλο θέμα. Έτσι κινούνταν πάντα τα πράγματα και έτσι γίνονταν οι αλλαγές. Ξεκόλλα λίγο από το πάντα έτσι ήταν και δες ότι το παρόν σύστημα μετράει μόνο μίας ανθρώπινης ζωής χρονική διάρκεια.
    Αν ρωτάς εμένα προσωπικά, θέλω το οικοδόμημα της αγοράς όπως το έχουμε δημιουργήσει, να γκρεμιστεί συθέμελα. Είναι ένας καλός τρόπος για να πισθεί ο κόσμος να μην ξαναστραφεί σε αυτό. Δε θα γίνει φυσικά και η αλλαγή, αν γίνει, θα είναι πιο ήπια.
    Εσύ λες πως είναι ο κόσμος και πως θα τη βγάλεις καθαρή. Εγώ απλά σου λέω ότι κάποιοι με αυτόν τον κόσμο δεν θα την βγάλουν καθαρή και σου προτείνω την εναλλακτική για να την βγάλουν όλοι καθαρή.
    Άμα θες την υιοθετείς, άμα δε θες συνεχίζεις να ψάχνεις τρόπο να ξελασπώσεις εντός του θεσφάτου που έχεις πείσει το μυαλό σου πως ισχύει (ακούσια) ή επειδή πιστεύεις πως έτσι πρέπει να είναι, να επιζήσεις εσύ έναντι άλλων (εκούσια).

    Τα πάνα ρει, σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει. Εσύ όμως θα ζήσεις μέσα στο παρόν σύστημα. Στο έχω ξαναπεί, αλλαγές δε θα καταλάβεις. Αυτό δε σημαίνει πως επειδή φέρεσαι κυνικά γιατί ακριβώς νομίζεις πως τα πάντα είναι σταθερά, δεν πρέπει και να γίνουν και δε θα γίνουν κάποια στιγμή.
    Η βιώσιμη ανάπτυξη προϋποθέτει την τοπική αυτονομία. Όσο λοιπόν δεν θα αναπτυσσόμαστε βιώσιμα, τα προβλήματα που περιγράφεις θα υφίστανται. Διαλέγεις μέρος και το ακολουθείς.
    Το παιγνιδάκι του να περιγράφω τον κόσμο, να τον λέω στραβό και μετά να ψάχνω πως θα τη βγάλω καθαρή μέσα σε αυτό τον κόσμο εγώ δεν το παίζω. Αντί να αποτυπώνω την σημερινή κατάσταση προτιμώ να πηγαίνω ένα βήμα παραπέρα και να διερευνώ σε ποια κατάσταση δεν θα υπήρχαν αυτά τα προβλήματα. Μόνο έτσι θα μπορέσω να βρω τι πρέπει να αλλάξει και να το προτείνω. Το βρίσκω και το προτείνω. Να το επιβάλλω όμως δεν μπορώ. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει και να υιοθετήσει. Και απ’ ότι βλέπω ο κόσμος προτιμά απλά να γκρινιάζει.

    Λυπάμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. χαχα
    θα μπορούσες απλά να πεις "ναι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Εγώ μιλάω για συνολικές βιώσιμες δραστηριοποιήσεις και δεν περιορίζομαι στο χρήμα. Εξ ου και όπως είδες αναφέρω για τοπικές αναπτύξεις κοκ.
    Όσον αφορά στο χρήμα αυτό καθ’ εαυτό, όχι, το χρηματικό αντίτιμο είναι ένα πολύ καλό εργαλείο για να μπορέσει κάποιος να δραστηριοποιηθεί χωρίς να είναι εξαναγκασμένος να μπαίνει στη διαδικασία μερικών πολλαπλών ανταλλαγών για να αποκτήσει αυτό που χρειάζεται.
    Χονδρικά και επιγραμματικά, η παρούσα δομή του χρηματοπιστωτικού συστήματος καθώς και δυνατότητα «πώλησης» κάποιου προϊόντος σε τιμές εικονικές και φυσικά διαφορετικές της δίκαιης πρέπει να καταργηθούν. Η αγορά με τη δομή που τη βιώνουμε σήμερα.
    Παρεμπιπτόντως, η πραγματικότητα είναι πως όπως τα χρήματα που δημιουργούνται μέσω δανείων (αντί να έχουν πραγματικό αντίτιμο) είναι όνειρα ανθρώπων που πιστεύουν πως θα καταφέρουν να εργαστούν τόσο ώστε να τα αποπληρώσουν, έτσι και τα χρέη δεν είναι τίποτε παραπάνω από αριθμοί σε έναν υπολογιστή, που αν διαγραφούν όλα ταυτόχρονα εν μία νυκτή, αύριο τίποτε παράξενο δεν θα συμβεί πέραν του ότι θα ξυπνήσουμε όλοι και θα πάμε στη δουλειά μας συνεχίζοντας να χρησιμοποιούμε τα ίδια πράματα που χρησιμοποιούμε. Όλη αυτή η ιστορία του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι «εικόνα».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ένα point system σα να λέμε. Μία παγκόσμια Monopoly. Και οι άνθρωποι πεθαίνουν.

    Διάβαζα τις προάλλες ένα άρθρο από αφρικανή οικονομολόγο που υποστήριζε ότι οι ανθρωπιστικές βοήθειες βλάπτουν τις χώρες που τις λαμβάνουν, γιατί εμποδίζουν την αυτόνομη ανάπτυξη και γεννούν φαινόμενα διαφθορας, καθιστώντας ακόμη φτωχότερους τους πληθυσμούς. Άρα ο μόνος τρόπος να τους βοηθήσουμε είναι να μην αγοράζουμε και να μην στέλνουμε αποστολές, αναγκάζοντάς τους να αγοράσουν ότι χρειάζονται και να κολυμπησουν σε βαθιά .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δεν μπορώ να αντιληφθώ σε τι αναφέρεται αυτό περί ανθρώπων που πεθαίνουν.

    Δεν ξέρω επίσης σε τι αναφερόταν αυτό το άρθρο, αλλά ναι θεωρώ λάθος την απλή αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας. Τη θεωρώ απλά έναν «εξαγνισμό» της εκμετάλλευσης που κάνουμε στον τρίτο κόσμο. Αν δεις λίγο τις πηγές πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται σήμερα, θα δεις πως η παραγωγή πρώτων υλών είναι αντιστρόφως ανάλογη με το βιοτικό επίπεδο και την ανάπτυξη! Αυτό μάλλον λέει πολλά…
    Η δική μας συνεισφορά πχ, με τα προγράμματα που υλοποιούμε, και αυτή που θεωρώ πως θα έπρεπε να είναι η συνεισφορά του δυτικού κόσμου στον αναπτυσσόμενο, είναι η εγκατάσταση βιώσιμων υποδομών και η υποστήριξη αυτών έως ότου λειτουργήσουν σωστά, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να ζήσουν αυτόνομα.
    Η διατύπωση «να αναγκαστούν να αγοράσουν» και «να κολυμπήσουν σε βαθιά νερά» μπάζει πάρα πολλά νερά εξ ου και υποθέτω πως το άρθρο αφορούσε στην εικονική χρηματοοικονομική ανάπτυξη που βιώνουμε και όχι σε μια «ανθρωπιστική συνεισφορά» προς τον 3το κόσμο και προς την βιώσιμη ανάπτυξη σε παγκόσμιο επίπεδο και πω ήταν γραμμένο από χρηματοοικονομολόγο.
    Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο να πεθαίνει, τον σώζεις αλλά ταυτόχρονα του δίνεις τις βάσεις ν’ αναπτυχθεί και δεν τον κλέβεις και μετά τον «βοηθάς» ως καλός «ανθρωπιστής».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. βασικά, προσπαθώ να τα συσχετίσω όλα μαζί να δω τι θα βγεί. οικονομία-κατανάλωση-εξάντληση πόρων-εκμετάλλευση ανθρώπων- ποιότητα ζωής-εμπόριο......κτλ

    ο προβληματισμός είχε ξεκινήσει από ένα άλλο άρθρο, εδώ και χρόνια, που περιέγραφε κάποια αφρικανική χώρα στην οποία χρηματοδοτήθηκε η ανέγερση εργοστάσιου παραγωγής σαπουνιού, λύνοντας τα προβλήματα της ανεργίας και των μολύνσεων με μία κίνηση (αν και δεν διευκρινίστηκε από που έβρισκαν το νερό). Τότε ήταν που έπαψα να βλέπω το σύστημα ως θεσφατο (όπως λές εσύ) και να αναζητώ πρακτικές λύσεις σε διάφορα θέματα, όχι γιατί μπορώ ατομικά να κάνω κάτι αλλά σαν νοητική άσκηση.

    Αλλά τσαντίζομαι. Θέλω να αλλάξει ο κόσμος ΤΩΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ααααχαχαχαχα!
    Άντρα θέλω, τώρα τονε θέλω ;)

    Αν θες να αλλάξει ο κόσμος τώρα, τότε θες «επανάσταση». Και την πίτα ολόκληρη, και τον σκύλο χορτάτο δεν μπορείς να τα έχεις. Αλλαγή τώρα σημαίνει άμεση κατάργηση όλων όσων ισχύουν τώρα. Βέβαια εγώ απλά θεωρώ ότι είναι και ο μόνος τρόπος αλλαγής αυτός και πως οι τομές και οι μεταρρυθμίσεις και τα υπόλοιπα καραγκιοζλίκια μέσα στα οποία ζούμε (λόγω διαχειριστών βεβαίως βεβαίως) δεν κάνουν τίποτε γιατί ακριβώς δεν αναιρούν αιτίες ή αν τις αναιρέσουν (κάτι που δεν βλέπω στα «μέτρα» που παίρνονται – δεν λύνονται τα προβλήματα «τμηματικά» γιατί είναι αλληλένδετα) θα το κάνουν τόσο αργά που ακριβώς ο κόσμος βλέπει πως στα όρια της ζωής του τίποτε δε θα γίνει και άρα… (γιατί τελικά θα γίνουν, δεν τίθεται ζήτημα, τα πάντα ρεί!)

    Μεγάλη κουβέντα…
    Οπότε ας καταλήξουμε ρε παιδί μου στην επανάσταση, όποια μορφή και αν έχει αυτή, να τελειώνουμε να δούμε τι θα κάνουμε αύριο! (να πάμε και καμιά εκδρομούλα, μπαφιάσαμε 10 μέρες στα τσιμέντα :p)

    Εγώ λοιπόν πρεσβεύω την ab ovo δημιουργία ενός νέου μοντέλου και την πλήρη αντικατάσταση του παρόντος, το οποίο για πάρα πολλούς λόγους δεν μπορεί να λειτουργήσει «ανθρώπινα». Και βασικά ο κυριότερος λόγος γι’ αυτό είναι πως δεν είναι ανθρωποκεντρικό και βιώσιμο. Ότι μεταρρύθμιση και να του κάνεις λοιπόν, τον άνθρωπο δε θα τον σέβεται και βιώσιμο δε θα γίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!