Η Γιορτή του Ταρίφα

• Καταρχάς θέλω να ευχηθώ καλά να περάσετε τις μέρες αυτές και να μπορέσετε να κάνετε αυτά που πραγματικά θέλει ο καθένας. Εγώ, πχ θέλω πρώτα να κοιμηθώ μέχρι να καλύψω τα κενά των τελευταίων τριών μηνών και μετά να αρχίσω το ξεφάντωμα...
• Μετά θέλω να μοιραστώ μαζί σας την πιο καλή ιστορία που άκουσα ποτέ από οδηγό ταξί. Ενικολο θα το θυμάσαι κι εσύ, ήμασταν μαζί τότε. Μετά από διασκέδαση και χορό σε club της μόδας στην παραλιακή μέχρι πρωίας, όλοι μαζί μπαίνουμε σε αγοραίο όχημα για να επιστρέψουμε στας οικίας ημών ζαλισμένοι και με τα πόδια να πονούν από την εναλλαγή χορού και ορθοστασίας. Ο οδηγός, χωρίς να του απευθύνει κανείς το λόγο, άρχισε να μας μιλά, όπως κάνουν συχνά οι απανταχού ταξιτζήδες. Ευγενικά παιδιά καθώς ήμασταν τότε, τσιμπήσαμε και τον αφήσαμε να βγάλει τα σώψυχά του. Όπως αποδείχθηκε δεν ήταν απλά ένας ταξιτζής. Η αλήθεια ήταν σκοτεινή και ανομολόγητη. Αυτός που φαινομενικά έμοιαζε με απλό οδηγό ενός ταπεινού ταξί ήταν αστυνομικός σε κρυφή αποστολή. Ήταν της δίωξης ναρκωτικών και προσπαθούσε να εντοπίσει έναν πολύ επικίνδυνο έμπορο ναρκωτικών που όμως ήταν μεταμφιεσμένος και κανείς δεν τον είχε δεί ποτέ από κοντά . Κρυμμένα στο ταξί υπήρχαν όπλα για την περίπτωση που χρειαζόταν να αντιμετωπίσει τον κακοποιό.... Η αφήγησή του συνεχίστηκε με μεγαλύτερη έμφαση όταν δείξαμε γνήσιο ενδιαφέρον για τα ανδραγαθήματά του. Ήταν μία ερμηνεία ανεπανάληπτη.
• Συνηθισμένη σε ταξιτζήδες που σου λένε για τα παιδιά τους που είναι φοιτητές ή για τη γυναίκα τους ή σου την πέφτουνε ξεδιάντροπα ( κάποτε ένας μου είχε προσφέρει σοκολάτα!) αυτό το συναπάντημα ήταν πραγματικά μία πρωτόγνωρη εμπειρία, με δεύτερο καλύτερο τότε που πήγαινα στο αεροδρόμιο (το Ελληνικό τότε) και ο τύπος στο πρώτο φανάρι που σταματήσαμε αποκοιμήθηκε. Μόλις πρασίνισε πάλι το φανάρι τον σκούντηξα στον ώμο και συνήρθε λέγοντας ζαλισμένος "Ναί, ναί!"
• Να ένα παιχνίδι! Προσκαλώ όλους σας να μοιραστείτε μαζί μας ιστορίες με ταξιτζήδες.