Στην Πράξη

• Αυτά που θα πώ είναι βγαλμένα από την εμπειρία μου, δηλαδή από όσα έχω βιώσει η ίδια, όσα είδα στο συγγενικό και φιλικό περιβάλλον αλλά και ως εκπαιδευτικός για 18 χρόνια. Πρόκειται για προσωπικές μου γνώμες ή εντυπώσεις οπότε δεν θα ήθελα να τις λάβει κανείς ως συμβουλές ή νουθεσίες. Είναι απλά κάτι που ΠΡΕΠΕΙ να βγεί από μέσα μου.
• Το παιδί για να νιώσει ασφάλεια τόση ώστε να αναπτυχθεί σωστά ψυχικά και σωματικά, πρέπει να λάβει από το περιβάλλον του ότι το αγαπάνε, ότι το νοιάζονται και ότι το φροντίζουν. Από τη στιγμή που γεννιέται και για τα δύο πρώτα χρόνια πρέπει να είμαστε δίπλα του σε κάθε ανάγκη, σε κάθε φάση, σε κάθε του κατόρθωμα. Αν το κάνουμε αυτό, τότε θα ξέρει βαθιά μέσα του ότι το αγαπάμε και θα μας έχει εμπιστοσύνη για όλη του τη ζωή. Αν δεν το κάνουμε θα έχει προβλήματα, διαφορετικά ανάλογα με την περίπτωση, που εμείς θα βρίσκουμε ανεξήγητα αλλά και το ίδιο το παιδί δεν θα ξέρει πως να μας φανερώσει.
• Ξέρω παιδί που η μάνα του του δάγκωνε τη μύτη γιατί όταν έκλαιγε έπαιρνε αστεία φάτσα. Ξέρω παιδί που το έδερναν από 4 μηνών για να τρώει, στο σημείο να κρατήσει κάποτε μία μπουκιά στο στόμα του όλη τη νύχτα και το πρωί να του τη βγάλουνε σαπισμένη από το στοματάκι γιατί φοβόταν να τη φτύσει. Ξέρω παιδί που δεν μπορούσε να προφέρει τη λέξη "πατέρας". Ξέρω παιδί που οι δικοί του αντί να του βάλουν τις φωνές δεν του μιλούσαν, με ρεκόρ βουβαμάρας τη μία εβδομάδα. Ξέρω παιδί που είχε όλα τα ακριβά ρούχα και παιχνίδια αλλά μέχρι τα 4 χρόνια του δεν μπορούσε να πει "Ναι"χωρίς να συντρέχει σωματικός ή παθολογικός λόγος. Ξέρω παιδί που αν το πλησίαζες πιο κοντά από το μισό μέτρο ένιωθε άβολα και έφευγε. Ξέρω παιδιά που έπεσαν στα ναρκωτικά, που σκοτώθηκαν κάνοντας σούζες, που πίστεψαν κάποιον αλητήριο αντί για τους γονείς τους, που κάθονταν έξω από την πόρτα του σχολείου γιατί δεν ήθελαν να πάνε σπίτι τους, που είναι ανορεκτικά και κατεθλιμμένα αντί να χαίρονται τους χυμούς της ηλικίας τους. Ξέρω πανέξυπνα παιδιά που απέτυχαν όχι μόνο στο σχολείο αλλά και σε οτιδήποτε καταπιάνονταν.
• Και ξέρω ότι αν τα ρωτήσεις αυτά τα παιδιά τι θέλουν, γιατί συμπεριφέρονται έτσι, δεν ξέρουν και δεν μπορούν να σου το πουν. Θα σου πουν αυτά τα κλισέ που λένε στην τηλεόραση, ότι θέλουν έρωτα και ευτυχία και ταξίδια και χλιδή.
• Και ξέρω μετά από αφάνταστο διάβασμα και ψάξιμο και παρατήρηση ότι στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου, αν δεν υπάρχει αγάπη αληθινή τότε αυτός ο άνθρωπος πάει στράφι συναισθηματικά και ότι αυτό πολύ δύσκολα αναστρέφεται. Και ξέρω ότι ο πιο έξυπνος μαθητής δεν είναι αυτός που έχει ευφυΐα αλλά αυτός που έχει αυτοπεποίθηση τόση, ώστε να βάλει τα δυνατά του και να πετύχει. Και αυτοπεποίθηση νιώθει κάποιος όταν τον αγαπάνε.
• Όταν αγαπάς κάποιον τότε καλύπτεις, σε πρώτη φάση τις βασικές του ανάγκες:φαϊ, στέγη, υγεία. Μετά πρέπει να καλύψεις τις συναισθηματικές του ανάγκες. Αυτές ξεκινάνε με την επικοινωνία. Του μιλάμε για κάθετί που πέφτει στην αντίληψή μας και την αντίληψή του. Απαντάμε ΚΑΘΕ ερώτηση όσο πιο γρήγορα γίνεται και του λέμε πάντα την αλήθεια. ΑΚΟΥΜΕ με προσοχή ότι μας λέει, ακόμα κι αν εκείνη τη στιγμή κάνουμε τη φορολογική μας δήλωση. Εναλλακτικά, του ζητάμε να περιμένει 5 λεπτάκια και μετά τον ακούμε, σχολιάζοντας και εκφέροντας γνώμες. Αγκαλιά και φιλάκι είναι αυτό που χρειάζεσαι για να δαμάσεις την ψυχική αγωνία οπιουδήποτε. Αν νοιαζόμαστε για το ανθρωπάκι που μας κοιτάει μετις τεράστιες ματάρες γεμάτες απορία τότε το κάνουμε. Αν δε νοιαζόμαστε, τότε μονίμως θα έχουμε κάτι σημαντικότερο να κάνουμε και αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
• Είναι αδύνατον να είσαι πάντα με το παιδί σου όποτε σου το ζητάει. Αυτό που ΜΠΟΡΕΙΣ να κάνεις είναι όταν τελικά γυρίσεις σπίτι, να του χαμογελάσεις, να το πάρεις αγκαλιά και,αν αντέχεις, να παίξεις μαζί του. Είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεφύγεις από τα άγχη, καλύτερο ακόμα και από το ψάρεμα. Αν λείπεις όλη μέρα και μόλις γυρίσεις αρχίσεις τα γαμοσταυρίδια τότε σίγουρα δεν θα το εκλάβει ως δείγμα αγάπης.
• Όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι νοιάζεσαι. Αν δεν νοιάζεσαι τότε κάνε στον εαυτό σου και τους άλλους την χάρη να σηκωθείς να φύγεις γιατί η ζωή είναι μικρή και δεν πρέπει να περνάει μέσα στην μιζέρια.