Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Γιατί

  • Ψάχνοντας το διαδίκτυο για παιδικά που να μην περιέχουν βία, έπεσα πάνω στον παιδικό μου φίλο τον Παραμυθά. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και εκτός από τα βιντεάκια που βλέπουμε, έχει και τα κείμενά του που είναι πολύ ανθρώπινα και ζεστά. Ήταν το πρώτο μπλογκ που διάβασα. Το διάβασα όλο, ανάρτηση προς ανάρτηση και παρόλο που συχνά διαφωνώ με τις θεωρίες του, μου αρέσει το γεγονός ότι θέτει το μυαλό μου σε λειτουργία και με κάνει να σκέφτομαι. Τον Παραμυθά τον αγαπάω πολύ.
  • Εκεί, κάπου μέσα στα σχόλια, συνάντησα τον azrael. Νομίζοντας ότι το ψευδώνυμο αυτό αναφέρεται σε ήρωα του Πράτσετ, τον έψαξα και αυτόν. Έχει χιούμορ, έχει άποψη, έχει στυλάκι πολύ ευχάριστο και παιδεία. Κόλλησα κι εκεί. Διάβασα όλες τις αναρτήσεις και ξεψάχνισα όλα τα λίνκ που βάζει. Με οδήγησε σε μερικά πολύ ενδιαφέροντα μπλογκ και για πολύ καιρο χρησιμοποιούσα το μπλογκ του ως αρχική σελίδα για να βρίσκω αυτά που ήθελα.
  • Από τον azrael γνώρισα τον τζωτζίου. Πολύ καλός και αυτός. Κι αυτόν τον διάβασα από την αρχή ως το τέλος και επειδή είναι κι αυτός τρελός για τα παιδάκια του όπως κι εγώ με τα δικά μου, (και είναι και πρατσετάς) κόλλησα κι εκεί. Που-και-που μας βάζει και κανα ωραίο βιντεάκι και είναι γενικά είναι ευχάριστο μπλογκ, αν και κάπως σε πιο προσωπική μορφή.
  • Ο επόμενος ήταν ο locus publicus, ο οποίος γράφει με εντελώς διαφορετικό ύφος. Πιο σοβαρός στις εκφράσεις του αλλά προκειται για άνθρωπο με πνεύμα και παιδεία. Πολύ διαφωτιστικά τα κείμενά του, αλλά χωρίς τους αφορισμούς και τις κατάρες και τις υπερβολές όσων εξίστανται με τα όσα γίνονται στη χώρα και τον κόσμο.Ωραίες αναλύσεις αλλά και προσωπικό ύφος με σαφή τη δική του άποψη και όμορφες περιγραφές.
  • Από εκεί και πέρα άρχισε το τρελό ψάξιμο. Τα έψαξα όλα, πήγα παντού. Με προτίμηση σε όσα έχουν πιο προσωπικές απόψεις και χρειά πιο ανθρωποκεντρική, τελικά κατέληξα να αποφεύγω όσα ασχολούνται υπερβολικά με την επικαιρότητα γιατί όλα έχουν οργισμένο ύφος και το blogging για μένα είναι ψυχαγωγία και εκτόνωση. Έφτιαξα λοιπόν το δικό μου.
  • Ο azrael με ενθάρρυνε με καλά σχόλια και απέκτησα κι άλλα στέκια. Μετά ήρθε και το καλό. O locus με έβαλε στα ιστολόγιά του! και λίγες μέρες μετά είδα και στο μετρητή "2 users on line". Αυτό είναι επικοινωνία.
  • Έχω μεγάλη περιέργεια πως θα είναι ο καθένας από τους βλογοφίλους μου (ειδικά εκείνη η αγρικουλτούρα με έχει τρελάνει: είμαστε από το ίδιο μέρος και δεν έχω ακόμα καταλάβει ποιά είναι!) αλλά μου αρέσει και το μυστήριο. Ίσως αν γνωριστούμε από κοντά να αρχίσουν οι τριβές και όλες οι κοτσάνες που ακολουθούν την προσωπική επαφή. Ίσως είμαι υπερβολική. Ίσως σε λίγο καιρό να αλλάξω στάση. Θα δούμε....
  • Ξυπνήσαν τα παιδούλια μου, πάω τώρα.

5 σχόλια:

  1. Athinovonio, σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που παίρνεις κάτι που σου αρέσει, και μαζί με τις ευχές μου για τα γενέθλιά σου, σου εύχομαι καλή πορεία στη μπλογγόσφαιρα.

    Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι στο διαδίκτυο. Τους φαντάζομαι να κάθονται στα γραφεία τους τα βράδια, και να πληκτρολογούν τις εμπειρίες και τα όνειρά τους. Είναι ένα μέσον έκφρασης και επικοινωνίας που μας δίνει την ευκαιρία να γνωριστούμε και να συνομιλήσουμε. Μας απελευθερώνει.

    Θα σε επισκέπτομαι. Τίς ευχές μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και μόνο που σταμάτησες λίγο ν' ασχολείσαι με την επικαιρότητα είναι θετικό...
    Δε βλέπεις εγώ νευράκια κάθε τρείς και λίγο;;; :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να τη δώσω τώρα την "αγρικουλτούρα" που τη ξέρω προσωπικά, ή να μη τη δώσω; Τάξε μου!
    Συμφωνώ απόλυτα με τις μπλογκοεπιλογές σου, στο σημείο, ότι οι αντιπαραθέσεις και η άνευ αποτελέσματος ανάλωση για θέματα πολιτικά και όχι μόνο, καταλήγουν να μας εκνευρίζουν πολύ περισσότερο, απ' αυτο καθ' αυτό το γεγονός.
    Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. βρε βιολί, μη μου πεις ότι είσαι κι εσύ συντοπίτισσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!