Κοσμο

• Οι χώρες που πήγαν μπροστά είναι εκείνες που έδωσαν βάρος στην κοινωνική πολιτική, διότι έτσι κατέστη συμφέρον για τους πολίτες να είναι παραγωγικοί. Αντίθετα, οι χώρες που παραμέλησαν τα ταπεινά στρώματα το πληρώνουν από άλλες μεριές, δηλαδή με την αστάθεια και την διαρκή πολεμική δραστηριότητα, πολλά λεφτά χαμένα, διότι στις πολιτισμένες χώρες δεν κινδυνεύεις να σε σκοτώσουνε στο δρόμο παρά μόνο να σε βάλουνε στη φυλακή μερκούς μήνες και μετά είσαι κύριος να συνεχίσεις να τρώς όπως πριν, όπως εδώ στην ελλάδα, ή στην ιταία, στο βατικανό, και σε όλες τις χώρες του δυτικού κόσμου, που κλέβουνε τον κοινό πολίτη με στύλ και εκλεπτυσμένους τρόπους χωρίς να χυθεί ούτε το ουΐσκι από το ποτήρι τους, ενώ αλλού κάθε τρείς και λίγο έχουν ανατροπές καθεστώτων, γκουερίλες και ένα μάτσο κακόγουστα πράγματα, που εκτός από τη μόνιμη σύγχυση, κοστίζουν και ένα κάρο λεφτά.
• Από την άλλη οι ανισότητες στις διάφορες συνθήκες δημιουργούν  ρεύματα προς και από πληθυσμιακά κέντρα που αποσταθεροποιούν τα πάντα, όπως η σταθερή και "ανθρωπιστική" (για τους δικούς της μόνο πολίτες αλλά για τους υπόλοιπους σκληρή και άτεγκτη) ευρώπη, αδυνατεί να συγκρατήσει ή να ελέγξει τις ορδές μεταναστών που εισρέουν από τις πρώην αποικίες και προσεχώς δημοκρατίες, με επιπτώσεις τεράστιες σε όλα τα επίπεδα.
• Το κακό είναι ότι τελείωσε η γη και άλλες αποικίες είναι αδύνατον να αφαιμάξει κανείς.
• Ακόμα και η ελλάδα, το νέο λάφυρο, είναι και αυτή πεπερασμένη, τουτέστιν τί σου είναι πέντε-δέκα χρόνια εξόρυξης χρυσού, εφόσον τρέχουν οι υποχρεώσεις, τα δάνεια, κοκ.
• Χωρίς νέες γαίες για επέκταση και χωρίς άλλες εναλλακτικές ή αποθέματα, έχουν τεθεί εκ των πραγμάτων μερικά πολύ σκληρά ζητήματα που απάντηση δεν έχουν λάβει ακόμα.
• Πως, για παράδειγμα, να μην χρεωκοπήσουν αυτοί που κρατούν τα γκέμια της υφηλίου;
• Πως, ας πούμε, να μην έχουν χασούρα από τους πολέμους αυτοί που πουλάνε τα όπλα, πως δηλαδή να γίνονται πολέμοι χωρίς να σκοτώνονται οι πελάτες τους, χωρίς να παίρνουν των ομματιών τους να έρχονται στη δύση και πως να συνεχίσουν να τεκνοποιούν στρατιώτες χωρίς φαγητό, παιδεία, περίθαλψη, αύριο, ζωή,  κοκ.
• Πως να κλέβεις το φαγητό από τους τριτοκοσμικούς χωρίς να σε πειρατεύσουν και πως να έχεις μία ενεργή αγορά χωρίς να αφήσεις τα ωραία σου λεφτάκια να βγούν από την άλμη που τα έχεις παστώσει.
• Πως, τελικά, έχοντας ξεζουμίσει έναν πλανήτη, να συνεχίσεις να τον ξεζουμίζεις κι άλλο, όταν έχει μείνει μόνο η λεμονόκουπα.
• Το μόνο που έχει μείνει για ξεζούμισμα είναι η δύση.
• Οι ασιατικές ελπίδες έχουν ήδη αρχίσει να καταρρέουν γιατί οι ασιάτες απλά δεν έχουν τον χρόνο μέσα στον καταιγισμό των εξελίξεων και αυτό που πήρε για τους δυτικούς μερικούς αιώνες εκεί θα γίνει σε λίγα χρόνια, ήδη γίνεται ραγδαία. Ινδία, κίνα αραβίες, κοκ ξέρουν πως τα κουκιά τους είναι μετρημένα και τρέχουν να προλάβουν τον αρμαγεδώνα, ίσως μερικοί να μην πεθάνουνε πολύ αλλά μόνο στην ακρούλα. Θα δείξει το εγγύς μέλλον, από ότι καταλαβαίνω.
• Και μέσα σε όλα αυτά, αναρωτιέμαι εδώ και καιρό μέσα στον κυνικο-ρομαντισμό μου πως θα ήταν αν μπορούσε να υπάρξει μία παγκόσμια σταθερότητα και ισοτιμία, κατά την οποία ο έλληνας να ζει με τις ίδιες μέσες-άκρες αξίες όπως ο ταυλανδός, ο καναδός, ο ελβετός ή ο μεξικάνος, δηλαδή η δουλειά του να κοστίζει το ίδιο, τα σπίτια και η τροφή να έχουν την ίδια τιμή και να είναι εξίσου ασφαλείς, εξίσου μορφωμένοι σε μέσες-άκρες ίδιου επιπέδου σχολεία και διαβίωση.
• Να φορολογούνται με ακριβώς τα ίδια ποσοστά για ακριβώς τα ίδια προϊόντα και υπηρεσίες, δηλαδή το χρήμα και η εργασία να έχουν την ίδια αξία.
• Θα ήταν τότε συμφέρον να γίνονται πόλεμοι;
• Θα είχε νόημα να φύγεις από τη μία χώρα για να πας στην άλλη;
• Θα ήταν συμφέρον να μην φορολογείς τους πλούσιους, αν δεν είχαν που αλλού να πάνε;
• Θα ήταν συμφέρον να πουλάς χαμηλής ποιότητας σκουπίδια με χαμηλή διάρκεια ζωής στα νοικοκυριά αλλά μεγάλη διάρκεια ζωής στις χωματερές, αν δεν υπήρχαν χώρες-σκουπιδοτενεκέδες;
• Θα ήταν συμφέρον να επενδύσεις σε υψηλού ρίσκου παρανομία αν δεν είχες φορολογικούς παράδεισους;
• Αν το νόμισμα ήταν το "cosmo" θα ήταν συμφέρον να κάνει κανείς εσωτερική υποτίμηση ή να τυπώνει λεφτά ακατάσχετα ή να επινοείς όρους όπως σπρέντ και επαναξαναμανακεφαλαίωση;;
• Δυστυχώς, αυτό το σενάριο δεν είναι ρομαντικό αλλά αντιθέτως άκρως κυνικό, διότι μία τέτοια ομοιομορφία θα οδηγούσε σε εφιαλτικό έλεγχο των πάντων τον οποίο θα μπορούσες να γλιτώσεις μόνο αν πήγαινες στο διάστημα.
• Γιατί, όπως όταν διαφημίζουν παγωτά δεν δείχνουν έναν χοντρό με σάπια δόντια αλλά κάποια που παγωτό βλέπει μόνο στο γύρισμα της διαφήμισης κι αυτό το ξαναφτύνει, έτσι και με τα ιδανικά μας, δε μας λένε ότι μία πανανθρώπινη κοινωνία όπου όλοι θα είναι ίσοι στην πραγματικότητα θα είναι ίσοι προς τα κάτω, διότι οι χαρτογιακάδες θα κρατήσουν για πάρτη τους τη δόξα κι όλους τους άλλους θα τους θέλουν από κάτω για να έχουν κάποιον να περιφρονούν, να νιώθουν ότι ο εκμεταλλευτής είναι μάγκας και τσίφτης ενώ το θύμα ας πρόσεχε και καλά να πάθει που είχε τη βλακεία να μην είναι εγκληματίας.
• Θα ήταν σα να ήταν όλα τα ψάρια της θάλασσας ίδια.
• Για φαντάσου έναν ωκεανό με τσιπούρες ή δελφίνια μόνο.
• Η μόνη τους επιλογή θα ήταν ο κανιβαλισμός.
• Οι χώρες που πήγαν μπροστά είναι εκείνες που έδωσαν βάρος στην κοινωνική πολιτική, διότι έτσι κατέστη συμφέρον για τους πολίτες να είναι παραγωγικοί. Η κοινωνική πολιτική όμως είναι ακριβή και δεν ξέρω καθόλου αν οι μεγιστάνες έχουν όρεξη να αποχωριστούν τα αποθέματά τους, έστω και για μία τέτοιου μεγέθους επένδυση.