Το Φίδι

• Δεν είναι ο κατώτατος μισθός ούτε ο ανώτατος το πρόβλημα. Ούτε είναι οι κυριακές ούτε καν οι εισφορές και οι συντάξεις.
• Το πρόβλημα είναι ένα, το εξής αιώνιο: λεφτά.
• Ας υποθέσουμε ότι είσαι γεωργός δέκα χιλιάδες χρόνια πριν. Για να μπορείς να συνεχίσεις να ζείς, πρέπει η σοδειά σου να είναι μεγαλύτερη από αυτή που χρειάζεσαι, έτσι ώστε να μπορέσεις την περίσσεια να την αποθηκεύσεις για του χρόνου, να την εμπορευτείς με αντάλλαγμα άλλα αγαθά όπως ρουχισμό, εργαλεία, κοκ.
• Υπεραξία, λοιπόν με το καλημέρα σας.
• Το ποσοστό της υπεραξίας αυτής, του κέρδους, είναι το κλειδί και όσο περισσότερα περιμένουμε από την ζωή μας, τόσο μεγαλύτερη είναι η υπεραξία που πρέπει να παράγουμε, διότι αν ήσουν αγρότης πριν από 10.000 χρόνια δεν είχες προσδοκίες ίδιες με τον σημερινό άνθρωπο, σωστά;
• Σωστά.
• Άρα, για να είναι βιώσιμος ο σημερινός άνθρωπος, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει όλα αυτά, πρέπει το προιόν της δουλειάς του να είναι υπερχιλιαπλάσιο εκείνης του αρχαίου αγρότη.
• Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα, διότι τα σωματικά όρια του ανθρώπου είναι αδιαπραγμάτευτα, ίδια , μέσες άκρες για όλους, και δεν μπορεί ο κάθε ένας από εμάς να δουλεύει τόσο πολύ.
• Για να το σχηματοποιήσουμε, ας φανταστούμε πως θα ήταν η ζωή μας αν φτιάχναμε μόνοι μας όλα όσα χρειαζόμαστε μέσα σε μία ημέρα, από τις φέτες για τοστ, μέχρι το μεταφορικό μας μέσο ή τα ρούχα μας. Με τον δικό μας χρόνο και με υλικά που είτε θα παράγαμε μόνοι μας είτε που θα έπρεπε να αγοράσουμε με λεφτά που θα κερδίζαμε πουλώντας δική μας εργασία.
• Ο ρυθμός της ευτυχίας μας θα ήταν ριζικά διαφορετικός.
• Φυσικά, υπάρχουν τρόποι να ξεγελά κανείς τη φύση, αυξάνοντας την υπεραξία του ανθρώπου. Έχουμε την τεχνολογία, που μας δίνει την δυνατότητα να παράγουμε με μεγαλύτερη ταχύτητα. Ο αγρότης του παρόντος είναι ασύγκριτα παραγωγικότερος σε σχέση με τον αρχαίο συνάδελφό του. Έχουμε την μαζική παραγωγή, όπου μεγάλες ομάδες ανθρώπων ασχολούνται με το ίδιο προϊόν  Έχουμε την αδικία, που επιτρέπει σε ορισμένους να κλέβουν υπεραξία από άλλους.
• Ωστόσο, το πρόβλημα παραμένει διότι στην ουσία δεν το έχουμε λύσει. Η υπεραξία, το λίγο παραπάνω κέρδος που θα μου επιτρέψει να βελτιώσω τη ζωή μου αντί να ζώ δια παντός στον ίδιο βούρκο, είναι αναντίστοιχη με την εργασία μου.
• Γιατί είναι αναντίστοιχη;
• Γιατί, πλέον, δεν θέλω απλά να είμαι υγιής και να ζω με τη δουλειά μου και να πάνε τα παιδιά μας σχολείο και να έχω απλά όσα χρειάζομαι. Αυτό που θέλουν οι άνθρωποι είναι και να παραμείνουν νέοι για πάντα, να μην ασπρίζουν τα μαλλιά τους, να τρώνε κάθε μέρα κρέας και  ετοιματζίδηκα προτηγανισμένα μεζεδάκια σε καθημερινή βάση, να πίνουν κόκακώλα, να το παίζουν γκόμενοι καθημερινά και να παραμυθιάζονται με τις χαζοσειρές στην τιβή, και μετά να τρέχουν στα γυμναστήρια για να μην χοντρύνουν. Θέλουν να ζούν μέσα στην κατάχρηση και την κραιπάλη αλλά χωρίς να υποστούν ούτε τις σωματικές, ούτε τις κοινωνικές συνέπειες.
• Θέλουν να έχουν τον γιατρό σε ετοιμότητα δια παν ενδεχόμενον, αλλά και να τρέχουν για λιποαναρόφηση και μπότοξ όποτε έχουν τις ανασφάλειές τους. Θέλουν να είναι μορφωμένοι χωρίς να ανοίξουν βιβλίο.
• Το κόστος όλων αυτών είναι αστρονομικό.
• Ο λόγος που τα θέλουμε όλα αυτά είναι ότι έτσι μας λένε αυτοί που τα πουλάνε. Και ο λόγος που μας λένε ότι τα χρειαζόμαστε είναι ότι αν δεν τα πουλήσουν όλα αυτά δεν θα μπορέσουν να επιζήσουν.
• Η γιατρειά δεν θα είναι όμως να καταρρεύσει το σύμπαν, γιατί αυτό δεν το θέλει κανείς.
• Η γιατρειά είναι να βρεθεί, ή μάλλον να εφαρμοστεί γιατί από καιρό είναι γνωστό αυτό το μυστικό, η χρυσή τομή, η τέλεια αναλογία κέρδους/βιωσιμότητας ανάμεσα στο πόσο κέρδος μπορώ να παράγω και στο πόσο μπορώ να επανεπενδύω ή να καταλώνω, και αυτό να ισχύσει για όλους. Τώρα αυτή η σχέση είναι διαταραγμένη, δηλαδή άλλη είναι η αναλογία για τον μεγιστάνα και άλλη για τον χειρωνάκτη, δηλαδή ο μεγιστάνας έχει ποσοστό κέρδους α ενώ ο χειρωνάκτης ω, πράγμα που σημαίνει ότι ο χειρωνάκτης δεν έχει απολύτως κανένα συμφέρον να συνεχίσει αυτή τη δουλειά, οπότε επιχειρεί με κάθε τρόπο να ανέβει από την άλλη μεριά της τραμπάλας, για να το θέσω σχηματικά για άλλη μία φορά.
• Προτείνω μία δοκιμή.
• Ας δοκιμάσει ο περίεργος αναγνώστης το εξής για μία εβδομάδα ή για όσο του αρέσει: να μην φάει ούτε πιεί ούτε με άλλο τρόπο καταναλώσει οτιδήποτε δεν έχει φτιάξει ο ίδιος με τα χέρια του. Να μην παραγγείλει απ'έξω, ούτε να αγοράσει τυρόπιτα, αλλά να φτιάξει μόνος του το ψωμί και να μαγειρέψει το φαγητό του κάθε μέρα, να μην πιεί ούτε πορτοκαλάδα ούτε χυμό αν δεν τον έχει στύψει μόνος του, κοκ.
• Αυτή είναι η υπεραξία.