Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Πως να αναδιαρθρώσετε μία χώρα με Ήλιο


  • Το ότι θα την πλήρωνα,τό ήξερα. Επίσης ήξερα και ότι όλα θα πάνε στραβά και ότι από όλα όσα μου υποσχέθηκαν μόνο όσα τους βολεύουν θα μου δώσουν κι αυτά ως δόλωμα, για να με παγιδέψουν.
  • Ωστόσο, ήξερα ακόμα ένα πράγμα και αυτό είναι ότι υπάρχουν συνέπειες τις οποίες ίσως να μην ελέγχω αλλά από την άλλη προκύπτουν ως συνέπεια της αδικίας αυτής εις βάρος μου.
  • Για παράδειγμα, τώρα δεν έχω λεφτά να ενισχύσω τα κρατικά ταμεία.
  • Αυτό σημαίνει ότι εσύ φαίνεσαι ασυνεπής προς τους αρχι-συμμορίτες, εκτίθεσαι και θα καθαιρεθείς, που σημαίνει μπίζνεσσ τέλος.
  • Εγώ, φτωχός ήμουν, φτωχός θα μείνω, αλλά θέλω να δω εσένα χωρίς υποστήριξη από την λυκοπαρέα σου και χωρίς προνόμια ή μπράβους πως θα κυκλοφορείς στις ταβέρνες.
  • Υπάρχει τρόπος να πάνε καλά τα πράγματα, και είχες την ευκαιρία να προσπαθήσεις, αλλά δεν το έκανες. Μπορείς ακόμα και τώρα, κατά το ίδιον της φύσης μας, την τελευταία στιγμή σα να λέμε, να δώσεις μία λύση.
  • Να βγάλεις όλους τους διευθυντές από τις θέσεις τους και να βάλεις μετά από πραγματικές εξετάσεις, όσους αξίζουν στα αλήθεια να μπουν εκεί.
  • Εκ του μηδενός να ξανα-στήσεις υπουργεία και τομείς ώστε κανείς από τους παλιούς να μην μείνει, ούτε γραμματέας, ούτε κλητήρας, ούτε καν καθαρίστρια και οι νέοι που θα μπούν να μην έχουν καμμία συγγένεια ή φιλία  με εσένα ή κανέναν άλλον, αλλά μόνο προσόν τους να είναι το βιογραφικό και τα πτυχία τους. Μην τους δώσεις μονιμότητα ώστε αν κάτι πάει στραβά να μπορείς να τους αλλάξεις.
  • Βρές χίλιους καραμπινάτους ανθρώπους, που να διαθέτουν φιλότιμο και συνείδηση, αντί για κομπιναδόρικη, μαφιόζικη λυκοφιλία, και βάλε τους σε καίριες θέσεις όπως πολεοδομίες, δικαστήρια, εφορίες, συγκοινωνίες, επιμελητήρια, πανεπιστήμια,τοπική αυτοδιοίκηση, κοκ για να κάνουν καλή δουλειά. Αλλά να τους ελέγχεις κάθε μήνα, εξονυχιστικά. Χίλιους ανθρώπους είναι δυνατό να τους ελέγξεις, θαρρώ, εκτός και να είσαι τόσο, μα τόσο πια διαλυμένος από την ρεμούλα, στην οποία περίπτωση πρέπει πρώτα να αντικατασταθείς εσύ πριν από όλους τους υπόλοιπους.
  • Άσε τους να κάνουν αυτό που ξέρουν, αλλά μέτρα και τα λεφτά να βγαίνει ο λογαριασμός. Έχοντας εξασφαλίσει ότι κάνουν καλή δουλειά, ανάθεσέ τους να βρούν άλλους χίλιους ικανούς και καλούς ανθρώπους να καλύψουν θέσεις μικρότερης ευθύνης, και μέσα σε έναν χρόνο να τους έχεις ελέγξει όλους, επίσης.
  • Πες στους πρώτους να δώσουν δύσκολες αποστολές στους δεύτερους, πρώτο ως δοκιμασία και δεύτερον για να επιταχυνθεί η διαδικασία την αναδόμησης της χώρας.
  • Πάρε τους νόμους , απλοποίησε τη γλώσσα στην οποία είναι γραμμένοι, και δώσε τους στον κόσμο να τους διαβάσει, κάθε διάταξη, κάθε παράγραφο, κάθε άρθρο, και μετά απλά διάβασε τι λέν οι εφημερίδες, τί γράφεται στα μπλογκ και στα σόσιαλ μήντια, κάνε μία βόλτα στα καφενεία να δείς τι αντιδράσεις θα έχεις από αυτούς που τρώνε το νόμο στη μάπα τα τελευταία εκατό χρόνια.
  • Γιατί αυτό είναι ισονομία, όχι να κάνεις τους νόμους τόσο κατανοητούς όσο τα σανσκριτικά και να τους έχεις κλειδωμένους κάπου ώστε μόνο οι δικοί σου να μπορούν να τους βλέπουν, και μετά να λές ότι είμαστε άσχετοι επειδή εσύ κρύβεις τις παλιοδουλειές σου πίσω από νόμιμες ανηθικότητες!
  • Όπεν γκοβ, σου λέει, και τα κείμενα πρέπει να έχεις διδακτορικό μόνο για να καταλάβεις τον τίτλο...
  • Όπεν γκοβ για προνομιούχους και βουλιαγμένους στα επιχειρηματικά σαλόνια...
  • Νέοι νόμοι θα προκύψουν  από την πρακτική εμπειρία των κοινών ανθρώπων και από την κρίση των επαγγελματιών ή των ελλήνων που ενώ έχουν προσόντα, τους αγνοείτε ως μη δικούς σας.
  • Αυτό, τώρα θέλει χρόνο και, ιδανικά δεν θα πρέπει να σταματήσει ποτέ, ώστε οι νόμοι να είναι προσαρμόσιμοι στις εκάστοτε συνθήκες, αντί να έχουν παρέλθει εκατό χρόνια από τότε που γράφτηκε ο νόμος για τον τύπο και τώρα να χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση για να ανοίξεις ένα μπλογκ, τρόπος του λέγειν, φυσικά... Αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
  •  Για να σχεδιάσεις τα σχολεία, άκου τον γονιό αλλά και τον δάσκαλο. Για να χτίσεις νοσοκομείο, άκου τον γιατρό αλλά και τον νοσηλευτή, για να φτιάξεις λιμάνι, άκου τον πλοιοκτήτη αλλά και τον λιμενεργάτη. Για να οργανώσεις το εμπόριο, άκου τον εργοστασιάρχη και τον έμπορο αλλά άκου και τον παραγωγό και τον εργάτη. Αλλιώς, αν ακούς μόνο τον γιατρό, τον πλοιοκτήτη, τον εργοστασιάρχη και τον δάσκαλο, το σύστημα σου θα καλύπτει το μισό μόνο μέρος του συνόλου και θα αποτύχει, όπως ήδη απέτυχε.
  • Δικαιοσύνη, συστεμική αλλά και ποινική, ώστε οι πολίτες να έχουν απτές αποδείξεις ότι το σύστημα δουλεύει καλά αλλά και ότι δεν είναι κορόιδα που τηρούν το νόμο.
  • Πλήρωσε τους υπαλλήλους σου με μισθούς που είναι ανάλογοι των οικονομικών συνθηκών, αντί να τους παχαίνεις με μονιμότητες και προνόμια, γιατί είδες τι έγινε με τους προϋπολογισμούς και με την αγορά.... μία αλλαγή πήγες να κάνεις και κατέρρευσε το σύμπαν. Αν εκτρέφεις γουρούνια, τότε γουρούνια θα έχεις. Και ενώ τα γουρούνια κάνουν ωραίες μπριζόλες, την ώρα της ανάγκης δεν βοηθάνε καθόλου, ούτε μπορείς εύκολα να τα σηκώσεις, αν πιάνεις τον παραλληλισμό,(πονηρό κλείσιμο ματιού).
  • Και επειδή εσύ έχεις βεβαρυμένο ιστορικό, ξέρω ότι δεν είσαι εσύ αυτός που θα με βάλει στην ευρώπη.
  • Θα μπώ στην ευρώπη, αλλά όχι με εσένα αρχηγό. Με κανέναν από εσάς.
  • Δεν το δέχομαι. Προτιμώ την έξοδο.
  • Αν ισχυρισθείτε ότι αυτά δεν γίνονται, έχω να πω ότι γίνονται και παραγίνονται. Και μάλιστα θα γίνουν.

2 σχόλια:

  1. Όντως επιστημονική φαντασία. Σα να μιλάς για ένα λαϊκό κράτος, για ένα κράτος άμεσης δημοκρατίας. Υπάρχουν άραγε τόσοι ενεργοί πολίτες που να ενδιαφέρονται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. και οι μισοί να υπάχουν, είναι αρκετοί γι ανα κάνουν την αρχή, να αρχίσει να αλλάζει η νοοτροπία.

    Μπορεί η Δημοκρατία μας να μην είναι άμεση, ωστόσο οι συνέπειες των δρασεων σε πολιτικό επίπεδο έχουν άμεσες συνέπειες στην ζωή των πολιτών, άρα αλλάζοντας την δράση, αλλάζει άμεσα το αποτέλεσμα. Αν, για παράδειγμα φυλακίζοντας των διεφθαρμένο διευθυντή του ΙΚΑ τον αντικατστήσει όχι με τον αμέσως επόμενο αλλά με ένα παντελώς νέο που θα έχει περάσει εξετάσεις με αντικειμενικά κριτήρια, και αν αυτό συμβεί όπου εντοπίζεται διαφθορά (παντού σα να λέμε) τότε η διαφορά θα υπάρξει και θα είναι σημαντική.

    Οι πολίτες θα μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους χζωρίς να πουλήσουν τη ψυχή τους στο διάολο.

    Ξέρεις πόσο σημαντικό είναι αυτό;

    Ξέρεις ότι το μόνο που λείπει για να γίνει αυτό είναι να το πεί ένας άνθρωπος;

    Αλλά αυτός φοβάται το "πολιτικό κόστος";

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!