Το ποτήριο τούτο

• Η σχέση μου με το αλκοόλ δεν ήταν πάντα τέτοια
• Αρχικά ήμασταν δύο άγνωστοι
• Μετά, στην αρκετά προχωρημένη ηλικία των εικοσικάτι, κυρίως στη χάση και στη φέξη σε καμμία γιορτή ή σε γάμο ένα ποτηράκι ήταν συνήθως αρκετό
• Δεν ήταν από συστολή ή επιφύλαξη ούτε από εγκράτεια, αλλά μέχρι τότε η γεύση του δε μου άρεσε
• Δεν ξέρω τί άλλαξε και πότε, όμως κάποια στιγμή μία γουλιά κρασί ήταν πιο απολαυστική από ότι συνήθως
• Και αγάπησα το κρασί
• Και πάλι μη φανταστείς, φίλε μου, τίποτα το πολύ: στο μήνα ένα ποτηράκι και πάλι πολύ βάζω
• Στα γλέντια και στις εκδηλώσεις ήμουν πάντα η πρώτη στο χορό και η πρώτη στον ξεσηκωμό, χωρίς ποτέ να έχω ανάγκη να προηγηθεί ζάλη, κατι που με χαρακτηρίζει και στην υπόλοιπη ζωή μου, όσα οι άλλοι να κάνουν μόνο μεθυσμένοι εγώ να τα έχω ψωμοτύρι, όπως την αγάπη και την ευδιάθετη θεώρηση των πραγμάτων
• Δεν είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρη αν αυτό είναι καλό, από την άλλη μου είναι αδύνατον να το αλλάξω αυτό το στοιχείο του χαρακτήρος μου
• Όπως και να έχει, το κρασί το πρωτο-αγάπησα στην Κόνιτσα, όπου ο θείος μου φτιάχνει ένα κρασύ αψύ και μία ιδέα στυφό, που αναδύει άρωμα σταφυλιού περισσότερο από οτιδήποτε άλλο έχω δοκιμάσει έως τώρα και σερβίρεται πάντα κρύο από το ψυγείο, ακόμα και όταν όλα γύρω είναι παγωμένα και η πεδιάδα του αώου εκτείνεται κάτασπρη από το χιόνι κάτω από την πλαγιά όπου είναι κουρνιασμένο το χωριουδάκι
• Φυσικά αυτό το κρασί δεν είναι διαθέσιμο όλες τις ώρες ούτε όποτε μας λείψει, αλλά έκτοτε βρήκα κι άλλους έρωτες για τον ουρανίσκο μου, ο οποίος άν και σχετικά άπειρος ήταν ευαίσθητος στην ποιότητα ή την έλλειψή της
• Το χύμα που πίναμε στις ταβέρνες, φερ'ειπείν, το έπινα με τσιγγουνιά και κατ'ανάγκην για χάρη της παρέας, με ελάχιστες εξαιρέσεις
• Λάτρεψα τη μαυροδάφνη για τη γλύκα της και για την αμεσότητά της, το καλύτερο γιατρικό για όλες τις συγκινήσεις, από τον Έρωτα (ναι, αυτόν) μέχρι την μελαγχολία των ωραίων αναμνήσεων
• Λάτρεψα τα ελαφρώς αφρώδη, με την ελαφριά φρουτένια γεύση που μας φέρνουν στη χάση και στη φέξη από ιταλία και σε χτυπούν κατεθείαν στο δοξαπατρί δυστυχώς, που σημαίνει ότι δεν μπορείς να πιείς περισσότερα από δύο, μεγάλο κρίμα αυτό...
• Λάτρεψα το ημίγλυκο που παίρνω από την κάβα του Γκάφα και σαν αυτό δεν έχει άλλο, λάτρεψα και τη ρετσίνα την πραγματική, λάτρεψα και ένα κρασί μυτηληνιό, που κάποτε πάλι μας έφερε κάποιος
• Έχει ήδη καταστεί προφανές ότι ένα κρασάκι ωραίο θα ήταν το καλύτερο δώρο για το αθηνόβιο...
• Τώρα η σχέση μας είναι σαν αυτή του παλιού γνώριμου
• Μαζί του νιώθω χαλαρή και ασφαλής, αναζητώ την συντροφιά του όταν έχει κρύο ή όταν στο τέλος της ημέρας ο νούς θέλει αποφόρτιση
• Εντάξει, μπορεί να απίστησα κάποιες φορές, κυρίως ο ζύθος να με ξεμυάλισε τα καλοκαίρια, ή ίσως ένα από αυτά τα κοκτέηλ που είναι του συρμού κατά καιρούς και κατά περίπτωση, όμως όταν είμαι μόνη το σίγουρο είναι ότι θα τον αναζητήσω πάντα, τον οίνο