Τα περί πίστης, μύθος.

• Έλαβα πριν από λίγες εβδομάδες από την αόρατη μελάνη μία πρόσκληση για κάποιο αθεϊστικό δρώμενο.
• Αν και δεν έδωσα σημασία στο τι ήταν αυτό διότι η αθεία για εμένα δεν αποτελεί λύση, εκτίμησα το γεγονός ότι η μελάνη με προσκάλεσε, παρόλο που διαφωνούμε.
• Αν δεν το ξέχασε ότι διαφωνούμε, τότε ίσως αυτή η πρόσκληση σημαίνει κάτι όπως "μπορεί να θεωρώ ότι η θρησκεία είναι όπιο του λαού, πιστεύω όμως ότι μπορούμε να συζητήσουμε πολιτισμένα, εγώ και εσύ".
• Ή ίσως όχι.
• Προτιμώ να το πιστεύω γιατί μου αρέσει καλύτερα.
• Ωστόσο, ούτε πήγα, ούτε θα πάω σε τέτοια εκδήλωση, αν και όποιος θέλει να συζητήσουμε το οτιδήποτε είμαι διατεθειμένη μπορώ να το κάνω ανά πάσα ώρα και στιγμή.
• Ο λόγος για αυτό είναι ο φανατισμός που φτάνει στα όρια του ρατσισμού των άθεων προς τους χριστιανούς. Αν και οι εμπειρίες μου περιορίζονται στις μεταξύ χριστιανών συζητήσεις, δεν έχω καν ακούσει ποτέ να αμφισβητεί κανείς τον μωαμεθανισμό ή τον βουδισμό, ας πούμε.
• Με παραξενεύει το γεγονός ότι η κύρια διαμάχη δεν είναι θρησκεία βέρσους αθεία, αλλά χριστιανισμός βέρσους αθεΐα.
• Μπορεί κανείς αυτάρεσκα να υποθέσει ότι οι χριστιανικές θρησκείες είναι αυτές που αναπτύχθηκαν σε ευρώπη και αμερική τόσο ώστε να κάνουν τον λευκό, δυτικό άνθρωπο πρωτοπόρο και επεκτατικό, ώστε να υπερισχύσει (μέχρι πριν από κάποια χρόνια αυτό, όχι πια) έναντι των άλλων.
• Ας το σκεφτούμε λιγάκι αυτό, από μία άλλη προοπτική. Η χριστιανική νοοτροπία που διαδόθηκε σε όλο τον δυτικό κόσμο δεν είναι αυτή που έχει κάνει τις κοινωνίες αυτές τις πιο προηγμένες?
• Ίσως σε οικονομικούς όρους να μπορείς άνετα να συγκρίνεις την ευρώπη με την κίνα ή την αραβία, όμως από άποψη κοινωνικών δομών, δικαιοσύνης και πρόνοιας, δεν είναι οι δυτικές κοινωνίες έτη φωτός μπροστά σε σχέση με αντίστοιχα επιτυχημένα κράτη της ασίας?
• Η χριστιανική θρησκεία, αν και συχνά δέχεται κριτικές για την "προβατοποίηση" των πιστών της, για κοίτα τί γίνεται στην κίνα και στην ινδία. Κοίτα τι γίνεται στην Αφρική? Τη στιγμή που ο μέσος χριστιανός κάθεται και σκέφτεται και αποφασίζει, μερικές φορές αντίθετα, τη θρησκεία του.
• Τώρα, μπορεί να πει κανείς ότι δεν ήταν η θρησκεία το μέσον αλλά άλλες, καθόλου χριστιανικές πρακτικές όπως η δουλεία, οι πόλεμοι και οι αποικιοκρατικές επεμβάσεις στον κόσμο, ωστόσο, οι μέσοι πιστοί ήταν θρησκευάμενοι, αφελώς πιστεύοντας στο θεό, στην εξουσία και σε μία "σωστή" τάξη πραγματων, που έπρεπε να τηρηθεί, και αυτό τους ώθησε να κάνουν μεγάλες τις χώρες τους. Άλλωστε, οι πρακτικές αυτές δεν ήταν αποκλειστικότητα των χριστιανών, και σε πολλά μη χριστιανικά κράτη ακόμα συνεχίζονται.
• Για ρώτα, φερ'ειπείν, μία γυναίκα απλή, που θα προτιμούσε να ζεί: στα εμιράτα με εκείνη την θρησκεία άρα και τρόπο ζωής, ή στην ελλάδα, με ετούτη τη θρησκεία και ετούτα τα ήθη? Κάνε την ίδια ερώτηση σε χορευτές ή οποιοδήποτε άτομο που επιθυμεί να κάνει τη ζωή του, και θα λάβεις την ίδια απάντηση: εγώ θέλω την ελευθερία μου, να βγαίνω ότι ώρα θέλω, να τρώω ότι θέλω (όπως κάποιος μωαμεθανός που γνωρίζω και έχει ταράξει τα χοιρινά και το αλκοόλ και δε λέει να ξεκουμπιστεί από την ελλάδα) και να φοράω ότι θέλω.
• Άρα, οι άθεοι, θα έπρεπε ίσως να αφήσουν ήσυχο τον χριστιανισμό και να καταπιαστούν με τις άλλες, τις πραγματικά βάρβαρες θρησκείες, αν θέλουν να κάνουν σωστή δουλειά. Ειδικά ο διαγόρας.
• Ναι, γνωρίζω τα κολλήματα του χριστιανισμού και τα πισωγυρίσματα, και όλα τα αρνητικά που του προσάπτουν, όμως δες το αποτέλεσμα. Δες τις χριστιανικές κοινωνίες και εκτίμησε την πρόοδό τους μέσα στον χρόνο. Δεν είναι καθόλου αυτονόητη ούτε ευκαταφρόνητη. Ούτε εύκολη, πρέπει να επισημανθεί.
• Ένας άλλος λόγος που δεν ασπάζομαι την αθεΐα, είναι η αυταρέσκεια των άθεων, έχουν το θράσος να θεωρούν εαυτούς εξυπνότερους. Λένε, ότι οι άθεοι είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους πιο μορφωμένοι, με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο και διάφορα άλλα, όμως δεν μας λένε με ποιανού τα λεφτά τα έκαναν όλα αυτά και δε μας λένε καθόλου αν έχουν εξασφαλισμένο το φαγητό του επόμενου αιώνα, ή μήπως έχουν πιάσει στα χέρια τους ποτέ κάτι που θα τους χαλάσει το μανικιούρ. Γιατί, σε αυτές τις ιδανικές συνθήκες, ο καθένας μπορεί να λέει ότι του καπνίσει, χωρίς συνέπειες.
• Δεν έχω αμφιβολία ούτε αμφισβητώ την προσωπική αξία του κάθε ενός, ωστόσο είναι σταθερή μου άποψη, επιβεβαιωμένη από την καθημερινή εμπειρία, ότι το γεγονός ότι οι πλουσιότεροι είναι άθεοι έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι ευκατάστατοι δεν εκτιμούν την αξία μερικών πραγμάτων. Είναι με άλλα λόγια κάτι το ταξικό.
• Όπως ακριβώς και η εκκλησία, ο κλήρος. Η ετυμολογία είναι αφοπλιστική.
• Γίνεται προφανές ότι εκκλησία και θρησκεία δεν είναι για εμένα το ίδιο πράγμα. Ένας πλούσιος παπάς, είναι για εμένα πολύ πιο άθεος από τον διαγόρα ή την μελάνη.
• Είναι κάτι το ταξικό.
• Γιατί δεν είδα οι άθεοι να είναι καλύτεροι σε κάτι. Οι γνωστοί μου που υποστηρίζουν ότι δεν πιστεύουν, την ίδια δράση έχουν με εμάς τους "χαζούς" που πιστεύουμε. Μπορεί να είναι καλοί ή κακοί στη δουλειά τους, να έχουν καλές ή κακές σχέσεις με τους τριγύρω τους, να είναι αξιαγάπητοι ή αντιπαθητικοί, όπως όλοι. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη αντίρρησή μου.
• Οτιδήποτε και αν βρίσκεται μέσα στο μυαλό του καθενός μας(ιδεολογία, πεποίθηση, θρησκεία), αν δεν γίνεται πράξη τότε είναι υποκρισία, και στους άθεους που γνωρίζω προσωπικά, η υποκρισία φτάνει στον ουρανό, γιατί ενώ διακυρήσσουν ότι η ηθική ή πνευματικότητα μπορεί να υπάρξει εκτός θρησκείας, οι πράξεις τους είναι το ίδιο ηθικές ή ανήθικες, δεν είναι πιο δίκαιοι από τους άλλους, καναδυό μάλιστα το χρησιμοποιούν ως δικαιολογία για να κάνουν ότι γουστάρουν.
• Όπως οι πλούσιοι κουκουέδες, ένα πράγμα, μπορεί να υιοθετούν μία ιδεολογία που να μην τους προξενεί τύψεις, η ζωή τους όμως δεν είναι καθόλου αριστερή, ούτε το φέρσιμό τους, ούτε καν οι προφάσεις τους.
• Εν ολίγοις, αν κάποιος δεν ζεί σύμφωνα με αυτά που πιστεύει, τότε για εμένα η γνώμη του δεν είναι έγκυρη, όπως μία επιστημονική θεωρία χωρίς απόδειξη.
• Εν τέλει, αν με ρωτήσει κανείς σε τί πιστεύω εγώ, θα απαντήσω ότι πιστεύω στον χριστιανισμό, όχι όπως διδάσκεται στα σχολεία, αλλά όπως περιγράφεται στα ευαγγέλια και που αποτέλεσε επανάσταση στον καιρό εκείνο. Οι μεταγενέστερες προσθήκες είναι φανερό ότι έγιναν για πολιτικούς λόγους και περισσότερη σχέση είχαν με τα εξουσιαστικά παιχνίδια ανάμεσα σε πατέρες και έθνη, παρά με την ουσία της πίστης.
• Όσον αφορά τη θρησκεία σαν κοινωνικό σύστημα, θα συμφωνήσω ότι έχει ατροφήσει, ότι η δυσκοιλιότητα των βολεμένων ιερέων έχει μετατρέψει όλες τις θρησκείες, συμπεριλαμβανομένου και του χριστιανισμού με την τωρινή του μορφή, σε κύστες με πύον. Θα συμφωνήσω ακόμα ότι δεν είναι δυνατόν να τσαμπουνάμε ακόμα τα ίδια τροπάρια που είχαν γραφτεί πριν από 3000 χρόνια, χωρίς να υπάρξει μία μετεξέλιξη, μία αναπροσαρμογή που να επιτρέπει την ουσία και την πνευματικότητα να εφαρμόζεται και στις σημερινές κοινωνίες. Δεν είναι οι άθεοι που σκοτώνουν τις θρησκείες, αλλά οι ίδιοι οι εκπρόσωποι της κάθε θρησκείας. Δεν δέχομαι ότι ο χριστιανισμός είναι κακός στο σύνολό του, δέχομαι όμως ότι κάποιες αγκυλώσεις είναι τρομερές σε αποτέλεσμα.
• Κάθε ιδεολογία και κάθε σύστημα σκέψης έχει και τα καλά του, αλλά και τις παρενέργειές του. Εξέλιξη είναι να κρατάμε όσα αποδεικνύονται ωφέλιμα, ενώ όσα δεν "δουλεύουν", είτε να τα απορρίπτουμε είτε να τα αναθεωρούμε. Όπως μία επιστημονική θεωρία ποτέ δεν πετιέται στα σκουπίδια αλλά πάνω στα λάθη του παρελθόντος βασίζουμμε τις αλλαγές του μέλλοντος, έτσι και με τις κοινωνίες, κάθε μέρα που περνάει οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι είναι τελικά περισσότερο μυαλοσώματα, πράγμα που ισοδυναμεί με θαύμα αν το καλοσκεφτείς.
• Ένα πράγμα μόνο, ότι με τον επιπρόσθετο φανατισμό των άθεων, οι άνθρωποι έχουν ακόμα έναν λόγο να μοιράζονται σε "εμείς εδώ" και "εκείνοι εκεί πέρα" που, όπως προανέφερα, είναι άλλη μία έκφανση της ταξικής απόστασης.