Ένας Αναποφάσιστος Λαός

• Ήδη, από την ημέρα μετά τις εκλογές του 2009, τις οποίες ο γαπ κέρδισε με το προφίλ του σωτήρα, ήταν φανερό ότι η χώρα μας βρίσκονταν σε αδιέξοδο.
• Ήδη, οι προυπολογισμοί έπεφταν έξω κάθε χρόνο κατά πολλά δις, ήδη τα εργασιακά βρίσκονταν σε πίεση, με αποτελέσματα οικτρά όπως τα περίφημα στέητζ και την άυξηση της μαύρης εργασίας να χτυπάει κόκκινα. Ήδη, ο Γρηγορόπουλος, η Κούνεβα και άλλα πρόσωπα είχαν δώσει το στίγμα μίας κοινωνίας που άλλο πια δεν είχε να δώσει.
• Επί μία πενταετία, ο Καραμανλής και ο Σαμαράς, η Ντόρα, και όλο το επιτελείο, παρήγαγαν σκάνδαλα, διόρισαν υπουργό κάποιον στρατιωτικό (για να μην αναφέρουμε τη σωρεία σκανδάλων που είδαν την επιφάνεια και τη σωρεία σκανδάλων που χάθηκαν στη λήθη μαζί με τους σκληρούς δίσκους που ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν από τα υπουργεία την επομένη των εκλογών) και όταν ήρθε η ώρα της δικαιοσύνης, για το Βατοπέδι, δύο φορές φρόντισαν να παραγραφεί φεύγοντας από την αίθουσα του κοινοβουλίου και μετά ο Καραμανλής για τον ίδιο λόγο προκύρηξε τις ευρωεκλογές ένα μήνα νωρίτερα, ώστε να επέλθει η οριστική παραγραφή.
• Σε όλη τη διάρκεια της κυβέρνησης αυτής, Όλοι, Όλοι, χωρίς καμμία εξαίρεση, οι βουλευτές δεν είπαν κιχ. Δεν είχαν καμμία αντίρρηση και, όταν τους ρωτούσες, σου έλεγαν ότι στηρίζουν την κυβέρνησή τους, και ότι είναι πιστοί στον χοντρό.
• Συγκρίνοντας τη μία κυβέρνηση με την άλλη, βλέπει κανείς ότι καμμία σχέση δεν έχουν οι yesmen της νουδού με τις προσωπικότητες του πασόκ, οι οποίοι όχι μόνο έχουν άποψη και τη λένε διότι μπορούν να τη λένε, αλλά και έχουν τη δυνατότητα να ρίξουν την κυβέρνηση και μάλιστα όλοι, πασόκοι και μη, περιμένουμε ή ελπίζουμε να το κάνουν. Προσωπικά δεν το θέλω, βλέπω όμως πολλούς να νομίζουν ότι φεύγοντας ο γαπ θα φύγουν και τα προβλήματα.
• Δεν θα αναλύσω περισσότερο τις διαφορές ανάμεσα στη δράση των δύο κυβερνήσεων διότι είναι προφανείς, ωστόσο θα αναλύσω την αντίδραση του λαού σε σχέση με αυτές.
• Όσο ήταν κλειστά τα επαγγέλματα, όσο κανείς δεν έλεγχε τίποτα και όσο συνεχιζόταν η ψευδαίσθηση ευημερίας, κανείς δεν είχε αντίρρηση. Γίνονταν κάποιες απεργίες, αλλά κανείς δεν γιαούρτωσε τον Καραμανλή, ούτε τον Σουφλιά που έχει συνείδηση μαύρη σαν τη κόλαση στο υπουργείο που ήταν, ούτε κάποιους άλλους που λέγανε κουβεντούλες όπως το νόμιμο είναι και ηθικό με τη σιγουριά ότι ο νόμος ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα τους, ώστε να υπάρχει πρόσχημα για ρεμούλα.
• Ωστόσο, ακόμα και οι γάτες έβλεπαν ότι εκτός από τους προϋπολογισμούς, ήταν και όλη η επικράτεια που είχε φτάσει σε σημείο να έχει κολλήσει και να μην προχωράει τίποτα. Και η κυβέρνηση Καραμανλή οργάνωνε χοροεσπερίδες. Ο Βαρβιτσιώτης τζούνιορ έλεγε στις ειδήσεις, θυμάμαι χαρακτηριστικά, ότι είχε πάει διακοπές στα Μπαρμπέηντος.
• Και οι Έλληνες, τίποτα.
• Ο γαπ, ο γατομαμής, είναι ότι είναι, αλλά έκανε πράγματα. Έκανε έλεγχο να βρεί ποιοί παίρνουν λεφτά που δεν δικαιούνται. Έβαλε την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ασχολήθηκε με προβλήματα που οι άλλοι δεν ήθελαν ούτε καν να αναγνωρίσουν ότι είναι προβλήματα, γιατί τους βόλευε να θεωρούμε φυσιολογικό το ότι κανείς δε νοιάζεται.
• Τα μέτρα που οι έλληνες δεν θέλουν, δηλαδή το άνοιγμα και όλα τα υπόλοιπα, είναι αυτά που τόσο καιρό λέγαμε ότι θα σώσουν την ελλάδα Μα το πληκτρολόγιό μου, εδώ σε αυτό το ιστολόγιο, κάναμε κουβέντες και λέγαμε ότι δεν υπάρχει η πολιτική βούληση να αγγίξει κανείς τους προνομιούχους, ότι κανείς δεν θέλει να πληρώσει το οικονομικό κόστος, ότι οι λύσεις είναι απλές αλλά η εξουσία είναι ανάλγητη .
• Τώρα, βρέθηκε ο τρελός που λέγεται γαπ να τα κάνει, και θέλουμε να τον ρίξουμε στα λιοντάρια, φωνάζουμε εναντίον του πιο άγρια από ότι θα φωνάζαμε σε όλα τα προηγούμενα λαμόγια.
• Το θέμα του δανείου δεν είναι θέμα πασόκ. Το θέμα του δανείου είναι έτσι και αλλιώς στο τέλος του, και αυτό σημαίνει ότι εφόσον ο ίδιος ο λαός υπερασπίζεται τα λαμόγια, τότε χρειαζόμαστε δανεικά για να υπάρχουμε σαν οικονομία.
• Το θέμα του δημοψηφίσματος, είναι κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό από την ψήφο εμπιστοσύνης.
• Άλλο αν θέλω τον γαπ ή όχι, άλλο αν θέλω ευρωποδάνειο ή όχι.
• Η ψήφος εμπιστοσύνης, είναι για τη βουλή. Ρωτάει ο γαπ τους βουλευτές αν θέλουν να συνεχίσει. Μέχρι τώρα, με εξαίρεση μερικούς από το πασόκ, όλοι οι υπόλοιποι λένε ότι δεν θέλουν να γίνουν όλα αυτά τα πράγματα. Θεωρούν τρομακτική την απελευθέρωση των επαγγελμμάτων γιατί έχουν συνηθίσει το κρατικό νταβαντζιλίκι, κι ήταν αυτός ο λόγος που έφτασε στο ταξί για ένα χιλιόμετρο να πληρώνεις επτά ευρώ.
• Ρωτάει ο γαπ, αφού τίποτα από όσα κάνω δεν σας αρέσει, ας το επισημοποιήσουμε.
• Αν όμως δεν με ρίξετε, τότε αυτό θα έχει σαν απόρροια τη δική σας ανάληψη ευθυνών, δλδ θα αναλάβετε εσείς την από εκεί και μετά δράση. Και αν γίνει αυτό, ποιός θα πει όχι στην Ευρώπη?
• Το δημοψήφισμα απευθύνει το ίδιο ερώτημα σε εμάς.
• Σε όλους αυτούς που λένε ότι δεν θέλουν το μνημόνιο, σε όλους αυτούς που ρίχνουν γιαούρτια, σε όλους αυτούς που εμποδίζουν τα πράγματα που γίνονται. Είναι σα να τους λέει ότι αν θέλετε να βγούμε από το μνημόνιο, είναι δυνατόν να γίνει, αρκεί να το πείτε.
• Και για όσους υποστηρίζουν ότι ο λαός δεν γνωρίζει τις λεπτομέρειες του μνημονίου, εγώ θα διαφωνήσω λέγοντας ότι ξέρουμε και παραξέρουμε. Για να μείνουμε στην ευρώπη, πρέπει να τηρήσουμε τους ευρωπαικούς κανόνες. Όπως όλες οι υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες.
• Βγαίνοντας από το μνημόνιο, αυτομάτως χάνονται όλα τα χρήματα μας. Εισαγωγές σταματάνε και τρώμε ότι έχουμε στο ψυγείο μας. Μετά από αυτό, αθλιότης.
• Μένοντας στο μνημόνιο, πρέπει να πραγματοποιηθούν όλες οι ευρωπαικές αλλαγές ώστε να συμβαδίσουμε με την ευρώπη.
• Η προσωπική μου άποψη, αν και δεν το περίμενα όταν πρωτοβγήκε ο γατομαμής, είναι ότι κανένας άλλος δεν θα έχει τα κοχόνες να συνεχίσει. Ειδικότερα μία κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία εκτός από χρόνο να οργανωθεί θα χρειαστεί και προσωπικότητες που δεν βλέπω από πουθενά να προκύπτουν.
• Το δημοψήφισμα πρέπει να γίνει ώστε οποιαδήποτε και να είναι η απόφαση, οι έλληνες να πάψουν να αντιφάσκουν, ο ένας να λέει ότι πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα και ο άλλος να λέει ότι οι αλλαγές είναι κακές.
• Αν βγούμε από το μνημόνιο, τότε όλοι μαζί θα πεινάσουμε και θα το ξέρουμε αυτό διότι όλοι μαζί πήγαμε στην κάλπη.
• Αν μείνουμε στο μνημόνιο, τότε όλοι μαζί θα πορευτούμε στην ευρώπη, με ότι αυτό σημαίνει.
• Μα, αποφασίστε τί θέλετε επιτέλους!