Αυτό που θέλουν οι....

• Στην πλαινή "δημοσκόπηση" γίνεται προφανές ότι στην πλειοψηφεία τους οι φίλοι που ψήφισαν θέλουν να γίνουν οι αλλαγές.
• Παρόλο που το δείγμα είναι πολύ μικρό (η παρέα μου συν καναδυό τυχαίοι περαστικοί) μπορεί κανείς να υποθέσει ότι σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι που επιθυμούν να ανοίξουν τα επαγγέλματα, να εφαρμοστεί το εννιαίο μισθολόγια και, κυρίως, να υπάρξει δικαιοσύνη στα πολιτικά σκάνδαλα που εξευτέλισαν κάθε έννοια συλλογικότητας στην ελλάδα.
• Πράγμα που δε κάνει να απορώ: μα γιατί αγανακτείτε?
• Δεν θέλετε να μπεί κανόνας στο πως αμοίβονται οι δυ? Δεν πρέπει να αλλάξει το σύστημα που μέχρι τώρα ευτέλιζε τη δουλειά των φοιτητών στις σχολές? Δεν θέλετε να σταματήσει η ξεφτίλα?
• Δεν θέλετε να ανοίξουν τα επαγγέλματα που ανεβάζουν το κόστος μίας απλής δουλειάς στα ύψη, άρα σταδιακά καταλήγουμε να τα πληρώνουμε δύο φορές, μία νόμιμη και μία "μαύρη"?.
• Ποιός θα τα κάνει όλα αυτά?
• Ένας άγγελος με άσπρα φτερά, ο Αη Βασίλης ή μήπως η νεράιδα με το ραβδί?
• Να, λοιπόν, γιατί δεν αγανακτώ, αλλά λέω γειά στα χέρια σου ρε γιωργάκη, ειδικά μάλιστα αν τα πραγματοποιήσεις όλα αυτά που λές, αντί να μας φοβερίζεις με αυτά όποτε έρχεται η τρόικα.
• Γιατί μέσα στους αγανακτισμένους είναι ο υπάλληλος του οαεδ που μου έφαγε δύο δόσεις και δεν έβρισκα το δίκιο μου πουθενά, γιατί είναι όλοι τους μία συμμορία, είναι ο εφοριακός που καθυστέρησε μία υπόθεσή μου με την άγνοιά του, με αποτέλεσμα να χάσω πολύ χρήμα και χρόνο από τη ζωή μου, αλλά τα φιλαρακια του ήξερε μια χαρά να τα εξυπηρετήσει. Μέσα στους αγανακτισμένους ήταν και ο γιατρός που με φλόμωνε στα φάρμακα που δεν χρειαζόμουν ώστε να πάρει μπόνους από τον κύριο με το βαλιτζάκι, ο οδοντίατρος που μου βούτηξε τον τροχό πρώτα στο άρρωστο δόντι και μετά στο υγιές για να το μολύνει επίτηδες, ο δάσκαλος που επέτρεπε την αντιγραφή για να μας ξεφορτωθεί, ο δικηγόρος που έφαγε λεφτά από τον πατέρα μου και ο καταστηματάρχης που μου χρέωνε χρυσά προιόντα που αγόραζε για φύκια, με κέρδος τρείς χιλιάδες τα εκατό.
• Μέσα στους αγανακτισμένους, είναι και όλοι εκείνοι που έκλεβαν, που μπήκαν με μέσο, ή πληρώνονταν χωρίς να κάνουν τίποτα, όλοι εκείνοι που έγιναν πλούσιοι όχι με τη δουλειά τους αλλά με τις πλάτες των νταβατζήδων.
• Όλοι εκείνοι που, όταν έλεγες "Βοήθεια, έχασα τη δουλειά μου!" σε κοιτούσαν περιφρονητικά, και απαντούσαν ότι έτσι είναι το σύστημα.
• Ας φωνάξουν τώρα λοιπόν, και ας φωνάξουν πολύ δυνατά,κι αυτοί λίγο τώρα, όχι να κουνιόνται επιδεικνύοντας τους καρπούς της κλεψιάς τους.
• Ας φωνάξει ο τελωνειακός και ο οποιοσδήποτε άλλος ρετιρές, που είχε εκβιαστικά εξασφαλισμένη την καλοπέραση: "ή μου κάθεσαι ή χάνεις την περιουσία σου".
• Κι όπως έλεγα σε μία φίλη μου που σε τίποτα δε φταίει, τώρα πάω στην υπηρεσία της αρεσκείας μου και, εκτός που τρέχουν πανικόβλητοι να κάνουν δουλειές που είχαν ξεχάσει πως να κάνουν (αν είχαν μάθει και ποτέ τους), με εξυπηρετούν και σα να είμαι κυρία λοβέρδου τουλάχιστον, και με χαμόγελο μάλιστα.
• Εκεί που έμπαινα στο μαγαζί και ο τύπος δεν καταδεχόταν να ρίξει λίγο την τιμή γιατί "οι τιμές είναι φιξ από την εταιρεία" λες και δεν ήξερα ότι αγοράζει πέντε ευρώ και πουλάει εκατόν είκοσι, τώρα το ίδιο προιόν το πουλάει στο ένα πέμπτο της τιμής και μου κάνει και επιπλέον σκόντο, σύν κερνάει και καφεδάκι, άμα λάχει.
• Η μπύρα στο στέκι μου, από πέντε ευρώ έχει πάει στα τρία, άρα με δεκαπέντε ευρώ αντί για τρείς μπύρες, πίνω πέντε-περισσότερη διασκέδαση. Ο καφές από τα δύο, τρία ή ότι άλλο θες, σε πολλά μαγαζιά τον βρίσκεις με ένα ευρώ. Τα καφενεία προσφέρουν ένα σωρό μεζεδάκια με το ούζο, για να τραβήξουν από αλλού τους άφραγκους μερακλήδες.
• Ο κομμωτής, εκεί που ήταν όλο στυλ, τουπέ και ύφος, αντί να μου πεί ότι δεν μπορεί και ότι δεν κάνει χτενίσματα στο σπίτι ούτε βαψίματα και ότι δεν έχει χρόνο για εμένα, τώρα, μόνο τούμπες που δεν κάνει, και μάλιστα από πάνω μου κάνει και καλή τιμή.
• Και μόνο το να βλέπεις τον τοπικό μεγιστάνα να ζητάει από την ταπεινή εσένα σκόντο πέντε ευρώ, ενώ μέχρι τώρα ούτε καλημέρα δε σου έλεγε για να μη λερώσει τις φωνητικές του χορδές, είναι μία ικανοποίηση από μόνο του.
• Άρα, επαναλαμβάνω το ερώτημα.
• Αφού όλοι ξέρουμε το τί συνέβαινε στις κλίκες και στα συνάφια, αφού όλοι θέλουμε να είναι αποτελεσματικότερο και δικαιότερο το σύστημα, αφού όλοι θέλουμε να γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν, τότε γιατί αγανακτούμε?
• Θέλω να αλλάξει το πανεπιστήμιο, θέλω να αλλάξει το δημόσιο, θέλω να αλλάξει ο ιδιωτικός τομέας και το σύστημα υγείας.
• Θέλω να υπάρχουν κανόνες και θέλω να αλλάξει επιτέλους κάτι.
• Θέλω ο γαπ να κάνει αυτά που είπε ότι θα κάνει.
• Ξέρω όμως ότι μερικοί από εσάς το βλέπουν αλλιώς.
• Οι γιατροί θέλουν να γίνουν όλα, εκτός από την αλλαγή το σύστημα υγείας, οι δάσκαλοι θέλουν να αλλάξουν όλα εκτός από την παιδεία, οι ταξιτζήδες να ανοίξουν όλα τα επαγγέλματα εκτός από το δικό τους.
• Και αυτός είναι ο λόγος που δεν έχει συμβεί η περίφημη "επανάσταση".
• Γιατί έτσι είναι το σύστημα.