Παθολογικοί Οπαδοί

• Πολλοί λυπούνται για πολλά.
• Άλλος για την απογοητευτική προβλεψιμότητα των επικοινωνιακών βόθρων: ακούς διάφορους να μιλάνε και σκέφτεσαι κάτι όπως "Εμ! τι θα έλεγε..." ή "Καλά τώρα..." ή ίσως "Τώρα σε πιστέψαμε. Μη σφίγγεσαι, μεγάλε".
• Άλλος λυπάται για την ξεχειλωμένη αριστερά, που έγινε όργανο, αν και δεν ξέρω κατά πόσο έγινε αυτό συνειδητά ή ασυνείδητα.
• Άλλος λυπάται για το μέλλον κι άλλος για το παρελθόν.
• Προσωπικά λυπάμαι που υπάρχουν ακόμα άτομα που εξακολουθούν να έχουν προσδοκίες, που ακόμα στοιχίζονται πίσω από τα λαμόγια και απαγγέλλουν διθύραμβους για τη μία ή την άλλη απόχρωση.
• Απογοητεύομαι γιατί ενώ από τα λαμόγια και τα κομματόσκυλα δεν περιμένω τίποτα καλύτερο, όταν βλέπω απλούς ανθρώπους που θα έπρεπε μετά από όσα έχουν συμβεί να πάρουν των ομματιών τους, ακόμα, ακόμα είναι πιστοί.
• Πιστοί στο κόμμα, οποιοδήποτε κόμμα και μέσα βάζω και τους αριστερούς, πιστοί στην ομάδα, πιστοί στους "δικούς μας". Ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που στήνονται με ευλάβεια να δουν τον έναν και κλείνουν ή αλλάζουν κανάλι σιχτιρίζοντας μόλις βγεί ο άλλος, ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι το κουκουέ θα σώσει τον οποιονδήποτε, που περιμένουν από κάποιον τη σωτηρία.
• Για αυτό λέω ότι αφού ακόμα δεν μάθαμε, μετά από όσα πάθαμε και ακόμα νομίζουμε πως ο ηγέτης είναι ανώτερος, τότε δεν υπάρχει ελπίδα.
• Γιατί η ιδεολογία πέθανε στη γέννα, γεννώντας την πράξη.
• Όταν η δράση έχει ανεπιθύμητο αποτέλεσμα, τότε την αλλάζουμε. Δεν μένουμε προσκολλημένοι στο τροπάριό μας, αγνοώντας τον κόσμο που καίγεται γύρω μας, επειδή δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μας ή δεν αναφέρεται στο καταστατικό.
• Περισσότερο από όλα, λυπάμαι γιατί είδα μόνο χαμαιλέοντες, να λένε τα ίδια λόγια από διαφορετικά έδρανα, ότι είπε ο γαπ, είπε και ο σαμ, ότι είπε η αλέκα είπε και ο καρατζατέτοιος , ότι είπε η αλέκα είπε και ο γαπ.
• Ας είναι, λοιπόν.
• Αφού τίποτα δε μάθαμε παρά μόνο πως να κουνάμε σημαίες, τότε σημαίες μέχρι τέλους.
• Φωτιά και μπούρμπερη.
• Προχώρα.
• Διάλυσέ τα όλα.