Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Έγκλημα και Τιμωρία

  • Βασικά, μιλάμε πάντα σε θεωρητικό επίπεδο, αφού όπως είπε κάποιος πολύ έξυπνος και μάγκας τα μάλα, η επανάσταση είναι αδύνατη γιατί όσοι την επιθυμούν δεν έχουν τα μέσα και όσοι έχουν τα μέσα τάσσονται με την εξουσία άρα δεν την επιθυμούν, αν και αλλιώς είναι η διατύπωση του αθηνόβιου και αλλιώς οι περίτεχνοι γλωσσικοί στροβιλισμοί ενός λογοτέχνη.
  • Ωστόσο, οι μή-έχοντες τα μέσα, έχουν τον εαυτόν τους.
  • Και, ενώ η απώλεια ανθρώπινης ζωής υπέρ οιουδήποτε σκοπού με βρίσκει καθέτως και προς κάθε κατεύθυνση αντίθετη, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να αγωνιστεί κανείς, λιγότερο δραματικοί, λιγότερο τελεσίδικοι και πιο αποτελεσματικοί, γιατί ενώ αν πεθάνεις κανείς δεν θα δώσει δεκάρα τσακιστή αντιθέτως θα σκάσει από το κακό του αν λιγοστέψουν τα κέρδη του.
  • Εκεί που πονάει, λοιπόν, στα κέρδη.
  • Άλεφ, άλφα με κέρατα βουβαλίσια, η παύση πληρωμών προς πάσα κατεύθυνση. Ο έλλην το έχει ήδη εφαρμόσει με εξαιρετική επιτυχία, καθιστώντας τη παραοικονομία επικρατέστερη και ογκωδέστερη σε συναλλαγές από την επίσημη, αλλά με πολλές παρενέργειες και κινδύνους, όπως όλοι γνωρίζουμε, διότι αν και ελεύθερος από περιορισμούς, διατρέχεις τον κίνδυνο της εκτός ελέγχου συναλλαγής, να πιαστείς κορόιδο και να μην υπάρχει ένας νόμος να σε προστατέψει, εν ολίγοις. Θα μου πείς, στην ελλάς όλοι μια οικογένεια είμαστε, όμως ο καθένας θα προτιμούσε να χρεωκοπήσει ο αδερφός του παρά ο ίδιος.
  • Βήτα, δηλαδή άλφα συν ένα, μαζικές κινήσεις προς μία, την ίδια κατεύθυνση από όλα τα μέλη μίας κοινωνίας, όχι απαραιτήτως βίαιες αλλά με τέτοιο όγκο ώστε να πυροδοτήσουν αντιδράσεις ανεξέλεγκτες από την εξουσία. Πιχί, να σηκώσουν όλοι μαζί τα λεφτά τους από τις τράπεζες, να τα μεταφέρουν σε άλλες χώρες, κτλ. Αυτά δεν γίνονται, παρά μόνο καθοδηγούμενα και προμελετημένα. Οπωσδήποτε τα μυαλά των οικονομοτέτοιων έχουν καλύτερα εργαλεία για την πρόβλεψη τέτοιων τάσεων, έτσι ώστε να είναι κάτι παραπάνω από ασφαλές να υποθέσει κανείς ότι τις περισσότερες φορές αποτελούν μέρος του σχεδίου. Όπως, φερ' ιππείν το να οδηγήσεις μία κοινωνία στα εισαγόμενα προϊόντα απλά και μόνο επειδή εσύ υπέγραψες μία συμφωνία με καλή μίζα, κτλ.
  • Μέσα στα πλαίσια του βήτα, είναι δυνατόν να γίνουν πολλά από το πόπολο, μόνο που το πόπολο δεν είναι αρκετά συγκροτημένο ώστε να συντονιστεί και να υπακούσει αποτελεσματικά. Επιπλέον, ακόμα και αν καταφέρει να επικοινωνήσει μία απόφαση που να εγκριθεί από όλους ασχέτως κλάδου επαγγέλματος και συμφερόντων, να εφαρμοστεί πριν την αντιληφθούν οι κανάγιες της εξουσίας και να μην διασπαστούν και χωρίς να εξαντληθούν από την συνεχή έκθεση στη φθορά, ακόμα κι αν τα καταφέρουν λέω, τότε κανείς δεν εγγυάται για το τι θα ακολουθήσει, όπως με την αίγυπτο όπου σκοτώθηκαν οι άνθρωποι και την επόμενη κυβέρνηση θα την αναλάβουν κάποιοι που θα έχουν συμφωνήσει οι παρατρεχάμενοι της προηγούμενης.
  • Εφόσον λοιπόν είναι προφανές πως ότι και αν κάνει κανείς, είναι σχεδόν αδύνατον να πετύχει το ιδανικό, η μόνη ελπίδα είναι να συμβεί κάτι το εκρηκτικό, όχι συντεταγμένα και οργανωμένα αλλά ξαφνικά και απρογραμμάτιστα, αλλά να είναι και το σωστό "κάτι" που δεν θα καταλήξει σε αιματοχυσίες ή ανατροφοδότηση της δυσπραγίας, όπως οι προπηλακισμοί, και άλλες αηδίες οι οποίες αν και απόλυτα δικαιολογημένες, δίνουν αφορμές για επικοινωνιακά παιχνίδια, τύπου "καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται" ή το περίφημο που άκουσα εχτές ότι χωρίς δημοκρατία και βουλή δεν υπάρχει κράτος, τη στιγμή που το κράξιμο δεν αφορά το ιδανικό ούτε το θεσμό τη δημοκρατίας αλλά καθεαυτά τα πρόσωπα, τους αγύρτηδες και τους μπεζεβέγκηδες που δήθεν και καλά "λειτουργούν" για το καλό μας.
  • Άρα, τρία τα ζητούμενα. Να έχει οικονομικές συνέπειες που να μην αρέσουν σε αυτούς που μας ταλαιπωρούν, να είναι ασφαλές για εμάς και να μην τραυματιστούμε ούτε με άλλο τρόπο να πάθουμε το οτιδήποτε και να είναι εύκολο για όλους να εφαρμοστεί άμεσα και χωρίς προγραμματισμό εντός ωρών.
  • Αύριο, να μη γίνει καμμία συναλλαγή, καμμία δουλειά, καμμία μετακίνηση.
  • Αύριο, να κάτσουμε όλοι στα σπίτια μας, στον καναπέ μας και να μην πάμε στη δουλειά, να μην πάμε στην καφετέρια, να μην βγούμε το βράδυ, να μην αγοράσουμε τίποτα, να μην πληρώσουμε το νοίκι ούτε τίποτα άλλο, να φάμε ότι υπάρχει στο σπίτι και να συνεννοούμαστε τηλεφωνικά η μέσω ίντερνετ για την επόμενη κίνηση.
  • Για τρεις ημέρες, τετάρτη, πέμπτη και παρασκευή.
  • Αν θέλετε, όσο είμαστε σπίτι, να μπούμε όλοι μαζί στο όπενγκοβ μέχρι να πέσει.
  • Αν ακόμα επιθυμείτε, να επαναληφθεί αυτό για δέκα συνεχόμενες εβδομάδες, τρείς ημέρες από τις επτά να μην κουνιέται φύλλο στην αγορά.
  • Ή, ακόμα, να βγεί λίστα κερδοσκόπων των οποίων τα προϊόντα να μείνουν απούλητα, όπως πιχί για έναν μήνα να μην αγοράσει κανείς τίποτα από τα σούπερμάρκετ μασούτης ή από τα τζάμπο, που έχουν τους εργαζόμενους για σκλάβους για τρείς κι εξήντα. Τίποτα να μην πουληθεί από αυτά, ούτε από άλλα σαν αυτά.
  • Και μετά, τον επόμενο μήνα να πιάσουμε τον γερμανό, την δοή τον οαεε ή το ικα.
  • Ένας μήνας αποχής αρκεί.
  • Το ζήτημα είναι, αυτό που θα συμβεί μετά, θα μας αρέσει?
  • Μήπως καταστρέφοντας το σύστημα, θέτουμε εαυτούς σε θέση που δεν μας αρέσει, δλδ χωρίς ευκολίες και χωρίς ωραία πράγματα?
  • Προσωπικά, η ιδέα με βρίσκει αντίθετη.

4 σχόλια:

  1. Προκειμένου όσοι μας πουλάν τα ωραία τους πραγματάκια, να μας κλέβουν αλλα και να κλέβουν και το Κράτος, καλύτερα χωρίς καλούδια.
    Δεν καταλαβαίνω γιατι κάποιος που μου παρέχει ας πούε ενα δάνειο, δηλ. Τράπεζα, αφήνεται στο απυρόβλητο επειδη ακριβώς παρέχει κάτι αναγκαίο ενω μας κλέβει ασύστολα και κατ' εξακολούθηση με ψιλά γράμματα και χρεώσεις παράλογες.
    Πόσο κέρδος είπαμε ανακοινώνουν οι Τράπεζες κάθε τέλος έτους ; Εεεε ; Ειπες πάνω απο 140% ;;;
    Ποιός απο όλους μας βγάζει 140% κέρδος ;
    Αλλα οι Τράπεζες απο μόνες τους ειναι μια ξεχωριστή συζήτηση.
    Υπάρχουν τόσα άλλα παραδείγματα όπως οι κατασκευαστές/πωλητές ακινήτων, ακόμα και οι φούρνοι και τα ψιλικατζίδικα.
    Οχι δεν ειμαι διατεθειμένος να σκύβω άλλο σε τούτους. Να σκύψουν επιτέλους και αυτοί. Και περισσότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άμα δε σπάσεις αβγά, ομελέτα δεν κάνεις.
    Παρεμπιπτόντως, αν κάτι δεν αξίζει τη ζωή σου, τότε μάλλον δεν είναι αρκετά αξιόλογο ώστε να αγωνιστείς να το πετύχεις.
    Φυσικά το κέρδος είναι η μέγιστη αξία με βάση... το αξιακό σύστημα με το οποίο μπολιάστηκε η κοινωνία τα τελευταία 60 περίπου χρόνια, άντε να γίνω λαργε, τα τελευταία 90.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τζονακο
    να προσέχεις τι εύχεσαι

    άμπαν
    το κέρδος ή το πολύ κέρδος? υπάρχει μία σαφής διαφορά ανάμεσα στα δύο.

    το αξιακό σύστημα... η ελλάδα πέρασε πάρα πολλά στο διάστημα που αναφέρεις και τα παραδείγματα άλλων χωρών που υποτίθεται ότι έχουν προοδεύσει, το έκαναν μετά από μακροχρόνιες περιόδους όχι απλής ειρήνης, αλλά ευημερίας.

    Για παράδειγμα, πάρε από έναν αυστριακό ή ελβετό το σύστημα που συγκεντρώνει πόρους όλης της γης σε δύο στρέμματα χώρα, και δες πόσος πολιτισμός θα απομείνει.

    Η ελλάδα, θαρρώ πως, δεδομένων των συνθηκών, δεν τα πήγε και τόσο άσκημα.

    Μπορεί και καλύτερα, είμαι σίγουρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα,μπορώ να αναδημοσιεύσω τις προτάσεις;Σονόρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!