Το φύλλο της συκιάς

• Είναι φτιαγμένο από δικαιολογίες.
• Παρατηρώντας τον εαυτό μου να δικαιολογεί τα σφάλματα και τις αναβολές του, και αναζητώντας το λόγο για τον οποίο αυτό που λέω μέσα μου βολικά το προσαρμόζω σε αυτό που είμαι διατεθειμένη ή όχι να κάνω, βρίσκω τελικά ότι το κατακάθι των προθέσεών μου είναι ότι έτσι μου αρέσει.
• Για τον άλφα ή βήτα λόγο, μέσα μου, ακόμα και όταν κανείς δεν με ακούει ή κανείς δε δίνει σημασία, όσο μικρό ή μεγάλο θέμα κι αν έχω μπροστά μου,νιώθω αυτή την ανάγκη να λογοδοτήσω, ίσως σε κάποιον αόρατο κριτή ή θεατή, να πω την ιστορία μου, ίσως σαν μία μίνι ημέρα της κρίσης. Απολογία σε κάτι. Και έτσι δικαιολογώ όσα κάνω.
• Λέει ο εαυτός μου στον εαυτό μου ότι αυτό είναι απαραίτητο ή αδιαπραγμάτευτο, ότι αυτό είναι σημαντικό και ότι κάτι άλλο μπορεί να περιμένει. Η σειρά ιεράρχησης, τελικά όμως, είναι κατά προτίμηση και όχι αναγκαιότητα.
• Δεν ξέρω αν αυτό είναι τρομερό να το συνειδητοποιεί κανείς, όμως συνειδητοποιώντας ότι ακόμα και τα σφάλματα, ήταν επιλογές μου και τα έκανα επειδή μου άρεσαν, αναρωτιέμαι αν αυτό ελαφρύνει το κόστος των συνεπειών.
• Μετά βλέπεις ότι όλοι έτσι κάνουν, έστω και αν δεν το δέχονται ή το αποδίδουν σε κάποια αρετή ή καθήκον, όμως από όλα τα καθήκοντα διαλέγουν αυτό που τους αρέσει.
• Ναι, είμαι από εκείνους που κάνουν μόνο όσα μου αρέσουν, ευλογώ δε τη συμπαντική ολότητα που μου δόθηκε η δυνατότητα να το κάνω αυτό και που έτυχε να μου αρέσουν πολύ βολικά και συμβατικά πράγματα. Απλά στη σύλληψη και την εκτέλεση, όπως μία ασφαλής ρουτίνα και μία αμέριμνη κοινωνικότητα.
• Κοιτώντας πίσω, αν και η απόσταση δεν είναι και τόσο μεγάλη δα, αντιλαμβάνομαι ότι δεν χρειάζονταν οι δικαιολογίες.
• Τίποτα δεν πρέπει.
• Το μόνο που προσφέρει είναι φαγούρα.