Εκείνος που ξέρει τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις, μιλάει χωρίς λόγια. ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΣ

• Καθώς πλησιάζει το Πάσχα, δεν μπορεί κανείς παρά να είναι ευγνώμων για αυτό το δεκαπενθήμερο διάλειμμα, πολυπόθητο και ευεργετικότατο, ακριβώς τη στιγμή που το χρειαζόμαστε.
• Το γιατί το χρειαζόμαστε, ίσως να μην έχει τόση σχέση με την πραγματική σωματική κούραση, αφού ο όρος "εργασία" έχει πλέον διαφορετική σημασία από τότε που πρωτο-καθιερώθηκε το Πάσχα σαν γιορτή. Ίσως έχει σχέση περισσότερο με αυτά που νιώθει ένας άνθρωπος εντός του όταν η φύση γύρω του αλλάζει. Ή ίσως να πρόκειται για συνδυασμό των δύο...
• Σημασία έχει ότι υπάρχει.
• Και δεν είναι ούτε υπερφυσικό, ούτε μεταφυσικό, απλά αποτέλεσμα προσεκτικής και μακροχρόνιας παρατήρησης. Για αυτό και δεν άλλαξε με τον καιρό, διότι εξυπηρετεί τις ανάγκες των ανθρώπων, σε πολλά επίπεδα.
• Μπορεί κάποιος να μην πιστεύει ότι υπάρχει ένας αγαθός παππούλης (ή ένας χοντρός ημίγυμνος) με λευκή γενειάδα στα σύννεφα, όμως πολλές πρακτικές αποτελούν μέρος της ζωής μας, ούτως ή άλλως. Αυτό γίνεται πιο φανερό αν διαβάσει κανείς σύγχρονες μελέτες που με στόμφο επιβεβαιώνουν το αυτονόητο, κάτι ιν δε λάηνς οφ "Η τρέλα του μαρτίου" ή "οι κύκλοι της παραγωγικότητας" και πάει λέγοντας. Όπως και το ότι πολιτισμοί με παρόμοιες γεωπολιτικές συνθήκες ακολουθούν παρόμοιες θρησκευτικές πρακτικές.
• Δεν υπάρχει τίποτα το μυστικιστικό ή υπερφυσικό, απλά η άγνοια ενός τραγόπαπα, που ωραιοποιείται με συμβολισμούς και μεταφορές, που όμως πολλές φορές εκλαμβάνονται σαν κυριολεξίες.
• Τελικά, ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο έγκλημα του παπαδαριού, η μετατροπή μίας απλής, πρακτικής και γήινης πνευματικότητας σε μυστικιστικό ελιτισμό και εξουσιαστική προπαγάνδα ή, ακόμα χειρότερα, σε χειρομαντεία και τζόγο.
• Δεν είναι να απορείς που γέμισε ο τόπος "άθεους".
• Και μπαίνουν τα εισαγωγικά όχι προς αμφισβήτηση της θέσης των άθεων αλλά γιατί αυτά που υποστηρίζουν οι άθεοι συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με τις φιλοσοφικές και πνευματικές απολήξεις ορισμένων θρησκειών, όπως ο τίτλος της ανάρτησης.