- Εναλλακτικός τίτλος ανάρτησης: "Πως να γεμίσετε τηλεοπτικό χρόνο φτηνά"
- Παίρνουμε έναν ή δύο ( ή όσους αντέχει η τσέπη μας) διάσημους περασμένων εποχών. Αυτοί ψοφάνε να ξαναζήσουν την παλιά δόξα, ελπίζουν να ανέβει πάλι το κασέ τους ή να επανέλθουν στην δημοσιότητα και για αυτό το λόγο δέχονται να κάνουν ότι καραγκιοζιλίκια θες. Σύν ότι, λόγω παλαιότητος, μπορούν να πλασαριστούν ως ντίβες, βεντέτες, ειδήμονες, σταθερές αξίες, βετεράνοι και άλλες μπούρδες.
- Βασικά αυτό που θα κάνουν είναι να αναμασάνε τα ίδια κόλπα, την ώρα που εσύ θα τους διαφημίζεις ως κλασσικούς, διαχρονικούς, κτλ, μήπως και δεν καταλάβουν οι τηλεθεατές ότι δεν γελάνε και βαριούνται θανάσιμα.
- Ιερά τέρατα, χωρίς το ιερά.
- Άχ, βρε κωστάλα, πρέπει κι εσύ να ζήσεις, υποθέτω...
- Μετά, προσθέτεις μερικούς άγνωστους αλλά νέους και όμορφους παίκτες, για να αντισταθμίσεις την ασχήμια και τη βαρεμάρα των παλιών. Οι νέοι και άγνωστοι, επειδή επιδιώκουν την αναγνώριση ή ανέλιξη ή προώθηση κτλ, είναι και αυτοί διατεθειμένοι να κάνουν ότι καραγκιοζιλίκια θες, τζάμπα και δωρεάν.
- Στήνεις μία εκπομπή που χαρακτηρίζεται ως ριάλιτυ, πάνω σε παλιά σκηνικά τοποθετημένα με διαφορετική διάταξη ώστε να μην αναγνωρίζονται. Το πολύ-πολύ να ρίξεις ένα βάψιμο, κι αυτό είναι όλο. Ή, ακόμα καλύτερα, τα χρησιμοποιείς όπως είναι, σαν σήκουελ! Καλή μαγκιά αυτή, προτιμάται, προτείνεται και συνιστάται από όλους τους σταθμούς
- Μερικές φορές, χρειάζεσαι και μία οικοδέσποινα ή έναν οικοδεσπότη. Εδώ ίσως χρειαστεί να ξοδευτείς λίγο, αλλά με την κρίση που μας δέρνει, οι αστέρες που μέχρι προχθές το έπαιζαν αφ' υψηλού και ακατάδεχτοι, τώρα ρίχνουν τα μούτρα τους για μία εμφάνιση στην πάνια ή μία θέση κριτή στο ντάνσινγκ.
- Δεν έχει σημασία αν είναι συγγραφέας ή τραγουδιστής ή διακεκριμένος δημοσιογράφος ή διευθυντής ορχήστρας ή πρώην πολιτικός: ο μήνας να βγαίνει, και όλα τα άλλα είναι οδοντόκρεμες.
- Έχεις λοιπόν όλα τα συστατικά.
- Τώρα στο προκείμενο.
- Βάζεις πολλή γκλαμουριά, η οποία επιτυγχάνεται με εφφέ του υπολογιστή στους τίτλους έναρξης: γυαλιστερά αστεράκια, χρυσά αστεράκια, εκρήξεις χρωματιστού φωτός, κορδέλες, ανιμέσιον... όλα αυτά γίνονται σχετικά εύκολα πάνω σε έναν και μόνο υπολογιστή και προσδίδουν αίγλη στην φτηνιάρικη παραγωγή μας.
- Τώρα, επειδή το ζητούμενο είναι να γεμίσει ο τηλεοπτικός χρόνος χωρίς να ξοδευτούμε, είναι ανάγκη να τεντώνουμε ένα τηλεοπτικό συμβάν, να το τραβάμε όσο περισσότερο μπορούμε, μέχρι να ξεχειλώσει και να καλύψει μία τηλεοπτική ώρα, έτσι ώστε να μας μείνει κάτι και για το επόμενο επεισόδιο, να μπορεί να διακοπεί για διαφημίσεις και να μη χρειάζεται δεύτερο τηλεοπτικό γεγονός για συμπλήρωμα, πράγμα το οποίο θα ανέβαζε το κόστος.
- Για να ξεχειλώσουμε την διάρκεια του τηλεοπτικού γεγονότος, ο καλύτερος τρόπος είναι η επανάληψη. Επαναλαμβάνουμε φράσεις, πληροφορίες, σκηνές, ή ότι άλλο ταιριάζει, όσες φορές χρειαστεί. Για παράδειγμα, μπορεί να επαναλάβει κανείς πεντέξι φορές τι πρόκειται να ακολουθήσει "Πρώτα θα παρακολουθήσουμε τους χορευτές, μετά θα βαθμολογηθούν από τους κριτές και τέλος θα ανακοινωθεί ο νικητής" είναι μία φράση που μπορεί να επαναλαμβάνεται μετά και πριν από κάθε διαγωνιζόμενο, αν και είναι φρόνιμο να αλλάζουμε λίγο την διατύπωση για να μην το καταλάβουν οι τηλεθεατές και καταλάβουν ότι βλέπουν το ίδιο πράγμα όχι το τελευταίο δίωρο, αλλά τους τελευταίους δώδεκα μήνες.
- Το καλύτερο όλων είναι η επανάληψη βίντεο, με κάθε πρόφαση: το ζήτησαν οι τηλεθεατές (δηλαδή με συγχωρείς, εσύ πόσες φορές τηλεφώνησες σε τηλεοπτική εκπομπή για να ξαναδείς κάτι....), για να ξαναθυμηθούμε το κάθε τραγούδι, για να δούμε καλύτερα τί φόραγε ο κάθε βιπ εψές στο σουβλατζίδικο, και πάει λέγοντας.
- Αφού έχουμε μία αρκούντως μεγάλη εκπομπή, μπορούμε να επαναλάβουμε και τα επεισόδια, το καλοκαίρι, τις γιορτές, όταν απεργούν οι δημοσιογράφοι ( η μενεγάκη γιατί απέργησε? πιάνεται κι αυτή για δημοσιογράφος?) ή όποτε δεν θέλουμε να ξοδευτούμε, δηλαδή πάντα. Επ' άπειρον.
- Γιατί, το "δύο ξένοι" καλύτερο ήταν που προβάλλεται ακόμα, ή το "κωνσταντίνου και ελένης"? Ή τα "φιλαράκια"?
- Έχοντας εκμεταλλευτεί στο έπακρο, χρονικά, την εκπομπή μας, μπορούμε να την εκμεταλλευτούμε ακόμα περισσότερο με την αναμετάδοση και σχολιασμό από άλλες εκπομπές.
- Κυρίως στα πρωινά ή μεσημεριανά, κάνεις ότι γουστάρεις. Πριν την προβολή της εκπομπής, δείχνεις ένα τρέηλερ και ο σχολιασμός με τις συνεντεύξεις των συμμετεχόντων το οποίο μπορεί να κρατήσει μία ώρα, άνετα. Μετά την προβολή της εκπομπής δείχνεις τα παρασκήνια, τα σχόλια και τις εντυπώσεις, οπότε άλλη μία ώρα, χωρίς κανένα πρόβλημα.
- Ακόμα και οι ειδήσεις, αποτελούν υλικό προς επανάληψη. Ειδικά ο λαζόπουλος το έχει κάνει δελτίο ειδήσεων, σχεδόν κυριολεκτικά, για να μην αναφέρουμε το ράδιο αρβύλα ή τον θέμο.
- Μετά αρχίζεις να σχολιάζεις τι είπε ο ένας και ο άλλος τί ήθελε να πει και τί εννοούσε, άλλες δύο ώρες τουλάχιστον.
- Εδώ μπορεί να βοηθήσει η οικοδέσποινα της εκπομπής. Αν δεν έχει την αναμενόμενη ανταπόκριση από το κοινό, τότε εφαρμόζεις την τακτική "κορομήλειο δάκρυ" που συνεπάγεται να εξίσταται η οικοδέσποινα και να κατηγορεί για συνομωσίες όσους της δίνουν κακές κριτικές, βρίζοντας και απαξιώνοντάς τους, ανατροφοδοτώντας τον φαύλο κύκλο "μου'πες-σου'πα" εις τον αιώνα τον άπαντα.
- Έτσι, με το ξεχείλωμα και την επανάληψη, αλλά και την αναμετάδοση/σχολιασμό μέσω άλλων εκπομπών, έχεις καταφέρεις με ένα τηλεοπτικό γεγονός να καλύψεις επτά ή πολύ περισσότερες ώρες τηλεοπτικού προγράμματος.
- Έτσι, ξεγελάμε τους τηλεθεατές, σωστά?
Τρίτη 19 Απριλίου 2011
Αφού γκρινιάζουμε για όλα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Βράζει το καζάνι!