- Ο προβληματισμός άρχισε από κάποιο άλλο θέμα.
- Ερευνώντας τα περί διατροφής, ανακαλύπτει κανείς πως ότι ωφελεί το ένα βλάπτει το άλλο και πως, στην τελική, δεν υπάρχει πραγματικά υγιεινή διατροφή. Το πολύ γάλα βοηθάει τα κόκκαλα αλλά όχι τα νεφρά, το πολύ νερό μπορεί να σε ρίξει κάτω αναίσθητο, το καθόλου αλάτι μπορεί επίσης να σε κάνει να μη μπορείς να πάρεις τα πόδια σου. Ακόμα και το οξυγόνο που ανασαίνουμε ευθύνεται για το γηρασμό μας. Ουδέν καλό αμιγές κακού, μπορεί κανείς να συμπεράνει, γιατί το κάθε τι έχει το κόστος του.
- Παρακολουθώντας λοιπόν τη συζήτηση στης αγρικουλτούρας περί ανεμογεννητριών, ξαναβλέπουμε ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή το κάθε πράγμα έχει και το κόστος του. Μειώνεις τους ρύπους αλλά αυξάνεται το κόστος, ελαττώνεις το κόστος αλλά αυξάνονται τα απορρίματα, μειώνεις το κόστος και τα απορρίματα αλλά η κατασκευή απαιτεί τιτάνιες ποσότητες υλικών και ενέργειας, κ.ο.κ, χωρίς αυτό να τελειώνει ποτέ. Καμμία μορφή ενέργειας, από όσο έχω διαβάσει χωρίς να είμαι ειδικός κανενός είδους, δεν είναι συμφέρουσα γιατί ακόμα και η πυρηνική παράγει απόβλητα που χρειάζεται κάπου να τα θάψουμε ή κάπου να τα στείλουμε, πράγμα που την καθιστά σύμφορη σε τελική ανάλυση.
- Θα μπορούσα εντελώς αυθαίρετα να θέσω το εξής ζήτημα. Εκτός από την καύση ορυκτών, ποιά μορφή ενέργειας έχει τη δυνατότητα να ανατροφοδοτήσει την ίδια της την παραγωγή? Δηλαδή, είναι δυνατόν να λειτουργήσουν τα εργοστάσια που παράγουν τα εξαρτήματα για τις γεννήτριες και τους ηλιακούς συλλέκτες εξ ολοκλήρου από ηλιακή και αιολική ενέργεια και να περισσέψει ενέργεια για τα σπίτια και τις υπόλοιπες δραστηριότητες?
- Η πιο πιθανή απάντηση είναι ότι όχι μόνο δεν μπορούν (ακόμα ίσως) να παράγουν τόσες ποσότητες αλλά είναι και η οργάνωση της παραγωγής τέτοια που να το εμποδίζει, είναι δηλαδή στημένο έτσι το σύστημα ώστε είναι ποιο χρονοβόρο και πιο δύσκολο να κάνει κανείς αυτό που είναι στην ουσία πιο εύκολο. Από το πως είναι καλωδιωμένο το σύστημα ηλεκτροδότησης στα σπίτια και στα εργοστάσια μέχρι το χρηματοπιστωτικό σύστημα, όλα είναι στημένα σύμφωνα με το παλιό, το τωρινό δηλαδή, σύστημα.
- Το κυριότερο όλων, είναι ότι τα μυαλά μας είναι ακόμα καναδυό συστήματα παραπίσω. Μπορεί η επιστήμη να έχει φτάσει σε ασύλληπτα επιτεύγματα, όμως οι απλοί άνθρωποι ακόμα βρίσκονται νοητικά πίσω στις απαρχές του αμερικάνικου όνειρου και, πράγματι, για πολλούς από αυτούς είναι το αμερικάνικο όνειρο η μεγάλη αλήθεια, το απαύγασμα του ανθρώπινου πολιτισμού. Για τους περισσότερους, εδώ είναι που όλα είναι τέλεια και δεν έχω συναντήσει από κοντά ούτε έναν που να αναρωτιέται για το παρακάτω, απλά νομίζουν ότι αφού έτσι είναι έτσι θα μείνει. Θεωρούν δεδομένα τα αυτοκίνητα, φερ'ειπείν...
- Ακόμα και οι ίδιοι οι επιστήμονες που έχουν δεί από κοντά όλα αυτά τα πράγματα, ζούν μέσα σε αυτό το σύστημα άρα το αναπαράγουν δια της επιτυχίας τους, είναι σα να λέμε δώρον άδωρον αφού παρόλο που γνωρίζουν αυτά που γνωρίζουν εξακολουθούν να ζούν στη χλίδα (συγκριτικά με άλλους) και να καταναλώνουν ακριβώς όπως οι υπόλοιποι πλούσιοι υπερποσότητες κάθε είδους. Τους βλέπεις στα συνέδρια και στα σεμινάρια να μην καταδέχονται να μην είναι πεντάστερο το ξενοδοχείο που θα φιλοξενήσει τους σύνεδρους, να μην καταδέχονται τίποτα λιγότερο από τον πλουσιότερο μπουφέ και την ωραιότερη τοποθεσία για τις υψηλές τους σκέψεις. Και αυτό παρόλο που γνωρίζουν τη δύναμη του παραδείγματος.
- Hell, ακόμα και ο τελευταίος γιατρουδάκος που έγλειψε κώλους για να βρεί θέση σε συνέδριο για το λουμπάγκο έχει ύφος καρδιναλίων για να λέει ότι πήγα σε εκείνο το ξενοδοχείο και ήταν όλα τέλεια, και αφού μάθει ότι έμαθε γυρνάει πίσω στην θερμαινόμενη πισίνα του και στη βίλλα με τις εξακόσιες λάμπες. Ναι, έχουμε και τέτοιον στην Πρέβεζα, αν και δεν είμαι σίγουρη αν η πισίνα του είναι θερμαινόμενη ούτε αν οι λάμπες είναι εξακόσιες ή πεντακόσιες.... Είναι σίγουρο όμως ότι εκφράζει με στόμφο την απογοήτευσή του για το που πάει ο κόσμος, για το ενεργειακό και για άλλες κυνοτυπίες...
- Ίσως η έρευνα να είναι το πιο δαπανηρό μέρος της παραγωγής ενέργειας, ε?
- Πλάκα θα είχε... Επιτροπές, ελεγκτές, πανεπιστήμια, πανεπιστημιακοί, συνέδρια, συνομιλίες, εργαστήρια, εργοστάσια, και στο τέλος ορυκτά και πυρηνικά. Θα πρέπει οι φαεινοί επιστήμονές μας να μάθουν την ταπεινότητα.
- Πίσω στο αρχικό θέμα της ανάρτησης, είναι προφανές ότι όλες οι λύσεις έχουν το κόστος τους και είναι θέμα προτεραιοτήτων τι θα θυσιάσουμε και τι θα κρατήσουμε.
- Για εμένα, είναι προσωπική άποψη ότι η απλούστερη και καλύτερη λύση, εκτός από την μείωση της κατανάλωσης για τον κάθε ένα από εμάς, είναι και η αναδιανομή της ενέργειας που θα επιτρέψει σε περισσότερους ανθρώπους να ζήσουν επιτυχημένα και ευχάριστα και με πληρότητα, χωρίς ακρότητες και χωρίς αδικίες, χωρίς βιασμό των πόρων.
- Επίσης προσωπικά, είναι καθαρά προσωπική μου εκτίμηση, ότι λόγω αυτών των αδυναμιών του ανθρώπινου σειρμού, δεν θα προλάβει να γίνει η αλλαγή νοοτροπίας εγκαίρως. Πρώτα θα πάνε όλα στο διάολο, πρώτα θα πεινάσει κόσμος και θα καταρρεύσει το υπάρχον σύστημα και μετά εκ του μηδενός, αν απομείνει τίποτα με το οποίο να κάνουμε δουλειά, θα μπορέσουμε να γίνουμε Άνθρωποι.
- Στο παρακάτω βίντεο, η λέξη κλειδί είναι προς το τέλος: "...cuts..."
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
Πράσινη Ανάπτυξη και Πράσινα Άλογα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Βράζει το καζάνι!