Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Πως να γίνετε σωστός καπιταλιστής

  • Στο Πολεμικό Ναυτικό, για να φτάσεις στο σημείο να ορίζεις ένα καράβι πρέπει να περάσεις πρώτα από όλες τις θέσεις, ξεκινώντας από τη χαμηλότερη ( όσο βρίσκεσαι ακόμα στη σχολή δοκίμων) και μετά από αξίωμα σε αξίωμα ως την κορυφή της ευθύνης. Το ίδιο και στο εμπορικό ναυτικό, ο μαθητευόμενος καπετάνιος ξεκινά από απλός ναύτης και μόνο μετά από πολλά χρόνια, πολλά σχολεία και πολλές εξετάσεις και πολλή εμπειρία καταφέρνει να φτάσει στο σημείο να δίνει διαταγές και να παίρνει ζωές στο λαιμό του.
  • Σχεδόν όλα τα επαγγέλματα διαθέτουν τέτοιες διαβαθμίσεις ευθύνης και πάντα ξεκινάς από τις αγκαρείες πάντα μαθαίνεις την πιο κοπιαστική εργασία πριν προχωρήσεις στο επόμενο στάδιο με την αμέσως περισσότερη ευθύνη αλλά λιγότερο κόπο.
  • Εκτός από τις οικονομικές επιστήμες.
  • Πηγαίνεις σε κάποια σχολή, εξασκείσαι σε κάποιο γραφείο, ασχολείσαι με χαρτιά και αριθμούς, αρχικά σε επίπεδο χαμηλής ευθύνης και μετά σε ολοένα και μεγαλύτερη θέση με περισσότερα νούμερα και περισσότερα χαρτιά.
  • Βγαίνεις λοιπόν μετά από χρόνια, όταν θα έχεις παχύνει από την πολλή ευθύνη, και λές ότι η τάδε οικονομία χρειάζεται αυτό, η δείνα αγροτική ανάπτυξη έχει αυτό το κόστος και ότι η βιομηχανία τάδε τύπου έχει εκείνες τις δυνατότητες. Χωρίς να έχεις ιδέα για το τι σημαίνουν όλα αυτά σε πρακτικό επίπεδο.
  • Λες ας πούμε ότι το κόστος μεταφοράς ή παραγωγής ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο, πρέπει να μειωθεί τόσο για να έχουμε το τάδε αποτέλεσμα, όμως χωρίς να έχεις πιάσει κατσαβίδι στα χέρια σου η άποψη αυτή είναι λειψή και ανυπόστατη, γιατί η παραγωγή και η μεταφορά βασίζονται σε πράγματα όπως κατσαβίδια, σκεπάρνια, σωλήνες, αλυσίδες και τροχούς. Όχι σε αριθμούς, ούτε σε χαρτιά.
  • Άρα, λοιπόν, πριν αρχίσετε να μοιράζετε σοφά και με στόμφο κανόνες και αξιωματικές απόψεις, είναι καλό να φροντίσετε να ξέρετε για ποιό πράγμα μιλάτε, όχι μόνο για να μη γίνετε περίγελως, όχι μόνο για να μη σας πετύχει κανένα γιαούρτι εκεί που παρκάρετε τη λιμουζίνα σας, αλλά, κυρίως, για να έχετε καλύτερα αποτελέσματα στους υπολογισμούς σας, λιγότερα ατυχήματα στις μονάδες σας και λιγότερες εκπλήξεις στην παραγωγικότητά σας.
  • Στις οικονομικές σχολές σας, συμπεριλάβετε και πρακτικά μαθήματα σε εργοστάσια, όπου θα εργαστείτε σαν ανειδίκευτος εργάτης αρχικά, μετά σε κάποιο ανώτερο επίπεδο εξειδίκευσης και συνολικά περάστε έναν χρόνο δουλεύοντας στον πρωτογενή τομέα, και αφού έχετε αφήσει κάποια ποσότητα ιδρώτα εκεί, μετά συνεχίστε να ασχολείστε με χαρτιά και νούμερα. Η σοφία της χειρωνακτικής εργασίας είναι κάτι που δεν πρέπει να λησμονεί όποιος έχει ευθύνη, αλλιώς η γνώμη του είναι ελλιπής, μονομερής, άδικη και , το χειρότερο όλων, αναποτελεσματική γιατί χωρίς να ξέρεις πως γίνονται τα πράγματα και πόσο χρόνο θέλει το κάθε πράγμα, πέφτεις από σφάλμα σε σφάλμα, από ελλιπές σχέδιο σε ελλιπές σχέδιο και οι υπολογισμοί σου θα πέφτουν πάντα έξω και εσύ θα αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος.
  • Μόνο έτσι το παίρνεις προσωπικά και μόνο έτσι πετυχαίνεις.

10 σχόλια:

  1. Εχεις εν μέρη δίκαιο μιας και το επάγγελμα του οικονομικού αναλυτή είναι πάνω από όλα θεωρητικό και είναι άχρηστο για έναν οικονομικού αναλυτή να έχει δουλέψει σαν απλός εργάτης.

    Η πρακτική εμπειρία είναι χρήσιμη αλλά δεν είναι το παν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχω γνωρίσει πράγματι απόφοιτους οικονομικών σχολών, οι οποίοι δυσκολεύονται να υπολογίσουν τα ρέστα σε ένα τραπέζι.

    Η επαφή με την πραγματικότητα είναι πράγματι πολύτιμη, αν και ο κλασικός αντίλογος θα ήταν πως ο γιατρός δεν πρέπει να δοκιμάσει το φάρματκο προτού το χορηγήσει στον ασθενή, ο δεινός ποινικολόγος δεν είναι απαραίτητο να έχει εκτίσει ποινή για να υπερασπιστεί τον κατηγορούμενο.

    Food for thought :)


    Με προβληματίζει τέλος η συνεκδοχή πως κάθε οικονομολόγος είναι και καπιταλιστής. Τα πενταετή προγράμματα και η φιλοδοξία κεντρικού υπολογισμού-ελέγχου των οικονομικών μεγεθών υπήρξε ίδιον της σοσιαλιστικής αντίληψης, σωστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Manoliscus
    Πράγματι ο πενταετής οικονομικός σχεδιασμός ήταν εφεύρεση του Λένιν αλλά το παράδειγμα που δίνεις με δικηγόρους και γιατρούς είναι τραβηγμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αααααααααααααχαχαχαχαχα

    Οικονομικές τί;;;;
    Επιστήμες;;;;

    Αααααααααααααααααχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αλήθεια λέω!
    Έχω δίκιο σας το ορκίζομαι.
    Αλλιώς λες "Περικόψτε τις αγροτικές δαπάνες" όταν είσαι αραχτός στην καρέκλα και αλλιώς το λες όταν σου έχει φύγει ο πάτος στο σκάψιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @athinovio
    όταν σου έχει φύγει ο πάτος στο σκάψιμο
    Είναι αυτονόητο ότι όσοι σκίζονται στα χωράφια δικαιούνται να έχουν επιδοτήσεις άλλο να πολλές φορές τη μερίδα του λέοντος την παίρνουν οι αγροτοπατέρες, δηλαδή οι τσιφλικάδες της εποχής μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν νομιζω πως χρειαζεται ενας οικονομολογος να πιασει σφυρι στα χερια του για να καταλαβει περρισοτερο τον κοσμο που κανει τετοιες δουλειες. Ανθρωπια χρειαζεται για να καταλαβει ενας οικονομολογος του οποιου οι σκεψεις και οι αποφασεις μπορουν να επηρεασουν αλλους. Εαν ενας υπουργος οικονομικων διακρινεται για το φιλοτιμο και τον πατριωτισμο του δεν νομιζω να υπαρξει ανθρωπος στην χωρα του που θα πεινασει ή θα υποφερει. Η ερωτηση ειναι γιατι αλλοι πονανε τον διπλα τους, φιλο, συγγενη, γνωστο, γειτονα κι αλλοι οχι μονο δεν ενδιαφερονται αλλα κοιτανε να κανουν και κακο. Γνωριζω πολλους που εχουν ξεκινησει να φυλανε προβατα απο μικροι κι εχοντας κανει μια περιουσια μεγαλυτεροι μεχρι και με παιδια τους εχθρευοντε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. επανέρχομαι λοιπόν.

    Καταρχάς η συνεκδοχή είναι όντως αυτή, ότι δηλαδή οι οικονομολόγοι είναι καπιταλιστές, αν και περισσότερο είναι αλήθεια ότι εφόσον ζουν σε ένα τέτοιο σύστημα δεν έχουν και καμμία άλλη επιλογή.

    Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, του κερδοφόρου ανθρωπισμού ας πούμε, είναι καλύτερα να λαμβάνονται υπόψιν οι ανθρώπινες ανάγκες, όχι λόγω πραγματικού ανθρωπισμού αλλά επειδή αυτό θα φέρει κέρδη σταθερά και χωρίς πολλές σκοτούρες.
    Στις Ινδίες, πχ όπου οι εταιρείες αγροτικών προιόντων έβαλαν το χέρι τους στην γεωργική παραγωγή, δεν είχαν και τόσο καλά αποτελέσματα. Όχι γιατί σκοτίστηκε κανείς που αυτοκτόνησαν δυο-τρείς χειρωνάκτες από τα χρέη, αλλά επειδή με αυτό τον τρόπο δεν είναι πια συμφέρον να είναι κανείς αγρότης, όσο προηγμένους σπόρους και αν φυτέψει.
    Μένουμε λοιπόν χωρίς παραγωγή και χωρίς κανέναν να πουλήσουμε τους προηγμένους σπόρους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παρά τις βάσιμες ενστάσεις που διετύπωσαν οι σχολιαστές σου,νομίζω οτι εχεις δίκιο.
    Και,όσο κι αν είναι θεωρητική "επιστήμη" και δεν χρειάζεται κανείς να έχει δουλέψει χειρωνακτικά για να την εξασκήσει,θα του είναι πολύ χρήσιμο για να παίρνει πιο σοφές και ενσυναίσθητες αποφάσεις.
    Έχοντας δουλέψει(και ζήσει...) σαν τελευταιος τροχός της αμάξης θα είναι πολύ πιο δύσκολο να επιβάλλεις μονόπλευρα και με τον στόμφο του Αλάθητου,την "ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας διαμέσου του αποπληθωρισμού"(των εισοδημάτων,βεβαίως-βεβαίως,αφού ο γενικός πληθωρισμός καλπάζει!)που μας φοράνε σήμερα.
    Και για τον φίλο που έφερε το παράδειγμα των γιατρών,έχω να πω οτι θα είναι το ισοδύναμο να το παίζει αυθεντία κάποιος που διάβασε μια Παθολογία χωρίς να έχει δει ποτέ του άρρωστο.Γιατρός γίνεσαι όταν ενώ διαβάζεις συνεχώς,ασκείς,εφαρμόζεις και επανεκτιμάς και επαυξάνεις τις γνώσεις σου,μέσα απ την πολύχρονη τριβή με τους αρρώστους,αρχικά επιβλεπόμενος και καθοδηγούμενος,και σταδιακά με περισσότερες ευθύνες και ελευθερία κινήσεων.
    Η σημερινή μας κατάντια είναι εν πολλοίς και αποτέλεσμα της επιλογής ως Υπ.οΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ,θεωρητικών πανεπιστημιακών,που δεν έχουν διοικήσει στην ζωή τους ούτε περίπτερο...Η όποια διοικητική τους εμπειρία πιθανότατα περιορίζεται στους βυζαντινισμούς του ακαδημαικού τους μικροκόσμου,που απέχει παρασάγγας απ τον πραγματικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μην ξεχνάμε πως την οικονομία της Ελλάδας την κατέστρεψαν διαπρεπείς καθηγητές οικονομικών επιστημών, που είχαμε την ατυχία να γίνουν Υπουργοί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!