Άλλη μία σύγχυση...

• ...θα πάρει όποιος διαβάσει την ανάρτηση ετούτη.
• Ξέροντας ότι ο αντώνης, η cynical ,ο πρκλς και όχι μόνο είναι στη διαμαρτυρία, είχα μία παραπάνω αγωνία.
• Και για την ακεραιότητά τους, παρόλο που δεν ξέρω ποιοί είναι, αλλά και επειδή έχω πει όλα αυτά τα πράγματα.
• Η οργή τους είναι και δική μου. Ξέρω ότι δεν εναντιώνονται μόνο στο πρόσωπο του γαπ ή του κκ ή του δντ, αλλά σε όλη την αλητεία και τον χρόνιο εμπαιγμό. Επίσης ξέρω ότι ένα μέρος του εαυτού μου θα ήθελε να είναι εκεί. Κάτι άλλο που ξέρω είναι ότι εάν βγεί τελικά κάποιο ώφελος από αυτή την σημερινή διαμαρτυρία, θα είναι για όλους, και για εμένα που τα παρακολούθησα από το σπίτι μου, όχι όμως και για τα τρία παιδιά που πέθαναν. Ξέρω ότι μόνο έτσι μπορεί ο πολίτης να δώσει στους "εκεί πάνω" να καταλάβουν τι εννοεί όταν λέει ότι δεν συμφωνεί.
• Εξακολουθώ να πιστεύω όμως ότι ακόμα και την οργή μας την έχουν συνυπολογίσει κάποιοι.
• Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το μόνο σίγουρο ήταν εξ αρχής ότι σίγουρα θα βεβηλωθεί, ότι θα γίνει προϊόν τηλεοπτικό και αντικείμενο εκμετάλλευσης. Ειδικά από τη στιγμή που ήδη την έχω πατήσει τόσες φορές με τους προβοκατόρικους χειρισμούς και την ύπουλη εκ των έσω διαβολή των κουκουλοφόρων.
• Εξακολουθώ να πιστεύω ότι την πατήσαμε και τώρα είμαστε μπανανία, όπως βλέπαμε άλλοτε στα δελτία για τη Χιλή ή την Αργεντινή.
• Την πατήσαμε.
• Μας πάσαραν το δόλωμα, το χάψαμε αμάσητο, μας έπιασαν κώτσους, και τώρα έχουμε και τα γραμμάτια να τρέχουν.
• "Ποιός θα καταλάβει? Έτσι κάνουν όλοι", λέγαμε, και να αβέρτα τα δάνεια. Ποιό το κακό να πάρω έξι δάνεια? λέγαμε, ποιό το κακό να πάρω τη σύνταξη του παππού που ούτε ανάπηρος ήταν αλλά και έχει πεθάνει? Ποιό το κακό να βγαίνουν 20.000 μαθηματικοί/φιλόλογοι κάθε χρόνο από τα πανεπιστήμια? λέγαμε. Δεν υποψιαστήκαμε τίποτα όταν η λίστα αναμονής για διορισμούς, εξειδίκευση γιατρών και συνταξιοδότηση έφτασε την πενταετία. Δεν υποψιαστήκαμε τίποτα όταν ξαφνικά άρχισε η υποαπασχόληση στο δημόσιο. Δεν υποψιαστήκαμε τίποτα όταν έκλειναν το ένα μετά το άλλο όλα τα εργοστάσια μέχρι που τώρα δεν υπάρχει κανένα. Κάτι πήραμε χαμπάρι όταν οι μισθοί των ασκουμένων δικηγόρων κατέβηκε στα 450 ευρώ, όταν τα δάνεια δεν τελείωναν, όταν οι πιστωτικές άρχισαν να μας γλύφουν με δωράκια, αλλά και πάλι, δεν θέλαμε να τελειώσει το όνειρο.
• Και οι "εκεί πάνω" μας άφηναν για να τρώνε κι εκείνοι, κι εμείς τίποτα ύποπτο δε βρήκαμε στην ιστορία, κι ας φώναζαν όλοι, μας προειδοποιούσαν, μας έλεγαν ότι δεν μπορεί αυτό να συνεχιστεί για πάντα, αλλά εμείς δεν θέλαμε να τελειώσει το όνειρο. Κοιμηθήκαμε πέντε λεπτάκια ακόμα. Και την πατήσαμε.
• Ποιός φταίει, δεν έχει σημασία πια, γιατί μόνο μία λύση υπάρχει τώρα.
• Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ήρθε η ώρα του Έλληνα να συμμορφωθεί με το συμφέρον του και, όπως βλέπουμε από τις πιο προηγμένες χώρες, το να είσαι νομοταγής είναι προς το συμφέρον σου, ακόμα και όταν δεν είναι και τόσο σαφές το πως ακριβώς, ή ακόμα και όταν φαινομενικά υπάρχουν κάποιες αδικίες γιατί τίποτα δεν είναι τέλειο. Οι αδικίες αυτές διαιωνίζονται όταν παρακάμπτουμε το νόμο, αλλά σταματάνε όταν οι άνθρωποι κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
• Όλα αυτά γίνονται γιατί ήρθε η ώρα να γίνει η Ευρώπη ένα, και δεν γίνεται να αλητεύουμε σαν τα κοπρόσκυλα αν θέλουμε να κάνουμε παρέα με τα καθαρόαιμα.
• Είναι η ώρα του έλληνα (πρωθυπουργού, υπουργού, νομάρχη, συνδικαλιστή, μανάβη, υπάλληλου, υδραυλικού, γενικού γραμματέα, κτλ, κτλ) να πάρει τα λεφτά και να μην χτίσει πισίνα αλλά να τα χρησιμοποιήσει ακριβώς όπως υποσχέθηκε. Είναι η ώρα του έλληνα να ζήσει νομότυπα και νόμιμα, να ξεχάσει τις μαγκιές τύπου "Τα αμερικανάκια είναι χαζά" και τα "Οι ευρωπαίοι είναι ξενέρωτοι", αλλά να καταλάβει ότι μάγκας δεν είναι αυτός που τρώει, πίνει και καπνίζει με στυλ, αλλά εκείνος που ο λόγος του έχει αξία.