Φωτογραφική Προκήρυξη - Φαύλη Κλίμαξ

• Τα δοκιμάσαμε όλα.
• Ο νούς, η διάνοια, η διανόηση, η ηθική, το σύστημα, τα ιδεώδη, η θρησκεία, η πολιτική, τόσοι φράχτες και ακόμα ο καταφερτζίκος άνθρωπος πονάει. Ακόμα, οι άνθρωποι κάνουν πράγματα ανόητα γιατί απλώς το μπορούν, γιατί φαίνεται καλή ιδέα και κανείς δεν τους είπε γιατί ίσως να μην είναι. Περισπούδαστα πανεπιστήμια παράγουν άνθρωπους-θηρία, καλλιεργημένοι κανίβαλοι δοκιμάζουν κρασιά μετά τη σύνοδο, απλοί άνθρωποι παίρνουν ζωές στο λαιμό τους και χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο, και κυριολεκτικά, γιατί έτσι πρέπει.
• Κάνουμε ότι μας είπαν ότι πρέπει, και μετά προσδοκούμε από τους άλλους να κάνουν ότι τους λέμε ότι πρέπει, ολόκληρα συστήματα στήθηκαν για να εξασφαλίσουν κάτι που πηγάζει από το μυαλό του ανθρώπου και άρα είναι φύσει ανεξασφάλιστο.
• Δεν είναι φαύλος κύκλος αλλά μία φαύλη κλίμακα.
• Όχι σαν αυτή που κάνουμε βάρδιες όταν υπηρετούμε στο ναυτικό, αλλά μία κλίμακα που μεγεθύνει τα μικρά και δίνει σημασία στα ασήμαντα.
• Παραλληλίζοντας τις ανθρώπινες πράξεις με παραδείγματα από τον φυσικό κόσμο, βλέπουμε ότι όλα πηγάζουν από μία βαθύτερη δομή. Λέμε πχ, άνθρακες ο θησαυρός και μετά μαθαίνουμε ότι το διαμάντι είναι πατημένος άνθρακας. Μικροί γαλαξίες (περίπου) αποτελούν την ύλη από την οποία φτιαχτήκαμε, είμαστε 80% νερό σαν τον πλανήτη στον οποίο πατάμε. Κυνηγάμε το φως σαν το πρωταρχικό κύτταρο. Πρόκειται για κλίμακα, λοιπόν. Άρα, εφόσον ακόμα ψάχνουμε κάτι που δεν βρήκαμε στην κοινωνία μας, ίσως είναι η ώρα για να ξαναπάρουμε τα μπαγκάζια μας, νοερά, και να ξαναρχίσουμε το ταξίδι, μέχρι την επόμενη στάση, νοερά και πάλι.
• Στα σκουπίδια τα χιλιοτρυπημένα, ξεχειλωμένα αποφόρια των αρχαίων, θα ράψουμε καινούρια ρούχα, που να ταιριάζουν με την τωρινή μόδα.
• Ξεκινώντας από τα μικρά, ώστε κλιμακωτά να φτάσουμε στα μεγάλα, χρειαζόμαστε ένα νέο ηθικο-ιδεολογικο-πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που να ταιριάζει όχι με το πως ήταν τα πράγματα πριν από 2000 χρόνια, αλλά με το σήμερα. Ξεκινώντας από τα μικρά, χρειαζόμαστε κάτι που να ρυθμίζει την ατομική εξέλιξη ώστε οι κοινωνικές συνέπειες να είναι ωφέλιμες και για το σύνολο.

1. Καταρχάς, η βάση κάθε ηθικού περιορισμού, το σεξ. Με την σημερινή υγιεινή και την αντισύλληψη, οι περισσότεροι περιορισμοί είναι περιττοί. Λαμβάνοντας υπόψιν τις σωματικές ανάγκες, την αδιαμφισβήτητη κυριαρχία του ένστικτου και τη συναισθηματική διάσταση της συνουσίας, η απενοχοποίηση είναι ο μόνος δρόμος.
2. Οικογενειακοί δεσμοί, η βάση της κοινωνίας, με απενοχοποιημένο το σεξ, αλλάζουν ήδη μορφή, παραμένουν όμως κάποιες ανάγκες για σταθερότητα στην ανατροφή των παιδιών. Μέχρι τώρα καμμία θρησκεία και κανένα σύστημα δεν ενδιαφέρθηκε για το τι συμβαίνει στην παιδική ηλικία, παρά μόνο για να προπαγανδίσουν ο καθένας τη θεωρία του, ασκώντας υποχρεωτικές πλύσεις εγκεφάλου σε συνάξεις, συναγωγές, κατηχήσεις και συνέδρια. Η ψυχική και συναισθηματική υγεία του παιδιού, πρέπει να είναι η αφετηρία του σχεδιασμού της νέας οικογένειας, και όχι το σεξ μεταξύ των συζύγων/συντρόφων. Πρέπει τα παιδιά να μεγαλώνουν με ελεύθερη σκέψη, και πλέον ξέρουμε τι σημαίνει αυτό και πως γίνεται. Επίσης, η ανάγκη των ενήλικων ατόμων για συναισθηματική σταθερότητα, αλληλεγγύη και υποστήριξη σε προσωπικό επίπεδο, ασφάλεια σα να λέμε, είναι κάτι που παρέχει η οικογένεια και που είναι επιθυμητό ακόμα, άρα και αυτό πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει.
3. Πόροι, δηλαδή λεφτά και φαγητό. Από την κουζίνα της κάθε νοικοκυράς ξεκινάει η οικονομία του κόσμου, από το πόσο σπάταλη και λαίμαργη είναι όταν μαγειρεύει, πόσα χρειάζεται για συνεχίσει να συντηρεί την παχύσαρκη οικογένειά της ζωντανή και παχύσαρκη. Κλίμακες και πάλι. Το κρέας και το νερό και η ενέργεια μίας οικογένειας, επί 500.000, είναι μία χώρα παχύσαρκη και ράθυμη. Άρα (εδώ κρατάμε τις παλιές, παραδοσιακές συνταγές) μία νοικοκυρά συνετή και οικονόμα, τίμια και εγκρατής, επί 500.000 μας κάνει μία χώρα με λογική κατανάλωση και υγιή πληθυσμό.
4. Εργασία και αμοιβή. Οι ακρότητες σε αυτόν το τομέα οδηγούν σε δράματα. Εκλογίκευση της κατανομής εργασίας αλλά και απόλυτη εξίσωση των αμοιβών ( από τον Λοβέρδο μέχρι τον λιμενεργάτη-αχθοφόρο), θα επιτρέψει τη λογικότερη οργάνωση του χρόνου, τη δικαιότερη διανομή των προϊόντων, τη δυνατότητα να μεγαλουργούμε μεν, χωρίς θυσίες δε, αλλά από την άλλη μεριά με χρονικό κόστος, το οποίο είναι προτιμότερο από το κόστος σε ανθρώπινες ζωές ή το κόστος σε γενοκτονίες και ολοκαυτώματα, ή ακόμα και μαζικές ψυχικές διαταραχές των εργαζομένων μίας ολόκληρης ηπείρου.
5. Απενοχοποίηση της ενοχής. Τέλος οι αμαρτίες. Υπάρχουν συνέπειες για ότι κάνουμε και πάντα τις πληρώνουμε, ακόμα και όταν νομίζουμε ότι τη σκαπουλάραμε, γιατί πάντα όλοι μας φτάνουμε σε ένα σημείο απελπισίας που λέμε "Μα γιατί ?" χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι βρισκόμαστε εκεί που βρισκόμαστε γιατί κάναμε αυτά που κάναμε. Η ντροπή είναι η οφειλή στον ελεγκτή συνάνθρωπο, εξ ορισμού καταναγκαστική, όμως η ουσία της αρετής είναι να προέρχεται από τα τρίσβαθα της ψυχής μας, αλλιώς είναι μία πρόσκαιρη υποκρισία, μέχρι το επόμενο, εν γνώσει μας και με ηθικοπλαστικές δικαιολογίες, στραβοπάτημα. Έχω ενοχές γιατί η συνείδησή μου δεν κοιμάται. Έχω ενοχές γιατί αντί να παρακολουθώ τον διπλανό μου, παρακολουθώ και άγρυπνα επιβλέπω τον εαυτό μου. Έχω ενοχές και είμαι εντάξει. Έχω ενοχές γιατί ξέρω ότι θα μπορούσα να είχα κάνει και καλύτερα.

• Ωραία όλα αυτά, αλλά πως θα τα καταφέρουμε?
• Χρειαζόμαστε μία μέθοδο που να εξασφαλίζει ότι θα πειστεί ο κάθε άνθρωπος να συμμορφωθεί και να κάνει το καλό, χωρίς όμως να κάθεσαι να εξηγείς τα αυτονόητα ξανά και ξανά για τον κάθε ένα ξεχωριστά, ούτε να ξανα-εφευρίσκεις τον τροχό όποτε γεννιέται άλλο ένα παιδί. Χρειαζόμαστε έναν τυφλοσούρτη, έναν βασικό χάρτη, ένα σημείο αναφοράς στο οποίο να μπορεί ο καθένας να ανατρέχει όταν έχει αμφιβολία.
• Άρα, η προκήρυξή μας θα ήταν ως εξής:
• Διενεργείται πλειστηριασμός για την ανάληψη έργου σύνταξης νέας θρησκείας, με τις προαναφερθείσες προδιαγραφές, με σύμβαση αορίστου χρόνου. Υποψήφιοι προφήτες μπορούν να υποβάλλουν αιτήσεις και προτάσεις μέχρι την 31-12 2012, στις κατά τόπους ενορίες, επισυνάπτοντας μελέτη και προσχέδιο βάσει των οποίων θα υπολογιστεί η καταλληλότητα της υπό εξέταση θρησκείας. Πάσα προσφορά δεκτή.
• Χρειαζόμαστε μία αγαθή κλίμακα.