Η κληρονομιά

• Ο ένας παππούς σκοτώθηκε στον πόλεμο και ο άλλος αρρώστησε και πέθανε όταν ήμουν τριών χρονών. Ο δεύτερος, ήταν ναυτικός στο Σουέζ, η καταγωγή του όμως ήταν από νησί του αιγαίου. Δεν πήγε σχολείο, έμαθε όμως από μόνος του να διαβάζει και αγόραζε ανελλιπως μία εγκυκλοπαίδεια σε τεύχη που λεγόταν "Ήλιος". Όταν μάζεψε όλα τα τεύχη, τα έδωσε για δέσιμο και δεν τσιγκουνεύτηκε να βάλει το καλύτερο δέρμα. Με τα χρόνια και τον διωγμό των ευρωπαίων από την Αίγυπτο, το μόνο που πήραν μαζί τους εκτός από τα απολύτως απαραίτητα, ήταν η εγκυκλοπαίδεια και όσο περισσότερα βιβλία μπορούσαν να χωρέσουν στα μπαούλα που είχαν, ανάμεσά τους και ένας καταπληκτικός ονειροκρίτης, πολλοί καζαμίες και μυθιστορήματα της εποχής, όλα αναγνώσματα του παππού. Όλα γραμμένα στην καθαρεύουσα.
• Στο σχολείο, όταν θέλαμε να ψάξουμε κάτι για τις εργασίες μας, συχνά συμβουλευόμασταν την "Ήλιος" και μάλιστα είχαμε μάθει απ'έξω και τη σειρά των τόμων: Α-ΑΙΣ, ΑΙΣ-ΑΝΣ, ΑΝΣ-ΒΑΒ, ΒΑΒ ΓΑΛ, ΓΑΛ-ΔΙΑ, ΔΙΑ-ΕΠΙ, ΕΠΙ-ΗΛΙ,....κάτι τεράστιοι τόμοι με κιτρινισμένα φύλλα και βάρος μεγαλύτερο από εμάς τους ίδιους τότε.Έτσι μάθαμε τα ελληνικά. Ο δε ονειροκρίτης, τον οποίο παίρναμε πολύ στα σοβαρά, είχε προβλέψεις όπως "Εάν ιδείς εις τον ύπνον σου κόρην να μαγειρεύει ιχθύες, περίμενε μεγάλην συμφοράν εις την οικίαν σου συντόμως, εάν δε οι ιχθύες είναι ζωντανοί...." και τα λοιπά. Θυμάμαι ότι τα ζώδια ήταν διαφορετικά τότε, δηλαδή σε διαφορετικές ημερομηνίες, πράγμα που σήμαινε ότι αν ήσουν πχ Ταύρος τότε με σημερινά δεδομένα θα έπρεπε να είσαι Κριός, ένα μπέρδεμα που μας ανάγκαζε να κοιτάμε τις προβλέψεις για τους χαρακτήρες μας σε δύο ζώδια για να είμαστε σίγουροι. Κάποτε μάλιστα προσπαθήσαμε να καταλάβουμε από τα χαρακτηριστικά των ζωδίων σε ποιό ανήκε η γιαγιά και συνεπώς, το πότε γεννήθηκε αφού ούτε η ίδια ούτε κανείς άλλος ήξερε, χωρίς επιτυχία όμως.
• Η αγάπη του για τα γράμματα και το διάβασμα είναι αυτό που μας έμεινε από τον παππού, ο οποίος περιφρονούσε όσους ήταν αμόρφωτοι κι ας μην είχε δεί ούτε απ'έξω σχολείο.