- Ο εκνευριστικά καλός σύντροφος είναι αυτός ή αυτή που δεν έχεις τίποτα να του προσάψεις. Με προθυμία και αυτοθυσία θα πραγματοποιήσει κάθε σου επιθυμία. Θα κάνει ότι είναι σωστό, θα πει αυτό ακριβώς που ξέρει ότι περιμένεις να ακούσεις με τον τρόπο που θέλεις να το ακούσεις. Θα τα κάνει όλα σωστά και όπως πρέπει. Πολύ σπάνια όμως θα κάνει κάτι από μόνος του.
- Ο λόγος που γίνεται εκνευριστικός είναι ότι νιώθεις πως δεν υπάρχει συναίσθημα σε ότι κάνει. Νιώθεις ότι όλα αυτά, δεν τα κάνει από αγάπη αλλά από αίσθηση καθήκοντος. Σαν ένα ρομπότ που κάνει ότι του λες και τίποτα παραπάνω. Και αυτό σε τρελαίνει αν είσαι γυν
αίκα και σε οδηγεί σε άλλα λημέρια αν είσαι άντρας. Ή και γυναίκα. Σε κάνει να νιώθεις όχι σαν άνθρωπος με αδυναμίες και αισθήματα αλλά σαν κλινική περίπτωση που αντιμετωπίζεται με κάτι που θα αποστηθίσει από το βιβλίο.
- Συχνά, με νηφαλιότητα και ψυχραιμία θα σου εξηγήσει γιατί παραφέρεσαι και γιατί έχεις άδικο να νιώθεις έτσι απαριθμώντας κάθε περίσταση και κάθε φορά που έχει συμβεί κάτι που να αποδεικνύει το δίκιο του. Μερικές δε φορές, θα γίνει και "οσιομάρτυρας" και θα πει (ή θα εννοεί με τον τόνο του) κοίτα εγώ τι έκανα για εσένα! Αν μάλιστα συμπληρώσει "και πως μου το ανταποδίδεις εσύ" τότε είναι που θες να του χτυπήσεις το κεφάλι στον τοίχο και, αφού δεν επιτρέπεται , χτυπάς το δικό σου.
- Με τη λέξη "σύντροφος" μπορεί να εννοούμε τον ερωτικό μας σύντροφο ή και τον φίλο μας. Δεν έχει σημασία. Ένας τέτοιος άνθρωπος φέρεται με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις συναναστροφές του.
- Το κακό είναι ότι δεν υπάρχει γιατρειά. Δεν ξέρει γιατί παραπονιέσαι, δεν ξέρει να φερθεί με άλλο τρόπο. Έτσι είναι.
- Μπορείς να το αποδεχθείς, και απλά να του ζητάς το κάθε τι. Μπορείς και να παραιτηθείς και απλά να μην περιμένεις τίποτα και όπου βγεί, δηλαδή στην απογοήτευση. Το μόνο που ίσως σε κρατήσει ζωντανό αν τύχει κάτι τέτοιο είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν αισθήματα και ο τρόπος να τα εξωτερικεύσουν είναι αυτός. Ίσως και να είναι λιγάκι ευθυνόφοβοι, δηλαδή όσο κι αν σε αγαπούν, να φοβούνται μην τους ρίξεις το φταίξιμο για κάτι που θα πάει στραβά. Εκνευριστικό και αυτό.
- Υ.Γ. Η εικόνα είναι δικό μου σκαρίφημα στο fireworks. Για να το χρησιμοποιήσετε σώστε το με άλλη μορφή καλύτερα.
Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009
Ο εκνευριστικά καλός σύντροφος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αθηνά καλημέρα!!! Θεωρητικά μια σχέση χτίζεται οχι στο δούναι και λαβείν αλλά στην αμοιβαία συνεισφορά και χωρίς απαίτηση επιστροφής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή όμως δεν είμαστε τέλειοι...αντιθέτως κουβαλάμε εκτός από τον μεγάλο εγωϊσμό μας και όλες τις καταβολές και τις βλακείες που μας έχει χαρίσει η μανούλα μας και η ίδια μας η πορεία στη ζωή, έχουμε ανάγει τις σχέσεις μας σε ένα ψυχρό αλισβερίσι.
Το πόσο θα βαριόμασταν έναν άνθρωπο που μας προσφέρει πολλά, δεν στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην ίδια του την προσφορά. π.χ. Εάν είχες ένα δίμετρο περιπετειώδη κούκλο δίπλα σου, με εξαιρετικό χιούμορ και επικοινωνία, που να σου φέρεται άψογα και σου χάριζε όλα όσα αναφέρεις ....ε δεν πιστεύω να περνούσες κι άσχημα.
ΑΝ περνούσες άσχημα...τότε έχει να κάνει αποκλειστικά με το πόσο εγωιστής είσαι, και πόσο επιμένεις στο ΘΕΛΩ και ΑΛΛΟ.
Κακά τα ψέματα ποτέ δεν εκτιμούμε πραγματικά αυτό που έχουμε δικό μας και η νοοτροπία των σημερινών ζευγαριών είναι ότι δεν εκτιμούν αυτό που έχουν, θεωρούν ότι έχουν δέσει το γάιδαρο και ξενοκοιτούν κλπ.
Οι σχέσεις μας έχουν γίνει σαν τα ψώνια μας.Α αυτό το πλυντήριο έχει μεγαλύτερο κάδο και το δικό μου τόχω και πέντε χρόνια πρέπει να το αλλάξω, να κάνω τη δουλειά μου!
Άλλοι παράγοντες...
ΖΗΛΕΙΑ...γιατί η γυναίκα του μπάμπη είναι τόσο δυναμική...πωπω μπινελίκια που του 'ριξε αυτή η γκόμενα αυτή η γκόμενα θα κάνει γαμώ τα κρεβάτια!!!Άμα την είχα εγώ θα την είχα στρώσει...
ΦΟΒΟΣ... ρε μας δουλεύει το παλικάρι...σαν πολύ καλός δεν είναι? Μήπως έχει καμιά γκομενούλα και μας ρίχνει στάχτη στα μάτια? Ή καλά αυτός είναι ψυχοπαθής με μένα, μάγια τού χω κάνει...πωπω δεν μπορώ πνίγομαι...δεν τον γουστάρω που δεν τον γουστάρω για να μην είμαι μόνη μου τον έχω, έχει γούστο τώρα να μου πει και για παιδάκια...
Στον σαδισμό και τον μαζοχισμό μας στο πώς έχουμε μάθει να ζούμε και να συμπεριφερόμαστε. Αν έχουμε βιώσει τη σφαλιάρα με το τσουβάλι περιέργως και εντελώς αρρωστημένα την επιζητούμε και λέμε και την χαρακτηριστική φράση "είναι το αλατοπίπερο της ζωής"...Σε αυτή την περίπτωση προκαλούμε εμείς οι ίδιοι προβλήματα για να δοκιμάσουμε σαδιστικά τον σύντροφό μας και να ικανοποιηθούμε από την αφοσίωσή του ή παίρνουμε την δόση του μαζοχισμού μας.
ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ
Δεν ξέρω κατά πώς αντέχει πια η μονογαμική σχέση στην σημερινή εποχή, που σου τα προσφέρει όλα τόσο απλόχερα και εμείς έχουμε υιοθετήσει μια νοοτροπία να ικανοποιούμε όλες τις ανάγκες μας και να αφήνουμε δευτερεύουσες τις ανάγκες των άλλων.
Αν είμαι λάθος διορθώστε με...
Υπάρχει τέτοιος άνθρωπος ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι υπάρχει.εμένα τουλάχιστον μου χει τύχει...
ΑπάντησηΔιαγραφήμήπως ήταν άραβας ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά από Έλληνα δύσκολο να τό βρεις έχεις δίκιο Ελληνοαμερικάνο ήταν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αμερικάνοι έχουν εκπαιδευτεί από τις αμερικανίδες, οι οποίες την αγάπη του άλλου την κρίνουν από το πόσο μεγάλη πέτρα είναι στο δαχτυλίδι τους!
Οι ελληνίδες μανούλες τα χουν στα όπα όπα τα μαναράκια τους μόνο εκείνες αξίζουν τέτοια συμπεριφορά, έτσι μεγαλώνει ο παπάρας ο Έλληνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι που ειναι το προβλημα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΞερω αρκετες τετοιες σχεσεις.
Μια χαρα ειναι. Δηλαδη προτιμας να τσακωνεσαι για το παραμικρο; για την καθε μικρη αργοπορια, για το που εβαλε ο καθενας τα πραγματα του, για το ποτε θα πατε για φαγητο κλπ. κλπ.;
Ο αντρας που φερεται ετσι το κανει απλα απο αδιαφορια και απο αισθηση υπεροχης (ξερω πολυ καλα για τι πραγμα μιλαω). Απλα χρειαζεται ενα ον θηλυκου γενους διπλα του αυτην την εποχη και εσυ εισαι ο καταληλος ανθρωπος στην καταλληλη θεση. Το "εσυ" το εννοω γενικολογα, αφορα την καθε γυναικα, οχι εσενα προσωπικα.
Ναι, φυσικα και εχει αισθηματα. Αλλα ξερει πολυ καλα (εμπειριες χρονων και χρονων) οτι δεν αξιζει να φθειρεται με μικροπραγματα. Υπαρχουν λιγα, ελαχιστα πραγματα που τα θεωρει σημαντικα. Σ' αυτα θα ειναι ανυποχωρητος. Σε ολα τα υπολοιπα καθημερινα της ζωης θα κανει αυτα που θελεις εσυ, οπως τα θελεις εσυ. Γιατι οχι; Τι ειναι τελικα σημαντικο στην ζωη μας; Στην τελικη, ποσα πραγματα υπαρχουν που πραγματικα αξιζουν τον κοπο;
Για την XRISTEO: δεν ειναι απαραιτητο να ειναι εμφανισιακα μπαζο, ουτε να ξενοκοιταει και να σου ριχνει σταχτη στα ματια. Μπορει να ειναι μια χαρα ομορφοπαιδο, ταυτοχρονα πιστος και ταυτοχρονα εκνευριστικα καλός μαζι σου. Γιατι οχι;
Οι γυναικες (μπορει και να) ειστε αδιαφορες για εναν αντρα. Σε εχει διπλα του γιατι αυτο χρειαζεται στην παρουσα φαση. Αλλα δεν εισαι τοσο σημαντικη ωστε να χαλαει και τα νευρα του μαζι σου.
Αρα ειναι καλός μαζί σου. Εκνευριστικα καλός.
jolly συμφωνώ απολύτως,γι αυτό προσπάθησα να δώσω το γιατί σκέφτεται έτσι κάποιος είτε είναι γυναίκα είτε άνδρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήυπάρχει ένα πράγμα που λέγεται αγάπη. Όταν αγαπάς κάποιον ή κάποιαν, τότε αυτό που σου βγαίνει αυτόματα και χωρίς να το πολυσκεφτείς είναι ότι αν περνάει δύσκολα, τότε κι εσύ στεναχωριέσαι και θες να τον/την δεις να ξαναχαμογελάει. Για σκέψου πως παρατάει τους φίλους του ένας άντρας όταν τον ξελογιάσει μία τσαχπίνα: θέλει να βρίσκεται κοντά της όσο περισσότερο γίνεται και να περνάνε καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν όμως τον/την βλέπει σαν έπιπλο, δηλαδή σαν κάτι που του είναι προσωρινά χρήσιμο σωματικά, ψυχικά ή κοινωνικά, τότε ο ίδιος/-α δεν θα νιώθει αυχαρίστηση από την κοινή τους ζωή, ούτε θα μπορεί να χαλαρώσει μαζί του/της ούτε θα τον/την νοιάζεται πραγματικά. Αυτό είναι ο ορισμός της αδιαφορίας. Κανείς δεν περνάει καλά όταν υπάρχει αδιαφορία. Θα λέει πράγματα όπως "να τηρούμε τις αποστάσεις" και "κολιτσίδα μου έγινε" και "θέλω την ανεξαρτησία μου". Ο χωρισμός είναι μαθηματικά βέβαιος και πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου.
όποιος βρεί τέτοιο σύντροφο, να του πάρει αίμα μη χαθεί το είδος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα βρε Αθηνά μου είπε ο άνθρωπος στην παρούσα φάση το έχει ανάγκη αυτό, σε άλλη φάση μπορεί να χρειάζεται κάτι πιο extreme!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνη μου τα λάω μόνη μου τα ακούω...από το στόμα μου στα αυτιά σου 10.000.000 έτη φωτός...
athinovio, για αρχη να επαινεσω το "σκαριφημα" σου. Συγνωμη, το ξεχασα χθες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε οσα λες εχεις μεν ενα δικιο, αλλα διαισθανομαι οτι μιλαμε για τελειως διαφορετικα πραγματα.
Ειναι αλλο πραγμα η αγαπη και αλλο πραγμα η σχεση. Δυστυχως.
Στο ποστ μιλας για μια σχεση (τουλαχιστον αυτο καταλαβα εγω), οπου ο συντροφος ειναι εκνευριστικα προσαρμοσμενος στις αναγκες σου. Διατηρωντας ταυτοχρονα μια (επισης εκνευριστικη) ανωτεροτητα και θεση ισχυος.
Στην αγαπη - οπως λες και η ιδια - υπαρχουν τελειως διαφορετικοι μηχανισμοι. Στην αγαπη δεν μπαινει θεμα, ποιος εχει δικιο. Στην αγαπη δεν συζητας καν.
Μονο που η αγαπη διαρκει λιγες βδομαδες (λενε οτι εξαρταται απο μια χημικη ουσια στον εγκεφαλο μας, που εξαφανιζεται αυτοματα σε 15 - 30 μερες). Αντιθετα μια σχεση μπορει να κρατησει μηνες η και χρονια.
Συγνωμη, ξεχασα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την ria: ευχαριστως να σου δωσω λιγο απο το αιμα μου.
Θα πρεπει ομως να σταθεις στην ουρα ;-)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήjolly έχω την εντύπωση ότι μπερδεύεται λίγο ο έρωτας με την αγάπη εδώ...όμως και η αγάπη είναι άλλη μία μεγάλη εγωιστική παγίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι «ατέλειες» σε μια σχέση και ίσως οι μικροτσακωμοί είναι αυτά που δίνουν μια πικάντικη γεύση και ένα έξτρα καρδιοχτύπι μου μας κρατάει ζωντανούς. Και ναι είναι εκνευριστικός ένας υπερβολικά καλός σύντροφος τοχω ζήσει και εγώ :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ εκνευριστικά καλός σύντροφος είναι αυτός ή αυτή που δεν έχεις τίποτα να του προσάψεις???ΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΑΣ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι υπάρχει τέτοιος σύζυγος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι εκνευριστικός όπως ακριβώς τον περιγράφεις Αθηνά!
Πάντα νοιώθεις,χωρίς να σου το λέει αυτός, ότι εσύ φταις για όλα!!
Αυτός είναι ο οσιομάρτυρας που πεθαίνει για σένα!!!
Μα πίσω από το πρόσωπο του οσιομάρτυρα, βρίσκεται νομίζω ο καλά βολεμένος σύζυγος, που ξέρει τι έχει και δεν θέλει να το χάσει, γιατί απλά τον ...βολεύει!!!
Και είναι διατεθειμένος να γίνει ρομπότ για να σε αφοπλίσει και να μη μπορείς να δικαιώσεις τον εαυτό σου, που δεν τον ...θέλεις, παρά τις δεδομένες γι' αυτόν αρετές του και αγάπη του για σένα!!!
Φοβάμαι ότι τέτοιοι σύζυγοι μοιάζουν χρυσά κλουβιά που σε κλείνουν μέσα για πάντα!
ο εκνευριστικά καλός συζυγος είναι υπαρκτό ον και σκέφτεται ως εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Της κάνω όλα τα χατήρια, γιατί γκρινιάζει?"
Το κλειδι δυστυχως είναι πολύ δυσκολο. Να κάνεις αυτό που σου αρέσει και όχι αυτό που εχεις συνηθίσει. Εμείς οι γυναίκες δεν θέλουμε να είμαστε συνηθισμένες αλλά να μας λατρεύουν. Μονο με αγάπη γινεται αυτό...