Νεος Γενναίος Ηγέτης

• Στο παρελθόν, ένας ηγέτης έπρεπε να έχει με το μέρος του την κοινή γνώμη, δηλαδή τους πολίτες, για να εξασφαλίσει την εξουσία του. Μιας και το πετύχαινε αυτό, τότε μπορούσε να τους χρησιμοποιήσει για οποιονδήποτε σκοπό ήθελε, ως πολεμιστές στα στρατεύματα, ως εργάτες της γης, ως οτιδήποτε εξυπηρετούσε την κάθε συγκυρία ή σκοπιμότητα. Για να το κάνει αυτό ο ηγέτης χρησιμοποιούσε την ηθική, τη θρησκεία τον πατριωτισμό, τα ιδανικά, τα φρονήματα. Ως εκεί είχαν νόημα οι επαναστάσεις.
• Μέσα στον τελευταίο αιώνα ο ηγέτης πέρασε στο επόμενο στάδιο. Δίνοντας κάτι στον πολίτη ώστε να είναι ευχαριστημένος, κάνεις κι εσύ τη δουλειά σου ανενόχλητος. Ο πολίτης που περνά καλά, δεν φέρνει αντιρρήσεις για να μην χάσει αυτά που έχει. Και σε σχέση με το παρελθόν ή τις υπανάπτυκτες περιοχές, δεν είναι καθόλου λίγα, ειδικά αν σκεφτείς ότι μέχρι πριν από 100 χρόνια ο απλός, μη πλούσιος άνθρωπος δεν είχε στο σπίτι του τροφή, βιβλία, κορνίζες, τουαλέτα ή βρύση, και ούτε καν παράθυρα μερικές φορές. Παιδεία και εργασιακά δικαιώματα είναι ακόμα δύο από τα βραβεία του καλού πολίτη που μπαίνει στον παράδεισο του συστήματος.
• Όμως αυτό δεν αρέσει στον ηγέτη γιατί είναι χρονοβόρο, πολυδάπανο, σκέτος μπελάς. Μόλις ικανοποιήσεις τη μία ομάδα, τσούπ, ξεπετιέται η άλλη. Η οργάνωση που απαιτείται για να διατηρήσεις ένα σύστημα που να προβλέπει για όλους δεν συμφέρει τον ηγέτη που θέλει να καταχραστεί όσα το δυνατόν περισσότερα με τη λιγότερη δυνατή σκοτούρα. Περνάει λοιπόν στο επόμενο στάδιο. Δεν ξέρω αν είναι απλώς μια εντύπωση, αλλά όπως φαίνεται έτσι είναι.
• Ο ηγέτης δίνει στον πολίτη απόλυτη ελευθερία λόγου και έκφρασης. Οι ομοφυλόφιλοι, οι άθεοι, οι ριζοσπάστες, οι αναρχικοί, οι υποστηρικτές της Εξέλιξης, οι υποστηρικτές της θεϊκής δημιουργίας, οι μετριοπαθείς, οι ακραίοι, οι συνειδητοποιημένοι και οι απολιτίκ, όλοι μπορούν να λένε ότι θέλουν. Θέλεις να απεργήσεις? Τέλεια, είναι δικαίωμά σου, τράβα μπροστά. Θέλεις να διαβάζεις βιβλία με αρχαίες σοφίες και να τις αποκαλύπτεις με αποτροπιασμό στο κοινό? Κανένα πρόβλημα. Θες να διαδηλώσεις για να σταματήσει ο πόλεμος στην Παλαιστίνη? Θέλεις να βάλεις την υπογραφή σου σε όλες τις ομάδες που μάχονται την παιδική κακοποίηση? Θέλεις να αποκαλύψεις ένα σκανδαλώδες σκάνδαλο για τον τάδε υπουργό? Κάντο, θα έχει ενδιαφέρον! Έχεις καταλάβει τι κουμάσια σε κυβερνούν και αγανακτείς? Πέστα παιδί μου να ξεσκάσεις! Αφήνει λοιπόν ο ηγέτης τον απλό κόσμο να αλληλοσπαράζεται με ψευδο-ζητήματα κάθε είδους, πολιτικά, ιδεολογικά, συνδικαλιστικά, ξέροντας ότι όταν τελειώσει ο καυγάς ή η συζήτηση, ο πολίτης θα ξαναγυρίσει στο ίδιο σύστημα που έχει συνηθίσει, έχοντας ξεδώσει, έχοντας διοχετεύσει την οργή του σε κάτι που μόνο αποτέλεσμα έχει την εκτόνωση της αγανάκτησης και τίποτα άλλο. Φροντίζει μόνο να μην ανεβαίνουν πολύ οι τόνοι και αν παραζεσταθούν τα αίματα, ρίχνει και μία δύναμη καταστολής και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Θέλεις να ψηφίσεις οικολόγους? Μπράβο παληκάρι μου, μπράβο λεβέντη μου!
• Με αυτό τον τρόπο, η συναίνεση της πλειοψηφείας δεν είναι καθόλου απαραίτητη και μπορεί ο ηγέτης να κάνει ότι θέλει, αφού μάλιστα, όντας σε θέση ισχύος, έχει δέσει πισθάγκωνα τον πολίτη με νόμους ώστε αν παρεκτραπεί να το πληρώσει πολύ ακριβά.
• Ίσως να είναι και η ιδέα μου αλλά μπορεί κάποιος να μου πει αν οποιαδήποτε διαδήλωση διαμαρτυρίας τα τελευταία χρόνια άλλαξε κάτι πραγματικά? Ή μήπως πρόκειται για μία νέου τύπου χούντα, όπου έχεις μεν απόλυτη ελευθερία λόγου και πράξης αλλά στα μύδια μας και εμείς θα αλλάξουμε το ασφαλιστικό και τα εργασιακά και τις φορολογίες όσο κι αν χτυπιέσαι και τρέχα μετά να πείς ότι έχεις δίκιο και σε αδικήσανε? Τι άλλαξε στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια? Γιατί δεν πάμε σε εκλογές αφού όλοι το ζητάνε? Αφού έχει ήδη πέσει, αφού έχει ήδη φάει τον άμπακο, γιατί δεν κάνει στην άκρη να πάρει κι άλλος σειρά?