Εγώ δε λέω τίποτα.

Από το Βήμα Ξεκινώ in medias res, όπως θα έλεγε και ο υπουργός κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος, με την ηλεκτρονική επιστολή που έστειλε τα ξημερώματα της Τετάρτης καθηγητής πρώτης βαθμίδας του Οικονομικού Πανεπιστημίου (τέως ΑΣΟΕΕ) σε φίλο του επίσης καθηγητή, ο οποίος έχει την τύχη να παρεπιδημεί στο Λονδίνο. Ο άνθρωπος έβραζε από τον θυμό του για τα όσα είχαν διαδραματισθεί στη γενική συνέλευση των καθηγητών της σχολής και του ήταν αδύνατο να κλείσει μάτι· οπότε εκτονώθηκε αφηγούμενος τα καθέκαστα της συνέλευσης στον φίλο του: «Χθες είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα γενική συνέλευση του Συλλόγου ΔΕΠ, στην οποία ο πρύτανης κυριολεκτικά μας επιτέθηκε, όταν θέσαμε ζητήματα εφαρμογής του νόμου και ζητήσαμε να κρατηθεί το πανεπιστήμιο ανοικτό ακόμα και αν αρνηθούν τα μέλη του ΔΕΠ να αναπληρώσουν τις χαμένες ώρες λόγω καταλήψεων. Μας είπε: 1) Οτι δεν έχουμε ιδέα από σύγχρονη ηγεσία (ενώ αυτός ξέρει!), η οποία συνίσταται στο να τα έχουμε καλά με τους φοιτητές. 2) Μας κατηγόρησε ότι δεν καταλαβαίνουμε τα δίκαια αιτήματα των φοιτητών. 3) Μας ζήτησε να βάλουμε στα προγράμματα σπουδών μαθήματα για δημοκρατία, κοινωνική ευαισθησία κτλ. 4) Μας απαγόρευσε να ασχοληθούμε με θέματα εφαρμογής του νόμου, αναπλήρωσης μαθημάτων κτλ., αλλά να ασχοληθούμε μόνο με τα στενώς νοούμενα συνδικαλιστικά ζητήματα. Ολα αυτά ειπώθηκαν με αρκετά απαξιωτικό τρόπο, που έδειχνε ότι μόνο αυτός ήξερε τι πρέπει να γίνει. Αμέσως μετά το παραλήρημα αποχώρησε από τη συνέλευση και δεν κάθησε να ακούσει τον αντίλογο. Εμείς έχουμε μείνει όλοι κατάπληκτοι! Επειτα έγινε συνέλευση των φοιτητών. Οι αναρχικοί άρχισαν να πετάνε γιαούρτια, με αποτέλεσμα η ΔΑΠ και η Πανσπουδαστική να φοβηθούν και να φύγουν. Παρέμεινε προς τιμήν της η ΠΑΣΠ, η οποία μάλιστα πήρε τη συνέλευση με ψήφους περίπου 650-250. Μετά από αυτό, οι αναρχικοί τούς άρχισαν στο ξύλο και τους πέταξαν έξω από τη σχολή». (Το διαβάσατε, κορόιδα γονείς; Για αυτού του επιπέδου την ανωτάτη εκπαίδευση εσείς δουλεύατε σαν τα ζώα σε δύο δουλειές και πληρώνατε φροντιστήρια!) Προσέξτε τώρα πού εντοπίζεται η ειρωνεία του θέματος. Ο πρύτανης του Οικονομικού κ. Γρηγόρης Πραστάκος, καθηγητής της Διοικητικής Επιστήμης, δεν είναι κανένας τυχαίος καθηγητάκος με μέτριες σπουδές, από εκείνους που μια νύχτα έπεσαν να κοιμηθούν ως βοηθοί και το πρωί είχαν ξυπνήσει καθηγητές. Εκανε όλες τις σπουδές του στο Columbia των ΗΠΑ (ένα από τα οκτώ κορυφαία αμερικανικά πανεπιστήμια του Ιvy League), όπου και εδίδαξε στη Μεταπτυχιακή Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων. Εδίδαξε επίσης στη φημισμένη σχολή Wharton του University of Ρennsylvania (ένα άλλο από τα οκτώ πανεπιστήμια του Ιvy League) και διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής σε πλειάδα ευρωπαϊκών πανεπιστημίων πρώτης τάξεως. Αυτός λοιπόν ο διακεκριμένος επιστήμονας παρουσιάστηκε στους συναδέλφους του ως ένας «πεφωτισμένος εκσυγχρονιστής κεντροδεξιός», που θα έκανε το Οικονομικό Πανεπιστήμιο να λειτουργεί ρολόι και εκλέχθηκε πρύτανης, κερδίζοντας και τις ψήφους σοβαρών συναδέλφων του με κεντροαριστερή πολιτική τοποθέτηση. Την περασμένη άνοιξη πήρε την πρωτοβουλία να εξαφανίσει τα ταμπλό, τα πανό και το σχετικό σκουπιδαριό που δίνουν στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο- σε κάθε ελληνικό πανεπιστήμιο- τη χαρακτηριστικά σιχαμερή όψη του. Αντιμετώπισε τέτοια επίθεση από τους παντοειδείς αγωνιστές υπέρ της «ελεύθερης διακίνησης των ιδεών», ώστε όχι μόνο τα επανέφερε, αλλά επέτρεψε να τοποθετηθούν ακόμη περισσότερα! (Μπορεί κιόλας να έγραψε και εκατό φορές τη φράση «Δεν θα ξαναενοχλήσω την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών»- δεν είμαι βέβαιος επ΄ αυτού, χωρίς να το αποκλείω κιόλας...) Δείτε τον τώρα πώς κατάντησε ένας τρομαγμένος όμηρος στα χέρια μιας φασιστικής μειοψηφίας... Αντί οιουδήποτε περαιτέρω σχολίου στο παραπάνω θέμα, επαναλαμβάνω, επαυξημένη και βελτιωμένη, παλαιότερη πρότασή μου προς όσους αγωνίζονται για να προσφέρουν στα παιδιά τους το αγαθό της πανεπιστημιακής παιδείας. Κόψτε αμέσως κάπνισμα, κάθε είδους ποτό εκτός από νερό της βρύσης και, γενικώς, κάθε καταναλωτική δαπάνη εκτός από τις απολύτως απαραίτητες. (Βεβαίως και το πολύ φαγητό! Ακόμη και το τρόλεϊ! Διότι έτσι θα διατηρηθείτε στα ίδια κιλά, οπότε θα μπορέσετε άνετα να βγάλετε τουλάχιστον μία δεκαπενταετία με ένα παντελόνι μπλουτζίν...) Μαζέψτε φασούλι το φασούλι ό,τι μπορείτε, με τον σκοπό, αν το παιδί σας έχει έφεση στα γράμματα, να το στείλετε κατευθείαν στο εξωτερικό για σπουδές σε ένα σοβαρό πανεπιστήμιο. Προσπαθήστε να το στηρίξετε ψυχολογικά, ώστε να πεισθεί να παραμείνει στο εξωτερικό μετά το τέλος των σπουδών του και να σταδιοδρομήσει επαγγελματικά εκεί. Αν τα καταφέρετε και εσείς και εκείνο, τότε μπορείτε να ελπίζετε ότι μια μέρα θα σας πάρει μαζί του εκεί έξω και θα γλιτώσετε από τη μιζέρια της ωραιότερης χώρας του κόσμου, που, ως γνωστόν, κατοικείται από τους εξυπνότερους ανθρώπους στον κόσμο. Αμήν... Κύριε διευθυντά