- Λένε όλοι ότι αφού τους ψηφίζουμε καλά να πάθουμε. Ότι εμείς τους βάλαμε εκεί και ότι από δική μας επιλογή παθαίνουμε αυτά που παθαίνουμε.
- Εγώ όμως λέω ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και ότι η μόνη επιλογή που έχουμε στις εκλογές είναι ποιός θα είναι ο επόμενος που θα μας διασύρει διεθνώς, θα κατασπαταλήσει το δημόσιο χρήμα και θα φάει από τις ρεμούλες.
- Αν δεν ήταν έτσι τότε γιατί απαγορεύεται στους βουλευτές να εκφράζουν απόψεις διαφορετικές από αυτή του κόμματος? Γιατί όλοι οι βουλευτές ψηφίζουν πανομοιότυπα και απαράλλαχτα ότι τους πουν? Εγώ τον βουλευτή τον θέλω να φωνάζει αντί για μένα και να ωφελήσει τον τόπο μου, όχι να φοράει κοστούμι (που αγοράζει με ειδικό επίδομα μιας και ο βουλευτικός μισθός δεν του αρκεί) και να συμφωνεί με ότι του λένε.
- Γιατί στις ψηφοφορίες της βουλής είναι προκαθορισμένο το αποτέλεσμα?
- Οι βουλευτές της αντιπολίτευσης γιατί υπάρχουν και πληρώνονται εφόσον και που είναι εκεί (όταν είναι) δεν κάνει καμμία διαφορά? Κουβέντα να γίνεται?
- Αφελής η σκέψη αυτή και το ξέρω. Πείτε μου όμως ποιός πολιτικός είναι διαφορετικός από αυτό για να τον ψηφίσω.
- Πείτε μου πως μπορώ εγώ ο απλός πολίτης με την ελάχιστη στοιχειώδη μόρφωση να πείσω όλους αυτούς τους μορφωμένους στα κολέγια και το εκλεπτυσμένο γούστο να κάνουν το σωστό, εκτός από το να τα κάνω όλα λαμπόγυαλο.
- Περιμένω.
- Μπαμ!
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008
Όποιος είναι ευχαριστημένος από τον βουλευτή της περιοχής του να σηκώσει το χέρι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καλησπερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εχεις πουθενα λαθος ή αδικο.
θελω ομως να προσθεσω κατι αλλο. Εμεις σαν πολιτες τι κανουμε γι' αυτη τη χωρα; Με το να πηγαινουμε απλα να ψηφιζουμε νομιζουμε οτι θα λυθουν ολα τα θεματα;
Ποια ειναι η συμμετοχη μας στα κοινα;
Το θεμα (ή το προβλημα) απο κει ξεκιναει κατα τη γνωμη μου. Απο το οτι δηλαδη ως λαος δεν εχουμε καμια συλλογικη συνειδηση.
Ποσοι γνωριζουμε ποιοι ειναι οι δημοτικοι συμβουλοι εκει που ζουμε; Και με ποιο τροπο τους εκλεγουμε ή τους ελεγχουμε καθ΄ ολη τη διαρκεια της θητειας τους; Ποσοι εχουμε παρακολουθησει μια συνεδριαση του Δημοτικου Συμβουλιου της πολης μας;
Ποσοι εχουμε ασχοληθει με τα καθημερινα θεματα που απασχολουν τη γειτονια μας;
Αν εμεις δεν γινουμε ενεργοι πολιτες και δεν αποκτησουμε καποια στιγμη συλλογικη συνειδηση, τοτε παντα θα υπαρχουν οι καποιοι αλλοι οι οποιοι θα φταινε για τα στραβα και αναποδα που μας συμβαινουν.
Μάλλον έχεις υπερβολικό δίκιο (αλλά όχι απόλυτο). Και εξηγούμαι. Προφανώς αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του σημερινού πολιτικού συστήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως δική μας επιλογή είναι το ότι βρίσκονται στη θέση που βρίσκονται. Το ερώτημα είναι με ποια κριτήρια ψηφίσαμε όταν ψηφίσαμε; Ανάλογα τα κριτήρια που χρησιμοποίησε η πλειοψηφία και όχι εμείς προσωπικά, τοποθετήθηκαν οι βουλευτές στη βουλή.
Γιατί απαγορεύεται στους βουλευτές να ψηφίσουν διαφορετικά; Γιατί απλά αν το κάνουν το κόμμα τους δεν θα μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική του. Ε και; Σωστά, ε και, αλλά αν αντιταχθούν στο κόμμα τους υπογράφουν την πολιτική τους καταδίκη. Άρα το πρόβλημα πάλι είναι τα κριτήρια που χρησιμοποιούν οι βουλευτές.
Γιατί στις ψηφοφορίες της βουλής είναι προδιαγεγραμμένο το αποτέλεσμα; Μα γιατί ακριβώς υπάρχει η αυτοδυναμία και επειδή οι βουλευτές δεν είναι βουλευτές αλλά πειθήνια όργανα για όσα προαναφέρθηκαν. Και αν για κάποιο λόγο δεν αρκεί η αυτοδυναμία, τότε το κυβερνόν κόμμα κρύβεται πίσω από τη λέξη «συναίνεση» για να δικαιολογήσει το γεγονός τι στην ουσία περισσότερος κόσμος διαφωνεί παρά συμφωνεί με όσα λέει. Προφανώς λοιπόν ο πλουραλισμός είναι εντελώς εικονικός στις μέρες μας.
Οι βουλευτές της εκάστοτε αντιπολίτευσης υπάρχουν για να δικαιολογείται η δημοκρατική ονομασία του πολιτεύματος.
Σχεδόν κανένας πολιτικός δεν διαφέρει ουσιαστικά από τον άλλο. Και αυτό γιατί είναι επαγγελματίας και όχι λειτουργός. Πάλι γυρνάμε στα κριτήρια λοιπόν με α οποία δραστηριοποιείται γενικότερα ο άνθρωπος.
Ας δούμε όμως και μια «μικρή» αλήθεια. Η παρούσα κυβέρνηση δεν αντιστοιχεί σε πραγματική αλλά πλασματική πλειοψηφία. Αν διαιρέσεις τους ψήφους της με το σύνολο των πολιτών που με βάση το σύνταγμα έχουν δικαίωμα και υποχρέωση (είναι και τα δύο, δεν διαχωρίζεται, άλλωστε κάθε δικαίωμα προκύπτει από μία υποχρέωση, το συγκεκριμένο απλά αποτελεί και τα δύο) το ποσοστό που θα υπολογίσεις είναι περίπου 30%. Κάτι παραπάνω. Αυτό δεν είναι πραγματική πλειοψηφία!
Στην πράξη λοιπόν δεν έχεις πολλές επιλογές. Μία απλή παρατήρηση είναι βέβαια ότι η δημοκρατία είναι η συνεχής ενασχόληση του πολίτη με τα κοινά. Δικαίωμα και υποχρέωση ταυτόχρονα αυτό πάλι. Όταν όμως ο πολίτης θεωρεί πως η δημοκρατία αρχίζει και τελειώνει στις κάλπες, έχει ήδη καταργήσει την δημοκρατία. Και στην πράξη σήμερα, ούτε ο πολίτης ασχολείται με τα κοινά, αλλά ούτε οι αντιπρόσωποί του, αφού (α) είναι επαγγελματίες - άρα τα κριτήριά τους δεν είναι τα κοινά – και (β) πειθήνια όργανα.
Το ερώτημα είναι. Αν ο πολίτης κατέρριψε τη δημοκρατία μιας και δεν ασχολείται με τα κοινά (αλλά μόνο με τον εαυτό του και τα δικαιώματά του), τότε γιατί ο πολίτης γκρινιάζει για το τι πράττουν οι φεουδάρχες του; Επειδή τους «ψηφίζει» ή επειδή πειθήνια συμβιβάζεται με τον εκλογικό νόμο που η πολιτεία νομοθετεί, κι ας είναι ολότελα άδικος και αντιδημοκρατικός; (Ποιος είπε ότι οι νόμοι είναι ηθικοί;)
Κακώς πάντως συνδυάζεις την μόρφωση με την πειθώ. Αν ήταν ούτως ή άλλως θέμα πειθούς, θα μπορούσες να επιχειρηματολογήσεις με τους πολιτικούς, αλλά μια απλή παρατήρηση μας «πολιτικής συζήτησης» αποκαλύπτει ότι.. δεν υπάρχει καμία λογική σε αυτή!
Εγώ απλά θα πρότεινα: Αν ο κόσμος θέλει να μαυρίσει τους σημερινούς πολιτικούς (κοινώς να τους εξοστρακίσει, μιας και λέμε πως τους χρειάζεται) ένας τρόπος είναι να κρίνει ότι πρέπει να το κάνει αυτό. Για να το κάνει πρέπει να δει πρώτα όχι το τι πιστεύει ότι αντικατοπτρίζει η ψήφος του, αλλά τι ο νόμος ορίζει ότι αυτή αντικατοπτρίζει, μιας και ότι και αν μου κατέβει στο κεφάλι εμένα για το τι σημαίνει η ψήφος μου, με βάση τον εκλογικό νόμο και εντελώς νομοτελειακά θα μεταφραστή αυτή στην πραγματικότητα. Αφού λοιπόν ο νόμος, για να μην δώσει κυβέρνηση θέλει μικρά ποσοστά, πρέπει να δοθούν μικρά ποσοστά. Το λευκό δεν συμπεριλαμβάνεται ποσοστά άρα πρέπει αναγκαστικά να ψηφιστεί κόμμα. Αν θέλουμε λοιπόν να εξοστρακίσουμε τους πολιτικούς των μεγάλων κομμάτων ο μόνος τρόπος είναι να ψηφίσουμε όλα τα μικρά κόμματα, ώστε να μην έχουν ποσοστά οι πολιτικοί των μεγάλων να εκλεγούν και να επιστρέψουν στις δουλειές τους. Φυσικά αυτό θα καταλήξει όντως σε ακυβερνησία. Αλλά εδώ πάλι έρχεται το κριτήριο που θέτουμε εμείς: Θέλουμε σταθερότητα ή θέλουμε να αποκαταστήσουμε τη λειτουργία της δημοκρατίας μας;
Τελικά λοιπόν όλα καταλήγουν στα κριτήρια μας. Φυσικά, σε μια δημοκρατία, τα κριτήρια των πολλών αναγκαστικά υπερισχύουν από αυτά των λίγων, άρα αν τα δικά μας δεν συμβαδίζουν με των πολλών τότε απλά σκύβουμε το κεφάλι. Το όλο ερώτημα όμως είναι: Ξέρουμε σε τι ακριβώς μεταφράζονται και ποιες είναι οι συνέπειες των κριτηρίων μας αι των επιλογών μας; Είμαστε διατεθειμένοι να συμβιβαστούμε με τα αποτελέσματα; Ή απλά αναρωτιόμαστε «γιατί δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο;»; Και το βασικότερο, έχουμε πλήρη συνείδηση των πιθανών καταλήξεων των επιλογών μας πριν τις επιλέξουμε;
Γιατί πραγματικά, το να πιστεύουν οι πολίτες ότι έχουν δημοκρατία, εξαντλώντας τις υποχρεώσεις τους απέναντί της στις κάλπες, είναι εντελώς παράλογο.
(Να σου πω, δεν θα κάνω ολόκληρο ποστ κάθε φορά που θα σου απαντάω... άντε…)
Να σηκώσει το χέρι;Για μούτζα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαααααααααααααααααααααααααααα!
(Κωνσταντάρας -Μαυρογιαλούρος στην ταινία Υπάρχει και φιλότιμο)
Εμεις σαν πολιτες τι κανουμε γι' αυτη τη χωρα;Ποια ειναι η συμμετοχη μας στα κοινα;
ΑπάντησηΔιαγραφήαντώνη καλησπέρα
επειδή ζω σε μικρό μέρος, η επαφή με τους δημοτικούς σύμβουλουςε είναι αναγκαστικά καθημερινή (σχεδόν). Αυτοί κρίνονται σε προσωπικό επίπεδο και για αυτό συνήθως νοιάζονται περισσότερο. όχι ότι δεν υπάρχουν και στραβοπατήματα αλλά τουλάχιστον λαμβάνεται υπόψιν και το καλό του τόπου, έστω κι αν μερικές φορές δεν είναι όλα τέλεια.
για να κλείσει όμως η είσοδος του Αμβρακικού ( με ότι οικολογικές συνέπειες έχει αυτό)από μία παράνομη ιδιωτική μαρίνα χρειάστηκε υπουργική απόφαση (του παρόντος υπουργού).
Όταν όμως ο πολίτης θεωρεί πως η δημοκρατία αρχίζει και τελειώνει στις κάλπες, έχει ήδη καταργήσει την δημοκρατία.
ΑπάντησηΔιαγραφήαν ο πολίτης καταγγείλει κάθε παράτυπη ενέργεια (από φακελάκι γιατρού μέχρι το χτίσιμο της προαναφερθείσης μαρίνας) τότε πες μου τι θα συμβεί.
θα βρεί τον μπελά του και μέχρι την επόμενη γενιά δε θα βρίσκει το δίκιο του. τα παιδιά του θα είναι στη μπλακ λιστ των μεταθέσεων (πχ) και η ζωή του θα δυσκολέψει σε σημείο αφόρητο.
πρόκειται για μαφία.
ποιά κοινά μου λές φίλε μου......
vad
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό ξαναπές το!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό σημαίνει πως ήδη έχεις βγάλει την απόφαση ότι δεν αλλάζει τίποτε. Κακώς λοιπόν γίνεται η οποιαδήποτε συζήτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλ' αυτά θα σου επισημάνω πως δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Κανείς όμως δεν είπε ποτέ ότι η δημοκρατία είναι εύκολη υπόθεση. Και όσο περισσότερο καταργείται, τόσο περισσότερη ενέργεια και θυσίες θα χρειαστεί για να επανέλθει στη θέση της.
Αλλά είπαμε, αν ήδη έχεις καταδικάσει το θέμα, είναι άσκοπη η περαιτέρω συζήτησή του.
δεν το εχω καταδικάσει ακριβως.
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά εχω απογοητευτει παρα πολυ.
στο μυαλό μου ερχονται πιθανα σεναρια για το τι θα γινει αλλά το ενα φαινεται πιο χαζο από το άλλο.
Εκλογες, αυτοδυναμιες, Γιωργακης, τσιπρας, σκατα.
Όποιος κι αν ερθει στην εξουσια θα εχει ενα ολοκληρο δικτυο να εξαρθρωσει για να πουμε οτι κατι γινεται.
Σίγουρα. Είπαμε. Τίποτε δεν έιναι εύκολο. Το λάθος μας είναι πως κρυβόμαστε πίσω από τα εύκολα. Αλλά εμείς πρέπει να δείξουμε πως έχουμε πάρει σοβαρά το ότι απαιτούμε την αποκατάσταση της δημοκρατίας, και απαιτώντας το, αλλά και πράττωντας από την πλευρά μας τις δικές μας υποχρεώσεις. Το ένα εκ των δύο μόνο του έιναι άσκοπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πάντα να θυμόμαστε: Θέμα κριτηρίων.
δε μου λες,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μικρο σου ονομα πως είναι?
(για να μη σε λεω "ε,ψιτ, εσυ με την γκαμηλα"....
Κοίτα, και με το "ψιτ εσύ με την γκαμήλα" ακούω, άλλοι με λένε darth, άλλοι darthiir, άλλοι καμηλιέρη. Μπορείς να διαλέξεις όποιο θες, ή να εφεύρεις το δικό σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα σε λέω Μπάμπη, το πλησιέστερο ηχιτικά από τα ελληνικά ονόματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να μου εξηγήσεις όμως την ομοιότητα κάποια στιγμή
ΑπάντησηΔιαγραφή:D
έχει τους ήχους -α, -ι, -μπ
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
A...
ΑπάντησηΔιαγραφή(Χάος...)