Απλά Μαθηματικά (ή αλλιώς δυό το λάδι τρείς το ξύδι - πέντε το λαδόξυδο)

• Όχι, δεν πιστεύω ότι κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν.
• Οι Έλληνες δουλεύουν πολύ, περισσότερο από τους υπόλοιπους στην Ευρώπη. Και με την χαμηλότερη αμοιβή.
• Φορολογούνται πολύ βαριά. Το ένα πέμπτο κάθε προϊόντος που πωλείται και το ένα τρίτο του μισθού που ήδη είναι ο χαμηλότερος της Ευρώπης, πάνε στα κρατικά ταμεία ως φόροι.
• Η Υγεία, η Παιδεία και η Ασφάλιση βρίσκονται σε τριτοκοσμικά επίπεδα. Αυτό αναγκάζει τον ήδη χαμηλο-αμοιβόμενο Έλληνα να ξοδεύει χρήματα επιπλέον των υψηλών εισφορών του, αν θέλει να νοσηλευτεί, να εκπαιδευτεί και να συνταξιοδοτηθεί αξιοπρεπώς.
• Οι εργασιακές σχέσεις έχουν τέτοιο νομοθετικό υπόβαθρο ώστε να μη συμφέρουν κανέναν. Ούτε τους εργοδότες που επιβαρύνονται αισχρά με τις ασφαλίσεις, ούτε τους εργαζόμενους που είτε υποκύπτουν στον εκβιασμό " ανασφάλιστος ή τίποτα" είτε χάνουν και αυτοί το 1/3 του εισοδήματός τους.
• Οι δημόσιες υπηρεσίες είναι αυτές που είναι, με ελάχιστες μεμονωμένες περιπτώσεις ατόμων που, παραδόξως, ξέρουν πού παν τα τέσσερα όταν τους ρωτήσεις το οτιδήποτε και είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τον πολίτη όπως πρέπει.
• Οι νόμοι είναι διάτρητοι. Ασαφείς, μπερδεμένοι αδύνατοι στη εφαρμογή τους ορισμένοι και ακατανόητοι, αφήνουν ακάλυπτα τα "νώτα" του Έλληνα που αναγκάζεται να παρανομήσει προκειμένου να κάνει τη δουλειά του. Μόνο οι πολύ υψηλά καθήμενοι δεν έχουν λόγο ανησυχίας.
• Ο Έλληνας κάνει καλή δουλειά. Ο ακριβοπληρωμένος νομοθέτης του όχι. Ούτε ο πολιτικός του. Αυτοί παίρνουν τζάμπα το μισθό τους. Ο Έλληνας το βλέπει, το καταλαβαίνει, αγανακτεί αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Μόνο το δέχεται ως πραγματικότητα και ,με την ευρηματικότητα που τον διακρίνει, προσαρμόζεται και επιβιώνει.
• Αν δεν υπήρχαν οι ισχυροί ( ακόμα) οικογενειακοί και κοινωνικοί δεσμοί, η ασταμάτητη ιδιοσυγκρασία του Έλληνα και το γεγονός ότι ο χειμώνας κρατάει λίγο στη χώρα μας, δεν ξέρω τι θα γινόταν.
• Ναι, μας αρέσει να πίνουμε καφέδες. Ναι, θα πάμε διακοπές έστω κι αν τη βγάλουμε τρία άτομα στον καναπέ της γιαγιάς μας. Ναι, είμαστε γλεντζέδες και το αξίζουμε με το παραπάνω γιατί αν δεν ήταν κι αυτό τότε δε θα είχαμε τίποτα.
• Ο Έλληνας αξίζει καλύτερους πολιτικούς.