- Μία φορά και έναν καιρό, ήτανε ένας βάτραχος που ζούσε ευτυχισμένος σε μία λίμνη. Κάθε μέρα κολυμπούσε, έκανε βουτιές, έκρωζε δυνατά και έτρωγε μύγες, σκνίπες και κουνούπια που υπήρχαν άφθονα εκεί.
- Μία μέρα, ήρθε στη λίμνη μια αγελάδα. Ο βάτραχος, που δεν είχε ξαναδεί τόσο μεγάλο ζώο, έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Πίστεψε ότι ήτανε το μεγαλύτερο ζώο του κόσμου. Και επειδή η αγελάδα έπινε νερό, νόμιζε ο βάτραχος ότι από το πολύ νερό μεγάλωσε έτσι. Άρχισε λοιπόν να πίνει κι αυτός νερό, με σκοπό να γίνει τόσο μεγάλος όσο η αγελάδα.
- Έπινε, έπινε, έπινε μέχρι που φούσκωσε η κοιλιά του. Και συνέχισε να πίνει παρόλο που πονούσε πάρα πολύ. Τα άλλα βατράχια του φώναζαν να σταματήσει και να αφήσει τις ανοησίες, αλλά αυτός τίποτα. Και έπινε, έπινε, μέχρι που ήρθε ένα κουνούπι και του τσίμπησε την κοιλιά και χύθηκε όλο το νερό που είχε πιεί και ξαναέγινε όπως πριν.
- Τότε ο βάτραχος σκέφτηκε ότι κάτι δεν έκανε σωστά και ότι άλλος θα ήταν ο τρόπος να γίνει μεγάλος. Έτσι, αποφάσισε να προσπαθήσει αλλιώς. Άρχισε να κάνει γυμναστική και να τρώει πολλά φρούτα και κρέας και να πίνει γάλα. Κάθε μέρα με υπομονή γυμναζόταν, και μετά από κάμποσο καιρό πήγε και στάθηκε δίπλα στην αγελάδα για να δει αν την έφτασε σε μέγεθος.
- Όταν είδε ότι η αγελάδα ήταν το ίδιο μεγαλύτερη από αυτόν όπως πάντα, γύρισε στη λίμνη απογοητευμένος και λυπημένος. Τότε ένας γερο-βάτραχος του είπε: "Κοίτα τους άλλους βάτραχους. Είναι μικρότεροι από εσένα γιατί εκείνοι ούτε καν προσπάθησαν. Μπορεί να μην έφτασες την αγελάδα αλλά τώρα είσαι ο πιο σπουδαίος βάτραχος." Το βατραχάκι μας κοίταξε γύρω του και είδε ότι ο γέρο-βάτραχος είχε δίκιο και ότι τελικά η προσπάθειά του είχε τελικά καλό αποτέλεσμα, και ήταν περήφανος για αυτό που είχε καταφέρει. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτεραααα.
- Μου φαίνεται άδικο που σε όλες τις ιστορίες του Αισώπου οι χαρακτήρες πάντα την πατάνε και φαίνονται χαζοί στο τέλος. Μου φαίνεται ότι είναι αποθαρρυντικές και ηττοπαθείς, για αυτό λέω στα παιδιά παραλλαγές στις οποίες ο ήρωας στο τέλος είτε βγαίνει νικητής είτε αποκομίζει κάτι θετικό, όπως το βατραχάκι.
Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008
Ιστοριούλα Για Τα Παιδιά
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καλά εκανες και εδωσες τη δική σου αισιόδοξη εκδοχή και μάλιστα ομορφογραμμένη,δεν το λέω για κομπλιμέντο.
ΑπάντησηΔιαγραφήο Αίσωπος δεν στοχεύει να παιδεψει τους χαρακτήρες του,η ίδια η ζωή τους παιδεύει.Πάντως πρέπει να παραδεχθείς ότι είναι απολαυστικός γραφιάς αλλά και διδακτικός και διαχρονικός ,κι αυτό είναι το σπουδαιότερο.
Εξαρτάται το δίδαγμα και το πρόβημα που θέλει να αντιμετωπίσει με το μύθο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θες να διδάξεις το ναην ζηλεύεις, καλό είναι να έχει απαισιόδοξο τέλος η ιστορία.
Κρίμα που δεν υπήρχε τότε ο Τσέκος να σου κάνει τον βάτραχο μαμούθ με τα αναβολικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήdoc
Γειά σου athinovio!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η εκδοχή!
Τι είναι καλύτερα? Να να επιβραυεύεται ο ήρωας στους μύθους ή να τιμωρειται!
Εγώ κλίνω πρώος την επιβράβευση!
Μπορεί να κάνω και λάθος, όμως!
Ε?
η εκδοχή αυτή είναι πολυεπίπεδη.
ΑπάντησηΔιαγραφή1.ο βάτραχος δε μένει στην αποτυχία αλλά ξαναπροσπαθεί, με μεγαλύτερη προσοχή πλέον.
2.έχοντας στο νου του το άπιαστο(την αγελάδα) καταφέρνει να ξεπεράσει τον εαυτό του και τους υπόλοιπους βάτραχους.
3.τρώει σωστά και γυμνάζεται
4.ακούει και σέβεται το γερο-βάτραχο.
5.αρχικά παρασύρεται από τον ενθουσιασμό αλλά μετά βάζει το μυαλό του να δουλέψει
Καλή η τεχνική. Βέβαια πάντα εξαρτάται από το νόημα ή το ηθικο δίδαγμα καλύτερα που προσπαθεί να περάσει ο μύθος. Καμία φορά είναι βολικό ο ήρωας να την πατάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως η ιστορία με τον βάτραχο περνάει το μύνυμα που θέλεις πολύ σωστά και οι 5 επισημάνσεις που κάνει στο σχόλιο σου είναι πολύ σωστές.
Καλό βράδυ και καλό ΣΚ!
οκ, βαντ δεν είπα ότι θα ξεπεράσω και τον Αίσωπο!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Ξέρεις όμως ότι πρέπει να εφευρίσκω κάθε βράδυ κι από ΔΥΟ παραμύθια, ένα για κάθε παιδί? Το να διασκευάζω τα ήδη υπάρχοντα είναι βολικό όταν λείπει η έμπνευση και αρέσει πολύ στα αγγελούδια μου .
άμπανε, αυτό που θέλω να τους μάθω πάνω από όλα είναι να έχουν έλεγχο τους εαυτού τους και να βάζουν το μυαλό τους να δουλεύει.
Δόκτωρ
πού τον θυμήθηκες τώρα αυτόνανε!
Πάντως ο αρχαιολόγος του μέλλοντος όταν θα ανακαλύπτει τα τωρινά παιδικά φαντάσου τι ηθικά διδάγματα θα βγάζει από αυτά.......
κικοπ
και το πολύ χάπι εντ δεν κάνει καλό στη διάπλαση χαρακτήρα, όπως επισημαίναι και ο ndn.