Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Κυκλοφοριακό - Εργασιακό

  • Είναι όλα τόσο απλά που πραγματικά δεν βλέπω γιατί ήδη δεν έχει γίνει. Στο κέντρο της Αθήνας και -γιατί όχι- σε όλη την Αθήνα απλά δεν θα κυκλοφορούν ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα, παρά μόνον επαγγελματικά και δημοσίας χρήσης. Εντάξει, θα τη σκαπουλάρουν μερικοί που χρησιμοποιούν το επαγγελματικό τους όχημα για όλες τις μετακινήσεις αλλά είναι νομίζω αμεληταίο το ποσοστό, ή τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό μικρότερο από όλα τα οχήματα που λυμαίνονται τους δρόμους της πρωτεύουσας συνήθως. Με αυτό το μέτρο οι δρόμοι θα έχουν λιγότερη κίνηση που σημαίνει ότι τα λεωφορεία και τα ταξί (που αναγκαστικά θα πρέπει να γίνουν περισσότερα) θα κινούνται γρηγορότερα άρα στην ουσία θα ωφεληθεί ο ταξιδιώτης των αστικών δρόμων. Δεν θα επιτρέπεται η κίνηση των δίτροχων. Η ρύπανση του Αττικού αέρα θα μειωθεί μαζί με τους κραδασμούς που βλάπτουν τα μνημεία ,και τους ανθρώπους φυσικά ,ενώ θα ελαχιστοποιηθούν οι δαπάνες για τα καύσιμα. Τα ταξί δεν θα τριγυρνούν στους δρόμους αναζητώντας επιβάτες αλλά θα περιμένουν σε πιάτσες και όταν κληθούν θα κάνουν την κούρσα και μετά το τέλος της θα κατευθύνονται στην πλησιέστερη πιάτσα με ή χωρίς νέο πελάτη. Ταξί που κυκλοφορεί χωρίς επιβάτη θα παίρνει πρόστιμο και αυτό θα εξακριβώνεται με συσκευή παρόμοια με το ήδη υπάρχον ταξίμετρο που όμως θα μηδενίζει τα χιλιόμετρα του οχήματος στο τέλος της κούρσας ,θα εγκαθίσταται από ειδικούς τεχνικούς με την αγορά του ταξί και θα φέρει αριθμό που θα αναφέρεται στην άδεια του ταξί.
  • Το έλυσα κι αυτό. Πάμε στο επόμενο.
  • Πρίν από πολλά πολλά χρόνια οι γυναίκες δεν πιάνονταν για άνεργες, για αυτό και δήλωναν επάγγελμα "οικιακά" αν και δεν ελάμβαναν μισθό για την κοπιαστική αυτή εργασία. Ούτε συμπεριλαμβάνονταν στους δείκτες της ανεργίας. Άρα...
  • Βλέποντας τα κοινωνικά προβλήματα που επιφέρει η γονική απουσία και τις θέσεις εργασίας να μειώνονται διαρκώς όχι μόνο της περίφημης κρίσης αλλά και λόγω της τεχνολογίας (που αντικαθιστά την ανθρώπινη εργασία) και της συσσώρευσης πληθυσμών στα εύπορα κέντρα του δυτικού κόσμου, νομίζω ότι θα ήταν καλή κίνηση να επιστρέψουν οι γυναίκες στα οικιακά. Πρίν βάλετε τις φωνές, σκεφτείτε λίγο. Αν μόνο ο ένας γονέας εργάζεται τότε οι μισές θέσεις εργασίας αδειάζουν που σημαίνει ότι είναι πολύ πιθανό να αυξηθούν οι μισθοί. Λιγότερη ανεργία έστω και με αυτό τον τεχνητό τρόπο σημαίνει λιγότερη εγκληματικότητα και λιγότερα κοινωνικά προβλήματα κάθε είδους. Παράλληλα, η ανατροφή των παιδιών δεν θα γίνεται από τη μία και την άλλη τσούλα που κακοποιεί τα παιδάκια αλλά από μάνες που συνήθως κάνουν καλύτερη δουλειά και που βοηθούν στην ένταξη των παιδιών στο σύνολο. Τι προτείνω λοιπόν:
  • Οι γυναίκες να εργάζονται μέχρι να κάνουν παιδιά με κανονικές απολαβές. Από την εγκυμοσύνη και μετά να δουλεύουν αν μπορούν αλλά με καθεστώς ημι-απασχόλησης. Να παίρνουν επίδομα βαρβάτο μέχρι τη συμπλήρωση του δέκατου όγδοου έτους του τελευταίου παιδιού και να επιστρέφουν στην παραγωγική διαδικασία πλήρους απασχόλησης αν επιθυμούν μετά το δέκατο έτος του τελευταίου παιδιού οπότε και θα διακόπτεται το επίδομα. Τα χρόνια από την κυοφορία μέχρι την συμπλήρωση των δέκα ετών του τελευταίου παιδιού θα προσμετρώνται σαν συντάξιμα ασχέτως αν εργάστηκε ή όχι η μητέρα σε αυτό το διάστημα. Θα υπάρχει δυνατότητα να εργάζεται η μητέρα και να μένει στο σπίτι ο πατέρας, αντιστρέφοντας τους όρους αναλόγως, αλλά μόνο ο ένας γονέας θα μπορεί να έχει πλήρη απασχόληση.
  • Πολλά τα έξοδα θα μου πείς. Ναι έτσι είναι αλλά αν σκεφτούμε πόσα σπαταλάμε σε οκανάδες αναποτελεσματικούς, συνέδρια για εγκληματικότητες που μόνο εδέσματα για τους συμμετέχοντες προσφέρουν και νόμους που ποτέ δεν τηρούνται τότε είναι μία καλή επένδυση για ένα μέλλον με περισσότερα παιδιά που θα είναι υγιή και θα συμμετέχουν ενεργά αντί να τα μαζεύουμε από τα πεζοδρόμια μισοπεθαμένα.
  • Το έλυσα και αυτό. Φέρτε μου κι άλλο!

15 σχόλια:

  1. μην αναλώνεις τέτοιο ταλέντο σε ευτελή θέματα όπως το κυκλοφοριακό και η ανεργία. Πιάσε κατευθείαν Κύπρο, Παλαιστίνη και παγκόσμιο αφοπλισμό :-)))
    Sister, focus.
    όσον αφορα το κέντρο της αθήνας σου διαφεύγουν τα ακόλουθα :
    α)εκεί συγκεντρώνεται το 80 % των κοινωνικών και πολιτικών οργανισμών (υπουργεία,υπηρεσίες, τράπεζες, εταιρίες, υπηρεσίες ,νοσοκομεία, μαγαζιά, κλπ)
    β)ξεχνάς τους μόνιμους κατοίκους.
    γ)ξεχνάς την έλλειψη ριμοτομίας η οποία αναγκάζει τους οδηγούς να περνάνε από εκεί αν θέλουν να πάνε οπουδήποτε αντιδιαμετρικά.πχ αν είσαι στο περιστέρι και θέλεις ζωγράφου η καισαριανή πρέπει να περάσεις από κέντρο.
    δ)αν όντως ΗΘΕΛΑΝ πραγματικά να αποσυμφορήσουν το κέντρο θα τοπ είχαν κάνει εδώ και δεκαετίες και χωρίς να ταλαιπωρήσουν κανέναν.
    ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ.
    Όσον αφορά την ανεργία,άσε.
    Αυτό και αν είναι ψευτοπρόβλημα των σύγχρονων δυτικών οικονομολόγων.Πρέπει να αφιερώσεις καποια στιγμη ένα μεγάλο ποστ για τι σημαίνει 40 χρονών άνεργος, ποιος φταίει εκτός από τον ίδιο και πόσο εύκολα μπορεί να δουλέψει.
    Αλλά όλοι οι δυτικοί σήμερα θέλουμε να δουλέψουμε στη γκουγκλ όπου θα μας πληρώνουν χρυσάφι για τα μαλακισμένα βίντεο που φτιάχνουμε.Ή να γίνουμε διευθυντές ή αισθητικοί ή καλιτέχνες ή πολιτικοί.
    Αλλιώς καλύτερα άνεργοι παρα πωλητες.
    Άστα σις, it sucks.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. συμφωνώ με τον προλαλήσαντα!

    καλό πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαχαχαχα

    Μαζί σου, εγώ στο θέμα της Αθήνας έχω δηλώσει πολλάκις πως πρέπει να απαγορευτούν τα ΙΧ.
    Αλλά ξέρεις… αυτό σημαίνει πως το κράτος επιβάλει περιορισμούς κάτι στον ιδιώτη και αυτό στη σύγχρονη «φιλοσοφία» θεωρείται αντι«φιλελεύθερο».
    Βέβαια, όπως πάνα όταν ακούω για «επιδιόρθωση κακώς κείμενων» μέσω προστίμων, η κατακλείδα σου με σήκωσε την τρίχα κάγκελο.
    Τώρα τα ταξί είναι η αλήθεια δε με βρίσκουν ιδιαίτερα θετικό…
    Αλλά τα ΜΜΕ πρέπει να κόψουν τον κώλο τους να γίνουν καλύτερα, όπως και οι ιδιώτες να τον κόψουν να μην κυκλοφορούν με ΙΧ.
    Αλλά όλα αυτά δεν λαμβάνουν υπόψη τους ειδικές περιπτώσεις και άτομα με ειδικές ανάγκες…
    Αυτό είναι το κακό και αυτό είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε: Να μην καίγονται κοντά στο ξερά και τα χλωρά. Και αυτός είναι ο λόγος που δεν είναι καλές οι απαγορεύσεις και δεν χωνεύω τους νόμους που είναι... «τυφλοί» και καταλήγουν παράλογοι τις περισσότερες φορές :)

    (Εναλλακτικά, η πλήρης κατάργηση των ΙΧ θα είχε επίσης πολύ μεγάλη συνεισφορά στην ποιότητα ζωής μας, αλλά εκεί να δεις πόσους θα έβρισκε αντίθετους..., άσε που πάλι υπάρχουν περιπτώσεις...)

    Όσο για το θέμα των γυναικών επίσης πιστεύω πως θα έπρεπε να επιστρέψουν στην ανατροφή των παιδιών. Τώρα βέβαια, η επιστροφή τους στην εργασία μετά από 18 έτη απουσίας είναι αδύνατη, μην κοροϊδευόμαστε, ο τρόπος δραστηριοποίησης γίνεται συνήθεια που δύσκολα αλλάζει (και σε ηλικία των 45 πχ… αδύνατο).
    Άλλωστε μην κοροϊδευόμαστε, ο μόνος λόγος για τον οποίο η κοινωνικοί «εξουσιαστικοί» μηχανισμοί επιζήτησαν την εργασία των γυναικών (αντί να λύσουν τα προβλήματα που όντως είχε η κοινωνία όσον αφορά στις γυναίκες) δεν ήταν η «φεμινιστικότητά του» ή κάποια γυναικεία κατάκτηση (η άποψή μου είναι άλλωστε ότι έβλαψαν οι γυναίκες τον εαυτό τους έτσι) αλλά το ότι έγινε συνειδητό πως αν αυξηθούν οι εργαζόμενοι μπορούν να ελαττωθούν οι μισθοί και να ελεγχθεί καλύτερα ο παραγωγικός τομέας. Παγκοσμίως οι κρατικοί μηχανισμοί δε φημίζονται για την «ανθρωπιά τους» ώστε να θεωρήσουμε πως συμπόνεσαν τις γυναίκες και τις εξίσωσαν με τους άντρες…

    Εγώ όμως θα σε ρωτήσω το εξής, αφού σου πω πως θεωρώ ότι είναι ενδιαφέρουσες βάσης συζήτησης οι «λύσεις» αυτές: Πόσοι πολίτες θέλουν αυτού του είδους τις εφαρμογές; Το πολύ το 10%;
    Άρα ή δεν είναι δυνατό να εφαρμοστούν (δημοκρατία έχουμε), είτε, αν οι λύσεις αυτές είναι σωστές, το 90% δεν έχει την κατάλληλη παιδεία να το κατανοήσει :)

    Και επιστρέφουμε στην παιδεία, τη μόνη πραγματική λύση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το πιο συνηθισμένο ακουσμα στους ελληνικούς καφενέδες:-Κάνε με μια μέρα πρωθυπουργό και θα δεις!
    Εσύ πόσες μερες χρειάζεσαι;:)))

    Καλο μεγαλοβδόμαδο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Την παροιμία απ΄έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρεις την γνωρίζετε;
    Περιμένω απόψεις για το Μεσανατολικό,το Ιράκ και το Αφγανιστάν.
    Καλό Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. enikolo
    αυτά ακριβώς δεν θα λύνονταν αν άδειαζαν οι δρόμοι? αν τα λεωφορεία, τραμ κτλ ήταν ελεύθερα να κινούνται χωρίς να κολλάνε και χωρίς τα εμπόδια των παρκαρισμένων στις λεωφορειογραμμές αυτοκινήτων?

    όσο για το εργασιακό, ναι είναι όντως πολύπλοκο αλλά υγιείς οικογένειες βγάζουν παραγωγικά μέλη. Το επόμενο βήμα θα είναι η αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος, παιχνιδάκι δηλαδή...
    :)
    :)
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ρία
    άκου τα ίδια με τον προ-ακούσαντα
    :)
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. άμπανος
    φιλο-τι?
    μα ούτως η άλλως οι αποφάσεις έτσι δε λαμβάνονται, με το έτσι θέλω? και φυσικό είναι αφού για αυτό εκλέγονται και δεν έχει ο απλός πολίτης τις γνώσεις για να λαμβάνει τέτοιου είδους αποφάσεις. (άλλο εγώ, εγώ είμαι .... απλά άλλο - και άλλωστε δεν λαμβάνω αποφάσεις)

    πάντως τα άτομα με ειδικές ανάγκες αποτελούν μικρό ποσοστό και οι καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης είναι και αυτές πολύ λιγότερες από τις καθημερινές περιηγήσεις ρουτίνας του τύπου "Ωχ, ξέχασα το γάλα, ξανα-πάω στο μάρκετ"

    και να σε ρωτήσω και κάτι άλλο. Εσύ από όλα αυτά τα μέτρα και τους νόμους και τις ρυθμίσεις που έχουν περάσει ας πούμε την τελευταία δεκαετία, ΠΟΣΕΣ θα ενέκρινες αν σε ρωτούσαν?
    Άκυρο λοιπόν το επιχείρημα της λαϊκής αποδοχής. Αυτό μας έλειπε, να κάνουμε και δημοψήφισμα για κάθε νόμο που μας αφορά (αχ λόκους...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. vad
    χαχαχα!
    ακριβώς 7 ημέρες, όσες και οι μέρες της δημιουργίας, και μετά θα σας διώξω όλους από τον παράδεισο ή εναλλακτικά θα σας κάνω να πληρώσεε ακριβά για ότι φάτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. χρίστος βαρδάκας
    είναι αλήθεια ότι εύκολα βγάζουμε φιρμάνι που να μας αφήνει εμάς απ'έξω και να ζορίσει μόνο τους άλλους. Από την άλλη μεριά όλα κάπως έτσι , από τη φαντασία ξεκινάνε και σιγά σιγά εξελίσσονται σε πραγματικότητες. Το μεγάλο ζητούμενο είναι να μη δέχεσαι ότι έχεις συνηθίσει ως μόνιμο ή μη αναστρέψιμο αλλά να αναζητάς να συζητάς και να βάζει ο καθένας το πετραδάκι του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Άλλο εσύ ε; Χμμμ
    Καλά, άλλο κι εγώ…
    Και άλλο η δημοκρατία έτσι;
    Όταν με το καλό αποκτήσεις κινητικά προβλήματα μπορούμε να συζητήσουμε για το μικρό ή μεγάλο ποσοστό ανθρώπων με ανάγκες.

    Η αλήθεια είναι πως θα ενέκρινα ελάχιστες διατάξεις αλλά εγώ δεν πιστεύω ότι ζούμε σε δημοκρατία (δυστυχώς). Φυσικά και θα προτιμούσα λαϊκή αποδοχή σε κάθε μέτρο. Η μη-ύπαρξη αποδοχής ακυρώνει τα μέτρα όσο και αν θέλουμε να βαυκαλιζόμαστε πως τα «μέτρα λύνουν προβλήματα». Συνεπώς το γεγονός ότι ο κόσμος δεν έχει τις γνώσεις είναι το πραγματικό πρόβλημα και γιατί δεν εγκρίνει τα μέτρα, και γιατί δεν βρίσκουν αποδοχή τα μέτρα άρα και γιατί δεν εφαρμόζονται τα μέτρα.

    Και σε τελευταία ανάλυση, αν εσύ πιστεύεις πως πρέπει να επιβάλλεσαι στο 90% γιατί ξέρεις καλύτερα, η αποτυχία σου ως «διαχειριστή εξουσίας» έγκειται στο ότι δεν κατάφερες να πείσεις το 90% να σε ακολουθήσει και συνεπώς δεν σου αξίζει να λαμβάνεις αποφάσεις. Δηλαδή ακριβώς είσαι «φιλόδοξος διαχειριστής» και όχι «ηγετική φυσιογνωμία» ;)

    Τα προβλήματα της κοινωνίας καλή μου οφείλονται ακριβώς στο ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται με το «έτσι θέλω» και όχι με την αποδοχή της κοινωνίας.

    Για παιδεία θες να μιλήσουμε; Γιατί οι επιβολές εμένα μου γυρίζουν τ’ άντερα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. όσο για μέρος του κυκλοφοριακού που είναι τα τροχαία ατυχήματα ρίξε μια ματιά στο μπλογκ μου (το οποίο παρόλο που επισκέπτονται άνθρωποι από τον καναδά εσύ σπανιως βλέπεις)στο οποίο έχω αναρτήσει μια πραγματικά πρωτοποριακή ιδέα.
    http://xlevi.blogspot.com/2009/04/20.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. άμπανος
    χτύπα ξύλο χριστιανέ μου άμα λες τέτοια πράγματα!

    είναι αδύνατον ο απλός πολίτης να γνωρίζει τόσα όσα οι ηγέτες του. Τί να πώ εγώ για το κυκλοφοριακό πχ εκτός από μία φαεινή ιδέα ή την προσωπική μου ιστορία. Νομίζω ότι αν προβλεφθούν και αυτά που επισήμανες για τα ΑΜΕΑ και τις έκτακτες ανάγκες, θα άξιζε έστω μία δοκιμή.

    Όσο για τον τρόπο εφαρμογής των μέτρων που σχετίζεται με την παιδεία, έχω να προσθέσω ότι μπορεί κάποιο μέτρο να φαίνεται δίκαιο και λογικό στα μάτια του πολίτη κι ωστόσο να μην βρίσκει ανταπόκριση, ίσως λόγω συνήθειας και ανοσίας στη διαφθορά. Αν κρίνω από αυτά που ακούω από άτομα που ζούν σε ευρωπαικές χώρες, εκεί το κατάφεραν αυτό με αυστηρούς έλεγχους, παρακολούθηση και θυσίες στον τομέα των προσωπικών δεδομένων, και με την παιδεία. Αξίζει τον κόπο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ενικολό
    παραπονιάρη άντρα, κάθε μέρα επισκέπτομαι όλους τουςφίλους μου, έστω και για μερικά δευτερόλεπτα για να δω αν υπάρχει νέο σχόλιο ή ποστ. Απλά μερικές φορές δεν έχω κάτι να σχολιάσω. Το προηγούμενο σου πχ με βρήκε λίγο αδιάφορη γιατί έχει να κάνει με δύο χώρους που δεν είναιι της αρεσκείας μου. Η καινούρια σου ανάρτηση είναι πολύ ενδιαφέρουσα και πολύ θα ήθελα να γνωρίσω τον διεστραμένο νου που συνέλαβε τέτοιο κόλπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Επειδή λένε πως οι θυσίες είναι που αποδίδουν, δε σημαίνει πως ισχύει. Μάλιστα πιστεύω πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Απλά είναι αρκετά πιό "μπροστά" σε θέματα παιδείας...

    Παρεμπιπτόντως, φυσικά και πρέπει ο πολίτης να γνωρίζει και να έχει εμπεριστατωμένη άποψη και όχι γνώμη. Η δημοκρατία και η ελευθερία ορίζονται μόνο τότε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!